Helgarpósturinn - 16.10.1981, Blaðsíða 16
16
Mér kom i hug að hinir sjáif-
skipuðu m enningarverðir mættu
vara sig,þegar ég las pistil eins
þeirra, Sigurðar A. Magnússonar,
í Helgarpóstinum 9. okt. s.l. Hann
virðist orðinn svo ..amerikanis-
eraður” að hann sjái bandarisk
áhrif og heyri ensku i hvað eina.
Sigurður hefur verið svo þjóð-
legur að aka Þingvallahringinn
laugardaginn 4. júli i sumar.
Þetta var f góðu veðri að sögn
alsiða, a.m.k. á Norðurlöndum
(!), að draga fána að hún til
merkis um að einhver sé heima.
Mun þetta hafa tiðkast hér meira
að segja fyrir seinna strið.
I framhaldi af Þingvallaferð
talar Sigurður um þá ánægju sina
að fá að heyra i Kanaútvarpinu i
almenningsvögnum og við sund-
laugar. Ég verð að hryggja hans
hálfameri'ska hjarta með þvi að
ég hafi aldrei heyrt i' Kananum i
Úlfar Bragason:
SAM og menningin
hans. Ferðafélagirm var heldur
ekki af verri endanum, pröfessor
kominn alla leið frá Astraliu til að
kynna sér islensk menningar- og
félagsmál. Nema hvað ferðafé-
laginn rekur augun i að fánar
blakta við hún við marga sumar-
bústaði á leiðinni og spyr Sigurð
hverju þetta sæti. Og Sigurður
mainingarvörður svarar að það
sé verið að fagna þjóðhátiðardegi
Bandarikjanna. Ekkiónýtur leið-
sögumaður það!
Nú er tslendingum gjarna
glattigeði á sólrikum sumardög-
um, og þarf þvi ekki þjóðhátið
Bandarikjanna til að fólki þyki
ástæða til að flagga. Það er lika
Keflavikurrútunni þóttég hafi oft
farið með henni hér um veturinn
vegna starfs mins. Keflvikingar
eiga þó að' vera landsmanna
hrifnastir af Bandarikjunum.
Hins vegar heyrðist oft i plötu-
snúðum Rikisútvarpsins; Pétri,
Ragnheiði Astu og Jóni Múla. Að
visu eruþau stundum þvoglumælt
eða tala i sibylju,og i skarkala i
rútu gætu þau jafnvel virst ensk
og auðvitað eru lögin sem þau
leika oft og einatt þau sömu og i
Kananum.
Ég verð lika að hryggja Sigurð
með þvi að hérna i Vesturbænum
séu þeir enn svo litlir heimsborg-
arar að þeir leiki helst Sigvalda
Föstudagur 16. okwber ws! helrjarpn'tfnrinn
VETTVANGUR
O Og i' framhaldi af þessu þá
hefur magnast til muna orðróm-
■urinn um að Geir verði ekki einn i
kjöri til formanns og raunar eru
flestir sammála um að allt geti
gerst siðustu dagana fyrir lands-
fundinn og á landsfundinum
sjálfum.Til að mynda hefur kom-
ið fram að Pálmi Jónsson sé að
hugleiða framboð i varaformann-
inn, en við heyrum einnig að það
séalls ekki útilokað að Pálmi ætli
sér i sjálft formannskjörið. Ekki
með það fyrir augum að ná kjöri
þar, þvi að á þvi séu litlar likur,
heldur til að sýna fram á hversu
litlu fylgi Geir á að fagna, þvi að
viðbúið sé þá að hann nái mjög
lélegri kosningu. Andstæðingar
Geirs og ýmsir óánægðir flokks-
menn hafa þó meiri áhuga á að
finna frambjóðanda sem á raun-
verulegan möguleika á þvi að
fella Geir og vitað er að róið er i
Matthfasi A. Mathiesenaf mönn-
um úr þessum röðum til að gefa
kost á sér — en Matthias mun
mjög hikandi og tregur. Einnig
eru nú taldar litlar likur á að
Matthfas Bjarnason fari i vara-
formannskjörið, en hins vegar
liggi nú einhverjir i' honum að
fara i sjálft formannskjörið, þvi
með þvi'séhugsanlega hægt að fá
Geirtilað faUa frá framboði sinu.
