Helgarpósturinn - 28.08.1981, Blaðsíða 13

___helgFirpnc;t, ,rinn Föstudagur 28. ágúst 1981
13
MAÐURINN BAK VIÐ NAFNIÐ:
Elin Þóra Friðfinnsdóttir,
dagskrárgerðarmaður:
Mér líður
ff
ósköp vel
ff
,,Mér list ágætlega á þetta. Ég
kann vel við fólkið og liður
ósköp vel”, sagði Elin Þóra
Friðfinnsdóttir, nyráðinn dag-
skrárgerðarmaður við Lista- og
skemmtideild Sjónvarpsins, en
Elin Þóra er maðurinn á bak við
nafnið i dag.
Elin Þóra er f ædd og uppalin i
Reykjavik, nánar tiltekið i Vog-
unumog hefur alið sinn aldur að
mestu leyti innan borgarmark-
anna. Enda segir hún, að það sé
best að búa i Reykjavik. Ein-
hver frávik eru þó frá dvöl
hennar hér, þvi hún stundaði
kennslu einn vetur á Bolungar-
vik, auk þess sem hún stundaði
B.A. nám i fjölmiðlafræðum i
Portland i Oregon-fylki i Banda-
rikjunum i þrjú ár, og var sjón-
varp sérgrein hennar. Elin var
beðin um að segja örlitið frá
náminu fyrir vestan.
„Þetta var einkaskóli, sem ég
var á, m jög vel útbúinn, með sér
útvarps- og sjónvarpsstöð.
Námið var bæði i fyrirlestrar-
formi og einnig var ansi mikið
verklegt. Við vorum t.d. meö
vikulegan útvarpsþátt. Kapla-
stjónvarp var að halda innreið
sina i borgina og við tókum þátt
iþví. Við gerðum heimildamynd
um það og hjálpuðum borgirmi
tilað velja á millistöðva”, sagöi
hún.
Elin Þóra hóf störf hjá Sjón-
varpinu i september i fyrra og
þá sem skrifta.eða aðstoðardag-
skrárgerðarmaður og var i þvi
starfi þar til i janúar. I vor fór
hún svoað starfa sem dagskrár-
gerðarmaður. Hún hefur i sum-
ar unniö að undirbúningi Stund-
arinnar okkar, ásamt Bryndisi
Schram, en Elin Þóra mun
stjórna upptökunni i vetur.
Engin sjónvarpsleikrit verða
á efniskrá Elinar Þóru fyrst um
sinn, en aðspurð sagöi hún aö
sig langaöi kannski að spreyta
sig á slikú seinna, annars væri
Stundin okkar mjög fjölbreytt,
Elin Þóra klippir ásamt isidór
Hermannssyni.
þvi þar kæmu einnig stuttir leik-
þættir inn.
— Hvað gerirðu fyrir utan
vinnutlmann?
,,Ég er nú bara heima hjá
mér, og tíminn fer aðallega i að
strauja og taka til. Það er ekki
það mikill timi sem ég hef af-
lögu. Annars hef ég verið i leir-
skúlptúrþegarmikilltimier af-
lögu, en það hefur verið litið um
það siðan ég kom heim.”
Elin Þóra er gift Hallgrimi
Thorsteinssyni fréttamanni hjá
útvarpinu og eiga þau tvö börn,
9 ára og 1 1/2 árs, „svona elli-
glöp”, eins og hún sagöi.
—G.B.
Ragnar Þorgrimsson, eftirlits-
maður, er einn af elstu starfs-
mönnum S.V.R. Hann var með
fyrstu strætísvagnabilstjórum
S.V.R. og hefur siðan hann
hætti því unnið ýmis önnur störf
fyrir Strætisvagna Reykjavíkur.
Fyrstsem eftirlitsmaður bilstjór-
anna siðan sem eftirlitsmaður
viðhalds og tækja. Borgarpóstur
spurði Ragnar hvenær hann fyrst
hefði byrjað að keyra hjá Strætó?
„Þaðvarárið ’33,þá varS.V.R.
Ieinkaeign og voru bræður minir
aðalhvatamenn að stofnun þessa
fyrirtækis. Þá voru komnir 6
vagnar og fleiri voru á leiðinni.
Það þurfti að byggja yfir þessa
vagna hérþvi þá var ekki hægt að
flytja svona stóra vagna tilbúna
hingað til landsins.”
— Hver voru fyrstu viðbrögð
fólks við Strætó?
„Þeir voru I fyrstu álitnir voöa-
lega hættulegir og fólk bjóst hálft
i hvoru við að þeir myndu velta i
hverri beygju. En svo vandist fólk
þessu smám saman."
— Hvaða leiö keyrðir þú?
