Alþýðublaðið - 23.03.1939, Blaðsíða 2

FIMTCBAOINN 23. marz 1939.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Hræðsia barna.
Mjög raörg börn þjást af ým-
iskonar hræðslu, þau vakna upp
á næturnar hrædd og utan við
sig, hljóöa og gráta, og vekja
einn eða fleiri af fjölskyldunni.
Þessi börn eru höfð undir eftir-
liti lækna. I mörgum tilfellum
getur hræðsla barnanna stafað af
mjög smávægilegum hlutum, t .d.
hafi þau heyrt sagt frá innbroti
eða óviðfeldnu æfintýri, en sé
barnið heilbrigt á það að gieyma
þess háttar fljótt.
Einnig geta börn lært af eldri
systkinum sínum að verða hrædd,
t. d. ef þau eldri láta þau yngri
altaf koma með sér ef dimt er,
og láta þau kveikja fyrir sig
Jjós í dimmum göngum eða stig-
u n. Sömuleiðis getur móðirin
haft slæm áhrif á barnið, sé hún
sjálf altaf hrædd og altaf að
brýna fyrir því að vara sig á
hvað litlu sem er, svo þaö —
myndar sér allstaðar hættur.
Slík hræðsla hverfur þó venju-
Iega af sjálfu sér þegar barninu
vex fiskur um hrygg, og það sér
af eigin hyggjuviti og ekkert
er að óttast. Önnur hræðslutil-
felli eru aftur af alvarlegra íoga
spunnin, þegar börnin alveg
sleppa sér án þess að nokkuð
á bjáti. Venjulega eru börnin þá
þreytt og illa fyrir kölluð á dag-
inn meðal annars af því að þau
njóta ekki nægrar hvíldar á nótt-
unni. Pau eru oft uppstökk og
stríðin og missa áhuga á sínum
venjulegu áhugamálum. Þegar
þau eru þannig komin í ósátt
við alt og alla verða þau aft
enn þá grályndari, og fá síðan
skammir og ýmiskonar hegningar
Skiljanlega leiðir það ekkert
gott af sér að hegna börnunum.
Eina leiðin til að kippa þessu
i lag er að komast fyrir upp-
tök hræðslunnar og þar næst að
sýna þeim fram á að ekkert sé
að óttast. Ef hægt er tala hreint
út um þetta. við barnið kemur
það venjulega í ljós að það er
eitthvað sem það hefir misskilið,
það getur t .d. stafað af því að
barninu finst vera farið illa með
þann sem því þykir vænt um,
einnig getur það stafað af at-
burði sem hefir gert breytingu
á einn eða annan hátt. Venjulega
hefir barnið þó ekki tekið eftir
því sem var að gerast, og ekki
getað spurt um það í tíma. Það
hefir þá sjálft gert sér rangar
hugmyndir um atburðinn, oghlað
ið svo einum misskilningi ofan á
annan, þar til kominn var svo
hár múr að ókleift er að kom-
ast yfir hann af eigin ramleik.
'Það er þá ekkert undarlegt þó
barnið verði taugaveiklað, það
lifir í eilífri angist um að nú
komi aftur eitthvað óviðfeldið
fyrir.
Hér eru tvö dæmi upp á slík
vandræðabörn. Karl var 9 ára
og elstur af þremur systkinum,
hann kom til rannsóknar af því
hann þjáðist af hræðslu á nótt-
unni og var mjög órólegur í
skólanum og heima hjá sér, og
honum var ómögulegt að leika
sér með öðrum börnum. Hann
var mjög stríðinn, sérstaklega
síríddi hann þriggja ára gamalli
systur sinni. Hann tók brúðurnar
hennar og leikföngin og faldi þau
eða eyðilagði, svo það var enda-
laust rifrildi, grátur og slagsmál,
og móðirin var orðin sannfærð
um að drengurinn væri alvarlega
veikur.
