Helgarpósturinn - 26.03.1987, Blaðsíða 6
ALBERTSMÁLIÐ/ÁTÖKIN í SJÁLFSTÆÐISFLOKKNUM
eftir Halldór Halldórsson og Helga Mó Arthursson
SAGÐIALBERT ÓSATT
FRÁ í ÞINGFLOKKNIIM?
ÞORSTEINN PÁLSSON stakk upp á afsögn án þrýstings og að efnt
yrði til blaðamannafundar fyrir mörgum vikum ALBERT fékk mörg
tœkifæri til að hverfa úr ráðherrastóli af sjálfsdáðum og með reisn
Albert Guömundsson kemur til landsins (hita leiksins á laugardag. — Fyrir aftan hann
er Árni Þ. Árnason í iðnaðarráðuneytinu.
SAMSÆRI ÞORSTEINS
OG HP GEGN ALBERT!
í þá viku, sem liöin er frá því að
Helgarpósturinn skýrði fyrst blaða
frá tillögu Þorsteins Pálssonar í
einkasamtölum við Albert Guð-
mundsson og á þingflokksfundi 13.
þessa mánaðar þess efnis, að iðnað-
arráðherra bæri að segja af sér hafa
einvörðungu tvær afsláttargreiðslur
frá Hafskipi til Alberts verið til um-
ræðu sem eina ástæðan fyrir kröf-
unni um afsögn.
Um er að ræða mun fleiri ástæður,
sem Þorsteinn Pálsson hefur ekki
gefið upp. Einn þingmanna Sjálf-
stæðisflokksins, sem stendur Þor-
steini Pálssyr.i mjög nærri sagði við
Helgarpóstinn: „Það er enginn
kominn til með að segja, að Þor-
steinn hafi farið með alla sína
vitneskju inn á þingflokksfundinn."
Það sem fyllti mælinn i hugum
þingmanna Sjálfstæðisflokksins var
sú staðreynd, að Albert Guðmunds-
son hafði leynt formanninn og þing-
flokkinn sannleikanum um skatta-
mál sín, þrátt fyrir að mál ráðherrans
hafi ítrekað verið rædd í þingflokkn-
um og hann gefið sínar skýringar.
Með þessu hafi Albert leynt félaga
sína í þingflokknum sannleikanum
og þeir lifað í góðri trú um sann-
leiksgildi orða Alberts.
„Þingflokkurinn ætlast til þess, að
honum sé sagt satt,“ sagði einn þing-
manna Sjálfstæðisflokksins með
miklum þunga við Helgarpóstinn.
Bæði Þorsteinn Pálsson formaður
Sjálfstæðisflokksins og vinir Alberts
Guðmundssonar hvöttu ráðherrann
til þess að segja af sér strax og ljóst
var, að hann hafði vantalið tekjur
sínar í tvö ár. Samkvæmt heimildum
Helgarpóstsins var lagt hart að
Albert að hann efndi til fundar með
fréttamönnum, gerði grein fyrir nið-
urstöðu skattarannsóknarstjóra og
afhenti síðan sjálfur lausnarbeiðni
sína af fúsum og frjálsum vilja.
Þessar hugmyndir voru reifaðar
og kynntar Albert sjálfum fyrir
landsfund Sjálfstæðisflokksins og
eftir hann. Einn heimildarmanna
Helgarpóstsins sagði, að í raun hefði
Þorsteinn Pálsson teygt sig eins
langt og kleift var til þess að gera
óhjákvæmilegt brotthvarf úr ríkis-
stjórninni sem sársaukaminnst.
En öllum hugmyndum um eigið
frumkvæði hafnaði Albert á þeirri
forsendu, að engin rök mæltu með
því, að hann segði af sér hvort sem
væri. Athugasemdir skattrannsókn-
arstjóra væru vissulega réttar, en
um væri að ræða „mistök" sem
gætu hent hvern sem væri og ekki
6 HELGARPÓSTURINN
skipti máli hvort hann væri ráð-
herra nú eða hefði verið fjármáia-
ráðherra, þegar mistökin voru gerð.
Til viðbótar kvað hann mistökin
ekki aifarið vera sín, heldur væru
þau í raun mistök lnga Bjarnar son-
ar síns, sem rekur fyrirtækið Albert
Guðmundsson, heildverslun. (Þessi
skýring stenst ekki, sbr. frétt á bls. 8
undir fyrirsögninni: „Mistakaskýr-
ingin“ stenst alis ekki.
Frá því Þorsteinn Pálsson fékk
fyrst fregnir af meintum skattsvikum
Alberts Guðmundssonar í Helgar-
póstinum 20. nóvember í vetur hef-
ur atburðarásin verið hæg. Það var
ekki fyrr en um síðustu mánaða-
mót, sem Guðmundur Guðbjarnar-
son skattrannsóknarstjóri lét fjár-
málaráðherra vita af rangri skatt-
framtalningu Alberts Guðmunds-
sonar samkvæmt ósk Þorsteins
sjálfs, sem hann setti fram eftir lest-
ur Helgarpóstsgreinarinnar um
skattamál Alberts fyrr í vetur.
Þá var strax byrjað að reyna til
þrautar að leysa málið með friðsam-
legum hætti. Þegar fyrir lá, að
Albert var stífur fyrir kynnti Þor-
steinn þingflokki Sjálfstæðisflokks-
ins málið og lýsti skoðun sinni á
framhaldi málsins: Albert yrði að
víkja.
Nú stefndi í uppgjör.
