Helgarpósturinn - 30.10.1981, Blaðsíða 17

16
< > )
Á fáum árum hefur kvikmyndagerO á
tslandi tekiö algerum stakkaskiptum.
Fyrir þann tima haföi sjónvarpiö algert
forræöi i gerö leikinna kvikmynda.
Sjálfstæðir verkamenn á vettvangi kvik-
myndarinnar gátu ekki lagt I svo fjárfrek
fyrirtæki, þeir uröu aö láta sér nægja
smærri viöfangsefni: auglýsingar, fræöslu-
og kynningarkvikmyndir.
Nú er öldin önnur. Fram er kominn stór
hópur manna sem menntast hefur I ýmsum
þáttum framleiösiunnar og andstætt ýms-
um fyrirrennurum i faginu þá gerir unga
kynslóöin kröfu til aö fá starfa viö sitt hæfi.
■ Þessi hópur er i rauninni þriöja kynslóöin
sem menntun hlýtur i þessu fagi, fólk sem
fætt er eftir lýöveldisstofnun. Fremstur I
þeirra hópi er Ágúst Guömundsson,
þrjátiu og þriggja ára Reykvíkingur. Um
þessa helgi hefjast i Áusturbæjarbió sýn-
ingará Útlaganum.annarri kvikmynd hans
i fullri lengd. Viöamestu kvikmynd sem
einstakiingar hafa ráöist i hér á landi til
þessa. Fyrstu islensku myndinni sem gerö
er cftir gullaldarbókmenntum okkar.
Viö náöum taii af Ágúst um þaö leyti
þegar vinnsla á Utiaganum var á lokastigi I
London. Fyrstu atriöin voru aö koma úr lit-
blöndun og Ágúst vann frá morgni tii kvölds
viö aö hljóöblanda siöari hluta verksins
ásamt klippara sinum Bill Diver.
Fyrstu afskipi Ágústs af kvikmyndum
voru meöan hann sat á skóiabekk i Mennta-
skólanum i Reykjavik. Þaöan lauk hann
stúdentsprófi likt og margir starfsfélagar
hans: Þráinn Bertelsson, Lárus Ýmir,
Sigurður Pálsson, Hrafn Gunnlaugsson,
Kristin Jóhannesdóttir og Viðar Vikings-
son. Frömuöur i kvikmyndagerö i
skólanum á þessum árum var ólafur H.
Torfason. Meö hans hjálp geröi Ágúst sina
fyrstu kvikmynd. „Þaö var afskaplega
vond mynd. feg komst aö þvi mörgum árum
seinna þegar ég skoöaöi hana aftur aö hún
var um nekrófiliu.” Um þetta leyti var
kvikmyndaklúbbur Menntaskólans aö
komast á legg og var Ágúst mjög virkur I
starfi hans um tima. Ekki er óliklegt aö
sýningar klúbbsins hafi átt drjúgan þátt I
aö koma þessum hóp á sporiö. „Allavega
haföi klúbburinn mikil áhrif á mig,” segir
Ágúst, „ég haföi alltaf mikinn áhuga á
þessu, þó ég færi dult meö þaö.”. Kröftug
starfsemi klúbbsins á þessum tima var ekki
vansalaus. „Þaö ár sem ég var i stjórn var
klúbburinn I þrjátiu þúsund króna tapi.
Alltaf þegar maöur talar um kvikmyndír,
fer maöur aö tala um peninga.”
Eftir stúdentspróf fór Ágúst til Frakk-
lands. „Þann vetur þóttist ég vera aö finna
sjálfan mig. „Hann sneri heim aö vori og
hóf áriö eftir nám i Háskóla tslands, bætti
siöar viö sig námi i Leiklistarskóla Þjóö-
leikhússins. Lauk prófi frá báöum meö láöi.
„En hilluleitinni var ekki lokiö”. Hann
vann i eitt ár sem leikari, en þreytti svo
próf I National Film School i Englandi, —
og komst inn, einn af tuttugu og fimm.
Sföan hefur hann stýrt sex stuttum leikn-
um myndum, fimm hefur sjónvarpiö sýnt
viö góöar undirtektir. Fyrsta langa myndin
hans, Land og synir, hefur hlotiö viöur-
kenningu og hrós, heima og heiman. Hún
verður sýnd á kvikmyndahátiöinni I
Lundúnum seint i næsta mánuöi.
