Helgarpósturinn - 05.07.1984, Blaðsíða 8
Fullt nafn: Þorvaldur GuSmunds-
son.
Aldur og fæðingarstaður: 72
ára. Fæddur á bænum Holti undir
Eyjafjöllum.
Foreldrar: Katrín Jónasdóttir
húsfreyja og Guðmundur Þórar-
insson verkstjóri.
Menntun: Nokkurra mánaða nám
í barnaskóla. Með meirapróf á bíl
og rneistararéttindi í kjötiðn.
Staða: Forstjóri samkvæmt síma-
skránni en að eigin mati .sjálfs-
eignarbóndi".
Heimili og stærð þess: Háuhlfð
12, Reykjavík. 175 fermetrar auk
bílskúrs.
Heimilishagir: Kvæntur Ingi-
björgu Guðmundsdóttur, þrjár
dætur og einn sonur.
Bifreið: Mercedes Benz 230E Ár-
gerð 1982.
Stjórnmálaskoðun: Hefur alla tíð
verið óflokksbundinn. ,Frjálslynd-
ur miðjumaður, hartnær Alþýðu-
flokksmaður í jafnaðarmennsku en
þó aldrei kosið þann flokk“, að eig-
in sögn. Hefur kosið Sjálfstæði-
flokkinn að sögn kunningja hans.
Féiagsstörf: Starfað fyrir Fisk-
salafélagið og Svínaræktarfélagið.
Áhugamál: „Það er fer alveg eftir
árstíðunum," segir hann.
Fyrirtækjaeign: Á eftirtalin fyrir-
tæki að 100 prósentum: Svínabúið
á Vatnsleysuströnd, Kjötiðnaðar-
stöðina Alihúsið í Hafnarfirði,
Hótel Holt og sýningarsalinn Há-
holt í Haínarf irði.
Aðrar eignir hérlendis: Fyrir ut-
an húseignir ofannefndra fyrir-
tækja á hann langstærsta lista-
verkasafn í einkaeign á íslcindi. Af
fagmönnum er það talið vera að
minnsta kosti á þriðja hundrað
málverka, teikninga og rissmynda
eftir marga kunnustu listmálara
landsins, meðal annars marga tugi
Kjarvala og Ásgrímsverk. Á til
dæmis eitthvert frægasta verk
Kjarvals, Lífshlaupið. Eign þessi er
ómetanleg, en uppboðshaldaréir
eru sagðir hlaupa á mörgum tug-
um miiljóna þegar þeir heyra á
hana minnst.
Hlutabréfaeign hérlendis: Á all-
stóran hlut í Verslunarbankanum
og Hafskip. „Smávegis annarsstað-
ar“, að eigin sögn.
Eignir erlendis: Líklega engar, að
sögn þeirra sem til hans þekkja.
Leiðin til fjár: Bláfátækur í æsku.
„Hann hefur unnið sig af dugnaði
og árvekni upp úr engu“, segir
kunningi hans. Byrjaði smátt en
jók umsvifin mjög skjótt og naut
þar hagstæðra lánafyrirgreiðslna.
Þykir með eindæmum hæfur
sícipuleggjandi, kom til dæmis
Hótel Sögu af stað fyrir bændurna
og gerði það fyrirtæki að þeirri
stærð sem það er nú, áður en hann
skipti yfir og tók til við uppbygg-
ingu Hótel Holts. „Það er allt vel
rekið sem Þorvaldur kemur ná-
lægt“, segir kollegi hans í svína-
rækt og helsti samkeppnisaðili, og
segir það sína sögu um álit mcinna
á viðskiptahæfileikum Þorvaldar.
Áhrif og umsvif: Það er æði
margt stærst og mest sem Þorvald-
ur kemur nálægt: Hótelið hans
er búið dýrustu málverkum sem
hérlendis þekkist, hann á þann
sýningarsal í landinu sem talinn er
sá stærsti og veglegasti, kjötiðn-
aðcU'stöð hans er sú arðbærasta á
Islandi, ellegar best rekna, eftir því
hvernig menn orða það, og svína-
búið hans suður með sjó er eitt
stærsta svínabú í eins manns eign í
allri Evrópu og það langsamlega
stærsta hérlendis. Um þetta eru
heimildamenn HP við gerð þessa
lista sammála. Markaðshlutdeild
fyrirtækis Þorvaldar, Síldar og
fisks, í svínarækt og -vinnslu
hérlendis er nú nálægt sautján
prósentum og fer vaxandi, en þess
má geta að næstu fyrirtæki á þessu
sviði eru með hlutdeild sína vel
neðan við tíu prósentin.
