Alþýðublaðið - 30.03.1927, Qupperneq 4
4
AL&ÝÐUBLAÐIÐ
jltfýkmiðj
| Fermmgarkjölaefni -
margar tegundir.
IKápukantar, legging- s
ar á kjóla,
f mikið úrval.
laítliiidur Bjorasöóttir, |
Laugavegi 23.
6B
HBi
Súflf
1111
s
Ifll
víkingar hafa aflað vel í net, en
tregari. netjaafli hjá Kfeflvíkingum,
mest 500—600 á bát. í Njarðvík-
unum 1920 mest, 1800, 1300, minst
700—80Ó. Yfirleitt heldur tregari
afli, en menn búast við [m, að
hann muni glæðast aftur nú í
strauminn.
Skipakomu? tll Kaupmanna-
hafnar.
Árið 1926 komu 18 390 skip til
Ihafnar I Kaupmannahöfn. Burðar-
magn þessara skipa var samtals
5 205 021 smálestir. Er þgð 314 259
smál. meira en árið áður. Vöru-
magnið, sem skipin hafa flutt, er
þó minna hlutfallslega en árið
áöur. Sigiingaflotinn, sem höfnina
hefir gist, er frá .20 þjóðum að
Dönum meðtöldum.
©jpJátgpiB* ei*
Mjallar“-dropiim
þú geröir dag
að drauinalandi
blómagarð
úr brunasandi,
skininn lurk
að skögarbjörk.
Pó var engra
epla notið.
Ekkert siða-
lögmál brotið.
Par var andinn
einn og frjáls,
enga girndar-
hlekki’ um háls,
Því er. énn þá
angan blðma
kringum hugans
helgu dóma,
að þann sæla
sumardag
sveifíjtu’ á braut
unr sólarlag.
Sól skein sunnan,
Sól skein sunnan
á sali háa. .
Svanir léku
um loftið bláa.
Þú komst með söng
um sumardag.
en sveifst á braut
um sólárlag.
Oft ég dvel við
dagsins minning;
það var saklaus
sumarkynning,
en hún varð liós
i
í lífi manns,
er leitar enn þá
sannleikans.
Bödvar Guðjónsson
frá Hnífsdal.
fi|arta«ás
smjeriíkið
er bezt.
Ásgariar.
RegnfraMkar
og
Rephlífar
iiýkoiMlð í
¥erzl. Ufa.
Saltkjöt
S® asira % kg. Akranes-
kartöflur, ný teknar upp
úr jörðinni, 40 aura 1 kg.
Theoðór I.Siprpirsson,
Bfönnnglitu 5. — Slmi @51.
Þessar bækur fást í afgreiðslu
Alþýðublaðsins:
Rök jafnaðarstefnunnar, bezta
bók ársins 1926.
Bylting og íhald, úr „Bréfi til
Láru“.
„Deilt um jafnaðarstefnuna“ eft-
ir Upton Sinclair og kunnan í-
haldsmann.
Byltingin í Rússlandi, fróðleg
og skemtileg frásögn.
Kommúnista-ávarpið eftir Marx
og Engels.
„Höfuðóvinurinn“ eftir Dan Grif-
fiths.
Húsið við Norðurá, spennandi
leynilögreglusaga, íslenzk.
2ja manna járnrúm noíað er til
sölu ódýrt. Uppl. i Ingólfshúsi.
Rjómi fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðgerðinn.
Verzlið við Vikar! Pað verður.
notadrýgst.
Sokkar — Sokkar — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Veggmyndir, fallegar og ódýr-
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama stað.
Harðfiskur, riklingur, smjör,
tólg, ostur, saltkjöt; alt bezt og
ódýrast í Kaupfélaginu._____
Hítstjón og ábyrgðsraiaðuí
Hallbjðrn Halldóyssoa.
Alþýðuprentsmiðjan.
Raflýsiiig sveitanna.
Eftir Halldór Kiljgn Laxness.
(Niðurl.)
