Alþýðublaðið - 22.06.1939, Blaðsíða 3

FIMTUDAGINN 22. JCNl 1939.
ALÞYBUBLABIÐ
Hver er trúarjátning
Péturs Sigurðssonar ?
♦ -r------—------—----r--—♦
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
RITSTJÓRI:
F. R. VALBEIVÍA.RSS9N.
í fjarveru hans:
JÓNAS GUÐMUNDSSON.
AFGREEBSLA:
ALÞÝÐUHÚSINU
(Inngangur frá Hverfisgötu).
SÍM4R:
4900; Afgreiðsla, auglýsingar.
4901: Ritstjérn (innl. fréttir).
4002: Ritstjóri.
4903: V. S. Vilhjálms (heima).
"”.96: Jónas Guðmunds. heima.
4905: Alþýðuprentsmiðjan.
4906: Afgreiðsla.
ALÞÝÐUPRENTSMISJAN
♦ — -----------------— —♦
Það, sem físir kall-
ar að vera á verði.
MORGUNBLAÐIÐ og Vísir
báru þess bæði glögg
merki í gær, að grein Jónasar
Guðmundssonar um afstöðu
Sjálfstæðisflokksins til átak-
anna milli Alþýðuflokksins og
Kommúnistaflokksins innan
verkalýðsfélaganna, sem birtist
hér í blaðinu í fyrra dag, hefir
komið óþægilega við kaunin hjá
þeim, enda þótt ólíku sé saman
að jafna, hve mannlega þeim
ferst að taka á móti þeirri rétt-
mætu gagnrýni, sem hún hafði
inni að halda.
Hversu gjarnan, sem Morg-
unblaðið vildi bersýnilega geta
dregið fjöður yfir þann þátt,
sem Sjálfstæðisflokkurinn hefir
undanfarið átt í sundrungar-
starfi kommúnista í verkalýðs-
félögunum, þá er það þó ekki
svo blygðunarlaust eins og Vís-
ir, að þræta með öllu fyrir stað-
reyndirnar. Það segir að vísu
nú, að „loforð kommúnista um
frelsi verkalýðnum til handa
séu ekkert annað en fals“, og
mun enginn draga það í efa, að
það segi það í fullri alvöru. En
hver myndi trúa því, að Morg-
unblaðinu hafi ekki verið það
jafnljóst síðastliðið haust, þeg-
ar það hvatti , ,Sj álfstæðismenn
til að segja já“ við áskorun
kommúnista í Dagsbrún um að
greiða atkvæði með því að slíta
það félag úr tengslum við Al-
þýðusambandið ?
Það er ekki fyrir það, að Al-
þýðublaðið hafi neina löngun til
þess að vera að grafa upp gaml-
ar væringar, að það minnir á
þessa afstöðu Morgunblaðsins
þá. En það er skilyrði fyrir því
að línurnar skýrist í verkalýðsfé
lögunum og endi verði bundinn
á þá óstjórn, sem þar er ríkj-
andi nú fyrir undanfarandi sam-
vinnu Sjálfstæðismanna og kom
múnista í þeim, að hvorki Sjálf-
stæðismenn né aðrir séu með
neinar blekkingár eða sjálfs-
blekkingar um það, hvaða ó-
happaspor þar hafa verið stigin
og hvaða stefnubreytingu og
átök þurfi til þess að skapa heil-
brigt starf þar á ný.
Það er ýmislegt, sem bendir
til þess, að Morgunblaðið hafi
lært af þeirri reynslu, sem
Sjálfstæðismenn hafa fengið af
samvinnu sinni við kommún-
ista í verkalýðsfélögunum, enda
kveður það nú upp úr um það
í gær, að þeir séu „reiðubúnir
til að taka höndum saman við
Alþýðuflokkinn og byggja upp
frjáls og óháð verkalýðsfélög á
lýðræðisgrundvelli11. Og þess er
að vænta, að það eigi eftir að
sýna sig, að í þessu efni verði
ekki látið sitja við orðin ein.
En Morgunblaðið er ekki eitt
um það að mæla fyrir Sjálf-
stæðisflokkinn. Það er bersýni-
lega einnig togstreita um þessi
mál innan þess flokks, því að af
ummælum Vísis í gær verður
það ekki séð, að það blað hafi
nokkuð lært af samstarfinu við
kommúnista, né nokkru gleymt
af þeim bardagaaðferðum, sem
það lærði að temja sér í ábyrgð-
arlausri stjórnarandstöðu, enda
virðist það blað yfirleitt hafa
valið sér það hlutverk, að vega
aftan að þeirri samvinnu um
stjórn landsins, sem tekist hefir
að minsta kosti í bili með Fram-
sóknarflokknum, Alþýðuflokkn
um og Sjálfstæðisflokknum, og
ekki hafa neitt á móti því, að
hafa til þess undir niðri sam
vinnu við erindrekana frá
Moskva, enda þótt það afneiti
þeim á yfirborðinu.