Við rannsóknina var dálítið erf-
itt að eiga við hann. En seinna
fengum við að heyra langa sögu
"m að hann væri reiður við
systur sína og þess vegna stríddi
hann henni. Litla bróður var hann
líka raiður við, einnig við pabba
HEIMILIÐ, KONURNAR OG BÖRNIN
ÝMSIR SMÁRÉTTIR
Hlífið blúndum í þvotti. Bezt er
að vefja þeim um flösku eða
sulíukrukku, sem hægt og hægt
er gutlað fram og aftur í volgu
sápuvatni. Þannig eru þær
þvegnar og skolaðar úr mörgum
vötnum, og ef svo blúndan er
látin þorna á flöskunni, verður
hún slétt og falleg og þarf ekki
að straua hana.
og mömmu, hann var yfir höfuð
óánægður með alla hluti, hann
veit líka vel, að hann er ekki
pabba og mömmu rétta barn, og
það er litli bróðir nú ekki heldur,
þess vegna á hann hægt með að
þola hann, en líklega er systir
þeirra rétta barn, það heldur
hann minsta kosti, því mamma
tekur altaf hennar málstað, þó
það sé hún sem byrjar að stríða.
Og svo fær hún altaf fínustu
fötin. Við nánari athugun á áliti
hans á tilverunni kom það í ljós
að hann vissi ekkert hvaðan börn
in koiriu í raun og veru. Mamma
hafði einu sinni sagt honum að
kunnug kona sem var ljósmóðir
hans hefði komið með hann sjálf-
an, og einusinni fyrir nokkrum
árum hafði mamma legið á spí-
tala og hafði þá hjúkrunarkonan
gefið honum og systur stranga
með litla bróður innan í. „Hér er
lítill bróðir handa þér“, hafði hún
sagt, og þá átti mamma ekkert
í honum.
Hertogaegg.
í hitaðar tortelettur eru lögð
annaðhvort poka-egg („pocheruð“
egg) eða afskurnuð egg, sem
soðin hafa verið í 5—6 mín. og
yfir þau helt heitri sósu ,sem
búin er tii úr tómatmauki (Puré),
smjöri og rjóma.
Tómatar með eggjum.
Stórir tómatar eru holaðir inn-
an og pipar og salti stráð í. I
hvern tómat er helt gætilega einu
hráu eggi; þeim er raðað á fat,
sem þolir vel hita, stungið inn
í bakaraofn og bakað í nokkrar
mínútur, eða þangað til hvítan
er hlaupin.
Bakað ostamauk:
60 gr. smjörl.
60 gr. kartöflumjöl.
2 dl. mjólk.
200 gr. rifinn ostur.
3—4 egg.
Salt.
Kartöflumjölið er hrært út með
mjólkinni, sett yfir eld og smjörl.
lálið í; hrært stöðugt í þangað
til jafningurinn þyknar, þá er
hann tekinn fljótlega ofan, lát-
inn kólna ofurlítið, osti, eggja-
rauðum og salti hrært saman við
og síðast hvítunum vel þeytt-
um. Bakað í hálftíma í smurðu
eldföstu móti, við ekki mjög mik-
inn hita.
Sardínur með tómatmauki.
Sardínur eru hitaðar augnablik
á pönnu í olíunni sem þeim fylg-
'ir í dósinni og ofurlitlu af matar-
olíu eða smjöri í viðbót ef með
þarf; þær eru síðan Iagðar á
ristað franskbsauð og tómat-
mauki helt yfir.
Eggjakótelettur:
3 harðsoðin egg.
50 gr. smjörl.
50 gr. hveiti.
100 gr. mulið hveitibrauð
eða tvíbökur.
100 gr. rifinn ostur.
Pipar,
Salt.
Ein eggjarauða.
Eggin eru söxuð smátt. Hveiti
og smjörl. bakað saman og þynt
út með sjóðandi vatni í þykkan
jafning; þar í látið: hráa eggja-
rauðan, söxuð eggin, muldahveiti
brauðið, osturinn og kryddið.
Deigið er breitt út á fat og látið
kólna, síðan mótað í litla flata
snúða, sem velt er upp úr eggja-
hvítu og brauðmylsnu og steiktir
í smjöri.
Grænar baunir í jafningi borð-
aðar með.
Ýms góð ráð fyrir [
j húsfreyjuna. j
MEIRA AÐ SEGJA seigt
nautakjöt verður meirt, ef látið
er ofurlítið ákavíti, romm eða
konjak út í vatnið.
EF ÞÉR ætlið að geyma hrátt
Eftir mörg samtöl við Karl
heppnaðist að gera honum skilj-
anlegt, hvernig í þessu lægi.
