Helgarpósturinn - 25.02.1988, Blaðsíða 22

ÍÞRÓTTIR
AÐ VERA MEÐ EÐA VERA EKKIMEÐ?
Daníelgleymdi ekki bara skíöunum heldur erýmislegt dularfullt að gerast í Calgary.
Fáum við Stöð Sport?
Jæja, það er að koma í ljós að
Daníel gleymdi ekki aðeins skíðun-
um heldur gleymdist líka að skrá
hann til keppni og þar að auki
gleymdi einhver hjá skíðasamband-
inu að láta Daníel vita hvenær
Ólympíuleikarnir áttu að hefjast svo
hann mætti of seint og fékk ekki að
keppa í einni af greinum sínum. Ein-
ar var aftur á móti bara meiddur og
ekkert við því að segja. Guðrún
mun hins vegar vera hin hressasta
og er að reyna að hafa upp á Hregg-
viði, sem nú er hundeltur af öllum
íþróttafréttamönnum landsins,
enda veit enginn hvar hann er nema
Guðrún. Þetta er sorgarsaga sem
ekki er vert að ræða meira um i bili
fyrr en Hreggviður er kominn í leit-
irnar og búinn að segja fjölmiðla-
mönnum á íslandi hvernig leikarnir
fóru fram og hvort, ef hann má þá
mæla er heim kemur.
Frjálsíþróttamenn halda áfram að
jagast út af vali á landsliðsþjálfara
sem sumir eru reyndar farnir að
setja innan gæsalappa, svona „ ",
og víst er að þetta starf ætlar að
reynast stjórn FRÍ erfiðara en hún
hafði sennilega gert sér grein fyrir.
Þá má ekki gleyma opnu bréfi frá
formanni knattspyrnudómara til
formanns KSÍ þar sem hann
skammar formanninn lítillega og
telur stjórn KSÍ hafa verið með af-
skiptasemi af málum dómara vegna
skipunar í nefnd er raða á niður
dómurum á leiki og sjá um dómara-
mál á vegum KSÍ að nánast öllu
leyti. Styrinn stendur um Ingva Guð-
mundsson, sem að mínu viti hefur
unnið allgott starf fyrir knattspyrn-
una á landinu í fjölda ára. Það er
ekki góðs viti að menn þurfi að
hlaupa með svona mál í blöðin og
ég tel nokkuð víst að formaður
dómaranna hefur gert þetta af illri
nauðsyn.
VÍKINGAR f KLÓM
BJARNARINS
Það er sennilega að bera í bakka-
fullan lækinn að ræða um birni í
þessum pistli, svo ofarlega hefur
þessi dýrategund verið i hugum ís-
lendinga síðustu vikurnar. Hér er að
sjálfsögðu átt við ísbjörninn sem
reyndist vera barn að aldri og vexti
og því skammarlegt að áliti margia
á götunni í Reykjavík að vinn’ann.
En hér skal rætt um annars konar
björn, nefnilega rússneskan og í
gervi handknattleiksliðs. íslands-
meistarar Víkings í handknattleik
tóku á móti sovésku meisturunum
ZSKA frá Moskvu i Evrópukeppn-
inni síðastliðinn sunnudag og töp-
uðu ansi illa, ef litið er á markatölu,
en ekki svo illa ef litið er á líkams-
stærð og -burði leikmanna. Það er
með ólíkindum hvernig hægt er að
velja í eitt lið slíka risa. Það er reynd-
ar líka með ólíkindum hversu Vík-
ingarnir fóru illa með risana í fyrri
hálfleik í þessari viðureign. Þá
keyrðu Víkingarnir á fullu og nýttu
sér nánast öll mistök Sovétmann-
anna. Þessi hálfleikur sannaði fyrir
mér að það er ekki nóg að hrúga
saman hálftröllum og segja þeim að
spila handknattleik. Það segir mér
einnig að þó flestar þjóðir séu fjöl-
mennari en við og hafi úr fleiri ein-
staklingum að moða í iþróttagrein-
um þá eru það samstaðan og leik-
gleðin sem geta skipt sköpum í ein-
um leik. Vissulega voru það þeir
sovésku sem unnu leikinn og hugs-
anlega þurrkar það út allt sem ég er
að reyna að segja með þessum orð-
um, en skilaboðin eru þó þessi í
styttra máli. Minnimáttarkennd má
ekki viðgangast hjá okkur íslend-
ingum í íþróttaheiminum öllu leng-
ur. Við verðum að bíta á jaxlinn og
gleyma því hversu mörgum sinnum
fleiri börn fæðast í Sovétríkjunum
en hér á landi og einbeita okkur
heldur að gæðum barnanna en
magni!!