Frá slíku blaði kemur það
vissulega úr hörðustu átt, að
kalla það „staðlausar ásakanir“
og „rógburð“, að Sjálfstæðis-
menn hafi undanfarið haft sam-
vinnu við kommúnista. En það
mætti máske hressa upp á minn-
ið hjá Vísi með nokkrum spurn-
ingum:
Var það ekki samvinna við
kommúnista, sem Sjálfstæðis-
menn höfðu í Dagsbrún við alls.
herjaratkvæðagreiðsluna um
lagabreytingarnar og afstöðuna
til Alþýðusambandsins síðast-
liðið haust? Og er Vísir búinn
að gleyma því, sem hann skrif-
aði sjálfur til þess að hvetja
Sjálfstæðismenn í Dagsbrún til
að greiða atkvæði með klofn-
ingstillögum kommúnista þá?
Var það ekki samvinna við
kommúnista, þegar Sjálfstæðis-
menn í bæjarstjórn Norðfjarð-
ar sömdu við þá um sameigin-
legt bæjarstjóraefni einnig síð-
astliðið haust?
Og hvað kallar Vísir bak-
tjaldasamning Sjálfstæðis-
manna í Hafnarfirði við komm-
únistaklíkuna í Hlíf í vetur um
að styðja hana til valda í félag-
inu gegn því, að hún ræki úr
því tólf þektustu og reyndustu
Alþýðuflokksmennina, sem í
verkalýðshreyfingunni hafa
starfað í Hafnarfirði?
Eru þetta bara „staðlausar á-
sakanir11 og „rógburður“? Og
eru það máske þessi afrek, sem
Vísir ætlar að færa fyrir þeirri
fullyrðingu sinni í gær, að „eng-
I.
Áður fyr var sú venja á ís-
landi, þar sem tveir eða fleiri ó-
kunnugir menn mættust á förn-
um vegi, að samtalið byrjaði
með því, að spyrja hverja aðra
að heiti. hvaðan þeir kæmu,
hvert þeir ætluðu og síðan al-
mæltra tíðinda. Siður þessi er
nú að mestu lagstur niður. Nú
vill svo til, að þið, börnin góð,
mætið hér hóp af erlendum gest-
um. Það eru grænu trén, sem
standa hér andspænis okkur,
þögul og kyrlát. Þau hafa að
vísu staðið hér um nokkurt ára-
bil, en samt er rétt að taka nú
upp gamla siðinn og spyrja þau
tíðinda. Þau eru langt að komin
hingað á þennan stað, og hljóta
OríKUR trúhneigðum mö nnum
er borið það á brýn, að
við enn höldum fast við æfa-
gamlar og úneltar trúarjátningar.
Hér er trúarjátning mín:
1. Ég trúi því, að til sé Guð,
og hugsa mér bann sem hjarta
allrar tilverunnar og tilveruna
alla sem órjúfanlega heild. Lífs-
hræringar tilverunnar hugsa ég
mér sem blóðrás hennar og æða-
slög út frá sjálfu hjarta tilver-
unnar — guði.
2. Ég trúi því, að þessi jörð
hafi orðið til samkvæmt því þró-
unarlögmáli, sem ríkir í alheimi
himintunglanna. Að einu sinni
hafi jörðin verið glóandi hnöttur,
er kólnað hafi smám saman, svo
þar hafi getað myndast steinalíf,
jurtalíf, dýralíf og seinast mann-
líf. Að hin líkamlega sköpun
mannsins sé frumstig mannlífs-
ins, en hin andlega sköpun hans
haldi áfram og sé að eins heeg-
fara opinberun vitsmunalífs guðs.
Að takmark þess vaxtar sé full-
kominn skilningur á lögmálum
lífsins og fullkomið vald yfir
allri opinberun andans í heimi
efnisins, og fullkomnun í mætti
eftir því sem mannsandinn full-
komnast í góðleika.
3. Ég trúi þvi, að vitsmunalíf
mannsins sé smámynd af vits-
munalífi Guðs, að fyrir hæfi-
leika mannsins til að hugsa geti
hann lifað í órofasambandi við
guð — hinn mikla huga, sem
hugsað héfir alla tilveruna. Að
guðshyggja mannsins sé hið
þráðlausa samband hans við mið-
stöð lífsins, er flytji mannssálinni
hinn guðlega kraft.
4. Ég trúi þvi, að andi guðs
ir hafi verið á verði gegn kom-
múnistum, nema Sjálfstæðis-
menn“?!
Ef leiðararitstjóri Vísis held-
ur þannig áfram að berja höfð-
inu við steininn 1 þessum mál-
um, er áreiðanlegt að það verð-
ur höfuðið, sem brotnar, en ekki
steinninn.