Mánaðarlaun: Vill ekki gefa það
upp sjálfur, en segir það fara eftir
„efnum og ástæðum hverju sinni,
eða bara eins og sjálfseignarbænd-
um sæmir".
„LÁGT UNDIR
KODDANN
MINN“
segir Þorvaldur
Guömundsson
„Þessi útnefning kemur mér
afskaplega á óvart, skal ég
segja þér. Ég held ég sé hrein-
lega ekkert svo ríkur, nema ef
vera skyldi fjölskyldulega. Þar
er ég ákaflega hamingjusamur.
Og það er kannski mest um
vert.“
Þetta sagði Þorvaldur Guð-
mundsson, eða Tolli í Síld og
fisk, við þeim tíðindum að bíss-
nesspekúlantar hefðu valið
hann í fimm manna hópinn.
Þegar minnst var á orðið „vel-
gengni“ við hann, sagði Þorvaldur
að hann hefði alla tíð verið afar
heppinn maður, og þá ekki síður
notið návistar einstaklega góðs
fólks.
„En blessaður vertu, ég á enga
peninga að telja. Ég safna þeim
ekki. Eg hef enga ánægju cif svo-
leiðis. Það er afar lágt undir kodd-
ann hjá mér. Ég er nefnilega með
þetta allt á fæti.“
Og þar á hann við um það bil 340
gylta svínabúið sitt suður með sjó.
Þorvaidur sagði fjölskyldu sína
og heilsuna vera það dýrmætasta
sem hann ætti. „Nei, ekki svínin."
Hann er orðlagður dugnaðar-
forkur, sagður kunna best við sig í
hvíta sloppnum, vinnandi kjöt.
Hann berst lítið á í einkalífinu,
nemaéf vera skyldi málverkaeign-
in. Við HP segir hann:
„Líf mitt hefur náttúrlega verið
strit. En ég legg ekki neikvæða
merkingu í það orð. Það eina sem
gefur lífinu gildi að mínu viti, er
vinna, vinna og aftur vinna. Það
uppsker enginn ef hann nennir
ekki að standa í sáningunni.“
Hann er síður en svo hættur að
vinna þótt hann hafi tvö ár yfir sjö-
tugt og hálfu betur. Það er fullur
vinnudagur sem gildir, og hvort
hann ætli að fara að hætta þessu?
Svarið er afdráttarlaus „Nei“.
Hann bætir við: „Það hefur eng-
inn lýst áhuga sínum á að kaupa
það sem ég á, svo ég get náttúrlega
ekki hætt. Eg held hreinlega að það
langi engan að standa í þessu svín-
aríi sem ég er í.“
Fullt nafn: Rolf Johansen.
Aldur og fæðingarstaður: 51
árs. Fæddur á Reyðarfirði.
Foreldrar: Þorgerður Þórhalls-
dóttir Johansen húsmóðirogThul-
in Johansen, fulitrúi hjá Kaupfélagi
Héraðsbúa á Reyðcudirði og síðar
fulltrúi hjá Ríkisskip í Reykjavík.
Menntun: Með Samvinnuskóla-
próf „en fékk næstlægstu einkunn
þar,“ að eigin sögn.
Staða: Stórkaupmaður.
Heimili og stærð þess: Laugar-
ásvegur 46, Reykjavík. 440 fer-
metrar auk bílskúrs.
Heimilishagir: Kvæntur Kristínu
Ásgeirsdóttur, fjórar dætur og
tveir synir.
Bifreiðiir: Cadillac árgerð 1982 og
Honda Civic árgerð 1982. Auk þess
sagður hafa keypt bíla undir nokk-
ur bama sinna, en tekur sjálfur
dræmt undir það.
Stjómmálaskoðun: Kýs ávallt
Sjálfstæðisflokkinn.
