Helgarpósturinn - 17.12.1982, Blaðsíða 8

Föstudagur 17. desember 1982 [jSstUrinn
Vigfús Björnsson.
Álfrún Gunnlaugsdóttir.
Jón Óttar Ragnarsson.
Guðrún Svava Svavarsdóttir.
Nýir höfundar
^Lðn^ðdi
til að slá
á nótur
fyrir full-
orðna”
- segir Vigfús
Björnsson.
Gestur Hunssun skrifaði vinsæl-
ar barnabækur fyrir 15—20 áruin.
Iiaustið 1982 lætur hann aftur í sér
licyra, cn nú undir sínu rctta nafni,
Vigfús Ujörnsson. Bók hans,
„Skógarkofinn“, cr fyrsta skáld-
saga hans fyrir fullorðna.
„Mig langaði til að prófa hvort ég
gæti slegið á nótur fyrir fullorðna,
eins og fyrir hörnin," segir Vigfús,
þegar hann er spurður hvað hafi
komiö til, að hann fór að skrifa
fyrir fullorðna. og hann bætir því
við, að hann hafi alltaf ætlað sér
það.
Sagan gerist að miklu leyti í
skógarkofanum, sem hún dregur
nafn sitt af og fjallar um flótta frá
firringu nútímans til eftirsóknar-
verðara lífs. inn í söguþráðinn
blandast barátta við eiturlyf og
sigur yfir þeim.
- Hvers vegna þessi langa þögn?
„Hún varð aðallega vegna
harðrar barúttu fyrir daglegu
f>rauði,“ segir Vigfús.
Hann er nú hættur að vinna
launavinnu og farinn að helga sig
áhugamálum sínum, sem eru auk
skriftanna, kynbætur á hrossum og
ræktun skógar. Hann segist hafa
meiri tíma til skrifta en áður, og nú
geti hann einnig hugsað málið í ró-
legheitunum.
- Ertu með aðra bók í takinu?
„Ég ætlaði að skrifa allt öðru visi
bók og var búinn af safna efni t fulla
ferðatösku. Þegar ég ætlaði aö
skrifa hana, fór ég að dútla við hug-
mynd. sem sótti á mig og áður en ég
vissi var þessi bók búin. Hitt er ailt
óhreyft."
Vigfús er af ætt þeirri er rekur
Bókaforlag Odds Björnssonar á
Akureyri en lætur Skjaldborg gefa
bók sína út. Hvers vegna?
„Það er alltaf litið þannig á, að ef
maður er undir væng frænda sinna,
þá sé verið að gera hálfgert gustuka-
Verk á manni. Ég álít, að það sé
alveg eins gott að spjara síg á
óvandabundnum vettvangi," segir
Vigfús Björnsson.
„Finnst
eins og
bókin
sé ekki
eftir
mig”
- segir Áifrún Gunn-
iaugsdóttir.
„Mér finnst cins og bókin sé ekki
eftir mig, þegar ég sé hana í
búðarglugga.“
Þetta scgir Álfrún Gunn-
laugsdóttir lcktor í bókmcnntun við
Háskóla íslands, en Mál og menn-
ing gefur nú út fyrsta skáldverk
hcnnar „Af mannavöldum“.
„Hins vegar" heldur Álfrún
áfram, „fylgja því blendnar tilfinn-
ingar að gefa út bók, eftirvænting
og margháttuð ánægja, en líka
óvissa."
Bók Álfrúnar er svipmyndir úr
mannlífinu eins og hún oroar það.
„Annars er ógerlegt fyrir höf-
undinn að segja í stuttu máli hvað
hann ætlast fyrir. Hann sér verkið
ekki með sömu augum og lesand-
inn, sem skapar það að einhverju
leyti sjálfur.
Meira vill hún ekki segja um efni
bókarinnar, heldur vill hún láta les-
andanum það eftir að komast að
þvi.
Hvað rak hana þá út í að skrifa
þessa bók?
„Ég hef eiginlega ekki íhugað -
það", segir Álfrún. „Ég er frekar á
móti því að setja gjörðir mínar og
annarra í rökrænt orsakasamhengi.
Kannski er þetta hégómagirni, að
halda að maður hafi eitthvað að
segja. Kannski er það löngun til að
halda áfram að læra, og færa mér
og öðrum í nyt, þaö sem annað fólk
hefur kennt mér.“
„Sumt
fólk er
eins og
tundur-
dufl”
- segir Jón Óttar
Ragnarsson.
„Kvcikjan að bókinni var
hneykslun og reiði. Venjulega
skrifa ég bes!, þegar ég er
hncykslaður eða yfir mig hrifinn.“
Sá, sem mælir þessi orð er Jón
Óttar Ragnarsson dósent. Hann
svarar því hvað hafi komið honum
til að skrifa hans fyrstu skáldsögu
„Strengjabrúður", sem Helgafell
hefur nýlega gefið út.
Hann bætir því við að hann beri
takmarkalausa virðingu fyrir öllu,
sem sé vel gert og fyrir fólki, sem
geti skapað eitthvað varanlegt.
„Efni bókarinnar er fyrst og
fremst hvernig umhverfið leikur
sér að manninum", heldur Jón
Óttar áfram. „Sumt fólk er undir
svo afgerandi umhverfisáhrifum,
að það er eins og tundurdufl, seni
getur spurngið af minnsta tilefni.
Það versta er, að það.hefur ekki
hugmynd um það sjálft. Oft er
þetta eitthvað úr uppeidinu, ein-
hver aumur blettur eða „komplex"
í sálarlífinu, sem er grafinn í
bernsku eða frumbernsku. Sag-
an fjallar um það hvernig svona
fólk getursett heiminn á annan
endann, til ills eða góðs."
Hvaða tilfinning er það að sjá
fyrsta skáldverk út komið?
„Auðvitað er það furðuleg til-
finning. Ég verð að viðurkenna, að
ég er ánægður með þær undirtekt-
ir, sem bókin hefur fengið. Þeir,
sem hafa lesið hana segja yfirleitt.
að þeim hafi fundist hún bæði vel
skrifuð og spcnnandi", segir Jón
Óttar Ragnarsson
„Falleg
lítil
bók”
segir Guðrún
Svava Svavarsdóttir.
„Það er hægt að líkja þessu við
að cignast barn í fyrsta sinn, Þarna
er eitthvað nýtt að fæðast, sem
maður hefur átt þátt í að gefa líf og
það er mjög góð tilfinning".
Þannig lýsir Guðrún Svava Svav-
arsdóttir myndlistarmaður því
hvemig það er að sjá sína fyrstu
bók á prenti. Bókin heitir „Þegar
þú ert ekki" og hefur að geyma
ljóð. Útgefandi er Iðunn.
Guðrún Svava segir, að samning
bókarinnar hafi verið tilfinningaleg
útrás fyrir hana. „Ég var að yrkja
mig frá angri", segir hún.
f bókinni tekur hún fyrir tilfinn-
ingar sínar og upplifun á tímabili í
lífi sínu, þegar hún kemst að því, að
maður hennar er í tygjum við aðra
konu, og eftir að hann er farinn að
heiman.
Er hún ánægð með bókina?
„Já, ég er ánægð með hana sem
verk eða sem hlut. Hún er mjög
nálægt því að vera eins og ég vildi
hafa hana. Mér finnst þeir ekkert
hafa til sparað hjá Iðunni og það
hefur verið mjög skemmtilegt að
vinna með þeim. Mér finnst þetta
falleg lítil bók og ég er þakklát fyrir
að hafa fengið að gera hana þann-
ig“ segir Guðrún Svava.