Aðdragandinn að íslilm
„begar ég kom heim bjóst ég faktlskt viö
aö ég yröi leikari áfram. Ég fengi verk-
efni i sjónvarpinu viö og viö. Kannski annaö
hvert ár. barna rétt áður haföi veriö tals-
vertlífleg framleiösla á islensku efni, hvort
sem mönnum líkaði hún betur eöa verr.
baöan kemur krafa ieikaranna um átta
verkefni á ári. Hún er alls ekki úti hött,
siður en svo.
Svo kom i ljós aö þaö var alltaf minna og
minna aö gerast i sjónvarpinu. Ég varö lika
soldið gagnrýninn á þeirra skipulag innra
meö mér. bá kemur upp sú hugmynd aö
reyna eitthvaö sjálfstætt, reyna aöra dreif-
ingu en um sjónvarp, þaö er kvikmynda-
hús.”
—Veröur Isfilm til eftir umræöuþátt i
sjónvarpi um framtiö islenskrar kvik-
myndagerðar, þar sem þið Indriði G.
borsteinsson hittust og voruö ótrúlega
sammála?
„tsfilmvar til áöur sem fyrirtæki Indriöa
og Jóns Hermannssonar. beir höföu gert
tvær kynningarmyndir, aöra um lax og
hina um sorp i fallegu islensku landslagi
fyrir Landvernd.
Hinsvegar er þvi ekki að neita aö þegar
þessi margumræddi þáttur fór fram, þá
voru tveir menn bjartsýnastir og fúsastir til
aö leggja I kvikmyndagerö fyrir kvik-
myndahús — viö Indriöi. Hann var for-
maöur Edda-film , svo ég hitti hann og
komst þá aö þvi aö Edda-film var fjárvana
og dautt fyrirtæki. baö var ekki fyrr en viö
Indriöi höföum hist á Griliinu og fengiö
kaffi og pönnukökur, aö ég var ráöinn af ts-
film til aö skrifa handrit að Landi og son-
um. A grundvelli þess var ég svo tekinn inn
i fyrirtækiö”.
Áp$i Guðmnndsson r Hdprpósisviðiaii
Agúst Guömundsson og Siguröur Sverrir Pálsson ræöa
Ljósmyndari Kristján Magnússon. (Tekiö i stúdiói 1 júnis
Möguleikar ræddir. Agúst Guðmundsson og Siguröur Sverrir Pálsson
undirbúa komu ribbaldanna aö Haugi. t fleti liggur Sófus E. Hálfdánar-
son. (Tekiö istúdiói i niats.l.) Ljósmyndari lngibjörg Briem.
Fulltrúi kvikmyndafyrirtækisins Rank f heimsókn á „þingi” 1 Heiö-
mörk I júni s.l. A myndinni eru —taliö frá vinstri — Jón Hermannsson
kvikmyndaframleiöandi, Peter Dimbleby fulltrúi Rank, Jóhannes
Jónsson aöstoöarmaöur kvikmyndatökumanns, Agúst Guömundsson
og Siguröur Sverrir Pálsson. Ljósmyndari Kristján Magnússon.
Föstudaaur 30. október 1981
17
—Land og synir voru grundvöllur aö veldi
ykkar, bæöi fjárhagslega og i listrænu til-
liti. baö er sú mynd siðustu ára sem viöast
hefur farið og fengiö lofsamlega dóma.
„baö hefur veriö mjög gaman aö sjá viö-
tökurnar erlendis. (Jtlendingar taka Land.
og syni sem mjög alvarlega mynd. Viö sem
vitum betur erum dáldiö hissa á þessu,
mörg atriði i henni eru skopleg. Land og
synir var eiginlega gerö fyrir fóikiö i Svarí-
aöardal og nágrenni.
Ég var á þvi fyrst aö myndin gekk svona
vel að nú væri tækifæriö. Nú yröi aö ráöast i
stórt verkefni. Og þaö varö ofaná að taka
Gisla sögu.”
Bðrn ög ungiingar
—Allar myndir þinar fram aö Útlaganum
fjalla um æskufólk. Allar eru þær fast-
bundnar i tima. Er það hending ein aö þú
velur þér þessi viöfangsefni?
„Ég neita þvi ekki aö mér þykja
unglingsárin mjög veröug umhugsunar.