Félagsstörf: Var um nokkurra
mánaða skeið meðlimur í fyrsta
Kiwanisklúbbi lcmdsins, sem Éinar
heitinn Jónsson stofnaði, en var
vikið úr þeim félagsskap vegna
slælegra mætinga á fundi. Engin
afskipti af félagsstörfum síðan.
Áhugamál: Bátar, skák og vídeó-
myndir.
Fyrirtækjaeign: Á heildsöluna
Rolf Johansen & Company að 100
prósentum sjálfur.
Aðrar eignir hérlendis: Lysti-
snekkja, 31 fet. Fjögurra sæta
einkaflugvél af gerðinni Cessna
Skyhawk 2. Sagður hcifa „útvegað"
börnum sínum íbúðir úti í bæ og
neitar ekki „hjálpsemi" í þeim efn-
um.
Hlutabréfaeign hérlendis í öðr-
um fyrirtækjum: ,£kkert sem
teljandi er“, að eigin sögn. Sam-
kvæmt öðrum heimildum á hann
smáhlut í um það bil tíu stórfyrir-
tækjum, sem ekki er fullvíst hver
eru.
Eignir erlendis: ,Engar, alveg
pottþéttur á því“, að eigin sögn.
„Hverfandi litlar ef einhverjar eru“,
að sögn kunnningja hans og starfs-
manna.
Leiðin til f jár: Þegar hann fluttist
til Reykjavíkur árið 1953, byrjaði
hann með tvær hendur tómar.
Hann náði fljótt undir sig afar hag-
stæðum umboðum, einkum frá
Japan og Evrópu og þá Frakklandi
„með lagni“ að sögn kunningja
hans en „aðallega heppni" að eigin
mati. Sagður „elska" bíssnes og
vera mjög „naskur" í viðskiptum
og samningum við erlenda aðila.
„Kann að hegða sér í návist topp-
anna", eins og einn náinn vinur
hann orðaði það.
Áhrif og umsvif: Rolf hefur á
sinni hendi alla umboðssölu hér-
lendis fyrir stærsta vindlingafram-
leiðanda vestan hafs, Reynolds-
keðjuna. Meðcd tegunda má þar
nefna Winston, Viceroy, Salem,
Camel, Marlboro og Lucky Strike.
HP hefur það eftir starfsmanni hjá
Rolf Johansen & Company að 80
prósent sígaretta sem reyktar eru
hérlendis séu komnar frá umboðs-
sölu Rolfs, en þær tölur byggir
hann meðal annars á upplýsingum
frá reykingavarnaráði. Miðað við
þessa hlútdeild í markaðnum,
segir starfsmaðurinn að íslending-
ar reyki um það bil eina milljón
sígaretta fyrir Rolf (og væntanlega
líka sjálfa sig) á dag. Þetta þýðir
svo fyrir hann í umboðslaun krón-
ur 180 þúsund á sérhverjum degi
ársins. Þess má geta að sígarettur
eru þó ekki meginuppistaðan í um-
boðssölu fyrirtækisins, þannig að
þetta litla dæmi ætti að segja sitt
um umsvifin á títtnefndum bæ.
Mánaðarlaun: „Það sem ég þarf
hverju sinni“, og ennfremur:
„Kannski heldur minna en ráð-
herralaun".
„BETRA ER
HÁLFT í
STÓRU...“
segir Rolf Johansen
„Þetta mat spekúlantanna
sem þú nefnir hlýtur að vera
einhver vitleysa. Elsku vinur,
því fer víðs fjarri að ég sé með
ríkustu mönnum landsins. Ég
rek að vísu fyrirtæki, en það er
lítið, minna en medíum að
stærð. En það er skemmtilega
rekið, og kannski er það þess-
vegna sem menn eru að bauna
svona nokkru á mig.“
Rolf Johansen er gáttaður á því
að vera nefndur í umræddan hóp.
