Helgarpósturinn - 27.11.1981, Blaðsíða 7

--helgarposturinn- Föstudagur 27. nóvember 1981
7
lyilborg og Kristján
.y'Kristján i kaffi, og þetta smá
þróaðist. En ég var oft búin að
sjá hann”, sagði hún, og bætti
þvi við, að Kristján hafi verið
afskaplega barngóður.
Þegar hjón eru gefin saman,
er þeim uppálagt, að þau eigi að
elska hvort annað i bliðu og
stripu, uns dauðinn aðskilji þau.
Trúðu Kristján og Vilborg á
þetta?
„Ég held, að ég hafi ekkert
hugsað um það þá”, sagði
Kristján.
„Maður felurþað allt guði,
hvað við eigum að vera lengi
saman. Við ætluðum ekki að
gifta okkur til að skilja. Það er
annar, sem ræður þvi,” svaraði
Vilborg.
— Hvernig hafið þið farið að
þvi að láta hjónabandið endast
svona lengi?
„Þvi get ég ekki svarað”,
sagði Vilborg. „Ef fólk ætlar að
vera saman, verður það að laga
sig hvort eftir öðru og vera
þannig saman, að það sé ekki
þeim og öðrum til vandræða.”
Ekki sögðust þau muna eftir
neinni umtalsverðri misklið
milli þeirra og töldu sig hafa
verið hamingjusöm i sinu
hjónabandi.
Orþvi þeim hefur vegnað svo
vel i hjónabandinu, hafa þau þá
ekki einhverjar ráðleggingar til
þeirra, sem eru að hefja sinn
búskap?
„Ég held, að það fari okkur
illa að setja reglur um það. Það
verður hver og einn að finna það
fyrir sig. Maður hefur heyrt svo
mikið um ráðleggingar, en það
er litið farið eftir þeim,” sagði
Vilborg.
— Ungt fólk hefur i æ rikara
mæli farið að draga gildi hjóna-
bandsins i efa, hvaðá skoöun
hafið þið á þvi?
„Ég vil ekkert segja um það.
Ég held, að heimilið sé; sú kjöl-
festa, sem þjóðfélagið byggir á,
þegar allt kemur til alls”, sagði
Vilborg.
Jón og Sigríður
hefðu farið að þvi að láta hjóna-
bandið endast svona lengi, sagði
Sigriður, aö það væri ekki
nokkur vandi. Þegar annar
makinn væri illur, ætti hinn að
láta sem hann heyrði ekki, og
allt félli i ijúfa löð á eftir.
— Hefur ekki einhvern tíma
komið upp misklið á milli
ykkar?
„Jú, maður rifst, og lætur það
svo búið, en það hefur ekki veriö
neitt alvarlegt. Maður segir
bara sina meiningu”, sagði
Sigriður.
Hún sagði, að Jóni hefði þótt
gaman af að fara á böll, en sér
heföi aftur á móti ekki fundist
það gaman.
„Mér fannst ekkert of gott, að
hann fengi aft fara á sin böll, þvi
hann var ekki svo mikið
heima,” sagöi hún.
Þegar þau voru beðin um að
koma meö ráðleggingar til
ungs fólks, sem er að hefja
búskap, voru þau bæði sammála
um það, að menn ættu ekki að
láta skrifa hjá sér, aldrei að
skulda neitt.
„Unga fólkiö þykist ekki geta
farið að búa, nema það eigi allt.
Það fer að skulda til að geta átt.
Ég gæti aldrei gengiö i flik, sem
ég heföi ekki borgaö”, sagði
Sigriöur.
Ef upp úr slettist, ætti fólk að
velta málinu fyrir sér, frá
báðum hliöum, þvi aldrei veldur
einn þá tveir deila.
„Þó að eitthvað sé sagt i
bræði, á ekki að erfa þaö,” sagði
hún.
„Nú er orðið móðins að gifta
sig á morgun og skilja daginn
eftir”, bætti Jón við.
Fráskilin vill fara að
vinna úti, og vill skella á hann
svuntu. En þetta er kvenmann-
inum lika erfitt. Það er ekki
alltaf einfalt f yrir nútimakonur,
að karlmaðurinn skelli á sig
svuntu, eða fari aö skúra gólf,
þvi að þá þarf hún að ‘breyta
sinni karlimynd, þvi hún var
ekki vön að sjá föður sinn
skúra.”
— Ertu þeirrar skoðunar, að
hjónabandið sé úrelt fyrirbæri
nútima þjóðfélagi?
