Helgarpósturinn - 17.12.1982, Blaðsíða 8

LJ / ___________
Föstudagur 17. desember 1982 "YjSsfurínn
VigfúS Björnsson.
Álfrún Gunnlaugsdóttir.
Jón Óttar Ragnarsson.
Guðrún Svava Svavarsdóttir.
Nýit höfundar

„Langaði
til að slá
a notur
fyrir full-
orðna"
- segir Vigfús
Björnsson.
Gestur Ilunssou skrífaði v insæi-
ar barnabækur fyrir 15-20 árum.
Haustið 1982 lætur hann al'tur í sér
heyra, en nú undir sínu rétta nafni,
Vigfús lijörnssoii. Bók hans,
„Skógarkofinn", er fyrsta skáld-
saga hans fyrir fullorðna.
„Mig langaði til að prófa hvort ég
gæti Slegið á nótur fyrir fuilorðna,
eins og fyrir bömin," segir Vigfús,
þegar hann er spurður hvað hafi
komið til, að hann fór að skrifa
fyrir fullorðna. og hann bætir því ¦
við. að hann hafi alltaf ætlað sér
það.
Sagan gerist að miklu leyti í
skógarkofanum, sem hún dregur
nafn sitt af og fjallar um flótta frá
firringu nútímans til eftirsóknar-
verðara lífs. Inn í söguþráðinn
blandast barátta við eiturlyf og
sigur yfir þeím.
- Hvers vegna þessi langa þögn?
„Hún varð aðallega vegna
harðrar baráttu fyrir daglegu
biauði," segir Vigfús.
- Hann er nú hættur að vinna
launavinnu og farinn að heiga sig
áhugamáium sínum, sem eru auk
skriftanna, kynbætur á hrossum og
ræktun skógar. Hann segist hafa
meiri tíma til skrifta en áður, og nú
geti hann einnig hugsað máiið í ró-
legheitunum.
- Ertu með aðra bók í takinu?
„Ég ætiaði að skrífa allt öðru vísi
bók og var búinn af safna efni ífulla
ferðatösku. Þegar ég ætlaði að
skrtfa hana, fór ég að dútla við hug-
mynd. sem sótti á mig og áður en ég
vissi var þessi bók búin. Hitt er allt
óhreyft." .
Vigfús er af ætt þeírri er rekur
Bókaforiag Odds Björnssonar á
Akureyri en iætur Skjaidborg gefa
bók sína út. Hvers vegna?
„Það er alltaf iitið þannigá, að ef
maðurer undir væng frænda sinna,
þá sé verið að gera háifgert gustuka-
verk á manni. Ég álít, að það sé
alveg eins gott að spjara síg á
óvandabundnum vettvangí," segir
Vigfús Björnsson;
„Finnst
eins og
bókin
sé ekki
eftir
mig"
- segir Álfrún Gunn-
laugsdóttir.
„Mér finnst eins og bókin sé ekki
ef'tir mig, þegar ég sé hana í
búðarglugga."
Þetta segir Álfrún Gunn-
laugsdottir tcktor í bók mennl uu við
Háskóla íslands, en Múl og menn-
ing gefur nú út fyrsta skáldverk
hennar „Af mannavöldum".
„Híns vegar" heidur Álfrún
áfrarn, „fyigja því blendnar tilfinn-
ingar að gefa út bók, eftirvænting
og margháttuð ánægja, en líka
'óvissa."
Bók Áifrúnar er svipmyndir úr
mannlífinu eins og hún orðar það.
„Annars er ógerlegt fyrir höf-
undinn að segja í stuttu máli hvað
hann ætlast fyrir. Hann sér verkið
ekkt með sömu augum og lesand-
inn, sem skapar það að einhverju
leyti sjálfur.
Metra vill hún ekki segja um efni
bókarinnar, heidur vili hún láta les-
andanum það eftir að komast að
því.
Hvað rak hana þá tít í að skrifa
þessa bók?