En hann heldur áfram: ,Jditt mottó
í lífinu er að koma bömunum mín-
um sómascimlega frá mér, skila
þeim út í þjóðfélagið eins og best
verður á kosið. Og svo hitt, að hafa
alltaf gott fólk í kringum mig til að
njóta lífsins. Já’, ég hef lagt töluvert
í sölumar til að geta þetta sem
best.“
Um umtalaðan flottlifnað sinn
hafði Rolf þetta að segja:
„Það var héma á tímabili að ég
hafði sérlega gcuncin cif því að fá
mér vín á bömnum héma í borg-
inni. Ég varð þar smám saman au-
fúsugestur vegna þess hversu veit-
ull ég er að eðlisfari, sérstaklega
eftir tvo, en þá átti ég það til að
bjóða á línuna. En ég er hættur
þessu núna, þessu tímabili í lífi
mínu er lokið. Sögumar um þetta
em hinsvegar ennþá að þróast."
I hverskonar rekstur færirðu
Rolf, ef þú værir að byrja þinn
bíssnesferil núna?
„Eg færi í fiskiræktina. Það er
aðeins tvennt sem getur bjargað
hólmanum í framtíðinni: Fiski-
ræktin og ferðamannaiðnaðurinn.
Og hvað hinu síðamefnda viðvík-
ur, vil ég meina, að við ættum að fá
hingað Hilton eða einhverja álíka
hótelkeðju til að reisa almennileg
hótel hérna í landinu, sem síðan
skiptust í gróða milli okkar og
þeirra. Það er jú betra að hafa hálft
í stóm en heilt í engu.“
Fullt nafn: Einar Kristinn Guð-
finnsson.
Aldur og fæðingarstaður: 86
ára. Fæddur á bænum Litla-Bæ í
Skötufirði við ísafjarðardjúp.
Foreidrar: Hcúldóra Jóhannsdótt-
ir húsmóðir og Guðfinnur Einars-
son sjómaður.
Menntun: Tólf mánaða nám í
barnaskóla.
Staða: Forstjóri.
Heimili og stærð þess: Holta-
stígur 11, Bolungarvík (kallað í
daglegu tali „Einarshús" eða
„Hvíta húsið"). 220 fermetrar með
bílskúr.
Heimilishagir: Ekkill, tvær dætur
og sex synir.
Bifreið: Hættur að aka, en átti síð-
ast Fiat 132.
Stjórnmálaskoðun: Flokksbund-
inn sjálfstæðismaður um áratuga-
skeið.
Félagsstörf: Frímúrari og með-
limur Lionshreyfingarinnar á Vest-
fjörðum. Hefur starfað sem odd-
viti, í hreppsnefnd og sýslunefnd, í
stjómum fiskframleiðenda og
Sölumiðstöðvarinnar og fleiri
nefndum tengdum útgerð.
Áhugamál: Starfið, atvinnumál.
Fyrirtækjaeign: Á meirihluta
hlutafjár eftirtalinna fyrirtækja:
Einars Guðfinnssonar hf., sem
scunanstendur annarsvegar af
brauðgerð, búsáhalda-, sportvöm-
, byggingavöru-, heimilistækja-,
húsgagna-, matvöm- og vefnaðar-
vömverslun auk skóbúðar, og
hinsvegar cif útgerðarvömverslun
og vélaverkstæði, auk loðnu-
bræðslu, síldarbræðslu, skreiðar-
og saltfiskverkunar og fiskimjöls-
verksmiðju; íshúsfélags Bolungar-
víkur hf„ sem samanstendur af
frystihúsi og rækjuvinnslu; út-
gerðarfélaganna Baldurs hf. og
Völusteins hf„ auk þriggja skuttog-
ara og eins línubáts. Þess utan hef-
ur fyrirtæki hans, Einar Guðfinns-
son hf„ umboð í Bolungarvík fyrir
eftirtalin fyrirtæki: Skipaútgerð
ríkisins, Álmennar tryggingar,
Tryggingu, Skeljung og Hafskip.
Aðrar eignir hérlendis: Hús-
eignir ofangreindra fyrirtækja,
utcin umboðcinna. Einnig fjórcir
íbúðir í Bolungarvík. Átti stóra
íbúð í Reykjavík en seldi hana fyrir
allmörgum árum.
Hlutabréfaeign í öðrum fyrir-
tækjum hérlendis: Á stóran hlut í
Skeljungi, allstóran í Hafskip og
tcilinn eiga smáræði í fáeinum fleiri
fyrirtækjum á Stór-Reykjavíkur-
svæðinu.
Eignir erlendis: Heimildir em
fyrir nokkurri hlutafjáreign vestan
hafs í gegnum afskipti af Coldwat-
er, dótturfyrirtæki Sölumiðstöðv-
arinnar, fyrr á ámm.
Leiðin til fjár: Ólst upp í blá-
fátækt, kom til Bolungarvíkur sem
formaður á litlum árabáti og er
sagður hafa slegið virí sinn um
fimmhundmð króna lán, sem telja
má upphafið að veldi hans í Bol-
ungarvík. Sagður dugnaðarforkur,
útsjónarscimur í viðskiptum, „nátt-
úrubarn sem er með þetta í nef-
inu“. Hagnaðist vel á „gömlu
góðu“ óverðtryggðu lánunum við
uppbyggingu fyrirtækis síns. Alltaf
borist lítið á í sínu einkalífi.
Áhrif og umsvif: Til marks um
veldi Einars má geta þess að Bol-
ungcuvik er einn örfárra kaupstaða
á íslandi sem er án kaupfélags eða
annarskonar afskipta SIS. Það var
þó reynt á sínum tíma, en mistókst.
Einar er heiðursborgari í Bolung-
cuvík.
Mánaðarlaun: Ellilífeyririnn og
auk þess „bað ég um eftiriaun frá
íshúsfélaginu mínu. Og fékk þau,’
segir hann sjálfur."
„STÁL í MÉR“
segir Einar Guðfinnsson
, ,Ég var nú víst einu sinni Ein-
ar ríki, en er það varla lengur,“
hafði Éinar Guðfinnsson í Bol-
ungarvík að segja þegar HP
tjáði honum að hann hefði ver-
ið valinn í hóp efnuðustu ein-
staklinga landsins. „Annars er
mér svo sem alveg sama þótt ég
sé talinn með I þessum hópi.
Kannski ég hafi bara gaman af
því,“ sagði hann ennfremur.
Eins og fram kemur annarsstað-
ar er Einar orðinn 86 ára gamall og
„líður alveg sæmilega," að eigin
sögn. .Jvlaður er samt smám sam-
an að verða lítilfjörlegri eftir því
sem uppskurðunum fjölgar. En ég
hef alltaf verið hraustur og jafnan
náð mér vel eftir öll veikindi. Einn
læknirinn minn sunnan heiða
sagði mér eitt sinn að það væri stál
í mér.“
Hann segist reyna að rölta niður
á skrifstofuna sína daglega. ,Ég er
þó orðinn svo sjóndapur að ég
þekki varla starfsfólkið mitt lengur
og það er leiðinlegt. Ég get þó enn
eygt f jallstoppinn út um skrifstofu-
gluggann minn og það er huggun,
en sem sagt fólk sem stendur upp
við mig, sé ég orðið ekki nema í
móðu.“
En hverju þakkar hann vel-
gengni sína í viðskiptum?
„Vinnusemi," svarar hcinn fyrst
en bætir svo við: ,3vo hef ég verið
heppinn. Ég hef verið svo lánsam-
ur að eiga duglega og góða eigin-
konu. Bæði erum við alin upp í
mikilli fátækt. Og hún hefur stælt
okkur til átaka í lífinu.“
- Þú ert sagður eiga Bolungar-
víkurkaupstað eins og hann leggur
sig.
„Það er nú kjaftæði bara,“ svarar
hann og hlær að fullyrðingunni.
- Hvemig finnst þér annars
þjóðfélagið vera rekið nú um
stundir?
„Þetta er allt saman erfitt. Það
eru óskapleg vcindræði í sjónmáli
held ég, enda þýðir ekkert að reyna
að hemja verðbólguna með þess-
um endalausu Bandcunkjalánum.
Dollarinn hækkar svo ört. Það þarf
að spara meira en gert er. Mitt eina
heilræði til þjóðarinnar er að hún
megi lifa á því sem til er, sem er
hægt. Ég var aldrei svangur í minni
fátækt sem unglingur. Og þó fékk
ég bara það sem til var."
- Þú hefur alla tíð verið sjálf-
8 HELGARPÓSTURINN