,,Nei,ég hefekkifundið ihuga
mér neitt betra form til aö ala
upp nýja einstaklinga, þ.e.
börnin, og ég held, að fjölskyld-
an verði áfram kjaminn. Hins
vegar held ég, að það geti orðið
breyting á fjölskyldunni. Við
sjáum þetta t.d. hjá mörgum
stjórnmálaflokkum, að nú setja
margir þeirra fjölskylduna á
oddinn. Fólk hefur haldið, að
hún stæðist alla hluti, en hún
gerir það ekki. Við verðum að
vernda hana.
Það er eitt næstum öruggt öll-
um þjóðfélagsþegnum, að þeir
giftast, ala upp afkvæmi og lifa
kvnlifi. Hvers vegna er ekki
kennt meira iskólunum um fjöl-
skyldulif, barnsfæðingar og
kynlif, þar sem þetta er mikil-
vægasti þátturinn i lifi okkar og
hamingju? Það er hægt að
ganga i gegnum allt mennta-
kerfið án þess, að minnst sé á
þennan þáttlifsins. Maður getur
orðið doktorfrá Háskóla tslands
ánþessaö heyra minnstá þessa
hluti.”
— Þú talaðir um að breyta
fjölskyldunni, hvemig viltú að
hún breytist?
„Ég mundi vilja, að hún
breyttist á þann máta, að við
reyndum að rjúfa einangrun
kjarnafjölskyldunnar, þar sem
hjón með tvö börn eru múruð
inni i ákveðnum fermetrum. Ég
myndi kjósa ákveðin form af
sambýli, þó ekki kommdnu
heldur sambýli kynslóðanna.
Það kæmi þannig, að við byggð-
um öðruvisi, húsnæði þar sem
afi og amma, pabbi og mam ma
og börnin gætu búið, en þannig,
að hver og einn gæti lokað si'n-
um eigin dyrum. Það væri þó
ákveðin samstaða i eldhúsi,
þannig að það yrðu færri salt-
fiskpottarnir, sem syði undir á
fdstudögum.
Ef þú litur á allar þessar ein-
stæðu mæður, sem sitja öll
kvöld heima hjá börnunum sin-
um. Af hverju ekki að standa
saman, þannig, að ein gæti
passað svoönnur kæmist út. Ég
er ekki að tala um að fórna
einkalifinu, heldur að tala um
samvinnu um nauðsynleg dag-
leg störf svo fólk sem er eitt eða
fráskilið, geti notið lifsins i nú-
timasamfélagi, komist á bar
eða i bió.”
— ÞU talar um að fráskilið
fólk eigi að geta notið lifsins
með þvi að komast út. Er það
ekki svo, að menn eru alltaf að
leita að öðrum maka i staðinn
fyrir þann, sem ekki er lengur
til staðar?
,,Jú, ég held, að fólk geri það
ósjálfrátt. Það er bæði þörfin
fyrir náinn félagsskap við aðra
persónu, jafnframt þeirri skoð-
un samfélagsins, að maður á
heist að vera giftur. Það er það
eðlilega.
I sjálfu sér er það eðlilegt að
fólk langi ifélagsskap, en það er
hætta á, að það sigli i sam a far-
ið. nema það hafi endurskoðað
sjálft sig og spurt: Hvers vegna
mistókst þetta? Vorum við ein-
mittsvo ómögulegar manneskj-
ur, að við gátum ekki búið sam-
an, eöa var það eitthvað annað?
Ef fólki hefur tekist að end-
urskoða sig á þessum timamót-
um, er von til þess, að næsta
hjónaband verði gæfurikara. En
ef fólk veður bara áfram, og
heldur að hjónabandið sé ein-
tómt love-me-tender-love-me--
true, þá er hætt við að sagan
endurtaki sig.
— Hvernig var það, að þurfa
allt i einu að standa ein fyrir
heimilinu?
„Ég hef eiginlega aldrei haft
á tilfinningunni, að ég væri ein,
þvi að ég fór úr foreldrahúsum
beint i hjónabandið. En núna
stend ég ein i fyrsta sinn á æv-
inni og ég uppgötvaði það bara
fyrir nokkrum dögum.
Mérfinnstþaöekkierfitt. Mér
finnst það að sumu leytigott, en
hitt er annað mdl, að fólk hefur
misjafnar forsendur til að geta
látið sér finnast það gott. Ég
hefði t.d. ekki viljað vera ein-
stæð fráskilin móðir með þrjú
börn tiltölumenntunarlítil,
miðað við þær kröfur, sem eru
gerðar. Það held ég að sé erfitt.
Það, sem hefur bjargaö mörg-
um konum eins og mér, er að ég
hef starfsmenntun og reynslu á
vinnumarkaðinum, þannig að
það var mérekkert áfall. Ég dá-
ist að sumu kvenfólki sem geng-
ur í gegnum skilnað og fer Ut að
vinna fyrir litlu kaupi, hvernig
það getur staðið undir þessu án
þess að kikna.”
