Helgarpósturinn - 25.08.1983, Side 3

_Helgai—*—'----
nn^tl irinn Fimmtudagur 25. agust 1983
3
Pétur Pétursson þulur:
„Æsispennandi
að tala í kapp
við myndina“
— Reykjavíkurmynd Óskars Gíslasonar
naut mikilla vinsælda á
Reykjavíkurvikunni
Reykjavíkurviku lauk um síöustu
helgi og þar með sýningum á kvik-
mynd Oskars Gíslasonar „Reykja-
vík vorra daga.“
Upphaflega stóð til að sýningar-n'-
ar yrðu aðeins tvær, en vegna mik-
illar aðsóknar urðu þær þó fjórar
áður en yfir lauk.Kannski ekki
undarlegt þegar þess er gætt að
myndin hafði ekki verið sýnd opin-
berlega síðan hún var frumsýnd ár-
ið 1946. Myndin var þó ekki sýnd í
fullri lengd sinni núna, aðeins vald-
ir kaflar, sem Óskar valdi ásamt
þeim Erlendi Sveinssyni forstöðu-
manni kvikmyndasafnsins og
Markúsi Erni Antonssyni borgar-
fulltrúa.
En hvað- heldur Óskar Gíslason
að verði merkilegast talið í mynd-
inni, þegar fram líða stundir?
„Ég held að það séu húsassýning-
ar og vinnubrögðin sem sýnd eru í
myndinni, við gatnagerð og ýmis-
legt fleira. Menningarlega séð
finnst mér að myndin af Einari
Jónssyni myndhöggvara vera
skemmtilegasti kafli myndarinnar,"
sagði Óskar.
Þess má geta að Óskar mun vera
eini maðurinn, sem fékk leyfi til að
kvikmynda Einar við iðju sína.
„Reykjavík vorra daga“ er þögul
mynd og til þess að gefa henni meira
líf var Pétur Pétursson þulur feng-
inn til þess að lýsa því sem fyrir
augu áhorfendá bar og gerði hann
það af svölum Iðnó, þar sem mynd-
in var sýnd.
„Auk þess að segja frá því sem
fyrir augu bar, reyndi ég að ná blæ
þess tíma og dreifa gömlum sögum
af léttara taginu. Það voru jöfnum
höndum sögur af mönnum í mynd-
inni og samtímamönnum þeirraý
sagði Pétur Pétursson í samtali við
Helgarpóstinn.
Hvernig fannst honum svo að
tala undir myndinni fyrir fullu húsi
áhorfenda?
„Það var æsispennandi að tala í
kapp við myndina sem kom á tjald-
ið. Stundum fór það í flækju, en
það tókst með góðri aðstoð sýning-
armannsinsý sagði Pétur Péturs-
son.
Kenan Evran
gerir það gott
Kenan Evran heitir hershöfðingi
austur í Týrkjaveldi. Hann ræður
þar ríkjum og þykir fúlmenni hið
mesta, enda í uppáhaldi í höfuð-
stöðvunum í Bruxelles.
Fangelsi í Tyrklandi eru full og
vel það af mönnum sem ekki vilja
þola kúgun og ofríki Kenans Evran
og lagsbræðra hans. TVö þúsund og
fimm hundruð þessara fanga hafa
nú verið í hungurverkfalli á annan
mánuð. Þeir krefjast þess að litið
verði á þá sem pólitíska fanga og
einnig mótmæla þeir að nokkrir fé-
lagar þeirra séu settir í öryggis-
gæsludeildir herfangelsanna, og að
þeir þurfi að bera einkennisbún-
inga. Þá krefjast fangarnir þess
einnig að aflétt verði banni við
heimsóknum fjölskyldna þeirra og
lögfræðinga, svo og banni að lesa
og skrifa.
Kenan Evran lætur hins vegar
eins og ekkert sé. Og það sem verra
er, hann hikar ekki við að láta
handtaka fólk úr tvö hundruð og
fimmtíu manna sendinefnd ætt-
ingja fanganna, sem vildu hafa tal
af öryggisráði ríkisins.
Við erum í góðum hópi íslend-
ingar í stærstu friðarhreyfingu
heimsins.
Heim með
Tyrkina
Ein milljón og sjö hundruð þús-
und tyrkneskir borgarar búa í Vest-
ur-Þýskalandi.
„Það er of mikið, allt of mikið,
einkum á samdráttartímum", segir
Friedrich Zimmermann innanríkis-
ráðherra landsins. Hann hefur nú
lagt síðustu hönd á frumvarp til
laga sem á að miða að þvi að hvetja
Tyrkina að snúa aftur til síns heima
og letja þá sem hafa hug á að sækja
sér vinnu í Sambandslýðveldinu.
Zimmermann sver það af sér að
hann sé útlendingahatari, en samt
sem áður má finna undarlegar klá-
súlur í lagafrumvarpi hans. Til
dæmis er til þess ætlast að þegar
tyrkneskur verkamaður snýr aftur
heim, þá taki hann konu sína með,
jafnvel þótt þau hafi slitið öllum
samvistum.
„Þau komu saman og þau verða
að fara saman“, segir ráðherrann.
