Helgarpósturinn - 25.08.1983, Blaðsíða 16

Fimmtudagur 25. ágúst 1983
Umsjón og myndir:
Jóhanna V. Þórhallsdóttir
16____
-0TU«
Skotlandsferð Ung-
lingaath varfsins
ógleymanleg
Á leiðinni út t jómfrúarferð M.S. Eddu stilltu þau
.sér upp fyrir Jim Smart Ijósmyndara sem var með
i ferðinni. Frá vinstri: Guðrún Lára, Korka, Snjókka,
Róbert, Sigga, Guðrún og Palli.
„I september í fyrra langaði okkur
svo að fara í ferðalag að við tókum
okkur til og hófum mikla peningasöfn-
un. Fyrst seldum við heitt kakó og
samlokur á Hótel Vík um helgar. Á
Torginu seldum við föndur sem við
gerðum sjálf, fatnað og ýmislegt dót.
Við gengum í búðir og fengum margt
gefins. Svo seldum við afskorin blóm
út um allan bæ.“
- Þetta segja krakkarnir í unglingaathvarf-
inu í Reykjavik, en þau, ásamt Snjókku og
Guðrúnu fóru svo í jómfrúarferð M.S. Eddu i
byrjun júní til Newcastle og þaðan svo til Skot-
lands þar sem þau dvöldu i viku. „Já og svo
borguðum við alltaf fimm kail þau kvöld sem
athvarfið er opið."
Héldu að við
vœrum Kvenna-
framboðið...
- Og hvernig gekk undirbúningurinn?
„Kakósalan gekk vel i byrjun. En á Hallæris-
planinu var oft mikið fyllerí og þá frekar hjá
eldra fólkinu. Sumir steyttu hnefum framan í
okkur og héldu að við værum Kvennaframboð-
ið. En svo áttum við líka okkar sérstöku vildar-
vini. - Ötimarkaðurinn var ansi blautur. Við
þurftum að kaupa risastórt plast til að breiöa
yfir allt dótið, en það var ekki nóg, þvi stund-
um var svo mikið rok, að sumt brotnaði og
eyðilagðist. Best gekk að selja blómin. Ætli við
höfum ekki fengið um 17 þúsund eftir tvo
blómasöludaga. Og svo fórum við I ferðina."
Eitthvað nýtt á
hverjum degi
- Og urðuð kannski öll sjóveik?
„Guðrún Lára fann aðeins fyrir sjóveiki, sér-
staklega á leiðinni heim. En jæja, frá New-
castle fórum við með lest til Carrbridge á
Skotlandi. Fyrsta daginn leigðum við okkur hjól
sem við höfðum alla vikuna. Við hjóluðum i
sumarbústað i Avemore sem við bjuggum í og
þar var sundlaug sem við gátum svamlað í all-
an daginn. Það var margt gert í Skotlandi. Við
fórum í mini kappakstursbíla, í mini golf, á
skauta, hestbak, í báta: Alltaf eitthvað nýtt og
skemmtilegt á hverjum degi.“
Og Snjókka og Guðrún bæta við:
„Já, þetta var líka mikið upplevelsi fyrir
okkur. Það var gaman að fara með svona
skemmtilegu fólki og lyfta sér ærlega upp.“
Hallbjörn Skot-
lands heitir Rusty
„Já, við fórum lika í verslunarleiðangur. Palli
keypti myndavél, Guðrún Lára keypti blævangi,
gjafir og fleira og Sigga tölvuspil og plötu.
(Korka og Róbert voru því miður ekki með í
viðtalinu...)
Hey, og svo lentum við á æðislega fyndnum
tónleikum. Við vorum alltaf að rekast á plaköt
sem á stóð Sing along with Rusty, every friday
night. Og smám saman fannst okkur að við
yrðum að fara. Og þá var þessi Rusty fimmtug
kona sem söng og spilaði á gitarinn sinn. Og
við höfðum gaman af. Hún söng kántrí lög,
(sennilega einhvers konar Hallbjörn Skot-
lands).
Ekki má gleyma að segja frá Edinborgar-
ferðinni. Þar gistum við í tvær nætur. Og þar
voru nú pönkarar í lagil! (Púff!) Við skoðuðum
Edinborgarkastalann, dýragarðinn og svo sá-
um við Tootsie. - Já, við komumst ekki á aðra
mynd, því það var allt mjög strangt þarna í
Skotlandi. T.d. þetta með reykingarnar. í Skot-
landi má ekki kaupa sér sigarettupakka fyrr
én maður er orðinn 16 ára. Það var horft á
mann ef maður fékk sér sfgarettu. Og meir að
segja skiptu sumir sér af því og hreyttu ein-
hverju út úr sér. Annars eru Skotar hið elsku-
legasta fólk. En krakkar í Skotlandi eru lengur
krakkar en hér á islandi."
