Helgarpósturinn - 28.08.1981, Blaðsíða 11

—he/garposturinn- Föstudagur 28. ágúst 1981
bræðurnir Jón og ömar Ragnars-
synir hafi sigrað i einhverri rall-
keppninni, nú siðast sigruðu þeir i
hinu svonefnda Ljóma-ralli. Þeir
bræður eru þvi á hvers manns
vörum. AHir þekkja, eða þykjast
þekkja ómar, en þeir eru Iiklega
færri, sem eitthvað vita um Jón
bróður hans. Helgarpósturinn sló
þviáþráðinn tilJóns.og var hann
fyrst spurður að þvi hvað hann
gerði.
,,Ég er framkvæmdastjóri
Bilaryðvarnar og einn af eigend-
um þess fyrirtækis” sagði hann.
upp i bi'linn til að keyra, sérstak-
lega i fyrra. Það var alltaf gos við
hvert einasta rall. Maður beið' i
startholunum, alltaf kófsveittur,
og velti því fyrir sér hvort hann
kæmi eða kæmi ekki. Það hefur
verið heldur betra i ár. Fyrir sið-
ustu keppni tók hann sér i fyrsta
skipti fri I tvo eða þrjá daga á
undan”.
— Hvernig er aö vera bróðir
Ömars?
„Það er alveg frábært. Maður
liðiur ekkert fyrir það. Það er oft
sem mönnum finnst þeir standa
geysilega mikla biladellu alveg
strax og hefur haldið henni alla
tið siðan. En áhugi á bilasporti
vaknaði ekki fyrr en fyrir tiu ár-
um.
Ég var á sinum tima einn af
stofnendum vélhjólakldbbsins
Eldingar, og ég man eftir því, að
við vorum einu sinni með þrauta-
keppni niðri i Lækjargötu á
sumardaginn fyrsta.
Fyrir utan þetta á ég stóran
fjallabfl, með eldhUsj og öllu, sem
fjölskyldan ferðast á svo til um
hverja helgi. Þá hef ég geysilegan
... og kominn upp á Renaultinn meö Ómari bróður eftir frækiiegan rali-
sigur. Mynd Eirfkur.
Rakarinn, sem fór i bilaryövörn:
„Vantaði meiri sviptingar"
Rætt við lón Ragnarsson rallkappa
Jón hefur starfað hjá Bilaryð-
vörn, frá þvi hann og fleiri
stofnuðu fyrirtækið árið 1970.
Aður en hann hellti sér Ut I að ryð-
verja bila, var hann rakarámeist-
ari og átti rakarastofuna að
Suðurlandsbraut 10. En af hverju
hætti hann i rakaraiðninni?
„Mig langaði að prófa eitt-
hvað fleira. Mér fannst ég vera of
bundinn alltaf sömu rullunni. Mig
langaði að fara I eitthvað, sem
gæfi mér meiri átök, meiri svipt-
ingar. Ég held, að ég hafi fengið
út úr þvi það, sem mig grunaði.
Maður er alltaf með 12—14 manns
ivinnu ogþað er ákveðið djobb að
stjórna þvi'”.
— Kanntu betur við þig i þessu?
,,Já,alveg hiklaust. Þettastarf
er li flegt og býður manni upp á að
taka allt öðru visi ákvarðanir.
Hitt er alltaf sama rullan. Þetta
tekur meira á.
Hjá okkur ómari sé ég algjör-
lega um allan rekstur á rallinu.
Ég á bílinn og rek hann alveg, og
séum öllokkar samskiptiviðum-
boð, verksmiðju og auglýsinga-
mál á bilnum. Það er ákveðin
verkaskipting hjá okkur. Ömar
hefur nóg á sinnikönnu og kæmist
ekki yfir það, ef hann ætti lika að
i einhverjum skugga, en ég finn
ekkert fyrir þvi. Hann er náttúr-
lega alveg sérstakur. Samstarfið
milli okkar er alveg einstakt, þaö
fdlur aldrei styggðaryrði. Það
eru bara hvatningar, og biliö. Ég
man ekki eftir þvi, að við höfum
nokkurn tima deilt um rall, eða
nokkuð f sambandi við það. Við
vitum i rauninni nákvæmlega
hvað hvor er að hugsa, þó höfum
við ekki svona mikið samstarf
fyrr en við byrjuðum i rallinu”.
Ömar er þekktur prakkari og
hefur sagt margar prakkara-
sögur af sjálfum sér. Jón var þvi
spurður hvort þeir hafi framið
einhver prakkarastrik saman i
æsku.