Linurnar eru mjög skýrar I lifi fólks á
þessum árum. Fulloröiö fólk er talsvert
> ruglaöra en unglingar. baö er lika tiltölu-
lega auövelt aö dramatisera þessi ár, þvi
þá hefur fólk tilhneigingu til aö drama-
tisera sitt eigiö lif. Ég gæti vel hugsaö mér
aö fjalla meir um þenna ntima i lifi fólks.”
—Frá þessum viöfangsefnum hverfur þú
svo aö Gisla Súrssyni og hans slekti. Hvert
ertu aö fara?
„Ég vildi gjarna vita þaö sjálfur. Ég hef
þá stefnu aö reyna alltaf aö sinna þvi sem
ég hef mestan áhuga á i þaö skiptiö. Sumir
geyma sér verkefni. Vinna einfalt verk
áöur en þeir ráöast I stóra verkefniö sem þá
langar aö vinna. Ég veit um tvö dæmi þessa
og i báöum tilfellum hefur þaö veriö til
skaöa fyrir viökomandi.
Ég hef enga fastmótaða lifsfilósófiu eöa
pólitiska teóriu til að fara eftir i öllu sem
ég geri. Hvert verkefni veröur aö taka á
þeim grundvelli sem það gefur tilefni til.”
—Ertu ópólitiskur maöur?
„Hvernig geturöu sagt þetta? Ég veit
ekki til þess að sjónvarpið hafi ráðist i póli-
tiskara verkefni en Skólaferð.”
—011 fyrriverk þin gerast á hreyfingar-
miklum timum og eru ef vel er gáö um póli-
tiska hluti: áhrif striðsins á lif barna,
upplausn kreppunnar, sprengjuhættu kalda
stiösins, —en þessar kveikjur eru sjaldnast
augljósar. Finnst þér óþægilegt aö birta
mjög áleitna afstööu i verkum þinum?
„Ég reyndi mjög aö gera upp hug minn
gagnvart herstöðinni áöur en ég geröi
Skólaferö. Las heilmikiö til aö vita meö
vissu hvort mér væri óhætt aö segja þaö
sem þar var sagt.
Ég varð fyrir miklum vonbirgöum meö
viðbörgð fólks eftir sýningu Skólaferöar.
bvi þótti mest til þess koma aö svona
nokkuö skyldi hafa gerst. Mér fannst mikil-
vægast að sýna fram á þá hættu sem
hugsanlega gæti stafaö af herstöö svo
nálægt þéttbýlissvæöi. Ég er enn á þeirri
skoöun aö þaö mál þurfi tslendingar aö
taka tilgaumgæfilegrar endurskoöunar.
Myndin var ekki áróöur, nema kannski
fyrir bættum almannavörnum — ekki „póli-
tiskur áróöur” , þaö má kannski lesa úr
henni slagoröiö „Herinn burt”.”
—Allt frá hernáminu hefur samband
okkar við „verndarann” sett mikinn svip á
bókmenntir okkar. Veröur ekki að gera þá
kröfu til kvikmyndarinnar aö hún taki af-
stööu I slikum málum?
„Sænsk blaöakona haföi viötal viö mig
um daginn og vildi vita hvaöa vandamál á
tslandi mér þætti brýnt aö
fjalla um. Hver þau væru og hvernig
ég ætlaöi aö ráðast gegn þeim i mínum
verkum. baö er einmitt þetta sem mér
finnst ekki vera skylda min. Ef svo væri,
þá væri ég stjórnmálamaöur. En ég vildi
gera konunni eitthvað til hæfis og hugsaöi
lengi hvaða próblem ég gæti talið upp á Is-
landi sem kölluðu á lausn — og þaö strax.
Ég komst að þvi, að ef ég
vildi eitthvaö um þau vandamál segja, þá
yröi það ekki i blaöaviötali, heldur i sjón-
varpsleik eöa kvikmynd. Mér ber engin
skylda til aö skilgreina hvaö mér finnst
fara miður á Islandi.
Ég öfunda fólk sem alltaf getur tekiö
9 mjög ákveðna afstööu. Ég á ýmsa mjög
róttæka vini, ég þekki lika mjög trúaö fólk.
baö er öfundsvert. En ég hef engar patent-
lausnir.”