Lagafrumvarpið gerir líka ráð
fyrir að þeim Tyrkjum sem búa í
Vestur-Þýskalandi verði bannað að
senda eftir börnum sínum ef þau
eru eldri en sex ára. Ástæðan mun
vera sú að þau börn sem send eru til
Þýskalands eru oft ansi fjarskyld
viðtakendunum. Frjálslyndir fjöl-
miðlar og margar kirkjudeiídir
hafa hneykslast á þessari afstöðu
ráðherrans, en hann svarar bara um
hæl:
„Það verður að hafa það í huga
að menning múslima er allt önnur
en okkar."
„Ekki var mikið verið að hugsa
um það, þegar efnahagslífið var í
uppgangiý svarar mótmælenda-
kirkjan.
SJÓN ER SÖGU
RÍKARJ
Viö þurfum ekki mörg orð um
Iðnsýninguna.
Þúsundir gesta gefa henni
bestu meðmæli.
Komið og dæmið sjálf..-.
Tískusýningarog skemmti-
atriði daglega.
ÐNSYNING
19/8-4/9
í IAUGARDALSHÖLL
FELAG ISLENSKRAIÐNREKENDA 50 ÁRA
Helga Jóhannsdóttir
Helga Jóhannsdóttir varð sjöunda í Ljómaralli á dögunum.
Hún er fyrsta konan sem lýkur, keppni I fimm ára sögu rallís
þessa. Helga er sjö barna móöir, vinnurT verslun eftir hádegi
og er gift Omari Ragnarssyni.
- Hvort ykkar er
betri ökumað-
ur,þú eða
mar?
„Ætli ég verði ekki að fallast á
að hann hafi vinninginn enn, þótt
hann lyki reyndar ekki keppni að
þessu sinni. Annars er ég ekkert
að etja kappi við hann, heldur tek
ég þátt í rallinu fyrst og fremst
vegna þess að mér þykir það
skemmtilegt!'
— Er ralláhuginn ætt-
gengur?
„Það má að minnsta kosti segja
að þeim sé að fjölga í fjölskyld-
unni sem hafa gaman af'þessu.
Fyrir utan heimasætuna, Jónínu,
sem var aðstoðarmaður minn í
keppninni, en á þó eftir að sanna
ágæti sitt sem kappakstursekill,
þá er einn strákurinn kominn í
þetta líka!‘
— Ert þú alvön rall-
kempa?
„Ég hef lítið átt við rallið hing-
að til, þótt ég hafi auðvitað þvælst
um landið þvert og endilangt með
Ómari á ferðalögum. Það hefur
líka verið eins konar rall. En nú er
Ómar meira kominn út í flugið og
flýgur út um allar trissur. Ég held
ég láti það alveg eiga sig. Eg fæ
ævinlega innilokunarkennd í
þessum litlu rellum. Yfirleitt er
maður jarðbundnari í bí!num.“
— Jarðbundnari! Það var
og. Segðu mér, hvernig fer
svona keppni fram?
„Það er erfitt að lýsa því — ekki
síst fyrir þá sem eru í eljlínunni.
Það er bara að blússa beint af
augum!“
—• Vegalengdin?
„Þetta er 1800 kílómetra leið,
þar af 800 kílómetrar svokallaðar
•sérleiðir — það eru sérstaklega
erfiðar og ógreiðfærar leiðir sem
reyna mjög á aksturshæfni. Að
vísu var ekki hægt að fara síðuÁu
keppnisleiðirnar, því það var orð-
ið svo áliðið dags!‘
— Refsitíminn var 143,57
mínútur. Gætirðu útskýrt?
,Ef við náum ekki að komast á-
kveðna leið á tilsettum tíma hljót-
um við refsistig. En það gefur
auga leið að það þarf ýmislegt að
hafa til að bera til að ná í mark á
öllum leiðum á tilsettum tíma.
Þessi leið er víðast mjög erfið,
ekki sist ef verður að bruna hana
á 120 kíiómetra hraða. Aðeins á
. færi hörkukarla!*
— Ætli Ómar hefði unnið
ef hann hefði ekki...?
„Blessaður vertu. Hann var
fyrstur þarna á kafla, en varð síð-
an að hætta keppni af því að bíll-
inn b'laði!*
— Ætlarðu aftur á rall?
„Aldrei að vita. Áhuginn er fyr-
ir hendi. En það er vandi að fá
bíl!‘
— Fer slík gandreið ekki
illa með bíla?
„Ekki með góða og nýja bíla.
Gamlir bílar geta hins végar átt til
að vera dáldið krambúleraðir eftir
keppni — ef þeir ljúka henni!‘
— Er rall nokkuð fyrir
konur?
„Já, því ekki það. Þetta er mjög
gaman. Reyndar voru engar aðfar
konur í keppninni að þessu sinni.
En konur hafa áður tekið þátt i
henni. Hins vegar héfur kona ekki
áður lokið keppni!1
— En skemmtanabrans-
inn — freistar hann þin?
„Onei. Ætli ég láti ekki öðrum
eftir að eiga við hann. Það er nóg
af fólki sem hefur áhuga á að sjá
um að hann lognist ekki út,af!‘
Þ.E.