Alþýðublaðið - 21.03.1939, Blaðsíða 2

ALÞYÐUBLAÐ1Ð
MtlÐJUDAG 21. MABZ 1939
Aðalfundur
Alþýðuhúss Reykjavikur h.f.
'f verður haldinn í Aljþýðuhúsinu, — gengið inn frá Hverfis-
götu, — fimtudaginn 30. marz n. k. klukkan 8,30 síðdegis.
Verkefni fundarins:
j Venjuleg aðalfimdarstörf. Hluthafar, sem hafa rétt til að
sitja aðalfimd, vitji aðgöngumiða að fundinum í afgreiðslu
Alþýðublaðsins, Alþýðuhúsinu, kl. 5—7 síðdegis síðustu 7
dagana fyrir fundinn. Á sama stað og tíma liggja þar
frammi reikningar félagsins, til athugunar fyrir hluthafa.
Stjórnin.
Dagskrá Olymgialeik
anna í Helsingfors.
DAGSKRÁ Olympíuleik-
anna í Helsingsfors 1940
héfir nú verið ákveðin í ein-
stökum atriðum. Samkvæmt
upplýsingum, sem fréttaritari
Ríkisútvarpsins í Kaupmanna-
höfn hefir fengið frá fréttastofu
leikstjórnarinnar verða Olymp-
íuleikarnir haldriir dagana 20.
‘ júlí til 4. ágúst a’ð báðum dög-
unum mðtöldum.
Keppni í frjálsum íþróttum
hefst 7. júlí, keppni í sundi hefst
, hefst 24. júlí. Síðasta meistara-
keppni í knattspyrnu fer fram
2. ágúst, én Maraþonhlaupið fer
fram 28. júlí.
18 lönd hafa til þessa tilkynt
þátttöku sína í Olympíuleikun-
um. Mðal þeirra eru England,
Þýzkaland, ítalía, Danmörk,
: Nbregur og Svíþjóð.
21 svonefndra „fljótandi
gistihúsa“ koma til Helsingsfors
og halda þar kyrru fyrir, meðan
á leikunum stendur.
í Helsingfors er nú sem óð-
ast v.erið að fullkomna Olymp-
íuleikvanginn, en auk þess fer
fram þar í borginni víðtæk
byggingarstarfsemi í tiléfni af
leikunum.
Finnland leggur. allt kapp á
að geta orðið landa fremst í í-
þróttakeppni Ólympíuleikanna
að þessu sinni, Má gera sér
nokkra hugmynd um þann stór-
fellda undirbúning, sem fram
fer, til þess að hinir finnsku
íþróttamenn geti orðið sem bezt
búnir undir kappleikana, af því,
áð verið er nú að byggja í Hels-
ingfors 63 metra langa innan
: húss-hlaupbraut, þar sem til-
vonandi þátttakendur í hlaup-
i um og stökkum geta þjálfað sig
að veirárlagi við sem bezt skil-
yrði. Þessi innanhússbraut er
hin eina sinnar tegundar, sem
til er í heiminum. (FÚ).
FiskútfIntDingnr Norð
manna 1938.
ðtilatMnprinn jrfir 151
milllönir krðna.
Fullkomnar skýrsl-
UR liggja nú fyrir um
fiskútflutning Norðmanna árið
1938 og sýna, að Norðmenn
fluttu út á árinu fiskafurðir
fyrir 151 milljón króna eða alls
385 000 smálestir.
Þetta er 600 smálestum meira
en árið 1937, þó að upphæð sú,
sem inn kom fyrir fiskmagn
þetta, væri 12 milljónum króna
minni en það ár. Ástæðan til
þessa er sú, að útflutningur
hinna verðmætari fiskafurða,
svo sem lýsis, þurrfiskjar og
útflutningur hinna ódýrari af-
urða, svo sem síldar og síldar-
mjöls, varð 40 000 smálestum
meiri en árið áður.
Krónulækkunin.