,,Ég keyrði inn að Kleppi. Það
Ragnar Þorgrimsson... Þessa stundina sé ég um sjoppuna á Hlemmi
Dallasborgarar
fyrir alla f jölskylduna
J.R. fyrir pabbann (tvöfaldur hamborgari með
tómötum, isbergssalati, lauk og Dallasdress-
ingu).
Dallas-special fyrir mömmuna (100 gr. ham-
borgari með tómötum, isbergsalati, lauk og
Dallasdressingu).
Lucy fyrir barnið(80 gr. hamborgari með tóm-
ötum, isbergsalati og Dallasdressingu).
Vesturslóð hefur fullt vinveitingaleyfi.
Vesturslóð — stelkhús
Hagamel 67, sfmi 20745.
LEIÐRÉTTING
t Innlendri yfirsýn Helgar-
póstsins fyrir viku, þar sem
fjallað var um framboðsmál
flokkanna vegna komandi
borgarstjórnarkosninga, var
látið að þvi Iiggja að Helga
Möiler (og fieiri raunar).
hyggði á prófkjörsbaráttu um
efstu sætin á lista Alþýðu-
fiokks. Þetta skai leiðrétt.
Helga Möller mun ekki og
getur ekki tekið þátt I þeim
slag, þar sem hún er nú búsett
f Garðabæ — fiutti þangað
fyrir skömmu. Þetta leið-
réttist hér með og er Helga
beðin velvirðingar.
„Mannlegu samskiptin
voru miklu meiri’%
segir Ragnar Þorgrímsson,
starfsmaður hjá S.V.R.
voru tveir vagnstjórar á hverjum
vagni sem sáu algerlega um
vagninn, viðhald og annað.”
— Var ekki mikill munur á þvi
að keyra strætó þá og nú?
,,Jú það er mikill munur. Mað-
ur kynntist megninu af farþegun-
um. Sérstaklega við sem keyrð-
um I úthverfin, þau voru ekki svo
mannmörg. Og allir notuðu
strætisvagnana óháð stöðu og
stétt. Þá var einkabillinn varla
'til.”
— Ég hef heyrt aö þið hafið
jafnvel þurft aö ræsa farþegana.
Kom það ekki stundum fyrir að
þú þurftir að vekja börnin hans
Þórðar á Kleppi?
Ragnar hlær. „Jú, jú það kom
fyrir. Maður vissi alltaf hverjir
áttu að fara meö bilnum á á-
kveðnum tímum og þá flautaði
maöur fyrir utan ef engin mann-
vera sást. Nú ef það gekk ekki fór
maður oft inn i eldhús og fékk
kaffisopa á meðan að farþegarnir
voru aö drifa sig i spjarirnar.
Eins sáum við um flutninga á
stórum og smáum pökkum. Þaö
voru oft sendir með okkur pakkar
frá verslunum sem við komum til
skila. Eins dagblöðin — við hent-
um þeim gjarnan fyrir utan dyr
hvers og eins og flautuðum til
þess að láta vita að þau væru
komin. Eins þótti sjálfsagt að far-
þegarnir flyttu dót með sér i
vögnunum. En aldrei kom þó til
neinna árekstra. Fólk passaði vel
upp á að koma ekki með mikinn
farangur i þær ferðir sem það
vissi aö voru fjölmennar. En
blessuð vertu allt var tekið með,
mubblur o.þ.l.
Núna er ekki hægt að gera
þetta. Reykjavikurborg er orðin
svo stór að það er ekki nokkur
vegur að halda uppi þessum
mannlegu samskiptum á milli
farþega og bilstjóra. Ég vona þó
að bilstjórar séu kurteisir viö far-
þegana. Enda hefur S.V.R. alltaf
verið heppið með bilstjórana sina
þegar að á heildina er litið. Þó
auðvitað leynist misjafn sauður
inn á milli”.
— Fengu strætisvagnabil-
stjórar borguð lifvænleg laun
fyrir sina vinnu?
„Já, þá voru menn að minnsta
kosti ekki að kvarta. Þá var
borðað kjöt einu sinni i viku og
fisk hina dagana. Þá var lika lifs-
still fólks öðruvisi en samt var
fólk miklu ánægðara.
— Var vinnudagurinn ekki
langur?
„Jú, vagnarnir gengu frá
klukkan hálf sjö á morgnana til
klukkan eitt eftir miðnætti og
tveir menn skiptu með sér vökt-
unum. Enga fridaga höfðum við i
byrjun. Mig minnir að þaö hafi
verið áriö ’36 sem við fengum
fyrst sumarfri i eina viku. Þá
keyrði hinn bilstjórinn allan
timann en fékk auövitað greitt
fyrir það”. EG
PLASTPOKAR
O 82655
Einkaumboð á íslandi
VhtSÍAK lll
PLASTPOKAR
O 82655