í millitíðinni birtist grein Helgar-
póstsins (í síðustu viku), þar sem
greint var ítarlega frá þessu máli og
þeirri skoðun Þorsteins, að Albert
yrði að hverfa úr ráðherrastóli og
Albert hefði verið gerð grein fyrir
þessari skoðun formannsins.
Þá fóru hjólin að snúast hraðar en
Þorsteinn og ráðgjafar hans höfðu
gert ráð fyrir. Þennan fimmtudag í
síðustu viku var Þorsteinn umsetinn
fréttamönnum, sem vildu fá svör og
nánari skýringar á því, sem stóð í
Helgarpóstinum.
I hádegisfréttatíma útvarpsins
þennan fimmtudag var frá því skýrt,
að Þorsteinn ætlaði að efna til
blaðamannafundar að loknum
þinglausnum. Þessi frétt var byggð á
misskiiningi. Þorsteinn ætlaði aldrei
að halda blaðamannafund.
Að loknum þinglausnum upp úr
klukkan 16:10 var blaðamanna-
fundur ekki á dagskrá. Við dyr þing-
flokksherbergis Sjálfstæðismanna
var saman kominn stór hópur frétta-
manna og tækniliðs og enn var
blaðamannafundur ekki á dagskrá.
Skyndilega kom tilkynningin: Það
verður fundur!
Fáir tóku eftir því, að í millitiðinni
kom frakkaklæddur framkvæmda-
stjóri Sjálfstæðisflokksins inn í hús-
ið. Kjartan Gunnarsson fór inn í
þingflokksherbergið og ekki liðu
nema örfáar mínútur frá komu hans
þar til tilkynnt var, að blaðamanna-
fundurinn yrði haldinn.
Spurningin, sem margir spyrja er:
Hvaðan kom Kjartan? Ofan úr Val-
höll eða frá Aðalstræti 6 (Morgun-
blaðshöllinni)? Og jafnframt spyrja
menn: Hver eða hverjir ráðlögðu
Þorsteini að halda fundinn?
Þannig er ljóst, að efnt var til
þessa fundar að viturra manna ráði
utan þinghússins og það með
skömmum fyrirvara. 1 sjónvarpi á
þriðjudagskvöld eftir afsögn Alberts
var í spurningu endurtekinn gagn-
rýni á Þorstein fyrir að efna til þessa
fundar á meðan Albert væri á er-
lendri grundu. Vörn hans var fólgin
í því, að ef hann hefði ekki svarað
fréttamönnum og beðið eftir heim-
komu Alberts hefði þjóðin þurft að
búa við bollaleggingar í nokkra
daga og slíkt hefði eingöngu spillt
fyrir.
Og um leið og Þorsteinn var búinn
að „opna“ málið sjálfur með því að
svara spurningum pressunnar fór
málið að þróast af sjálfu sér og með
meiri hraða en nokkurn hafði órað
fyrir.
Á sunnudagsmorgun klukkan 10
f.h. kom Albert á fund formannsins
í Arnarhváli. Þar voru honum settir
úrslitakostir um setu í ríkisstjórn og
fékk fv. iðnaðarráðherra tveggja
sólarhringa frest til að svara Þor-
steini.
Loftið var rafmagnað, þegar þeir
Albert og Þorsteinn komu út úr Árn-
arhváli í faðm stórs hóps frétta-
manna. Svör þeirra voru óljós.
Albert sté upp í Benzann sinn og
brunaði á brott og Þorsteinn ók í
aðra átt í Mitsubishi-jeppanum sín-
um. Hann snæddi hádegisverð með
nánustu samverkamönnum sínum.
Umræðuef nið hef ur sjálfsagt verið
m.a. fundurinn, sem „hulduherinn"
hafði boðað til í Þórscafé síðar um
daginn. Þangað fór stjórnmála-
maðurinn, sem á þeirri stundu barð-
ist fyrir pólitísku lífi sínu: Albert
Gudmundsson.
Um svipað leyti leitaði Þorsteinn
friðar. Hann fór í 3ja klukkustunda
langa göngu. Úti 5 náttúrunni hefur
hann velt vöngum yfir næstu póli-
tísku leikjum í stöðunni.
Niðurstaðan er kunn.
H.H.
Eftir að Helgarpósturinn birti
fréttina um Albertsmálið í síðustu
viku hefur borið mjög á samsæris-
kenningum þess efnis, að andstæð-
ingar Alberts Gudmundssonar
hafi „plantað" fréttinni í blaðið.
Sumir hafa gengið svo langt að
halda því fram að Þorsteinn Pálsson,
fjármálaráðherra og formaður Sjálf-
stæðisflokksins, hafi stjórnað slíkum
aðgerðum. Einkum hefur borið á
þessum samsæriskenningum á
meðal fréttamanna.
Sannieikur málsins er hins vegar
allt annar.
Frægur þingflokksfundur sjálf-
stæðismanna var haldinn á föstu-
degi og strax þá helgina byrjuðu að
leka út gagnslitlir upplýsingabútar
og á mánudeginum og þriðjudegin-
um var það mál manna í Álþingis-
húsinu, að ný staða væri komin upp
í málum er vörðuðu pólitíska fram-
tíð Alberts.
Þeir sem ræddu þetta voru þing-
menn og fréttamenn og umræður
fóru einkum fram á kaffistofu Al-
þingis.
Helgarpóstinum barst nákvæm-
lega hið sama til eyrna og frétta-
mönnum niðri á þingi. Málið var
kannað og niðurstaða þeirrar könn-
unar var greinin um skattsvik
Alberts, fund Þorsteins Pálssonar og
Alberts og umfjöllun um málið á
þingflokksfundinum fræga á föstu-
degi fyrir tæpum tveimur vikum.
Þetta var nú allt samsærið!
H.H.