Ása cg Július
— 1 ljósi þess, aö hjónaskiln-
uðum fer fjölgandi hvað gerir
ykkur sannfærð um, að ykkar
hjónaband muni heppnast?
„Persónurnar og viðhorf
þeirra,” sagði Július. Asa var á
sama máli og sagði, að þetta
væri persónubundið.
Þau Asa og Július voru bæði
spurð að þvi hvort hjónabandið
heföi einhverja augljósa kosti
fram yfir önnur sambúðarform,
eins og t.d. óvigöa sambúð.
Asa sagði, að þau heföu verið
stutt i sambúð áður en þau giftu
sig, en það væri öðru visi, hjóna-
bandinu fylgdi meiri ábyrgðar-
tilfinning.
— Mæliö þið með þvi aö fólk
gangi i hjónaband?
„Já”, sögðu þau bæði.
„Ég mæli ekki með langri
óvigðri sambúð”, 'sagði Július.
„Ef fólk býr lengi saman,
getur það alveg eins gift sig”,
sagði Asa.
Endurskinsmerki
á allarbíUuirðir
HAND
ENNTA
^SKOLINN
^VELTUSUNDI 3- 101 REYKJAVfK
VIÐ AUGLÝSUM
rNÝTT HEIMILISFANG : VELTUSUND 3
OG NÝTT SfMANOMER : 91 / 2 76 44
,VERIÐ VELKOMIN í HEIMSÖKN/

ER KOMIÐ. SENDUM MEÐ <
POSTKROFU UM ALLT LAND. - NEMENDUR,
GANGA FYRIR MEÐAN BIRGÐIR ENDAST.
pLAFÖI^DIUÐ
OSTKRÖFU UN
Sk^UT LURNAR ERU KOMNAR. SENDUM ÞÆR
i
SOMULEIÐIS MEÐ POSTKRÖFU HVERT A LAND
,SEM ER. NEMENDUR GANGA FYRIR.

ORÐSENmNG^^F^OG_OMMU :
GEFIÐ BARNABÖRNUNUM ÞROSKANDI JOLA-
GJÖF.SEM HIN GEYSIVINSÆLU BARNANÁM-
SKEIÐ OKKAR ERU. ÞAU INNIHALDA 55 MIS-
MUNANDI KENNSLUEININGAR fTEIKNUN OG
FÖNDRI. JOLAPAKKARNIR VERÐA AÐ BERAST
FRAM EFTIR ÖLLU ÁRINU 1982/
FÁIÐ SENT HEIM RIT SKOLANS OG FYRSTA
TÖLUBLAÐ SKÖLABLAÐSINS:NEMBLU, SEM
KYNNINGU A STARFSEMI OKKAR. KOMIÐ f
HEIMSOKN AÐ VELTUSUNDI 3 REYKJAVfK EÐA
HRINGIÐ fSfMA 2 76 44 MILLI 14-17 ALLA
VIRKA DAGA. (SiSiSS^ skolastiori 4H8K
Þvottavélin ALDA
þvær og purrkar vel
Þetta er þvottavél sem hentar íslenskum heimilum, hefur
innbyggöan þurrkara og tekur inn á sig heitt og kalt vatn.
Verðið er mjög hagkvæmt, hringdu í síma 32107 og
kynntu þér verðið, við borgum símtalið.
Þvottakerfin eru 16 og mjðg mismunandi.
með þeim er hægt að sjóða. skola og vinda,
leggja í bleyti, þvo viðkvæman þvott og
blanda mýkingarefni i þvott eða skolun.
Þvottavélin tekur 4-5 kg af þurrum þvotti,
tromlan srrýst fram og til baka og hurðin er
með öryggislæsingu. Vinduhraði allt að 800
snúningarámín. Þurrkarann erhægtaðstilla
á mikinn eða litinn híta og kaldur blástur er á
siðustu min. til að minnka krumpur. Með einu
handtaki er hjólum hleypt undir vélina sem
auðveldar allan flutning.

ÞVNGO 78 kg HÆÐ 85 CM BREIDO 60 CM DÝPT 54 CM ÞVOTTAMAQN 4-5 KG
ÞURRKMAGN 2-2.5 KG VATNSMAGN 15/18 I OG 19/25 I VINDA 450-800
SNÚN. MÍN. RAFMAGN 220 VA. C. 13 AMP. MAX/ELEMENT 1350 VÖTT
ÞURRKMÓTOR 50 VÖTT
RAFTÆKJADEILD - SIMI86117