því að hafa frá mörgu að segja.
Vil ég þá reyna að túlka mál
þeirra. Fyrstu spurningunni
mundu þau svara á þessa leið:
Flest okkar heitum fjallafurur,
nokkrar skógfurur og sembra-
furur. Nöfn okkar fara eftir
því, hvernig við lítum út og
komum mönnunum fyrir sjónir.
Við erum af ætt þess fjallaskóg.
ar, sem nefndur er barrtré. Þið
sjáið að blöð okkar eru grönn
og þráðmynduð, en þó halda
þau græna litnum allan vetur-
inn, eða árið um kring.
Þá liggur fyrir að spyrja
trén, hvaðan þau séu komin.
Við erum komin aðallega frá
fjallabyggðum Noregs, mundu
þau svara, frá því landi, sem
sé opinberun guðséðlisins og
ikraftarins í manninum, og afleið-
ing af skapandi mætti hugsana
hans — guðshyggjunnar.
5. Ég trúi því, að vísdómur
Guðs, kraftur hans og kærleikur
hafi opinberast misjafnlega mikið
i útstreymi lífsins frá honum —
sálarlífi mannanna á jörðu. Þeir,
sem mesta guðsfyllingu hafa
flutt með sér inn í mannlífið,
hafa menn kallað spámenn, spek-
inga og frelsara. Samkvæmt
þessu trúi ég því, að Kristur hafi
verið frelsari manna, á þann hátt,
aö hann kendi mönnum veg lífs-
ins, setti hugsanir þeirra og trú í
náið samband viÖ líf guðs, braut
viðjar hræðslu, hjátrúar og van-
þekkingar af sálurn manna, vakti
þar fullkomið traust til hinnar
æðstu stjórnar, þroskaðan skiln-
ing á góðleika lífsins og dásemd-
um þess, og vakti enn fremur í
brjóstum manna almáttuga trú,
er veitir manninum fullkomið
samband við uppsprettu kraftar-
ins og fullkominn sigur yfir öllu
arfgengi dýrseðlisins.
6. Ég trúi þvi, að lífið haldi á-
fram eftir dauðann, og að það
fa i mikið eftir því, hversu sterka
trú maöurinn hafi átt á öðru lífi,
hversu vel vakandi meðvitundar-
lífið verði strax eftir dauðann.
Einnig að líðan hans og tækifæri
eftir dauðann fari eftir því,
hversu vanþroska eða þroskaður,
hann hafi verið, eða þó öllu
fremur, hversu góða rækt hann
hafi lagt við þroska sinn hér í
þessu lífi.
7. Ég trúi því, að engir helgi-
siðir séu nauðsynlegir sálum
manna til fullkomnunar og sam-
lífi þeirra við guð, en að alt það,
helgisiðir og hvað sem annað
kann aö vera.sem maðurinn nógu
einlæglega álítur og trúir að
verið geti sér milliliðir milli sín
og guðs, geti verið honum það,
og þess vegna beri mönnum að
viröa mjög og umbera tilbeiðslu-
aðferðir hvers annars.
8- Ég trúi á bræðralag allra
manna og það guðsríki hér á
þessari jörðu í fylling tímans, er
flestir íslendingar eru ættaðir.
í Noregi hafa ættfeður okkar,
barrskógarnir, búið í þúsundir
ára og klætt þar fjöll og dali.
Þarna urðum við til úr örlitlum
frækornum, af stórum furu-
trjám. Og þar lifðum við okkar
og móðurjörð og flutt sem hvít-
voðungar í reifum yfir hafið til
íslands og hingað til Þingvalla,
til þess að nema hér land, mynda
hér nýlendu og verða borgar-
ar í skógargróðri íslands. Land-
námsmenn, sem byggðu ísland
í gamla daga, fluttu með sér
ungbörn frá Noregi, sem uxu
hér upp og urðu mikriir menn.
Við ætlum líka að verða stór tré
og fagurlimuð, ef þið merenirn-
ir viljið reyna að láta okkur líða
vel í landinu ykkar.
Eftir að við komum hingað á
Þingvöll og stækkuðum svo, að
við gátum litið yfir bjarkar-
skóginn, sem vex hér ó hraun-
inu í grend við okkur, varð
okkur ljóst, að hann bar þess
merki, að hafa alist upp í þræl-
dómi, við kúgun og hsirðrétti.
Er þó ætt hans göfug og mun
vera komin út af trjárre, sem í
gamla daga voru 40—GO feta
há. Björkin ykkar hér 1 hraun-
inu er hryggðarmynd. Hún er
sannnefnd „hin kúgaðía stétt.“
Æfisaga hennar hlýtur að vera
raunaleg. Við óskum ekki eftir
að eiga við sömu kjör að búa í
framtíðinni, hjá ykk.ur íslend-
Guðmundur Davíðsson:
1 furutrjáreitnum á Þmgvollum.
