Haukur - 01.07.1901, Qupperneq 12

BKRÍTLUB.
þjónninn trúir því ekki, og segir: „Lítið þjer bara á,
læknir góður, maðurinn getur ekki verið dauður —
úrið hans gengur enn þá“.
•
A. : Læknirinn heflr stranglega bannað mjer að
neyta nokkurs áfengis, og hann hefir líka bannað
mjer að reykja.
B. : En því í ósköpunum leitið þjer ekki einhvers
annars læknis?
•
Aðkomustúlkan: Þú veizt það víst, Páll litli,
að kettirnir geta sjeð í myrkri.
Páll litli: Já, en það getur hún Anna systir
mín líka, því að hjerna um kvöldið var hún að tala
við hann Jens, kandídatinn, sem kemur hjer svo oft,
í myrkrinu í forstofunni, og þá sagði hún: Jens, þú
heflr ekki rakað þig í dag.
•
Ungfrú Steinsen sendir eftir lækninum, og heldur
að hún sé alvarlega veik.
Læknirinn kemur, skoðar hana, skrifar meðala-
fyrirsögn og skipar vinnukonunni að fara með hana í
lyfjabúðina.
sí guðanna bænum flýtið yður, hlaupið allt hvað
af tekur, svo að þjer verðið ekki of seinar.
„Er roikil hætta á ferðum?“ spurði ungfrúin
dauðskelkuð.
„Já“, svaraði læknirinn. „Ef meðulinn verða
ekki komin að 5 mínútum liðnum, má eiga það víst,
að þau koma ekki að neinu gagni".
„Hamingjan góða hjálpi mjer, jeg er þó víst ekki
að deyja?“ stundi sjúkhngurinn.
„Deyja! nei, pað er ekki hætt við þvi“, svaraði
læknirinn. „En yður verður máske alveg batnað, áð-
ur en stúlkan kemur aftur'.
Nýtt ráð við tannpínu.
Nú segist einn af velgerðamönnum mannkyns-
ins hafa fundið óbrigðult ráð við tannpinu. Og án
þess að vilja eggja neinn á að reyna það, setjum vjer
það hjer. Báðið er þannig: „Taktu fullan munninn
af köldu vatni, seztu upp á heitan ofn, og sittu þar
unz vatnið er farið að sjóða“.
•
A. : Heima hjá okkur er kaffið haft svo sterkt,
að það brýtur alla bolla, jafnóðum og við fáuin þá.
B. : En heima hjá okkur er það svo ónýtt, að
það hefir ekki einu sinn afl á því, að dragnast út um
stútinn á könnunni.
Auglýsing.
Tvö herbergi eru til leigu fyrir einhleypan kvenn-
mann, sem getur komið sjer saman um daglegu stofuna;
sömuleiðis rúmstæði fyrir karlmann, sem hægt er að
draga sundur og saman til endanna. Ritstjóri vísar á.
•
Kenning og breytni
Hvernig getur konan þín fengið af sjer, að sitja
svona róleg við skriftirnar, þegar börnin eru há-öskr-
andi í næsta herbergi?
Hún er ein af þeim, sem hafa allan hugann við
vinnu sína. Núna er hún að skrifa ritgerð um
„móðurástina og skyldur móðurinnar", og þótt börnin
færu sjer að voða í næsta herbergi, þá myndi hún
ekki láta slíkt trufla sig, eða glepja fyrir sjer.
•
Kona slátrarans átti tvíbura. Slátrarinn skrifaði
þegar föður sínum svolátandi brjef. „Jeg flýti mjer
að láta þig vita, að jeg er búinn að eignast tvíbura.
Meira í næsta skifti. I’inn sonur A“
•
A. : Þú getur ekki hugsað þjer alla þá haugalýgi,
sem hann Einar breiðir út um þig.