Að breyta krónunni svo að
bæta ofan á allt sem maður
kaupir 30 aurum þýðir það fyr-
ir mig, að það, sem ég hef áð-
ur keypt fyrir 1 kr., verð ég að
borga með 1 krónu og 30 aur-
um, ef ég kaupi fyrir 10 kr.,
verð ég að borga 13 krónur og
ef ég kaupi fyrir vikulaunin
mín, sem eru 15 krónur, verð

r.^.'iT i*i »11iHÍffffi^i yl
Snæ-
drottníngin
Litla stúlkan tók utan um hálsinn á honum og leit upp í
augað á honum, en hún sá ekki neitt.
Ég held, að það sé farið, sagði hann, en þetta En það ljóta og vonda kom ennþá betur í Ijós
var nú samt ekki farið. Þetta var nefnilega og gallarnir sáust strax, því að þeir stækkuðu
eitt glerbrotið úr speglinum, sem afmyndaði í speglinum. Vesalings Óli hafði líka fengið
allt og gerði það fallega ljótt. spegilbrot í hjartað og bráðum verður það
eins og ísmoli. Það var ekki sárt lengur, en
1 brotin sátu föst.
W/v/vS'
.--
Af hverju ertu að gráta? spurði hann. Þú ert Annars eru þetta ljótar rósir og kassarnir eru
svo ljót, þegar þú grætur, það er ekkert að Ijótir. Og svo sleit hann rósirnar af og spark-
þér. Svei attan! Það hefir ormur nagað þessa aði í kassann.
rós.
ég að borga 19 kr. og 50 aura.
Ef ég á að geta dragnast áfram
verða því launin mín að hækka
upp 1 19 kr og 50 aura. Ef ég
fæ ekki nema þessar 15 kr., sem
ég hefi fengið, verða það ekki
nema 10 kr. 50 aurar sem ég
fæ og á því get ég ekki lifað, og
þá kemur sú skömm fyrir
Reykjavíkurbæ að drepa úr
hungri þennan eina Odd Sigur-
geirsson sterka, formann, rit-
höfund og ráðamann m. m. sem
bærinn hefir nokkru sinni átt
— og það mann, sem hand-
genginn ér sjálfum konginum.
Oddur Sigurgelrsson hjá Guðm.
skipsstjóra Sigurðssyni við
Laugarnesveg.

Má láta
í póst Ó'
frimerkt
REYKJAVÍK
Ég undirritaður óska að gerast kaupandi
ALPfBUBL&BSINS MSB SUNNUDAOSBLAÐI
Nafn ........................■...........
Heimili .................................
Staða ..................................

ÚtfylliS miðann, klippið hann út úr blaðinu og látið í póst.
Alþingi í gær
FUNDIR hófust í báðum
deildum Alþingis í gær kl.
Wí miðdegis.
Á dagskrá Efri deildar voru
fimm mál.
1. Frumvarp til laga um
breytingar á og viðauka við
námulög, nr. 50, 30. júlí 1909.
— 2. umræða. Breytingartil-
laga frá Magnúsi Gíslasyni lá
fyrir til umræðu. Till. var feld
með 8 atkvæðum gegn 5. Frum-
varpinu var vísað samhljóða til
3. umræðu.
2. Tillaga til þingsályktunar
um samgöngur við Austfirðí.
— Ein umræða. Flutningsmenn
Magnús Gíslason, Árni Jóns-
son. Framsögumaður var
Magnús Gíslason. Tillaga kom
fram um að fresta umræðu og
vísa málinu til samgöngumála-
nefndar. Tillagan var samþvkt
samhljóða.
3. Frumvarp til laga um
breytingu á lögum nr. 32, 8.
sept. 1931, um búfjárrækt. — 1.
umræða. Frumvarp þetta er
flutt eftir ósk nýafstaðins bún-
aðarþings, og hefir landbúnað-
arnefnd athugað frumvarpið og
lagt til að það verði samþykt.