Því gleymi
ég aldrei
Edinborg var endapunkturinn í þessu frá-
bæra ferðalagi. Við tókum Edduna aftur í
Newcastle og fórum heim ásamt Landsmála-
félaginu Vörðurf'
„Ég gleymi þessu ferðalagi aldrei," segir
Guðrún Lára í lokin og hinir krakkarnir taka
undir. Stuðarinn þakkar vel fyrir sig og biður
svo að heilsa Möggu og Eiríki.
Það er í raun og veru alveg
stórfurðulegt að breska hljóm-
sveitin Crass hafi fengist til að
spila á íslandi. Fram til þessa
hefur hún hafnað öllum tilboð-
um fyrir utan Stóra Bretland.
Og ástæðan? Einfaldlega sú að
hún hefur markvisst forðast
þann stórstjörnufarveg sem
margar hljómsveitir hafa lent í.
Crass kennir sig við anarkisma.
Hljómsveitin býr á búgarði fyrir
utan London og reynir að taka eins
lítinn þátt í hinu hefðbundna þjóð-
félagi og mögulegt er.
Étur sitt
eigið gras
Þau rækta mat sinn að mestu
sjálf, sem er aðallega grænmeti og
reyna eftir fremsta megni að
komast hjá því að nota vopnand-
stæðinga sinna, —peningana. Þau
hafa verið gagnrýnd harðlega fyrir
þetta. Blaðamaður nokkur á eitt
sinn að hafa sagt í hæðnistón: „Ég
er hissa að þau skuli ekki búa til
sína eigin gítarstrengi sjálf ’ En svar
Crass er: „Ef okkur vantar brauð,
förum við og spilum til að geta
keypt það. En ekki til að eignast
fjármagn”.
Gegn kjarn-
orkuvígbúnaði
Crass er með sitt eigið útgáfu-
fyrirtæki. Þau gefa sínar plötur út
sjálf og taka upp á arma sína hljóm-
sveitir sem tengjast hugmynda-
fræði þeirra. Þau hafa einkum lagt
Crass forðast myndatökur og með plötum þeirra
fylgja plaköt eins og t.d. þetta...
Við krefjumst framtíðar
- í Laugardalshöllinni 10. september
áherslu á baráttu gegn stríðsrekstri gegn valdhöfum í Bretlandi. Crass starfsemi og forðast bæði viðtöl og
og kjarnorkuvígbúnaði og andóf leggur enga áherslu á auglýsinga- myndir af sér. En þrátt fyrir það
seljast plötur þeirra grimmt um alla
Evrópu.
Maðurinn
Þau segja að meginhugsun þeirra
sé ekki að setja fram einfaldar,
hentugar lausnir. Crass er aðeins
einn möguleiki. Maðurinn sjálfur
er sá sem öllu máli skiptir og hon-
um ber skylda til að byggja um-
hverfi sitt upp þannig að hver og
einn hafi skilyrði til að þróa sjálfan
sig inní múrum valds og yfirráða
þeirra sem eru til þess kosnir að
setja honum lög. Þau hafa einnig
ákveðnar skoðanir á vinstri sinnum
sem predika sósialíska byltingu.
Þau halda þvi fram að hugmyndir
þeirra séu fasískar í eðli sínu, þær
miði aðeins að því að rækta upp
hóp manna til að kenna hinum hvað
sé rétt og hvað sé rangt. Sólíalísk
bylting sé ekki raunveruleg lausn,
aðeins úthelling á blóði og enginn
viti hvað komi í staðinn.
Geriði ykkur
grein fyrir því?
Crass sá sem sé ástæðu til að
koma til íslands og ætla að spila í
Laugardalshöllinni þann 10.
september. Tónleikarnir eru haldn-
ir undir kjörorðinu Við krefjumst
framtíðar. Auk Crass koma fram
Megas, Þorlákur Kristinsson,
hljómsveitin íkarus. Vonbrigði,
Egó og ný hljómsveit sem enn hefur
ekki fengið nafn. í henni eru Einar
Örn, Björk Guðmundsdóttir,
Sigtryggur Baldursson, Guðlaugur
Óttarsson og Einar Melax. Eða eins
og Einar Örn sagði: Það hlýtur að
vera krafa hvers manns að eiga
framtíð. Þetta er ekki pólitísk krafa
allir verða að gera sér grein fyrir
því”.