íiiðglnn
—Um langan aldur hefur þaö veriö lenska
I kvikmyndum sem byggja á miöaldaefni
að einfalda persónur og stilisera. Nýjustu
myndir af þessum toga, mynd Boormans
um Arthúr konung og Ridleys Scott um
Tristan og tsold sem er i vinnslu.eiga meira
skylt viö science-fiction?
„baö væri lika hægt aö gera við
tslendingasögurnar. En þaö sem olli þvi aö
þær voru lesnar um aldir var aö fólk gat
lifaö sig inn i þessar sögur.”
—Voru þaö ekki bara dáöirnar, sem
máttlaus þjóöin liföi sig inni?
„bessar sögur voru aiitaf skemmtiefni.
baö vona ég aö myndin sé lika, en ég held
aö lika hafi fólk haft áhuga á þeim átökum
sem verða innan fjölskyldunnar i þessum
sögum. Hvaö bærist innra meö bórdisi
Súrsdóttur þegar hún reynir aö fá bróöur
sinn dæmdan sekan skógarmann? Og svo
þegar hún reynir aö hefna hans i lokin meö
þvi aö drepa Eyjólf gráa? betta eru ekki
grunnfærnar sögur af köldum körlum sem
höggva einhverja bóndadurga i spaö. Ég
legg ekki mikiö uppúr þeim manndrápum
sem eru i sögunni, heldur þeim hvötum sem
aö baki eru og hvaöa tilgangi þau þjóna
fyrir framvindu sögunnar.”
—Hvaöa erindi á þessi saga viö okkur i
dag?
„Mér finnst saga Gisla merkileg sem
saga um fjölskyldu sem klofnar gjörsam-
lega og viöbrögö þessa fólks lýsa mjög vel
mannlegu eöli. Myndin sýnir aö þaö er ekki
hægt aö standa utan viö mannlegt sam-
félag. GIsli veit þaö frá upphafi Auöur lika.
— bú sagöir einhversstaöar aö þessi
kvikmynd væri um fólk aö vestan?
„Já, hún er það. Viö reynum aö stilisera
hana ekki um of. Viö viljum aö áhorfándinn
geti trúaö á þetta fólk sem fólk aö vestan”.
— Var erfitt aö færa atburöarás
sögunnar i læsilegt myndmál?
„Mér fannst þaö undarlega auövelt. Ég
vona bara aö fólk kunni aö meta niöur-
stöðuna. Aöur en ég hófst handa bjóst ég viö
aö þetta yröi miklu erfiöara, ég yröi aö
skálda miklu meira af samtölum. baö varö
ekki. Sagan ummyndaöist mjög auöveld-
lega I lifandi myndir.”
— I sögunni er þaö ljóst m jög snemma aö
örlög Gisla eru ráöin?
„Já, ég lit svo á aö hann eigi sjálfur
drjúgan þátt i þvi. Hann tekur ákvöröun,
einhverskonar existensialiska ákvöröun, ef
maöur vill vera gáfulegur. betta er hans
val. Hann veit þaö þegar hann drepur bor-
grim mág sinn hverjar afleiöingarnar
veröa. Hann endurtekur moröiö á Vésteini
fóstbróöur sinum, þegar hann drepur bor-
grim, reynir hvergi aö breiöa yfir verkn-
aöinn, þvi hann veröur aö taka afleiöingun-
um.”
— Var þaö borgrimur sem drap Véstein?
„Viö höldum þvi opnu i myndinni. baö er
eitt handrit sögunnar sem segir ekkert um
þaö hver var moröingi Vésteins, Y-handrit-
iö held ég. Mér finnst þaö nokkuö gott hjá
höfundi Y-handritsins.”
Fyrirmyndir og slili
— Nú bauö manni i grun aö þú ætlaöir aö
einhverju leyti aö aöhæfa stil vestrans aö
þessu efni., bæöi vegna nafnsins, en þeir
eru nú klárir i útlagasögum, og eins vegna
þess aö samstarfsmenn þinir hafa talaö um
myndina sem noröra?
„baö væri nær aö leita austur til Japan
eftir fyrirmyndum. t samúriamyndum
Kurosawa er aö finna ýmis efni sameigin-
leg tslendingasögum: heiöurinn, hefndina
og vopnfimi. En þar er lika samúraiaheföin
enn lifandi. Bardagasenur Kurosawa
byggja á lifandi hefö. Viö eigum ekkert
slikt. baö væri fróðlegt aö grannskoöa þá
möguleika sem fólust i vopnaburði
norrænna manna á þessum tima. Mönnum
ber ekki saman hvernig þeir báru sig aö.