„Ég hef eiginiega ekki íhugað-
það", segir Álfrún. „Ég er frekar á
móti þvt að setja gjörðir mínar og
annarra t rökrænt orsakasamhengi.
Kannski er þetta hégómagirni, að
halda að maður hafi eitthvað að
segja. Kannski er það löngun til að
halda áfram að iæra, og færa mér
og öðrum í nyt, það sem annað fólk
hefur kennt mér."
„Sumt
fólk er
eins og
tundur-
dufl"
- segir Jón Öttar
Ragnarsson.
„Kveikjan að bókinni var
hneykslun og reiði. Venjulega
skril'a ég besí, þegar ég er
hneykslaður eða yfir mig hrifinn."
Sá, sem mælir þessi orð er Jón
Öttar Ragnarsson dósent. Hann
svarar því hvað hafi komið honum
tíi að skrifa hans fyrstu skáldsögu
„Strengjabrúðdr", sem Helgafell
hefur nýlega gefið út.
Hann bætir þvi við að hann beri
takmarkaiausa virðingu fyrir öllu,
sem sé vel gert og fyrir fólki, sem
geti skapað eitthvað varaniegt.
„Efrii bókarinnar er fyrst og
fremst hvernig umhverftð teikur
sér að manninum", heldur Jón
Óttar áfram. „Sumt fólk er undir
svo afgerandi \imhverfisáhrifum,
að það er eins og tundurdufi, sem
getur spurngið af minnsta tilefni.
Það, versta er, að það.hefur ekki
hugmynd um það sjáift. Oft er
þetta eitthvað úr uppeldinu, ein-
hver aumur blettur eða „komplex"
í sálarlífinu, sem er grafinn í
bernsku eða frumbernsku. Sag-
an fjallar um það hyernig svona
fólk getursett heiminnáannan
endann, til tlls eða goðs."
Hvaða tilfinníng er það að sjá
fyrsta skáldverk út komið?
„Auðvitað er það furðuleg til-
finning. Ég verð að viðurkenna, að
ég er ánægður með þær undirtekt-
-ir, sem bókin hefur fengið. Þeir,
sem hafa lesið hana segja yfirleitt,
að þeim hafi fundist hún bæði vei
skrifuð og spennandi", segir Jón
Óttar Ragnarsson
„Falleg
lítil
bók"
- segir Guðrún
Svava Svavarsdóttir.
„Það er hægt að iík.ja þessu vi'ð
að eignast barn í fyrsta sinn, Þarna
er eitthvað nýtt að fæðast, sem
maður hefur átt þátt i að gefa líf og
það er mjög góð tilfinning".
Þannig iýsir Guðrún Svava Svav-
arsdóttir myndlistarmaður þvt'
hvernig það er að sjá sína fyrstu
bók á prenti. Bókin heitir „Þegar
þú ert ekki" og hefur að geyrna
ijóð. Útgefandi er Iðunn.
Guðrún Svava segir, að samning
bókarinnar hafi verið tilfinningaleg
útrás fyrir hana. „Ég var að yrkja
mig frá angri", segir hún.
f bókinni tekur hún fyrtr tilfinn-
ingar sínar og upplifun á tímabili í
lífi sínu, þegar hún kemst að því, að
maður hennar er í tygjum við aðra
konu, og eftir að hann er farinn að
hetman.
Er hún ánægð með bókina?
„Já, ég er ánægð með hana sem
verk eða sem hlut. Hún er mjög
nálægt því að vera eins og ég vildt
hafa hana. Mér finnst þeir ekkert
hafa ttl sparað hjá Iðunni og það
hefur verið mjög skemmtilegt að
vinna með þeim. Mér finnst þetta
falleg lítii bók og ég er þakklát fyrir
að hafa fengið að gera hana þann-
ig" segir Guðrún Svava.
.-¦¦'"
'.'¦¦.'":¦-¦¦.¦¦;¦'*¦/-.¦::;: