Helgarpósturinn - 11.12.1986, Qupperneq 34

Helgarpósturinn - 11.12.1986, Qupperneq 34
ÆFINGAR eru nú hafnar á nýju verkefni Nemendaleikhússins í Lindarbœ, en Leikslokum í Smyrnu er öllum lokið. Nýja viðfangsefnið er klassískt, Þrettándakvöld Willi- ams Shakespeares, sem hann reit um aldamótin 1600. Þetta er einn frægasti og jafnframt vinsælasti gamanleikur meistarans þar sem ástin, gleðin og misskilningurinn leiða persónur í þær ógöngur sem lífinu hæfa. Leikstjóri verksins að þessu sinni er Þórhallur Sigurdsson, sem þessa dagana er að reka smiðs- höggið á nýtt verk Þórunnar Sigurd- ardóttur, í smásjá, sem frumsýnt verður milli jóla og nýárs, á Litla svidinu. Þjódleikhúsid sýndi Þrett- ándakvöld árið 1967 í sömu þýð- ingu Helga Hálfdanarsonar og Leik- listarskólinn notast núna við. Verkið var jafnframt sýnt í árdaga Idnó. LISTIN sækir í síauknum mæli inn fyrir jólapappírinn, það er að segja; kúnstin er að verða vinsælli gjöf, enda meðfærilegri, almennari og ódýrari en áður. Bækur og hljóm- plötur hafa vitaskuld þegar sest á fremsta bekkinn í þessum efnum, en nú heyrum við að önnur listgrein sæki í sig jólaveðrið, nefnilega myndlistin. Fyrir um það bil tveimur árum hófst hér æði fyrir innrömm- uðum eftirprentunum á verkum heimslistamanna, gjarnan með gall- erístöfum og þó sýnu flottast að fylgdu dagsetningar. Þetta æði varir enn — og innrömmunarstofur aug- lýsa eftir starfskröftum. Hinsvegar eru kaup á íslenskri list í þessu tilliti að aukast til muna og sjá menn þess sérstaklega merki fyrir lágmyndir, skúlptúra, vasa og skálar. Staðir eins og Gallerí Borg, Gangskör, Gallerí Grjót, Kogga við Vesturgötu og fleiri eru fjölsóttir þessa dagana. Spurn- ing hinsvegar hvort eftirprentunin af Tárinu missi sölu fyrir vikið. BESTI vinur ljóðsins hugsar ekki bara um sína heldur hefur hann nú sprengt ljóðmúrinn með því að taka til sín prósahöfunda í bland við skáldin. Næstkomandi þriðjudags- kvöld, 16. desember, stendur félags- skapurinn fyrir upplestrarkvöldi að Hótel Borg sem hefst kl. 20.30 með það að markmiði að kynna nýút- komnar bækur. Þar lesa höfundarn- ir Sigurður A. Magnússon, Einar Már Guðmundsson, Steinunn Sig- urðardóttir, Thor Vilhjálmsson, Sjón, Þór Eldon og Ólafur Jóhann Ölafsson upp úr verkum sínum. Ennfremur verður lesið upp úr verk- um þeirra Fríðu Á. Sigurðardóttur, Matthíasar Johannessen, og Jóns Helgasonar. Kynnir verður hinn sér- staki verndari besta vinarins, Viðar Eggertsson. Aðgangseyrir er aðeins 200 krónur og er þar um að ræða verðlækkun frá því sem verið hefur. Þá verða bækur viðkomandi höf- unda til sölu á Hótel Borg á sérstöku tilboðsverði. FYRIR röskum aldarfjórðungi hittust þeir Rúnar Georgsson og Þórir Baldursson og kynntust í Keflavík. Báðir snillingar í tónlist- inni, „undrabörn" segir Rúnar Gunnarsson hjá Geimsteini, útgef- anda nýrrar hljómplötu, þar sem þeir félagar leiða í fyrsta skipti sam- an hesta sína á plötu. „77/ eru frœ" heitir plata þeirra Rúnars og Þóris. Sá fyrrnefndi leikur að sjálfsögðu á saxófóninn og svo þverflautu en Þórir á píanó, bassa, trommur, hljóð- gervla