Halldór Laxness lýsir þvi frábærlega i
Gerplu aö vopnfimi hafi skipt minnstu
máli, gróft ofbeldi og ruddaskapur hafi
ráöiö úrslitum. Vafalaust hefur hann tals-
vert til sins máls.”
— Nú hefur þaö lengi veriö draumur
islenskra kvikmyndageröarmanna og ekki
siður almennra áhorfenda aö sjá einhverja
af þessum sögum á tjaldinu?
„Ekki bara Islenskra. Ég er alltaf aö
hitta einhverja menn, til dæmis á kvik-
myndahátibum erlendis, þá sjaldan ég kem
á þær, sem ganga meö þaö i maganum aö
gera myndir eftir einhverri af þessum
sögum. Mann hitti ég i Hollywood, þegar
Land og synir voru þar til sýnis á norrænni
kvikmyndaviku. bar svaraöi ég fyrirspurn-
um og var þá spuröur hvaö ég ætlaöi aö
gera næst. Ég sagöi þaö. bá stóö upp maöur
og var honum mjög brugöiö. Hann sagöist
einmitt uppá siökastiö hafa veriö aö vinna
viö handrit að Gisla sögu. Norömann hitti
ég sem haföi lika mikinn áhuga á sögunni.
Hann spuröi hvaöa blæ ég ætlaöi aö hafa á
myndinni. Ég sagðist ætla aö hafa á henni
raunsæjan blæ. Hann sagöi: baö mundi ég
ekki gera. Ég mundi stilisera allt. Og þaö
mundu útlendingar yfirleitt gera.
Auðvitað hlýtur aö vera ákveöinn stilblær
á svona verki, ekki sist þegar maður notar
samtöl úr sögunni. Allur annar skrifaöur
texti veröur aö vera i sama anda. Til að
gefa atburðunum þá skerpu og persónunum
þá dýpt sem til þarf, veröur aö setja á þetta
ákveðinn stíl. baö sem ég á viö meö
' raunsæjum stil er aö þetta má ekki vera um
of fjarlægt nútimanum. Viö verðum aö geta
sett okkur i spor þessa fólks, viö veröum að
skilja þaö.
Hvaö geröist meö Rauöu skikkjuna? Hún
var of stilfærð, of fjarri lífi nútimans. beir
sem geröu þá mynd, þaö er eins og þeir hafi
ekki fundið til meö þvl fólki, sem hún
- í t í ) , . ' . v> - . t I.
fjallaöi um. betta var sjónarspil sem snerti
aldrei tilfinningar fólks.
Kvikmyndin hefur þann eiginleika aö
höföa beint til tilfinninga áhorfandans. t þvi
felst galdurinn. Noti maöur ekki þann
eiginleika, þá notar maöur ekki þaö sem
formiö býöur uppá.”
— Nú er þetta búin aö vera mjög löng
vinnutörn hjá þér?
„Já, ég er búinn aö eyöa einu og hálfu ári
af lifi minu I þessa kvikmynd.”
— Datt þér i hug i upphafi að þetta verk
yröi svona viöamikiö?
„Mér datt aldrei i hug aö ég gæti gert
hana á skemmri tima, en ég helt ekki aö
hún yröi svona dýr. Fjárhagsáætlun okkar
stóöstekki, en allt annað hefur staöist uppá
dag.”
— Veröur myndin bönnuö börnum?
„Ég hef heyrt aö hún veröi bönnuö börn-
um innan tólf ára aldurs....”
— Nema i fylgd meö fullorbnum....
„Já, eitthvaö svoleiðis. Nema I fylgd meö
fulíorönu og skynsömu fólki. Viö leggjum
hins vegar ekki svo mikla áherslu á blóð,
þetta er alltaf spurning um hvernig atriði
eru undirbyggö, hvaö er gert til aö byggja
upp spennu, áöur en atburöurinn gerist.”
Peningar, peningar...
— Nú er Útlaginn stærsta og dýrasta
mynd sem ráöist hefur veriö i og miklu
skiptir aö þiö náiö endum saman, ekki bara
fyrir ykkur, heldur kvikmyndagerö yfir-
leitt. Ef illa gengur meö Útlagann, þá þýöir
þaö bakslag fyrir Islenskar kvikrnyndir
almennt?
