Helgarpósturinn - 27.11.1981, Blaðsíða 29

/* * r*
'5*7*
iTfi
-4 ■'
Jie/garpásturinn.
Föstudagur 27. nóvember 1981
-Umsjón: Jóhanna Þórhallsdóttir-
og Sonja Jónsdóttir-
Þá hverfum viö frá hinu
dasamlega gúmmii, — sem viö
mælum þó eindregiö meö
Bítiðá jaxlinn
Algengasta lykkjan á islenska
getnaðarvarnamarkaöinum er
úr plasti og með kopar-þræði.
Til þess að fá lykkjuna verður
stelpan aö fara til læknis, þvi
enn er ekki búið að finna lykkju
fyrir karlmenn, sem alltaf
sleppa jafn billega! En það
þýöir ekki aö fást um þaö, held-
ur bita á jaxlinn, bölva hressi-
lega i hljóöi og storma á fund
læknisins, sem þvi miður (af-
sakiö!) er karlkyns i flestum
tilfellum, ef ekki öllum, og
manni finnst oft ekki eins skiln-
ingsrikir á búkinn blessaöa og
sálartötriö og kynsysturnar.
Vandleg skoðun
Jæja, þá erum við búnar að
mana okkur upp i læknisheim-
sóknina. Og hans hlutverk er
það að skoða okkur vandlega,
brjóstin, legið, rassinn o.s.frv..
óljós vinnubrögð
Það er ekki alveg ljóst
hvernig lykkjan vinnur (!), en
þó er þaö á hreinu að hún veldur
slimhúðarbreytingu, sem aftur
orsakar þaö aö eggiö nær ekki
að festast. Einnig er talið að
koparinn hafi einhver áhrif til
varnar getnaði. Lykkjan hentar
sumum konum ágætlega, sér-
staklega þeim sem hafa eignast
börn. En likami sumra kvenna
hafnar aftur á móti lykkjunni,
meö þvi að vera meira og minna
á túr, eftir að lykkjunni hefur
verið komiö fyrir.
97—98% örugg — en
sjens á lykkjufölium
Konur kvarta oft um verki i
neöanveröu kviðarholi eftir
isetningu. Þá getur lykkjan
losnað úr leginu, sérstaklega
fyrst eftir aö hún hefur veriö
sett upp. Ekki má heldur
gleyma lykkjuföllunum seir
geta orðið og eru alltaf jaf .
hvimleið, hvort sem er á löpp
eða i legi. Er þá ekki aö spyrja
að afleiöingunum! Annars er
sagt að hún sé 97—98% örugg.
Að mörgu að hyggja
Allar konur geta fengiö lykkj-
una, sem vilja, en ef um mjög
ungar stelpur er að ræða gripa
sumir læknar til mini-lykkj-
unnar svokölluöu, en aörir
læknar telja aö hún geti valdiö
ófrjósemi. Já, þaö er aö mörgu
að hyggja, þegar maöur velur
sér getnaðarvörn og oft og
tiðum veröur manni hugsað til
þess aö likami konunnar sé ein-
um of mikið notaður til tilrauna.
P.S. Tékka ber á lykkjunni
árlega og fer maöur þá til lækn-
is.

VERÐUR ÞU MEÐ?
I I
BANKASTRÆTI 7 ■ AÐALSTRÆTI4
Fitjað uppá: LYKKJU
og dáumst einlæglega að — og Læknirinn kemur lykkjunni fyr-
að koparnum og plastinu, jr) ef hann telur likamlegt
þ.e.a.s. blessaðri lykkjunni. ástand þola hana.
'PÓSTUR OG SÍMI
Bikludal
Kæri Stuðari!
Viltu segja mér hvaða
hljóðfæri þetta eru: JUðaharpa,
Kasú og Melódika. — Ég hef
ekki skrifað þér áður.
Heiga.
Halló Helga!
Takk fyrir bréfið. Þig langar
að vita eitthvað um þessi ágætis
hljóðfæri. Júðaharpa er litið
málmhljóðfæri sem komið er
fyrirá milli varanna. Togað er i
„málmstreng” og munnurinn
hreyföur til tónmyndunar.
