Helgarpósturinn - 06.11.1981, Blaðsíða 13

—he/garpósturínn._ Föstudagur 6. nóvember 1981
13
fulltrúa Sjálfstæöisflokksins, að
menn hlytu aö taka miB af
MorgunblaBshúsinu f framtiBar-
skipulagi ABalstrætis, hvort sem
mönnum likaBi þaB betur eBa
verr. Sigurjön var spuröur álits á
þessum ummælum.
,,Ég get fallist á þaö. ÞaB er
ákaflega erfitt aB gleyma þvi, aB
þaB sé til, og þaB er enginn vafi á
þvi i minum huga, aB bygging
þess húss sé eitt af stærri skipu-
lagsmistökum sem átt hafa sér
staB i Reykjavikurborg. En ég
býst ekki viB, aB þaB verBi
nokkurn tima hægt aB leiBrétta
Þetta er mál, sem meB ein-
hverjum hætti verBur aB leysa.
ÞaÐ hefur i sjálfu sér ekkert
versnaB á siBustu árum. Grjóta-
þorpiB hefur veriB vandamál
skipulagsyfirvalda alla tiB. ÞaB
hefur enginn treyst sér tilafi taka
á þessu máli, viB höfum dcki
treyst okkur til aö taka á þvi enn-
þá. ÞaB er leiö til aö leita lausnar
aB efna til þessarar samkeppni.
Þaö er von min, aö úr henni komi
niBurstaöa, sem vel flestir geta
sætt sig viB”, sagöi Sigurjón
Pétursson, forseti borgarstjórnar
aö lokum.
varöv^itlhóííöTUppíuM'egn
tórfiisámtökin vilja
„Þetta mál verður að leysa"
— segir Sigurjón Pétursson, forseti borgarstjórnar, um Fjalakattarmálið
Fellur að stefnu Torfu-
samtakanna
„Ég held, aö varöveisla Fjala-
kattarins falli undir stefnu og
stefnuskrá Torfusamtakanna,
eins og hún er i dag. Ég held, aö
þaö sé einróma álit flestra meö-
lima samtakanna, sem ég þekki,
aö þaö hús beri aö varðveita eins
og þaö er idag, og koma einhverri
viBeigandi starfsemi þar inn”,
sagöi Þorsteinn Bergsson,
formaöur Torfusamtakanna,
þegar hann var spuröur um af-
stööu samtakanna til Fjala-
kattarmálsins.
Aöspuröur um hvort Torfusam-
tökin mundu beita sér eitthvaö i
þvi máli, sagBi Þorsteinn, aö þaö
heföi ekki veriö tekiö upp á
stjórnarfundi, en þaö kynni aö
koma til þess, ef þær kringum-
stæður sköpuöust.
„Samtökin hafa hingað til, bæöi
meö yfirlýsingum og sam-
þykktum á félagsfundum, skoraö
á borgaryfirvöld aö leysa þennan
hnút, sem þarna hefur veriö um
áralangan tima.”
Þorsteinn sagöi, aö höfuö-
drættir deilu Þorkels Valdimars-
sonar væru ekki ósvipaðir deilu
Torfusamtakanna við borgaryfir-
völd, þar sem fasteignagjöld
væru ofarlega á dagskrá og væri
óútséö hvernig þau munu fara á
báðum vigstöövum.
— Hvað á aö gera?
„Þær hugmyndir, sem skapast
hafa i fjölmiölum undanfama
daga um að koma þarna inn t.d.
kvikmyndasafni, ættu best viö af
þeim hugmyndum, sem hingað til
hafa komið fram. Þaö væri mjög
vel viðeigandi með eittelsta kvik-
myndahús heimsins, eins og þeir
segja”, sagði Þorsteinn.
Hann sagöist aö lokum vilja
itreka þann vilja stjórnar Tórfu-
samtakanna, aö þetta mál nái
fram að ganga.
Laufey Jakobsdóttir, ibúi i
Grjótaþorpinu og félagi I ibúöa-
samtökum þorpsins sagöi þaö
skoöun sina, aö skilyröislaust ætti
að endurreisa Fjalaköttinn. Hún
sagöist vera sannfærö um, aö ef
farið væri út i aö endurreisa húsiö
kæmi til styrkur frá erlendum
áhugamönnum, þar sem þetta er
talið vera elsta kvikmyndahús i
heiminum.