B. : fað er mjer alveg sama um, það hrin ekki
á mjer, bara ef hann lætur sannleikann liggja milli
hluta. En komi hann með hann, þá sný jeg hann úr
hálsliðunum.
Siáíur.
Hugareikningsþraut.
Það var um hásumartímann. í þrjá mánuði hafði verið
sífelt þurviðri, sólskin og hiti, og stráhattasalinn var orðinn
stórauðugur maður, því að allir höfðu keypt hjá honum strá-
hatta, til þess að hlífa sjer við bruna sólárinnar. En um
veslings flókahattaealann var öðru máli að gegna. Hann bafði
ekki getað selt einn einasta hatt síðan þurviðrið byrjaði; pen-
ingaskúffan var fyrir löngu orðin tóm, og nú lá hann ávallt
á bæn og bað um veðrabrigði. Loksius fór loftið að þykkna,
sólin hætti að skína, og það leit út fyrir úrkomu. það tók
heldur að glaðna yíir flókahattasalanum, og þegar hann loks-
ins sá mann einn koma inn í búðina, varð hann glaðari en
frá verði sagt. Maðurinn valdi sjer góðan flókahatt, er kost-
aði 5 krónur, lagði 50 kr. seðil á borðið, og bað hattasalann
að skifta honum. En veslings flókahattasalinn átti ekki græn-
an eyrir í skúfl'unni; hann varð þess vegna að skreppa yfir
til andbýlings síns, stráhattasalans, er hafði allar skúffur full-
ar af peningum, og biðja hann að skifta seðlinum fyrir sig.
Stráhattasalinn gerði það. Flókahattasalinn fór svo aftur inn
í búð sína, gaf viðskiftamanninum 45 kr. tfl baka, og afhenti
honum hattinn. Yiðskiftamaðurinn kvaddi svö og fór. Svo
komu menn hópum saman og keyptu sjer flókahatta, því að
nú var komið regn, og allir þurftu á flókahöttum að halda.
En um kvöldið kom stráhattasalinn æðandi inn í búðina til
flókahattasalans og mælti: ,,1’jer eruð Ijóti þorparinn. l’jer
hafið prakkað upp á mig fölsuðum 50 króna seðli. Nú verð-
ið þjer annað hvort að gera, að borga mjer aftur mínar 50
krónur, eða jeg læt draga yður fyrir lög og dóm“. — Yeslings
flókahattasalinn varð að leysa inn seðilinn, sem í raun og
veru var falsaður, og þess vegna einskis virði.
Hversu miklu hafði nú flókahattasalinn tapað?
Reikningsþraut.
Frá 1. júlí til 10. júlí steig hitamæiirinn um
hálft stig á degi hverjum, og var meðaltal hitastig-
anna í þessa tíu daga SO1/^ — Hve mörg stig sýndi
hitamælirinn þann l. og hve mörg þann 10. júlí?
Erfðaskráin.
Vínsali einn átti þrjú börn. Þegar hann lá á
banasænginni, gerði hann skipun sína; hann átti þá
15 víntunnur, og voru 5 þeirra fullar, 5 hálfar og 5
tómar. Hann mælti svo fyrir, að börnin skyldu erfa
jafn margar tunnur hvert, ogjafnmik-
ið vín. Fullu tunnurnar eru á mynd-
inni táknaðar með F, hálfu tunnurnar
með H, og tómu tunnurnar með T. —
Hvernig áttu systkinin að skifta þeim.
F F F F F
H H H H H
T T T T T

Ráðnlng
gátnanna í
Reikningsþrautin:
ReaUmur 16 stig
Celsius 20 —
Fahrenheit 68 st.ig.
Myndagátan: Þá
koma dagar, þá koma ráð.
.—9. tölubl.
Niðurjöfnunargátan:
3annig skiftu herm. sjer.
Útgefandi: STEFÁN BUNÓLFSSON, Póstlimstrœti 17
Reykjavik, 1901 — Aldarprentsmiðja.
-95 —
— 96