ÍÞRÓTTASTÖÐIN
Það hefur varla farið framhjá ein-
um eða neinum að nú standa yfir
Ólympíuleikar í Calgary í Kanada
og einnig hjá íslenska sjónvarpinu.
Sem betur fer hefur sjónvarpið sýnt
mikið frá leikunum og ef þeir eru
lagðir við annað íþróttaefni þessa
dagana má sennilega skíra sjón-
varpið STÖÐ SPORT. Er það veí og
helst vildi ég að slík stöð væri við
lýði árið um kring. Með tilkomu
Stöðvar tvö svo og meiri umfjöllun
sjónvarpsins um íþróttir hefur fram-
boð á íþróttaefni aukist til muna hér
á landi. Við getum skoðað dæmi-
gerða viku þar sem iþróttir eru á
skjánum á mánudögum á báðum
stöðvum, þriðjudögum á Stöðinni,
fimmtudögum á báðum rásum,
laugardögum á báðum rásum og
sunnudögum á Stöðinni. Mikið efni
en því miður vantar stundum upp á
að það sé nægjanlega vei framborið.
Þó vil ég ekki hreyta í þá menn sem
að þessu standa í þetta sinn heldur
hrósa Jóni Óskari Sólnes fyrir að
taka með sér ungan skíðagöngu-
mann í einn af þáttunum frá
Calgary, þar sem keppt var í boð-
göngu karla. Þessi piltur, sem ég
man því miður ekki hvað heitir,
lífgaði heilmikið upp á þáttinn og
kom með skýringar og athuga-
semdir sem voru mjög gagnlegar
þeim er lítið vit hafa á íþróttinni en
hafa gaman af að horfa á hana engu
að síður. Þennan þátt í umfjöllun
fjölmiðlanna þarf að rækta vel. Það
að hafa til aðstoðar menn sem
þekkja til einstakra íþróttagreina
betur en stjórnandinn gefur áhorf-
andanum mun skemmtilegri innsýn
í íþróttina og getur orðið til þess að
hann hreinlega gerist aðdáandi
sportsins vegna þess hversu mun
betur hann skilur íþróttina og hina
ýmsu eiginleika hennar.
Þeir sem fjasa út af miklu íþrótta-
efni þessa dagana verða að hafa það
í huga að Ólympíuleikar eru ein-
hver stærsti íþróttaviðburður í
heiminum og það er nauðsynlegt
hverjum fjölmiðli að fylgjast vel
með öllu sem þar gerist. Augu
heimsins beinast að leikunum og þó
að við íslendingar séum bara smá-
peð með nokkra þátttakendur sem
sjaldan komast í mark — ef þeir eru
þá skráðir í keppni á annað borð —
hafa íþróttaútsendingar alveg ótrú-
legt skemmtanagildi — svo maður
tali nú ekki um ef vel er að þeim
staðið.
í framhaldi af þessu spjalli um
íþróttarásir þá hef ég lengi velt því
fyrir mér hvort íslenska sjónvarpið
eða Stöð 2 hafi ekki möguleika á að
senda út efni á tveimur rásum sam-
tímis. Þannig væri til að mynda
hægt að senda út efni frá Ólympíu-
leikunum á annarri rásinni
og þannig þyrfti mikil íþrótta-
umfjöllun ekki að trufla þá sem vilja
sitja yfir umræðuþáttum eða geld-
um sápum. Þá mætti einnig nota
þessa rás undir annað efni en
íþróttaefni. Hugsanlegt væri að
sýna þarna lengri beinar útsend-
ingar frá einu og öðru, nú eða nota
sem kennslusjónvarp að einhverju
leyti. Þá vildi ég óska þess að sprikl-
óbikið á laugardögum yæri á ann-
arri rás og helst á þeim tíma dagsins
sem ég er örugglega sofandi. Mér er
meinilla við þennan gervihressleika
og öll júúhúú-in á besta tíma á laug7
ardegi.
46 HELGARPÓSTURINN
lEFTIR ÞÓRMUND BERGSSONI
}