Helgarpósturinn - 26.03.1987, Blaðsíða 12

ALBERTSMÁUÐ/ÁTÖKIN Í SJÁLFSTÆÐISFLOKKNUM
ALBERT GUÐMUNDSSON Á FUNDINUM í ÞÓRSCAFÉ
„GUÐ HEFUR GEFIÐ MÍR STERK BEIN"
Albert Guðmundsson berst fyrir
pólitísku lífi sínu. Fundurinn í Þórs-
café sýndi það. Og þess vegna var til
hans boðað. „Það var nauðsynlegt
fyrir okkur að sýna forystu Sjálf-
stæðisflokksins styrk okkar — og
styrkja okkar mann, Albert Guð-
mundsson", sagði einn stuðnings-
manna Alberts Guðmundssonar í
samtali við HP.
Þórscafé var þétt setið s.l. sunnu-
dag. Og mikil eftirvænting ríkjandi
meðal fundarmanna. Jóhann Al-
bertsson, sonur iðnaðarráðherra,
tók fyrstur til máls með orðunum:
„Enn er vegið að okkar manni.“
Og á þessum nótum fór fundurinn
fram.
Albert Guðmundssyni hafði enn
einu sinni tekist að snúa stöðunni
sér í hag. í þetta sinn í hlutverki hins
ofsótta píslarvotts.
Allir sem tóku til máls vitnuðu. Til
stuðnings „sínum rnanni".
Frummælendur voru þeir Lúövík
Hjálmtýsson og Gutlormur Einars-
son. Báðir voru mjög harðorðir í
garð forystu Sjálfstæðisflokksins í
ræðum sínum. Þannig hélt Lúðvík
því fram, að svokölluð aðför að Al-
bert væri skipulögð í tíma og vand-
lega undirbúin.
Síðan sagði hann: „Ef Albert verð-
ur hrakinn af listanum gefa þeir Al-
þýðuflokknum á silfurfati 3—4000
atkvæði í kosningunum." Taldi Lúð-
vík það verk „vondra manna“ að
vilja skáka Albert út. Og hann sagði
það mikið „óheillaverk, þegar for-
maður Sjálfstæðisflokksins stefndi
biaðamönnum í þingflokksherbergi
Sjálfstæðisflokksins."
Og allur var sunnudagsfundur
þessi á sömu nótum.
Einn fundarmanna fullyrti t.d. að
„Þorsteinn Pálsson hefði framið
pólitískt sjálfsmorð". Og viðkom-
andi hélt áfram: „Ég vildi gjarnan
sjá Helenu Albertsdóttur i fyrsta
sæti listans á Suðurlandi í hans stað.
Jafnvel Árna Johnsen."
Annar sagði: „Ég vil fá að vita
hvað er að gerast á milli veggja.
Hvað er að gerast á milli þils og
moldarveggja. Þar eru rottur sem
naga og naga. Alla daga. Ég á tvo
ketti sem gjarnan vilja berjast við
þessar rottur." Það fór ekki á milli
mála að rotturnar í þessu líkinga-
máli stuðningsmanna Alberts voru
hin þrönga forysta Sjálfstæðis-
flokksins.
Og Steingrímur Hermannsson
fékk sinn skerf frá stuðningsmönn-
Frá því að Albert Guðm undsson kom til Keflavíkurflugvallar frá Kaupmannahöfn hefur
hann verið umkringdur blaða- og fréttamönnum frá mor'gni til kvölds. Við komuna var
Albert greinilega miður sín og virtist vart vita hvað raunverulega væri að gerast. „Ég
finn að það brennur eldur í aeðum þeirra sem hafa hringt í mig. Það er augljóst eftir
þeim fréttum sem ég hef hfeyrt að það eru aðilar sem vilja losna við mig. Ur því það
tókst ekki í prófkjöri þá ætla þeir að reyna það á ennan átt." Þetta var síðdegis á laugar-
dag. Þremur dögum síðar var Albert ekki lengur iðnaðarráðherra ...
um iðnaðarráðherra. „Steingrímur
Hermannsson breytti grænum
baunum í bensín. Ég get vel ímynd-
að mér að Albert borði grænar
baunir, en hann drekkur ekki
bensín."
Það er dramatísk þögn — spenna
og eftirvænting — þegar „okkar
maður“ sté í pontu. Síðastur ræðu-
manna.
„Þetta hafa verið erfiðir tímar. Og
þegar ég kom heim í gær, þá leið
mér eins og manni, sem verið er að
leiða til aftöku — pólitískrar aftöku.
En þá frétti ég af þessum fundi,“
sagði Albert Guðmundsson — og
gerði hlé á máli sínu. Grafarþögn
ríkti í salnum.
„Guð hefur gefið mér sterk bein.
Ég spyr sjálfan mig, hvenær láta þau
undan. Sá tími er ekki kominn."
Grafarþögn.
Stuðningsmenn áttuðu sig ekki
alveg strax. Síðan brutust út fagn-
aðarlæti. Mikil fagnaðarlæti.
í lok fundarins risu menn úr sæt-
um og hylltu Albert Guðmundsson.
Honum tókst — einu sinni enn — að
leika á viðkvæmustu tilfinningar
stuðningsmanna sinna. Hrifning
stuðningsmanna hans var einlæg,
en um leið óhugnanleg.
MeÐ ÞlNU
lA<3|
Hvort sem er Blús, Jass, Rokk, Fönk eða
Pönk. Þetta og mikið meira á Bylgjunni
allan sólarhringinn allan ársins hring.
jfr
JW ,-/J0
'■ .....
98-9
BYL GJAN

12 HELGARPÓSTURINN