Hljóðið sem myndast þá er
nokkurs konar „dvoing”,
„gvoing”, ,,gving”. Kasú er Ht-
Utanáskriftin er -
Stuöarinn
c/o Helgarpósturinn
Siöumúla 11
105 Reykjavik
Sími: 81864
ið plasthljóðfæri sem maður
blæs i og syngur i leiðinni. Það
gefur frá sér svipuð hljóð og
þegar maöur syngur lag i
greiðu. Melódika er einshvers
konar plastblásturshljóðfæri
sem hefur hljómborð, rétt rúm-
lega eina áttund. Tónarnir
myndast um leið og maöur blæs
i melódikuna og ýtir um leið á
nóturnar. Einnig er hægt að
spila fleiri en einn tón sem
myndar þá hljóm. Hljóðið úr
melódikunni er ekki ólikt þvi er
maður spilar á hærri skala
harmonikku. Viö vonum að þú
sért einhverju nær, en lofum þér
þvi að það er æðisgengið fjör að
spila á öll þessi hljóðfæri og ekki
þarf maður að hafa langt nám
að baki tii að vera þrælgóður á
þau.
Bæ.bæ.
liti. Stuttir þættir, stórar myndir
og slatti af auglýsingum. Talað er
viö frægt fólk, poppstjörnur og
unglinga. Það er einmitt jákvætt
við þetta blaö að álits unglinga er
leitað um mál sem snerta þá og
fulloröinna Hka. Pennavinir,
Ijóðabálkur, ljósmyndaskólinn og
pósthólfið eru á sínum stöðum, að
ógleymdum getnaðarvörnum.
Nöldurskjóður
og kjaftatýpur
Tvennt var það þó sem vakti
sérstaka athygli okkar, nefnilega
Dauöasyndirnar 7 og Smávegis
um kcssa. Svo virðist sem kven-
kyniö sé einu sjösyndararnir.
Hvert einasta ómerkilegt átvagl,
latur labbakútur, fólk i tælandi
klæðnaði, nöldurskjóður, kjafta-
týpur, hjónabandssjúklingar og
„veiðimenn” viröast að áliti 16
vera kvenkyns. — Allar gamlar
goösagnir og lummó brandarar
sem kallar hafa komið sér upp
um konur eru tiundaðir i þessum
þætti. — Leyfum við okkur hér-
með aö lýsa fratíd rfnismeöferð.
Burt með karlrembuna?
Svo var það kossaþátturinn.
Svo virðist sem kvenkynið þurfi
einhverja sérstaka fræðslu um
kossa, umfram karlkyniö, stelpur
eru hvattar til að geyma innilega
kossa „handa hinum útvalda”,
„og ef þú ert taugaóstyrk og upp-
spennt fyrir kossaathöfn slapp-
aðu þá af.” Vonumst við til að
karlremban verði horfin af siðum
16 er næsta blaö birtist.
KOMDU OG REYNSLUGAKKTU NÝJU
K-BUXURNAR FRÁ KÓRONA, ÞÆR ERU FÁAN-
LEGAR í FLANNEL-FLAUELS-OG TWILL VEFNAÐI.
Gluggað í
16
Stuðkonur gleðjast alltaf i
hjarta sinu þegar eitthvað sér-
hannað unglingaefni kemur á
markaöinn. Það birti þvi til i sál-
inni þegar 16 birtist á nýjan leik
rétt fyrir prentaraverkfallið. Að
sjálfsögðu útveguðum viö okkur
eintak og byrjuöum strax að
fletta. Blaðið likist mjög út-
lendum unglingatimaritum i út-
HANN NOTAÐI MIQ I HALLÆRI
Opuatitt •«*
»» ih IraffliMMttnim* — 09 9*«- NvtdlT?
VIOTAL: BUBBI MORTHENS
ÁSAMT OPNUMYND
DAUOASYNOIHNAR SJÖ
trt |)U «loo «1 *ynduninumt
: KYNFRÆDSIUSÍOAN
i A A «5 •*«>