Haukur - 01.07.1914, Side 7
No>'ðurálfu-
styrjöldin og
tildrög hennar.
Hinn 28 júní síð-
astl. var Franz
Ferdinand, ríkiserf-
>ngi Austurríkis-
Ungverjalands, á-
satnt konu sinni á
skemmtigöngu á
götu einni í Sera-
íevo, höfuðborg
Bosníu; hljóp þá
að þeim stjórnleys-
’ngi einn, Princip
að nafni, og skaut
4 þau mörgum
skammbyssuskot-
um, svo að þau
kiðu þar bæði bana.
Aður þennan sama
dag hafði annar
Stjórnleysingi varp-
að að þeim sprengi-
kúlu, en ekki orð-
■ð að sök. Tilræðis-
tnennirnir voru
handsamaðir. Þeir
voru serbneskir að
®tt, en austurrískir
Þegnar, og ljetu
Austurriski rikiserfinginn, Franz Ferdinand, og kona hans Sofía, er myrt voru
á götu i Serajevo.
Serbahatrið meðal
Austurríkismanna.
Játuðu tilræðismenn-
irnir það og undir
rekstri málsins, að
þeir hefðu fengið
sprengikúlurnar og
skotfærin hjá serb-
neskum herforingj-
um Hinn 23. júlí
krafðist stjórn Aust-
urríkis þess af Serba-
stjórn, að hún skuld-
bmdi sig til að bæla
niður allt það, er
mæli glæpnum bót,
og láti stjórnarblöð-
m og herstjórnina
birta yfirlýsingar, er
Asturtíkisstjórnin
hafði stílað. Einnig
krafðist hún þess,
að hafin yrði strang-
asta rannsókn í
Serbfu gegn sam-
særismönnunum,
undir yfirstjórn aust-
urrískra rannsókn-
ardómara, og að
nafngreindir menn
yrðu teknir fastir,
Útsjón yfir Serajevo, höfuðborgina i Bosníu, par sem morðið var framið.
Karl Franz Jósef, hinn nýi rikiserfingi
Austurrikis.
Nikulas
Rússakeisarí.
Vilhjálmur
Þýskalandskeisari.
þeir vel yfir, að tilræðið skyldi
hafa heppnazt svona vel. Töldu
sig nieð því hafa hefnt ger-
ræðis Austurríkis-
stjórnarinnar, er
Bosnía var alger-
lega innlimuð í
Austurríki fyrir
nokkrum árum
(1908). Þóttust menn
þegar vita, að bana-
ráðin væru runnin
undan rifjum rnik-
ilsmegandi Serba,
og varð þetta því £()ward Greyj
til Þess að magna „tanrikisráðherra Breta
og liðsforingjum ýmsum og
embættismönnum vikið úr em
bættum. Svar átti að koma
innan tveggja sól-
trhringa. Kvaðst
Austurríki ekki gera
þetta til þess að
íroða illsakar við
erba, heldur til
þess að gæta sóma
síns. En Serbar
svöruðu, að sóma
síns vegna gætu þeir
ekki samþykkt, að
austurrískir rann-
sóknardómarar
133
134