Framsögumaður var Páll Zóp-
hóníasson. Málinu var vísað til
2. umræðu samhljóða.
4. Frumvarp til laga um
ostrurækt. — 1. umræða. Mál-
inu var vísað til 2. umræðu og
sjávarútvegsnefndar, umræðu-
laust.
5. Frumvarp til laga um
breytingar á 14. gr. laga, nr. 1,
5. jan. 1938, um síldarverk-
smiðjur ríkisins. — 1. umræða.
Framsögumaður var Bernhard
Stefánsson. Að lokinni ræðu
Bernhards var umræðum frest
að og frumvarpið tekið út af
dagskrá.
Á dagskrá Neðri deildar voru
þrjú mál.
1. Frumvarp til laga um við-
auka við lög nr. 29, 7. maí 1928.
(Prentsmiðjur.) — 2. umræða.
Framsögu hafði Gísli Sveins-
son. Málinu var vísað til 3. um-
ræðu samhljóða.
2. Frumvarp til laga um
breytingu á lagaákvæðum um
verðtolla. — 1. umræða. Málinu
var vísað umræðulaust til 2.
umræðu og fjárhagsnefndar.
3. Frumvarp til laga um við-
auka við lög, nr. 61, 23. júní
1932, um lax- og silungsvéiði.
— 1. umræða. Málinu var vísað
umræðulaust til 2. umræðu og
landbúnaðarnefndar.
Maðurinn sem HVARF
7.
Blake tók stigann 1 tveimur stökkum, en svefnherbergis-
dyr Ilku voru harðlæstar. Hann gerði snöggt áhlaup á hurð-
ina, en þrátt fyrir heljarafl hans, tókst honum ekki að brjóta
hana upp. — Þá hljóp hann gegn um sín eigin herbergi og út
um gluggann. Þaðan tókst honum með frábærum snarleik að
klifra eftir gluggalistunum yfir á gluggasvalir hennar.
Þegar hann var kominn inn í herbergið, sá hann hvar Ilka
lá ofan á rúminu, hreyfingarlaus, á gólfinu fyrir framan rúm-
ið lá rjúkandi skammbyssa, sem hún hafði ávalt geymt hlaðna
í snyrtiborði sínu, undir því yfirskyni, að hún væri hrædd
við innbrotsþjófa. Oftar en einu sinni hafði hún hótað því að
skjóta sig, þegar hann vildi ekki láta að einhverjum óskum
hennar.
Nú leit út fyrir að hún hefði framkvæmt þessa hótun sína.
Hálfsturlaður af sjálfsásökun og iðrun tók hann hana varlega
upp í fang sér. Fallega dökka andlitið hennar var óskaddað.
Hún lauk upp augunum.
,,Ég ætlaði að fyrirfara mér,“ hvíslaði hún svo lágt, að varla
neyrðist. „En ég held það hafi liðið yfir mig um leið og ég
skaut.. Heldurðu að ég deyji, ástin mín, — deyji frá þér, —
éini vinurinn minn?“
. =. Hann róaði hana, talaði við hana eins og barn með ástúð-
legum orðum. Hún hjúfraði sig upp að honum og bað blítt og
innilega um fyrirgefningu. Hún hafði gert þetta af því að hún
r þorði ekki einu sinni að heyra talað um skilnað.
Og: aldrei þessu vant talaði hún satt. Hið afbrýðissama hjarta
Ilku gat ekki afborið hótun um skilnað frá — milljónum
dollara.
Þegar Blake kom út úr herbergi Ilku mætti hann herbergis-
þérnunni rétt fyrir utan dyrnar. Hann ætlaði að fara að ávarpa
hana, en í sama bili sá hann opnast dyr ofurlítið innar í gang-
inum og Earl Marshall kom í ljós í afarskrautlegum silki-
slopp. Hann var mjög fölur í andliti og eitt augnablik var
svipur hans líkastur því, sem hann ætlaði að leggja á flótta
um leið og hann sá Jim Blake.
