Haukur - 02.11.1902, Síða 1
H A U K U R.
HEIMILISBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ókeypis viðaukablað t'yrir auglýsingar.
HAUKUR.
Það hefir nú orðið æði langt hlje á útkomn
Bauks, og stafar það af' ýrnsum orsökum, sem hjer
3'rði of langt upp að teija. Jeg verð því að láta
það nægja, að biðja kaupendur Hauks afsökunar á
drættinum, 'en get þó ekki stillt mig um, að geta
þess jafnframt, að drátturinn er ekki eingöngu mjer
eða prentsmiðjunum að kenna, heldur og að nokkru
leiti miklum meiri hluta kaupendanna. Það kostar
sem sje mikið milcið fje að gefa út annað eins blað
og Hauk, og það getur enginn staðizt við það,
nema því að eins, að kaupendurnir sjeu margir, og
standi vel í skilum. Nú hafa kaupendur Hauks
um langan tíma verið svo margir, að Haukur hefði
átt að geta lifað góðu lífi, eí allir hefðu staðið í
skilum. En þótt margir útsölumenn og kaupendur
hafi staðið heiðarlega í skilum með borgunina fyrir
blaðið (þess er mjer skylt að geta með þakklæti),
þá eru þó hinir miklu fleiri, sem hafa «'le.ymt
eða vanrækt, að senda andvirði blaðsins. En
slikt dugar alls ekki. Það er skylda hvers þess
manns, er gerist kaupandi að blaði, að standa vel
i skilum við það; það er skylda hans, ekki binungis
við blaðið og útgefandann, heldur einnig við hina
skilvísu kaupendur, er oft verða á ýmsan liátt að
gjalda vanskilanna. Blaðið gæti sem sje orðið stœrra
og betur úr garði gert að mörgu leiti, ef allir stæðu
í skilurn.
Jeg vona, að menn taki ekki til þess, þótt jeg
hafi minnst á vanskilin, þegar jeg segi þeim það,
að jeg á nú úti standandi af andvirði Hauks á sjö-
unda þúsund króna.
Ef hver og einn af kaupendum Hauks hefði
borgað einar tvær krónur fyrir hvern árgang,
eins og honum bar að gera, þá hefði færsta þeirra
munað neitt urn það, en þá væri ekki þessi mikla
upphæð úti standandi, og — mig munar mikið um
hana.
Enginn af kaupendum Hauks má hugsa
sem svo, að „það taki því ekki, að vera að senda
einar tvær krónur — það muni engan neitt um
þær“. Kornið fyllir mælirinn, og það eru eiumitt
þessar tvær krónur frá hverjum kaupanda, sem
Haukur á að lifa á — þær og ekkert annað.
*
* *
Frá því í fyrra, er Haukur hætti að koma iit,
hafa mjer borizt að meðaltali margar brjeflegar eða
munnlegar óskir utn það, á degi hverjutn, að Hankur
hjeldi áfram að koma út, og allir hafa sagt, að þeir
söknuðu hans mjög, ef hann kæmi ekki. En eins
og jeg hefi þegar tekið fram, gat jeg lengi vel ekki
orðið við þessari almennu ósk — ýmsra orsaka vegna,
og ekki sizt vegna vanskilanna. En svo heppnaðist
mjer að fá mann í fjelag með mjer, er var fús á
það, að bera kostnaðinn með mjer, í þeirri öruggu
von, að kaupendur Hauks yrðu almennt skitvísari
efíirleiðis, heldur en þeir hafa verið.
Þessi maður er hr. kaupmaður Magnús Ólafsson
á Isafirði.
*
* *
Heimilisblaðið Haukur kemur eftirleiðis
út á Isafirði, og verður fyrst um sinn af sömu stærð
og áður, SO arkir árganguriun, auk auglýsingablaða.
Blaðið verður sent þaðan með póstferðum út
um landið, og annast meðeigandi minn og prentari
biaðsins. Iir. Magnús Olafsson, alla afgreioslu þess.
Ritsijbrn Hauks annast jeg, eins og að undan-
förnu.
A efni næsta árgangs er minnst á öðrum stað
hjer í blaðinu.
Verð hvers árgangs er tvær krónur, eins og
áður, er borgist fyrir lolc júnimánað-
ar ár* livert, annað hvort til mín eða hr.
kaupm. Magnúsar Ólafssonar á ísafirði.
Eldri skuldir geta menn og sent hvorum okkar
sem er, eftir því sem þeim þykir hægara.
Rfvykjavík. í des. 1905.
Stefán Runólfsson.
Æfmtýri Sherlock Holmes
heitir söguflokkur einn mikill, sem byrjar að koma
út í næsta árgangi Iíauks. Það eru leynilögreglu-
sögur eftir hinn nafnfræga enska höfund, A. Conan
Doyle, og þykja bera af öllum hans sögum. Þær
hafa á fáum árum verið þýddar á flest eða öll
tungumál heimsins, og gefnar út aftur og aftur, og
alstaðar hafa þær verið lesnar, eða — ef svo mætti
að orði komast — gleyptar með dæmalausri græðgi.
Þær segja frá öllum helztu afreksverkum Sherlock
Holmes, sem er sá lang-skarpskygnasti, athugulasti,
gáfaðasti og duglegasti leynilögreglumaður, sem sögur
fara af, og sögurnar eru svo meistaralega sagðar,
og efnið svo hugðnæmt og áhrifamikið, að allir,
sem hafa lesið þær, viðurkenna þær sem hinar lang-
beztu leynilögreglusögur, er til sjeu.
Sögur þessar eru margar alls, og sumar þeirra
langar, og er áformað, að láta þær allar koma í
Hauk, hverja á eftir annari í rjettri röð. Reyndar
hefir fyrsta sagan komið út á íslenzku áður, í
Lögbergi, en það er hvorttveggja að sögur Lögbergs
eru hjer í fárra höndum enda sjálfsagt, að byrja
á byrjuninni og fella ekkert úr safninu. Auk þess
birtist sú saga nú í nýrri, og — að jeg vona —
vandaðri þýðingu.
Útgefendur Hauks vonast eftir því, að söguflokkur
þessi verði Islendingum kærkominn, ekki síður en
öllum öðrum þjóðum, og að sögurnar verði til þess,