Annars er enn allt jafn óljóst um
framboð til varaf ormanns — fyrir
utan þá tvo sem hafa þegar gefið
kost á sér. Framboð Sigurgeirs
bæjarstóra Sigurðssonar á Sel-
tjarnarnesi er greiniiegt einka-
framtak og i' þvi sambandi hefur
verið rif juð upp blaðagrein, sem
Sigurgeir skrifaði fyrir u.þ.b. ári
siðan, þar sem hann einmitt
hvatti til þess að Geir yrði endur-
kjörinn formaður en Matthias
Bjarnason varaformaður, því að
það væri besta lausnin. Menn
velta þvi núna fyrir sér hvaö Sig-
urgeiri þyki hafa breystfrá þvi að
hann skrifaði greinina...
® Og ennfrekar um afleiðingar
þeirrar ákvörðunar fulltrúaráðs
Sjá.lfstæðisflokksins i Reykjavik
að efna til lokaðs prófkjörs. Vitað
er að tillagan um að loka próf-
kjörinu var fyrst og fremst komin
fram til að halda aftur af Alberti
Guðmundssyni, sem vitað er að
sótti að verulegu leyti fylgi sitt út
fyrir raðir flokksbundinna Sjálf-
stæðismanna, og jók jafnframt
sigurlikur Davfðs Oddssonar i
prófkjörinu. í ljós kemur hins
vegar að þessi herfræði var af-
skaplega vanhugsuð, þvi að Al-
bert Guðmundsson mun nú vera
að hugleiða alvarlega hvort hann
yfirleitt býðursig fram i prófkjöri
Sjálfstæði sfl okksins undir
þessum kringumstæðum, eða
hvort hann býöur fram sérstakan
lista með helstu stuðningsmönn-
um sinum. Albert mun ekki ætla
að fara sér aö neinu óðslega, en
vitað er að ýmsir þeirra sem
fylgdu Albert að málum og ætluðu
fram i prófkjörinu, eru i þann
veginn að draga framboð sitt til
baka eftirað sú ákvörðun var tek-
in að hafa prófkjörið lokað. A
sama ti'ma heyrist að Albert sé
farinn aö þreifa fyrir sér meðal
„andófsmanna” úr öðrum stjórn-
málaflokkumog m.a. hefur flogið
fyrir aö þeir hafi sést stinga
saman nefjum Albert og Alfreð
Þorstenisson,sem vitað er að er
allt annað en ánægður með uppi-
vöðslu „vinstri villu” i
Framsóknarflokknum...
® Til þess að halda okkur við
efnið: ráðningamál sjónvarpsins.
Nýlega var ráðið i stöðu nætur-
varðar hjá sjónvarpinu. Ýmsir
valinkunnir menn sóttu um, þar á
meðal nokkrir með starfsreynslu.
Þess vegna kom nokkuð á óvart
að sá sem hlaut stöðuna var
Oddur Björnsson.leikritaskáld og
fyrrum leikhússtjóri á Akureyri
með meiru. Enhverjir velta þvi
þess vegna fyrir sér á hvaða for-
sendum Oddur hafi verið ráðinn
— til að gæta húss eða öðlast inn-
anhúsþekkingu til að skrifa leikrit
fyrir stofnunina...
Kaldalóns og Jón Leifs með full-
um styrk yfir berháttuðum sund-
laugargestum.
Eggert ólafsson ságði i Bún-
aðarbá lki:
,,þvi hartað mitt er helmingað,
hlakka eg til að finna það.”
Líklega er Sigurði svipað
innanbrjósts nú.þvi' hann segist
vera á förum vestur. Má segja að
þá sé einum smitberanum færra
hér á landi i' bili, þvf svo virðist
Sigurður smitaður af menningu
Ameriku að hann sjái hana og
heyri i öllum og öllu. Ef honum
tekst ekki að hreinsa sig verður
hann aldrei lögskipaður menn-
ingarmenjavörður á sögueynni á
launum úr norrænum sjóðum.
Hann ereinfaldlega ekkinógu vel
brynjaður gegn heimsmenning-
unni!
eimsmenningin
\ifurl
o vildi til á liðnu sumri
fann mig knúinn til að
únn heimsfræga Þing-
hring, með gestkom-
prófessor frd Astraliu,
iér var staddur tU ab
a sér islensk menn-
og félagsm ðl.
na bar uppá laugar-
in? Um þab er visast erfittl
ab gefa einhlft svör, en
kannski má draga ein-
hverjar ályktanir af þvl
sem upp kemur I daglega
llflnu.