Hann skildi, að hann var eins
mikið mömmu- og pabba-barn
eins og hin og hafði jafn mikinn
rétt til að þykja vænt um þau
eins og þeim, og mamma hans
hafði verið eins góð við hann,
þegar hann var lítill og hjálpar-
þurfi, eins og hún seinna var við
systur hans og nú við litla bróður.
Sögu Karls litla var þó því
miður ekki lokið, þó búið væri
að uppgötva aðalorsökina fyrir
einþykkni hans. Um tíma var
hann rólegur heima, en hið ger-
samlega ójafnvægi hans fór svo
að koma aftur í Ijós. Aðstaða
heimilisins var slæm, og hann
krafðist fullra yfirráða; hann var
eigingjarnari og sjálfselskari en
börn eru alment, og hefir verið ó-
þægur í skólanum; en það kemur
nú ekki meira þessu máli við.
Aðalatriðið er að muna, að á
þessum árum hefir hann sökt sér
dýpra og dýpra niður í sínar eig-
in röngu hugmyndir. Og það ætti
að vera heilög skylda allra for-
eldra að taka fyrir slíkt í tírna
með skynsamlegum útskýringum.
Annað dæmi má nefna, sem
ekki er eins alvarlegt. Það var
tekinn til rannsóknar Iítill dreng-
ur, 10 ára gamall, Pétur að nafni.
Hann kvartaði aðallega um
hræðslu, þegar hann gekk einn
niður stiga, og þegar hann átti
að fara í skólann á morgnana
var það nauðsynlegt, að mamma
hans eða jafnvel litli bróðir stæði
Frh. á 3. síðu.
Skömmu seinna kom Óli með stóra hanzka — Ég hefi fengið leyfi til að aka á stóra
og sleðann sinn á bakinu. Hann hrópaði til torginu, þar sem hinir leika sér. Og svo þaut
Gerðu: hann af stað.
Horfðu nú í glasið, Gerða, sagði hann, og hvert snjókorn Það var miklu meira gaman
stækkaði og leit út eins og stjarna með tíu köntum. Það var að horfa gegn um glerið en
fallegt að horfa í það. Sérðu, hvað þetta er einkennilegt, með berum augum. Og snjó-
sagði Óli. kornin litu út eins og blóm,
en þau máttu bara ekki
bráðna.
Er skórinn þröngur? Takið þá
hnapp og neglið hann i skómótið
með kúptu hliðina út, þannig,
að það útvíkki skóinn á réttum
stað.
kjöt til næsta dags er bezt að
láta það í skál sem er mátuleg
fyrir það, hella svo vatni á, svo
að fljóti yfir, og síðast nokkr
um dropum af matarolíu, láta
svo skálina standa á köldum og
dimmum stað.
NOTIÐ VOLGT VATN til að
væta þvottinn áður en hann er
strauaður, það er miklu betra
en kalt.
TIL ÞESS AÐ HALDA
vaxdúkum heilum á röndun-
um er gott að brydda þá með
sterku lérefti.
BLEYJUR og aðra klúta af
ungbörnum er fýrirhafnar-
minst að slétta á þann hátt að
leggja þá hvern ofan á annan
undir straustykkið þegar strau-
að er.
EF ALUMINIUMÍLÁT eru
orðin ryðguð eða ljót að innan
er gott að sjóða í þeim rabar-
bara. Baðkör er bezt að hreinsa
á þann hátt að taka einn bolla af
súrri mjólk og hnefafylli af
salti og skrúbba síðan vel.
STÓLAR og borð rispa oft
drottníngín.
Leikir hans urðu nú allt öðru vísi en áður. Einn daginn, þeg-
ar f júk var, kom hann með safngler, hélt út frakkalafinu sínu
og lét snjókornin falla á það.
Blóm á samkvæmiskjólnum. Ef
gamlir samkvæmiskjólar eru
smekklega skreyttir með blómum,
geta þeir orðið sem nýir. Á mynd
1 eru hlýrarnir yfir axlirnar
þaktir með smáum silkiblómum.
Á mynd 2 er hálsband og sams
konar armband búin til úr mjög
smáum marglitum blómum.
gólfin, til að koma í veg fyrir
þetta, er gott að líma gúnúní-
plötur eða flókastykki neðan á
láppirnar.
BLEK, sem orðið er þykkt,
má þynna með ediki, notið
aldrei vatn til þess.
MÁLNINGARBLETTUM af
gluggum er gott að ná með rak-
vélarblaði.

Sf f 'faufr,
0Á /