Alþýðublaðið - 23.06.1939, Blaðsíða 2

Vinnið að hneía-
leikunum.
Því að þeir eiga mikla fram-
tíð hér á landi.
Núna síðustu mánuðina hefi ég
lesið um knattspyrnu, glímu og
aðrar íþróttir í hinum ýmsu dag-
blöðum hér í Reykjavík.
En eina íþrótt sé ég aldrei neitt
um. Það eru hnefaleikar. Og mig
undrar það, þar eð hér í Reykja-
vík er nóg af félögum, sem hafa
töluverðan meðlimafjölda. Ég veit
að margir hafa mikinn áhuga á
hnefaleikum og vildu gjarnan iðka
þá. En hvers vegna heyrist ekkert
frá þessari íþrótt? Það er af því
að félögin gera ekkert fyrir hana
(eða lítið).. Að vísu hafa Ármann
og K.R. húsnæði til æfinga, og
K.R. hefir fastan kennara, Þorstein
Gíslason, ef ég veit rétt, og Ár-
mann hafði kennara nokkra tíma í
vetur. En það er ekki nóg til að
vinna hnefaleikana upp. Það er
ekki nóg að hnefaleikamenn æfi
ár eftir ár. ef þeir fá ekki bar-
daga sér til örvunar, því að ella
missa þeir áhugann og gefast upp,
því að þeir mæta ekki skilningi
hjá stjórnum félaganna.
Tvisvar sinnum hefir verið barist
um íslandsmeistaratitlana í hnefa-
leikum, fyrst í Gamla Bíó fyrir
fullu húsi, síðara skiptið á íþrótta-
vellinum, þar sem margir. áhorf-
endur voru. Þetta eitt bendir á,
að áhugi er hér á hnefaleikunum.
Þvi á þá ékki að vinna þá upp og
halda áfram í staðinn fyrir að
J hætta 'pg láta allt reka á reiðan-
um?
Hnefaleikaíþróttin hefir þann
kost, að hægt er að iðka hana allt
árið, og geta menn því alltaf verið
í góðri æfingu og alltaf einhverjir
til í bardaga.
Ef stærri félögin í Réykjavík
vildu eitthvað fyrir þessa íþrótt,
ættu þau að útvega góða kennara
til að kenna ungum mönnum
hana.
Ég álít, að það sé sú íþrótt, sem
íslendingar muni komast lengst í,
þegar þeir fá góða tilsögn. Við
minnumst Vilhelms Jakobssonar,
sem var í Kaupmannahöfn í byrj-
un heimsstyrjaldarinnar. Hann æfði
IÞROTTIR
Eftir 17. júní mótið.
.—»-----—
Bættar aðstæður fyrir öllu.
hnefaleika og kömst svo langt í
þeim, að oft er talað um hann,
þegar gamlar hnefaleikaminningar
eru rifjaðar upp í Danmörku.
En af hverju komst hann áfram?
Fyrst og fremst af því, að hann
hafði löngun og hæíileika og einn-
ig af því, að félagið, sem hann var
í, útvegaði meðlimum sínum góða
kennara og góð skilyrði oog síðast
en ekki sízt útvegaði það meðlim-
unum bardaga, þegar þeir voru
nógu vel æfðir undir þá.
Eins og ég talaði um fyr, þurfa
hnefaleikamenn eins og Irunn
Jónsson? Guðjón Mýrdal og Hall-
dór Björnsson, sem eru sennilega
beztir á íslandi nú, og brátt ná
þeim aldri, að þeir hætta að æfa
hnefaleika, hvatningar við. Hugs-
ið um það, kæru stjórnendur fé-
laganna, og gerið eitthvað fyrir
hnefaleikana áður en það er of
seint. Þið hafið nóg af ungum
mönnum, sem þrá að komast fram
á sjónarsviðið, Gefið þeim kennara
og tækifæri í félagakeppnum. Þeg-
ar þeir eru svo orðnir góðir í íþrótt-
inni, þarf að fá erlenda boxara
hingað, og eftir það, má fara að
hugsa til Evrópumeistaramótanna,
að ógleymdum Olympíuleikunum.