og guð má vita hvað fleira. Hér er á ferðinni „instrúmental" plata, „full af íslensku andrúms- lofti", eins og útgefandinn segir. KVIKMYNDIR eftir Ólaf Angantýsson og Sigmund Erni Rúnarsson íslenska óperan hugsar stórt Aida í uppsiglingu Aida er komin af stað í Ingólfs- stræti. Æfingar á þessu umfangs- mesta sviðsverki óperusögunnar hófust í byrjun september í Gamla bíói og eru nú langt komnar. Frum- sýning á þessu verki Verdis verður níunda janúar. íslenska óperan hefur aldrei færst eins mikið í fang. Þetta er óhemju dýr og erfið uppfærsla sem krefst gríðarmikillar útsjónarsemi á litlu sviðinu. Una Collins hefur dregið það fram í sal, þar sem Bríet Héðins- dóttir stjórnar hátt á annað hundrað manns í hlutverkunum, sem Árni Baldvinsson beinir ljósum að. Þegar Aida er færð upp erlendis leyfa húsakynni gjarnan lifandi hesta, stundum fíla og aðrar stór- skepnur eins og Giuseppe hafði hugsað sér þetta. Hérna heima „lát- um við okkur fjóra trompetleikara nægja,“ brosir Kristín Kristjánsdóttir sýningarstjóri. Hún er bjartsýn á undirtektir eins og óperumanna er vísa. Giuseppe Verdi skrifaði Aidu að beiðni Egypta sem hugsuðu sér að frumsýna verkið við opnun Suez- skurðarins árið 1869. Frumsýningin varð hinsvegar ekki fyrr en á að- fangadag '71 í Kairó og Rigólettó listamannsins sungin við Suez í stað- inn. Viðfangsefnið er ástin, hatrið og örlög manns — eins og gengur. Níu einsöngvarar taka þátt í þess- ari annarri uppfærslu Bríetar fyrir íslensku óperuna, en hún stýrði La Hlýtt gaman Laugarásbíó, Lagarefir (Legal Eagles). ★★★ Bandarísk, árgerð 1986. Framleiðandi: John Raol. Handrit og leikstjórn: Ivan Reitman. Aðalleikarar: Robert Redford, Debra Winger og Daryl Hannah. Legal Eagles hefur á undanförn- um mánuðum haldið sig í grennd- inni við fimmta sætið á vinsælda- listum bandarískra kvikmynda — og er þar einungis miðað við að- sókn. Astæðan er ósköp einföld. Stór nöfn leikara, fyrir nú utan for- vitnilegt samval þeirra, snjallur leikstjóri, sem á að baki sukkseksa og úrvals skemmtisaga. Segir ekki af sögunni hér, utan að karl og kona úr lögfræðinga- stétt ráðast í erfiðismál með Eros bogalausan. Redford er alls óvan- ur gamanrullu, en ferst hér kímni vel úr geiflum. Hann leikur yndis- lega, en Debra Winger unaðslega; þau flétta saman notalegan díalóg af faglegri lipurð. Daryl Hannah, fjarska vondur leikari, veit það, en kroppur, og heldur sig í kynþokka- fullri fjarlægð. Ivan Reitman kann á samhljóm kímni og frásagnar. Hann er sögu- maður, en ekki einasta skaupari sem byggir upp að hverjum brand- aranum af öðrum og sleppir teng- rembast þeir eina ferðina enn, líkt og rjúpan við staurinn, við að halda sögufölsunaráráttu sinni til streitu, hvað varðar stríðsrekstur Bandaríkjamanna í Viet Nam á sínum tíma. Á síðustu dögum stríðsins er Jim Cooper ofursta falið að laumast yf- ir víglínuna, til að freista þess að frelsa nokkra af „okkar mönnum" úr illræmdum fangabúðum Norð- ur Vietnama. Leiðangur hans fer út um þúfur sökum slakrar undir- búningsvinnu skriffinnanna í Pentagon, og Cooper