,JEkki saman. Þá var aldurs-
munurinn meiri (þess má geta,
að Jón er fimm árum yngri en
bróðirinn). Ómar var öðruvisi,
hann var ekki i þessum slagsmál-
um og látum sem krakki. Hann
gat aldrei hrekkt neinn, en það
var kannski öðruvisi með mig”.
— En hvenær vaknaði áhugi
þinn á bilum?
„Ég held að hann hafi vaknað,
þegar ég var smápolli. Ég var i
sveit austur i Öræfum frá þvi ég
var sex ára, og þrettán ára var
áhuga á rallikrossi. Það er keyrt
á ákveðinni braut, í hringi og
fjórir, fimm bilar á brautinni i
einu. Ég er að undirbúa mig fyrir
að koma mér upp bil i það. Þar er
alltaf einn maður i bil”.
— Nú ert þú alltaf aöstoðar-
mabur ömars i þessum rall-
keppnum. Langar þig ekkert til
að fara að keyra sjálfur?
„Ómar er skráður ökumaður
númer eitt, og þar með verður
hann að keyra svokallaðar sér-
leiðir, sem eru leiðirnar meö
mikla hraðanum. Siðan má að-
stoðarökumaður hvila ökumann-
inn milli þessara staða. Við erum
með mestu verkaskiptinguna i
þvi. Það er mjög litið um það, að
ökumaður láti keyra fyrir sig
milli staða, en við notum það
mikið. Ég hvili hann yfirleitt eins
mikið og ég get. En svarið við
spurningunni er ósköp einfalt. A
meöan ég telað þaösé betri öku-
maður i bilnum, höfum við ekki
efni á þvi að skipta. Ég tel mig
ekki geta keyrt eins vel og hann.
Ég get keyrt mjög stift, en hann
er bara rútineraðri og betri”.
— Fara fristundir þinar ein-
göngu i bílana?
„Nei, i fótbolta lika. Við erum
báðir sama marki brenndir þar.
Við erum yfirleitt þrisvar i viku i
fótbolta. Saman erum við tvisvar
i viku, siðan er Ómar með Sjón-
varpinu og ég með Bifreiða-
iþróttaklúbbnum. Ég starfaði
mikið i þessu fyrir mörgum ár-
um, var bæði gjaldkeri og for-
maður knattspyrnudeildarFram.
Þetta er eitt af þvi, sem kemur
manni til góða. Þegar við förum i
stranga keppni, er alveg greini-
legt að við höfum toppúthald
miðað við aðra ökumenn”.
— Nú er ómar þekktur fyrir aö
vera bindindismaður á vln og
tóbak, hvað með þig?
„Nei, ég er það ekki. Ég nota
þetta i hófi. Ég segi oft við
gárungana, að ég drekki svona
mikiö af þvi að ég þurfi að drekka
fyrir tvo. En Ómar er alveg
harður i þvi. Hann fær sér ekki
einu sinni sopa af kampavininu,
en veit, aö það verður að koraa”.
Það er hægt aðgera kjarakaup á fatamarkaðinum að Laugavegi61.
Nýjasta tíska, en
tuttugu ára gömul
Óvenjuiegur fatamarkaður stendur nú yfir að Laugavegi 61 i
næsta húsi við Kjörgarð. Fatnaðurinn, sem þar er til sölu er ein-
göngu kvenfatnaður og er það nýjasta nýtt, tiskan fyrir svona 15—20
árum, en þegar ailt kemur til alls, er hún ekkisvo ólik þvi, sem unga
fólkið klæðist i dag.
A markaði þessum geta konur fengið allt milli himins og jarðar,
eins og kjóla, buxur, pils, dragtir, kápur, skyrtur, blússur og margt
fleira. Verðlagiö er alveg sérstaklega hagstætt eða frá 10 krónum
upp i eitt hundrað krónur.
Að sögn aðstandenda er alltaf margt um manninn og list unga
fólkinu vel á flikurnar, enda hefur þessi gamla tiska alltaf þótt
standa fyrir sinu.
Markaðurinn stendur i hálfan mánuð i viðbót og þvi ættu allir að
hafa tima til að lita við á Laugavegi 61 og fá góða flik fyrir veturinn.
Jón Ragnarsson við skrifboröið sitt i Bilaryðvörn...
Og hér sjáum við tvö ungmenni klædd eftir „nýjustu tisku.