Nú sé þab fjarri mér ab
amast vib þvi að tslend-
Hringborðiö
I dag akrllar Sigurður A. Magnússon
in 4. júll Vebur var
og ferbin hin áncgju-
ita I alla staði, enda á
d fáa sfna Ifka þegar
vibrar. Prófessorinn
orb á þvi hve vfba hjð
arbústöbum blöktu
• vib hún þennan dag
■urbi hverju þab sætti
tti ekki abra nærtæka
ngu á fánaglebi landa
a en þá, ab þeir væru
ilda uppá þjóbhátfbar-
Bandarfkjanna, og lét
fylgja skýringunni ab
;ir fslendingar flögg-
Ika 17. Jdnl, sem væri
nátíardagur tslend-
Þegar spurt var hvort
iýndum frændþjóbun-
i Norðurlöndum sömu
arsemiog Bandarfkja-
lum, gat ég ekki meb
ingar haldi uppá afmæli
amerlsku byltingarinnar,
sem var undanfari allra
annarra st jommálabylt-
inga, sem oröiö hafa á libn-
um tveimur öldum og á þab
vissulegaskilibabhennarsé
minnst, þó hún sé löngu bú-
in ab éta bömin sln og
bregðast flestum þeim von-
um sem viö hana voru
bundnar. Sú saga er f
slfelfu ab endurtaka sig og
tjóar ekki um ab sakast.
Hinsvegar rekur mig ekki
minni til ab flaggab væri
vib einkahfbýli ð tslandi
þennan tiltekna dag ð
árunum fyrir strib, og var
þó ameriska bylbngin engu
ömerkari þá en nú. Fána-
glebin hlýtur þarafleibandi
ab vera til marks um aukna
Til eru ab visu þeir
tslendingar sem þykir kyn-
legt ab bandarfskir borgar-
ar skuli eiga óheftan
abgang ab tslandi ð sama
tfma og Islenskir þegnar
meb tilteknar pólitlskar
skoöanir fá ekki abgang ab
Bandarfkjunum nema meb
sérstökum stimpli I vega-
bréfiö sem sehir þa á bekk
meb smitberum og glæpa-
mönnum. Ab minnast á
slikt er vitaskuld óviöur-
kvæmíleg smðsmygli og
brýtur f bág viö
hefbbundna og löghelgaba
fslenska gestrisni sem
aldrei geröl greinarmun A
þurfandi gestum sem ab
garbi bar.
1 msir Islendingar, ab
visu ekki ýkja margir, hafa
tekib upp þann hátt ab
feröast meb almennings-
vöenum milli staba. og
betur viö and-
rúmsloftib f rútubflum og
sundlaugum. helduren
ástkæra ylhýra málib, enda
hef ég aldrei oröib þess var
ab nokkur viðstaddra hefbi
minnstu vitund vib þessa
dægradvöl ab athuga. Þab
sér Hka hver heilvita
raaður ab meb þessu móti
eru rútubilafarþegar og
sundlaugagestir komnir I
bcint samband vib heims-
menninguna, sem ella færi
fyrir ofan garö hjá þeim
fiestum. Þessi lofsverbi
áhugi opinberra þjónustu-
abila ð miblun og vibgangi
hcimsmenningarinnar hér
útá hjara veraldar hefur ab
ég held aldrei hlotib
verbskuldaba þökk þelrra
sem hans hafa notiö, en vil
ég hérmeö koma á fram-
færi þökkum fyrir mig og
mlna.
áráttunnar, sem nú viröis
vera ab grfpa um sig me
óskiIjanlegum hætti o
skýtur upp kollinum á <ífl
legustu stöbum um all
vestanverba Evrópi
Hverrig útkjálkamenning
Norðurlanda hefur auðna:
ab ryöjast innl hina ves
rænu hðmenningarhelf
meb svo hörmulegui
afieibingum, e
rannsóknarefri sem fel
veröur vöskum riddurui
hei msm enningar innar
borb vib Svarthöfba t
Hannes Hólmstein, sv
spornað verbi vib stdi
hættulegri öfugþróun ábui
en I fullkomib óefri er kon
ib. Þeir eiga altént hauka
horni þarscm era þulir o
plötusnúbar Keflavlkurú
varpsins, svo kannski <
ekki ab sinni ástæba til a
örvænta um örlög eldgöml
lsafoldar.
Eitt lítiö skref
en skilur eftir sig
risaspor
Bíllinn sem
beislar
náttúruöflin
(...Subaru er bill allra árstiba)