hafnar þ.a.l. sjálfur á bak við lás og slár erkió- vinarins Vihns kapteins. Sá vill á hinn bóginn af jafn undarlegum ástæðum og þær eru óskiljanlegar ólmur komast yfir víglínuna í hina áttina, til að freista þess að fá far með strákunum okkar yfir Kyrra- hafið til allsnægtalandsins. Fullkomlega marklaust og einskisvert rugl og vitleysa, sem þegar best lætur tekst að töfra fram einstaka geispa úr koki áhorfenda, sem vel flestir eru orðnir dauðþreyttir á þessum ei- lífu stríðsæsingartilburðum Golan/Globus-dúettsins, hvar biá- eygðar hetjur friðar, jafnréttis og bræðralags, strípaðar fánalitunum geysast um víðan völl strádrep- andi á báða bóga og af ótrúlegri hugvitssemi réttdræpar streng- brúður alheimskommúnismans. Ó.A. ingum, undiröldu og heildarstíg- andi. Hann kann að skapa og setja fram gamanpersónur sem þola fleira en tertu í andlitið. Stundum kappsfullri en frumlegur, en alltaf broslegur. -SER Úr áróöurs- málaráöu- neytinu Háskólabíó: RO.W.—The Escape (Stríðsfangar} ★ Bandarísk. Argerð 1986. Framleiðendur: Golan- Globus. Leikstjórn: Gideon Amir. Kvikmyndun: Yechiel Ne’eman. Aðalhlutverk: David Carradine. Það er fátt eitt sagnavert af þess- ari nýju Cannon-afurð þeirra Gol- ans og Globus, annað en að hér Beygluö mynd Bíóhöllin, í hœsta gír (Maximum Overdrive). ★ Bandarísk, árgerð 1986. Framleiðandi: Martha Schumacher. Leikstjórn og handrit: Stephen King. Tónlist: AC/DC. Aðalleikarar: Emilio Estevez, Pat Hingle og Laura Harrington. Stephen King mistekst hrapal- lega í þessari fyrstu kvikmynd sem hann leikstýrir. Honum hefur hingað til tekist dável við handrits- gerð og þar áður í bóksölu. En hann er ekki leikstjóri. í hæsta gír er ótrúlega gölluð mynd, plottið illa þenkjandi trukkar og aðrar vél- ar sem óvirða fólk vegna hala- stjörnu í grenndinni. Það er sama hvar borið er niður. Emilio Estevez, sem hefur tekist þokkalega upp í góðum unglinga- myndum, líður hér fyrir slappa persónusköpun, en meðleikarar hans leika ekki. Tökur og klipp- ingar klisjukenndar og einatt upp á ýkta móðinn. Samt sýnu verst að sagan heldur ekki, hikstar svo liggur við köfnun frá og með fyrsta kafla. Það er löngu ljóst að Banda- ríkjamenn fara illa með bílana sína. En þó þeir beyglist meir og meir, verða þeir aldrei að kvik- mynd, einir og sér. -SER. Ólöf Kolbrún syngur Aidu. Una flettir skissubókinni sinni, hugmynd- ir sem nema hundruðum síðna. Travíötu fyrir þremur árum. Ólöf Kolbrún Harðardóttir syngur sjálfa Aidu og Sigríður Ella og Anna Júlí- ana skiptast á í hlutverki Amneris. Garðar Cortes, Kristinn Sigmunds- son, Viðar Gunnarsson og Hjálmar Kjartansson eru og í stórum hlut- verkum ásamt Hákoni Oddgeirssyni og Katrínu Sigurðardóttur. -SER. Æft á fullum krafti á þriðjudagskvöld, fjórar vikur til stefnu. Brlet leikstjóri bendir Árna Ijósameistara og Unu Collins leikmynda- og búningahönn- uði á það sem betur má fara á sviðinu. Smartmyndir. Hulda Kristín Magnús- dóttir komin langt með búningana á sjálfa sólóistana. 34 HELGARPÓSTURINN

x

Helgarpósturinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.