G' UÐMUNDUR DAVÍÐSSON umsjónarmaður á Þingvöll-
um hóf gróðursetningu trjáa, þegar hann tók við starfi
sínu. Er hann hafði haldið því áfram um skeið og árangur-
urinn var góður, tók Skógræktarfélag íslands að sér þetta
starf. Guðmundur Davíðsson hafði hagað starfi sínu þannig
að fá skólabörn úr ýmsum skólum til að gróðursetja trén.
Hið sama gerir Skógræktarfélagið. Þ. 15. þ. m., á skógræktar-
degi skólabarna, sagði Guðmundur Davíðsson nokkur orð við
börnin, sem unnu að gróðursetningu, og fara þau hér á eftir.
Hið fræga eldfjall Vesúvíus á Ítalíu byrjaði skyndilega að
gjósa enn einu sinni um síðustu mánaðamót. Aframhald hef.
ir þó ekki orðið á eldsumbrotunum og enginn skaði skeð í
umhverfinu. En hraunleðja ra in út úr gígnum og niður í
fjallshlíðina, eins og sjá má á myndinni. Myndin er ber-
sýnilega tekin úr flugvél.
til vegar komi fullkomnu réttlæti,
fullkominni vellíðan, hamingju
og sælu allra rnanna. Að þegar
menn þá hverfi héðan eftir langa
og göfugmannlega jarðvist, verði
þeir mjög vel búnir undir annað
díf í enn æðri heimum.
Pétur Sigurðsson.
60% skattur á gróða
af hergagnasólu
á Englandi.
LONDON í gærkveldi. FO.
Hvít bók var gefin út í London
í dag, þar sem það er boðað, að
öll félög og einstaklingar, sem
græða meira en 200 000 sterlings-
pund á ári á hergagnasölu, muni
verða gerð skattskyld um 60% af
gróðanum til hins opinbera.
Lm-CS »!ÍSLMINGRR-
VERKSIVIIÐJRN

Innan- og utanhússmáln-
ing, lökk, lím, hreingern-
ingarmeööl.
— Allar tegundir. —
Biðjið um vöru- og verð-
skrá!
ibftatala Þýzkalaads nú
86 milljónir.
LONDON. FÚ.
Eftir skýrslum, sem birtar eru í
Þýzkalandi í dag, er íbúatala
Þýzkalands talin nenia 80 ntillj-
ónum og 86 milljónum að Bæ-
heimi og Mæri meðtöldum.
Útbreiðið Alþýðublaðið!
ingum, eða mæta sömu með-
ferð. Nú erum við 30—36 ára
gömul og ætlum að verða 200—
300 ára. Við viljum lifa það, að
sjá litlu plöntubörnin, sem þið
gróðursettuð í dag, verða að
stórum og myndarlegum trjám
og björkina hér á hrauninu ná
sama vexti og þroska og for-
feður okkar.
Tilgangurinn með komu okk-
ar hingað, er einnig sá, að
landið ykkar, gera þann hluta
þess, sem við fáum til ábúðar,
skrúðgrænan sumar og vetur.
Við viljum sýna, hvað íslenzk
mold getur framleitt fagran og
arðberandi gróður úti á víða-
vangi, og að hún geti lagt til
eldivið handa fólkinu, sem þarf
að hita upp íbúðir sínar í vetrar-
kuldanum og efnivið í ótal
verkfæri og áhöld, sem enginn
getur verið án. Mennirnir verða
að sýna þolinmæði meðan við
erum að vaxa og þroskast. Þeir
mega ekki verða of bráðir og
og taka líf okkar meðan við er-
um á bezta aldri, eða áður en við
höfum náð fullum þroska, Við
furutrén lifum fyrir mennina og
erum undir þá gefin. Þeir hafa
flutt okkur til íslands og sett-
hér niður. Það stendur í þeirra
valdi, yngri sem eldri, hvort
okkur sjálfum, niðjum okkar og
bræðraliði, tekst að ljúka fyrir-
huguðu starfi og ná settu
marki.
Þetta er í stuttu máli, nokk-
uð af því, sem furutrén hér
vildu segja um sjáfa sig og er-
indi sitt hingað.
(Niðurlag á morgun.)
Mferðir Steindörs:
Allar okkar hraðferðir til Akureyrar eru um Akranes.
Frá Reykjavík: Alla mánud., miðvikud. og föstud.
Frá Akureyri: Alla mánudaga, fimtud. og laugardaga.
Ms. Fagranes annast sjóleiðina. Nýjar upphitaðar bifreiðar
með ú t v a r p i.
Steindór,
Símar: 1580, 1581, 1582, 1583, 1584.