Hún var spurö aö þvi hver væri
almennt afstaða Ibúa Grjóta-
þorpsins.
„Ég held, aö fólk sé yfirleitt
jákvætt, af þvi aö viö vitum þaö,
að ef Fjalakötturinn veröur rif-
inn, þá verður þaö bara önnur
Morgunblaðshöll, sem þar
kemur, eða bilastæöi”.
Laufey sagöi, að ibúamir heföu
litiöþingaö um þetta, en sagöi, aö
félagar i Ibúasamtökunum vildu,
aö þorpiö yröi verndaö, og ekki
sist þaö, sem heföi menningarlegt
gildi. Hún sagöist svo vilja taka
það fram, aö þaö væri Þorkell
Valdimarsson sjálfur, sem heföi
veriö verndari Fjalakattarins
með aðgerðarleysi sinu. Þess
vegna hafihúsið ekki verið rifiö.
Þaö virðist ljóst, aö mðrill
áhugi er fyrir verndun Fjala-
kattarins, en borgaryfirvöld hafa
enn frestað þvi aö taka ákvöröun i
þessu máli. Spurningin er:
Veröur endanleg ákvöröun tekin,
þegar tillögurnar um Kvosina
veröa komnar, og hvers eölis
verða þær, eöa veröur húsiö látiö
eyöileggjast af sjálfu sér? Viö
biöum spennt.
—GB.
þau mistök meö þvi aö fjarlægja
húsiö, svo þaö veröur aö sjálf-
sögöu aö taka miö af þvi.”
Sigurjón sagöi, aö sér litist
ágætlega vel á þá hugmynd, aö
Kvikmyndasafniö fengi afnot af
Fjalakettinum, ef húsiö yröi gert
upp, en hann fengi ekki séö, aö
þaö væri hlutverk eins tiltekins
sveitarfélags aö greiöa þann
kostnað, sem af þvi leiddi.
„Þetta er mikiö vandræöamál
aö mörgu leyti, og ég skil vel af-
stööu eiganda Fjalakattarins,
sem hefur af honum árvisst tjón.
Grjótaþorps væri talin tilheyra
Kvosinni.
„Ég býst ekki viö, að þaö veröi
teknar veigamiklar skipulags-
ákvaröanir um þetta svæði fyrr
en að lokinni þeirri hugmynda-
samkeppni”, sagöi Sigurjón og
kvaöst biiast viö aö lirsiita úr
samkeppninni væri aö vænta inn-
an ekki mjög margra mánaða.
— En hver er þfn afstaða til
Fjalakattarins?
„Min afstaöa til Kattarins er
sú, aö hann setji mikiö svipmót á
borgina og mér er mjög sárt um
aö sjá af honum, en hins vegar er
með hann, eins og mörg önnur
verðmæti, aö þaö er ekki greið-
andi hvaö sem er fyrir þau.”
Sigurjón sagöi, aö sér fyndist
þaö verö, sem Þorkell Valdi-
marsson hafisett upp fyrir húsiö,
sextiu milljónir, fáránlegt, en
hins vegar vildi hann ekki leggja
neinn dóm á hvaö væri eölilegt
verö. Hann vildi minna á þaö, aö
Þorkell heföi gefiö borginni húsiö
fyrir þremur árum, ef borgin
vildi taka aö sér aö flytja þaö.
Þeir heföu átt óformlegar viö-
ræöur um þaö, en þær leiddu ekki
til niðurstööu.
I siöasta Helgarpósti var þaö
haft eftir Daviö Oddssyni, borgar-
Frestur sá, sem Þorkell Valdi-
marsson, eigandi F jaiakattarins,
gaf borgaryfirvöldum til aö
ganga frá kaupum á húsinu er nú
liðinn án þess að af kaupum hafi
orðið.
Sigurjón Pétursson, forseti
borgarstjórnar, var spurður að
þvi hvort borgaryfirvöld myndu
taka einhverja afstöðu í Fjala-
kattarmáiinu á næstunni.
Hann sagði, að fyrir borgar-
stjórn lægi tillaga, sem var sam-
þykkt á þriöjudag um þaö að efna
til hugm yndasam keppni um
Kvosina, þar sem Aðalstrætislína