„Hvað hefir skeð?“ stamaði hann.
„Ekkert,“ svaraði Blake stuttur í spuna. „Farið þér bara í
rúmið aftur.“
Á veggnum andspænis Jim hékk gamall sjaldgæfur spegill.
Og í því að Jim varð litið í hann, sá hann þernuna senda tenn-
isleikaranum mjög talandi augnaráð og lét jafnframt fylgja
ofurlitla fyrirlitlega hreyfingu eða bendingu í áttina til hans,
hins trúgjarna eiginmanns. — Hér gat ekki verið um neinn
misskilning að ræða. Hann hafði átt að leika hirðfíflið í vel-
æfðum leik.
Það sem hann sá í speglinum hafði á einni svipstundu gert
honum ljóst allt, sem hann hingað til hafði aðeins grunað.
Það hafði sagt honum meira en hann óskaði eftir að fá að vita
um samband konu hans við unga manninn, sem dvaldi sem
gestur í húsi hans.
¥ AMES BLAKE náði ekki lestinni til borgarinnar á venju-
^ legum tíma þennan morgun. Og þegar hann að lokum
var sestur inn í járnbrautarklefa sinn, fanst honum hann vera
yfir sig þreyttur, — dauðþreyttur á öllum þessum skrípaleik,
sem nefndist daglegt líf. Þreyttur á skrifstofunni og vinnu
sinni, — þreyttur á því að hrúga dollar «aftir dollar í fjársjóði
sína, þreyttur á öllum sínum glæsilegu sigrum í fjármálum og
opinberu lífi. Dauðþreytfur á ’hinni stöðugu tilgangslaúsu
hringferð mánuð eftir mánuð og ár eftir ár í hinu dýra og ó-
náttúrlega skemtanalífi stéttar sinnar, sem fyrir löngu var
orðið honum einskisvirði, og þó fyrst og fremst dauðþreytt-
ur á sambúð og samlífi þeirra Ilku. Hvaða vit var líka í því
fyrir hann að halda áfram að reyna að halda lífi í löngu út-
brunnum ástríðum? Því yfirgaf hann ekki allt þetta öngþveiti
og alla þessa hringiðu fyrir fult og alt, með því að fremja
sjálfsmorð? — Sjálfsmorð, — nei, í það minsta ekki fyr en
öll sund voru lokuð að eilifu. Og Jim Blake var þrátt fyrir
alt ennþá of lifandi til að nota þá leið. Hann átti ennþá of
mikið af æfintýraþrá og forvitni til að sjá, hvernig örlaga-
hjólið mundi snúast og hvað mundi koma í ljós við næstu
hringferð þess.
En því þá ekki að skilja? Ef Ilka vildi ekki gefa skilnað
eftir, gat hann hæglega komið þessu fyrir á annan hátt. Hann
gat fengið frelsi sitt aftur með því að útbúa yfirskins hjú-
skaparbrot, og svo 6 vikna dvöl í hjónaskilnaðarborginni St.
Reno. En það mundi þá kosta það jafnframt, að nafn hans
mundi í nokkra daga blasa við á fremstu síðum allra stórblað-
anna, í glæsilegum fyrirsögnum og ásamt einkamyndum og
gömlum ástabréfum. ,
Það var ef til vill heimskulegt, en hann gat ómögulega farið
þessa leið. Alt frá barnæsku hafði hann haft einhverja óskilj-
anlega andúð á því að þurfa að koma mikið fram opinberlega.
Hann hafði meðan hann var lítill drengur skriðið inn í alls-
konar skúmaskot, þegar fjölskylduboð voru heima hjá honum,
til þess að forðast með því að vera dreginn fram til sýn-
ingar. Og hann blátt áfram skalf af ótta og hryllingi við þá
tilhugsun, að hann og einkahf hans yrði aðalefnið á fremstu