Íslenzk sagnablöð - 21.04.1824, Blaðsíða 4

7
1824-25
8
átt þátt í þremur líkum byiltínga-tilraun-
um, hvaraf engin þó heppnaz hefir, ad fvo
miklu leiti menn hór hafa fréttir af. Sumir
ætla ad áhángendur hennar mjög fvo efliz
af vidleitni Englands ftjórnarherra til ad
koma Brafiliu undanjöllu ftiórnar - tilkalli
Portúgals, hvarum lengi hefir verid famid
í Lundunaborg af fendibodum tédra ríkia
án þefs ad nockud framgengt yrdi, og er
þeim fundi nýlega lokid til fulls og alls,
enn fagt erad Sir Karl Stúart fé fendr
frá Englandi til Liífabonar, til framqvæmd-
ar því málefni, hvad þó mjög mun örd-
ugt reynaz, þar Portúgals konungr þarí
mun hafa öruggt medhald af meginlandfins
volduguftu ríkjum. Er því enn alls óvíft
hvör endi hér muni á verda, og virdizhann
jafnvel ííkyggilegr fyri rófemi vorrar heims-
álfu framvegis, ef illa kynni til ai takaz.
Géta má þefs hór ad Portúgals Konúngr
þann 5ta Júnii 1824, ári eptir endur-
nýun hans einvalds - ftjórnar, endurgaf rík-
inu þefs forna Cortesrád (af þremur ftétt-
um) er í viflúm tilfellum, eptir kónglegri
íkipan, kynni saman ad koma, enn litid á
famt þettad ftjórnarform íkyldt vid þad Cor-
tes-rád, fem á feinni tídum hafdi fvo ad
fegia nád öllum r'ikifins yfirrádum, enn
mift þau aptr til fulls og alls, eins og eg í
undanförnum fagnablödum hefi reynt í rit
ad færa.
Á Spáni var fridr ad kalla, undir
aga hins franíka herlids, enn famt bryddi
þar vída hvar á fmá-uppreiftum í ýmisleg-
um tiigángi, fem þó urdu brádum nidur-
þaggadar. Ognarlegar offóknir geyfudu þó
hér mót öllum friftjórnar-vinum, fem þar
nefnaz blámenn ,edr blöckumenn
(Negros) af rikisftjórnarinnar, klerkanna
og íkrilfins hálfuj urdu og fumir alls fak-
Iaufir fyri flikum yfirgángi. Leituduz því
margir vid ad flýa úr landi edr ad minnfta
kofti til ftadanna Cadix edr Barcellónu, fem
ad meftu leiti voru fröníkum hershöfdingi-
um undirgéfnir. Sagt var ad Fracka her,
fem eptir vard þar i landi mundi fmámfam-
an heimfara, enn fú fpá vard ad aungvu,
þar hann, eptir nýum famningi, þvertá-
mót féck töluverdan vidbæti um nýárs leitid.
Sagt er ad^hann einn hafi hindrad opinbera
endurnýan Inqvisisíónarinnar (edr trúar-
bragdadómftólfins) og ymfa adra grimmýd-
gi, fém þó annars allt of opt lét fig í liófi.
Rikistjórninn plágadiz hér af ftóku penínga
leyfi, enn land og þiód af hitum og þurkum,
hallæri og húngursneyd, armód, óeyrd og
ræningia yfirgángi til lands og fiáfar. Und-
ir árs lokinn magnadiz iktfýki Konúngfins,
er hlióp úr fótunum i brióftid og þadan i
magan, og er hann enn þá vart til heilfu kom-
inn. í þefíúm raunum féck hann þau ótid-
indi ad Englands Konúngr hefdi vidurkénnt
nockur Veftrálfu-frílönd fem ádr höfdu til-
heyrtSpáni. Strax voru fendimenn útgjörd-
ir til nordurálfunnar volduguftn ríkia, férí*
lagi Rússlands, til ad beidaz hiálpar í þefs*