Nú veit ég ekki, hvort ég á að
iara að nenna að segja það, sem
allir vita, þótt ég sé nýkominn
úr Þingeyjarsýsiti (en þar nyrðra
hefi ég rekist á fólk einna fróð-
last 'í því, sem allir vita). En það,
sem allir vita í þessu sambandi.
er einmitt leyndarmálið um prest-
ana. Það er nsfnilega opinbeft
leyndarmál hér á landi, að presta-
stéttin er alveg gersamlega hand-
ónýt stétt. Það er að herfda fé
í sjóinn að hafa svoleiðls. Ræður
presta eru hið aumasta sluður,
sem sést og heyrist opinberlega,
aö pólitíska , rifrildinu í dagblöð-
unurn ekki undanskildu. Þessu
verður að lýsa yfir, enda
þótt það kunni að hneyksla
Jónas frá Hriílu eða aðrar
ómerkilegar kerjingar. Það er
yfirleitt ekki Ijós punktur í ræð-
um presta, alt illa gerðar ljós-
myndir af löngu hugsuöum hugs-
imum, sem löngu eru búnar að
gera sínar byltingar, væmið
mærðarstagl. Sjá bundrað hug-
vekjur. Það er ekki eyðandi orð-
um að slíku, enda kærir fölkið
sig sízt að heyra þetta stein-
dauða kjaftaþvaður, sem ríkið
launar með sömu hendinni og það
rífur brauðið frá munnum snill-
inga sinna. Hugsandi menn eru
dauðadæmdir hér í landinu. Alt
verður að ganga eftir gamalli
kennjngafræðj, sem vár sannleik-
ur á liðnum byltingatímum, en nú
er orðin lygi. Fyrir þetta er borg-
að. Kirkjur standa alls staðar
tómar til landsins; það er stað-
reynd. Fólki hundleiðist þetta
predikunarvesen. 1 sveltunv er
ekkert, sem heitið geti kírkju-
líf, og í kaupstöðum er kirkja
aðallega sótt af fátæku fólki, sem
á sér lítils úrkosti um skemt-
anir, helzt af gömlum konum,
sem bafa ekki ráð á að fára í
bíó.
Þó er lialdið áfram að troða
þessu upp á fólkið með dæma-
lausri frekju. Prestar reyna að
pranga lélegum útbreiðslubæk-
iingum og því viðbjóðslegri guðs-
qrðabókum inn á hvert heimili
(Evangeliskt viðhorf, Hundrað
hugvekjur, Jólakveðja frá dönsk-
utri sunnudagaskölum, — á alt
þetta rakst ég á ferð minni um
landið), og nú. er jressi plága kom-
in inn í útvarpið líka, öllum not-
endum til skapraunar og hugar-
angurs. „Bjanni" biómgast á öl 1-
um- aumustu kotum landsins, þar
.^em dauðinn er lapinn úr blá-
, astri skelinni, Það er kominn tími
til, að landsmenn rísi opinberlega
gegn predikuninni, jressari evan-
gelisk-lúthersku landplágu. Það
er kominn tími til, að peir heimti
raflýsing sveitabæjanna í staðinn.
Á tíu árum mætti raflýsa Ireila
sveit fyrjr féð, sem á sama tíma
er sóað í ejna tilgangslausa
prestsskepnu. Viö raíiýsing
sveitabajjanna myndu skilyrðin tí-
faldast fyrir þvi, að inenn kæm-
ust til himnaríkis, en ]iað er blátt
áfram blýgðunarvert fyrir skyn-
serni gædda veru að sitja undir
almennri stólræðu. Niður með
predikanir! Upp með . raflýsing
sveitabæjanna! Fimmtíu prest-
launum skyldi verja á ári hverju
til bókmenta og lista. Hversu
margir skyldu vera í flokki presta,
sem kosið hafa starfa sinn af
sömu; hvötum og listamaðurinn
hlýðir sinni köllun eða skáldið?
íslenzkir prestar eru flestir góð-
ir náungar (guð fo.rði mér frá að
skamma eða meiða nokkurn ein-
stakan mann!). Ég þekki inarga
þeirra og alla að góðu, en þeir
eru bara ekki prestar, hafa hvorki
klerklegt uppeldi né klerklegt
gildi. Þeir hafa gerst guðspjalla-
snakkar af þeim ástæðum einum,
að þeir fá kaup, og myndu allir
hætta, ef það væri tekið af þeim
kaupið.
„Vefarinn mikli frá Kasmír“.
Fimta og sjötta bókin koinu út
í gær. Eru þá tvær ökomnar út
enn.