„Já, þá reynir á Gunnar Thoroddsen og
hans liö...”
— Hvernig finnst þér reynslan vera af
starfi kvikmyndasjóös? Hefur þeim tekist
aö deila þessum peningum réttlátlega milli
smærri og stærri verkefna?
„Min skoöun á þvi máli speglar eigin
hagsmuni. Mér hefur alltaf fundist aö
sjóöurinn ætti að veita stærri og færri
styrki. bá nýtast þeir betur. Ég get ekki séö
aö sjóöurinn hafi reynst illa. Reyndar er
merkilegt hvaö hann hefur litiö veriö gagn-
rýndur."
— Miöaö viö þaö aö hann starfar án
reglugerðar, stjóöstjórn heldur engar
fundargeröir, rökstuöningur fyrir veiting-
um er hvergi bókfæröur, né heldur gerö
grein fyrir hversvegna sumum umsóknum
er hafnaö?
„Nei, — þaö er satt.”
— Einstaka starfsfélagar þinir lita svo á
aö afli fyrirtæki sjóönum tekna meö sölu-
skatti, þá eigi þau aö njóta þess i næstu út-
hlutun á eftir. Ertu þessu sammála?
„Fyrst islensk leikhús borga ekki sölu-
skatt, þá eiga Islenskar kvikmyndir ekki aö
þurfa þess heldur.”
— Hvaðan viltu þá fá peninga I sjóöinn,
— af sýningum á erlendum kvikmyndum?
— „Til dæmis. Ég vildi gjarna sjá
sjóöinn veröa aö sterkri stofnun sem getur
lánaö mönnum fé og styrkt þá ef illa geng-
,ui. Kvikmyndasýningar eru mjög hátt
skattlagðar á tslandi. Söluskatturinn renn-
ur beint i rikissjóö, sætagjaldiö rennur i
borgarsjóð. baö var sett á i striðinu vegna
þess aö útlendir hermenn fóru svo mikiö i
bió. Enginn veit lengur hvers vegna þaö er
innheimt. Skemmtanaskattur rennur aö
mestu i félagsheimilasjóö, þó löngu sé
búiö aö byggja félagsheimili um allt
land. Mér finnst bara vert að spyrja aö
þvi á þessum timamótum hvort þetta sé
það sem þjóöin vill. A Noröurlöndum er
innlend kvikmyndagerð styrkt með skött-
um á kvikmyndahúsum, sem eru teknir inn
meö miöaveröi. Hér á landi hiröir rikiö
helminginn af hverjum miba, en innlend
kvikmyndagerö fær litiö sem ekkert af
þvi.”
— Hefur Félag kvikmyndageröarmanna
veriö nógu virkt i aö gæta hagsmuna sinna
manna? Astraliumenn tóku þaö til bragös
aö banna birtingu á erlendu auglýsingar-
efni, svo dæmi sé tekið.
„baö gæti vel komiö til greina, það er
eölilegt. Félagiö hefur gert ýmislegt, þótt
lágt fari. Viö fengum fellda niöur tolla af
tækjum og filmum i fyrra. baö skiptir
miklu fyrir okkur framleiöendur. En mestu
máli skiptir þaö sem viö sendum frá okkur.
A þaö má benda og segja: þessi starfsemi á
þaö skiliö aö vera styrkt.”
— Verður þaö rábandi i kvikmyndagerö
okkar aö höfundar leiti til bókmennta-
verka?
„Ég óttast þaö. Ég vildi gjarna sjá minna
af þvi. baö væri gaman aö sjá innanum
frumsamin handrit. Ég er ekkert á móti þvi
aö sjá myndir geröar eftir bókum, en okkur
vantar handritshöfunda sem semja beint
fyrir filmuna. Mér list mjög vel á handrit
Kjartans Ragnarssonar aö Skýrslu. Ég
held aö það veröi góö mynd. betta kallar á
önnur vinnubrögö en rithöfundar okkar eru
vanir og fáum hefur enn tekist aö tileinka
sér þau. — Hvaö ætlar þú sjálfur aö gera
næst?
„bvi miður get ég ekkert sagt þér um
þaö. Ég er með svolitla hugmynd.....”