Helgarpósturinn - 25.09.1981, Blaðsíða 11

11
—helgarposturinn-. Föstudagur 25. september 1981
JpnroEr
uóofurino
Heilsuræktinni vex fiskur um hrygg:
Ahh... skyldiég ná i tærnar á mér?
Ung stúlka i likamsrækt.
Konur
Likams- og heusurækt og
trimm alls konar hefur farið eins
og eldur I sinu um vesturlönd á
siðustu árum. Eins og i svo mörgu
öðru, voru það Bandarikjamenn,
sem fyrstir tóku við sér, og m.a.
fjárfesti leikkonan Jane Fonda i
heilsurætarstöð. islendingar hafa
heldur ekki farið varhluta af
þessari heilsuræktarbylgju, og á
siðustu misserum hefur skotið
hér upp nokkrum heilsuræktar-
stöðvum og fleiri eru sagðar á
leiðinni, bæði i Reykjavik og úti á
landi.
Helgarpósturinn hafði sam-
band við þrjár heilsuræktar-
stöðvar og voru aðstandendur
fyrst spurðir að þvi hvað heilsu-
ræktarunnendum væri boðið upp
á hjá þeim.
„Það er boðið upp á að komast i
æfingatæki undir leiðsögn
þjálfara, og hér er einnig sauna,
sturtur og f leira. Þetta eru alhliða
æfingatæki, sem auðvelda að
þjálfa upp vöðva, sem eru
vanræktir i daglegu lifi”, sagði
Viðar Guðjonsen hjá Orkubót.
Heilsuræktarstöðin Heba er
eingöngu með kvennatima, þó
áður fyrr hafi körlum verið boðið
upp á leikfimi, en það bara gafst
ekki vel. Þar er boðið upp á
alhliða leikfimi, gufubað, ljós. Þá
er gigtarlampi á staðnum. Kon-
unum ersiðan boðið upp á kaffi á
eftir timunum og þær fá sérstaka
matarlista, að sögn Svövu
Svavarsdóttur, annars af eigend-
unum. Hún sagði, að með leikfim-
inni væri reynt að ná til allra
vöðvanna.
„Við erum með dragvélar, lóð
og stangir, bekki og hjól”, sagði
Birgir Viðar Halldórsson, annar
eigandi Appólló, og hann bætti
þvi við, að um næstu mánaðamót
yrði algerlega skipt um tæki. í
stað tækja, sem smiðuð voru
hérna heima, kæmu fullkomnustu
tæki, sem völ væri á til heilsu-
ræktar frá Bandarikjunum. Auk
þess væri verið að stækka salinn
og búningsaðstöðuna. Þá sagði
hann, að þeir væru með sóllampa
og i haust væri von á stórum potti
með vatnsnuddi og hvildar-
aðstöðu, þannig að þeir ættu þá að
hafa allt, sem þyrfti til heilsu-
ræktar.
En hvernig fer þessi likams-
rækt fram?
Birgir sagði, að hjá Appolló
væri ekki um bein námskeið að
ræða. Fyrstu tvo eða þrjá timana
væri fólki sýndar æfingar fyrir
vöðva eða likamshluta, sem fólk
notar dagsdaglega. I þriðja tima
væri sest niður með þjálfara og
þá væri rætt um hvað viðkomandi
aðili ætlaði að gera, og útbúin
æfingaskrá fyrir hvern og einn,
þannig að i fjórða tima væri
tilbúin æfingaskrá, sem menn
æfðu siðan eftir undir leiðsögn
þjálfara. Þá hefði fólk frjálsan
komutima á æfingarnar og gætu
menn komið 4—6 sinnum i hverri
viku, en mælt væri með þvi að
menn kæmu þrisvar.
Hjá Orkubót byggist starfsemin
upp á frjálsum timum og æfing-
um. I frjálsu timana geta menn
komið þegar þeim hentar og
byggja menn upp timana sina
sjálfir, en þessir frjálsu timar
eru einkum fyrir þá, sem eru
lengra komnir. A námskeiðunum
hefjast timarnir á upphitunar-
leikfimi, en siðan mega menn
fara i tækin og byggja upp
vöðvana. Námskeið þessi eru
tvisvar i viku og standa i mánuð i
senn.
Viðar sagði, að aðsóknin hefði
verið dauf i sumar, en þetta væri
allt að fara i gang og þeir
byggjust við góðri aðsókn i vetur.
Svava sagði, að aðsóknin i Hebu
væri upp og ofan. Arið i fyrra hafi
i meirihluta
verið m jög gott og konurnar væru
að komast aftur i gang eftir friið.
Birgir Viðar hjá Appólló sagði
hins vegar að aðsókn hjá þeim
væri gifurlega mikil.
Birgir Viðar sagði, að hjá þeim
■■ væru konur helmingi fleiri en
karlmenn. Hann sagði, að sér
virtistsem þær hugsuðu betur um
likama sinn, en i fyrstu hafi
þetta verið feimnismál, þvi þær
héldu að þær fengju vöðva. Viðar
Guðjónsen hjá Orkubót sagði, að
hjá þeim væru konur heldur fleiri
en karlar, og tók hann i sama
streng og Birgir um fordóma
kvenna gagnvart likamsrækt.
Hann sagði, að konur hefðu hins
vegar öðru visi hormónastarf-
semi, þannig að vöðvar þeirra
ættu erfiðara með að stækka.
Fólkið, sem stundar þessa
likamsrækt virðist vera á öllum
aldri, eða frá táningaaldrinum og
upp undir sjötugt.
Appolló og Orkubót eru liklega
yngstu heilsuræktarstöðvarnar á
Reykjavikursvæðinu, og þegar
eigendur þeirra voru spurðir
hvort væri grundvöllur fyrir þetta
margar stöðvar, sögðu þeir, að
þeim virtist sem svo væri, alla
vega ennþá.
Þremenningarnir voru öll
sammála um, að þessi heilsurækt
hefði mikið gildi fyrir þá, sem
stunduðu hana, þvi þar gætu
menn læknast af ýmsum atvinnu-
sjúkdómum, eins og vöðvabólgu.
Það er þvi ekki annað eftir en
aö hvetja alla til dáða, þvi ekkert
er skemmtilegra en að vera
„kroppur”, eða hvað??