Ég er ekki að byggja loftkastala,
því að ég veit. að hnefaleikamenn-
irnir munu undir góðri tilsögn kom-
ast lengra en nokkrir þeirra í-
þróttamanna, sem fóru til Berlínar
leikanna 1936. Vitanlega ætla ég
ekki að fara að gagnrýna þá för,
þótt mörgu hafi þar verið ábóta-
vant.
Að sjálfsögðu geta útiíþrótta-
mennirnir og knattspyrnumenn-
irnir einnig komizt langt.
Þess höfum við næg dæmi. Jón
Kaldal var lengi Danmerkurmeist-
ari í 5 og 10 km. hlaupum og F.
Thorsteinsson, sem komst oft í
danska landsliðið. En það var af
því að þeir höfðu góða kennara
og tóku þátt í mörgum keppnum
áður en þeir náðu hámarki getu
sinnar, þyí að keppnin er nauð-
synleg, en hér alt of lítð af þeim.
í það minsta í hnefaleikum og
frjálsum íþróttum.
Vinnið því meira að hnefaleikum
og úti-íþróttum.
Með þökk fyrir birtinguna.
Carl Nielsen,
Klapparstíg 20.
Wooderson tapaði.
Hið mikla míluhlaup, sem Eng-
lendingurinn Wooderson kepti í,
fór fram í Princetown s.l. laugar
dag. Wooderson brást algerlega
vonum manna og varð aftarlega í
röðinni, enda þótt hann leiddi
hlaupið mestan hluta leiðarinnar.
Chuck Tenske vann á 4:11,0.
Frá íþróttalegu sjónarmiði var
17. júní mótið að þessu sinni mjög
misheppnað. Það sýndi mikla
deyfð yfir frjálsum íþróttum. Þátt-
takendur voru frábærilega fáir,
eða frá einum í sex.
Hér verður að nokkru minst á
hinar ýmsu greinar mótsins.
100 m. hlaup. Tveir hlauparar
gengu úr, og annar af því að hann
var í fimleikasýningu rétt áður.
Sveinn hljóp ágætlega, enda var
veðrið svo gott, sem bezt verður
á kosið. Þó er eitt atvik, sem ekki
má ganga fram hjá. Það er, að
klukkurnar þrjár, sem voru á
Sveini, sýndu 10.6, 10.9 og 11.2!
Eftir þessu ættu að vera 6 metrar
frá því er fyrsta tímaverði sýnist
Sveinn fara yfir markið og þangað
til þriðja tímaverði sýnist það! Það
nær ekki nokkurri átt, og hlýtur
því eitthvað að vera í ólagi. Það
4 að athuga og gera við öll skeið-
úrin, áður en þau eru notuð við
mót. Þá er einnig sjálfsagt, að
halda námskeið fyrir tímaverði og
nota aðeins vana og nákvæma
menn við það á mótum. Það skal
tekið hér fram, að tími Sveins,
10,9 sek,, mun vera því nær réttur,
enda á Sveinn hann fyllilega skil-
inn.
Menn urðu fyrir vonbrigðum
með kringlukastarana. Kastað var
5 því nær á hlið við vindinn, en hefði
átt að kasta á móti eða alveg á
hlið. Tveir keppendur komu
þreyttir eftir aðrar greinar í
kringlukastið, og náðu því ekki
nálægt því, sem þeir ættu að geta.
Gunnar Huseby er aðeins 15 ára
og kastaði 33,86, sem er ágætt af-
rek. Hann verður þó að minnast
þess að æfa stílinn og keppa ekki
of mikið með fullorðnum svona
ungur.
í stökkunum var þátttaka afar
lítil. Sigurður Sigurðsson er ber-
sýnilega ekkert æfður, en þó er
furða hve langt hann kemst. Marga
stökkvara vantaði, t. d. Guðjón
Sigurjónsson (meiddur), Karl Vil-
mundarson, Jóhann Bernhard o. fl.
Skemtilegasta greinin var 1500
m. Sigurgeir „keyrði“. sem kallað
er, þ. e. hann hljóp hratt af stað
og hélt uppi góðri ferð, þótt hann
brysti þol til að halda það út. Þeir,
sem hlupu þetta hlaup, eiga á-
byggilega eftir að hlaupa mikið
betur í sumar, enda þótt þetta
hlaup væri gott.
I 400 m. hljóp Ólafur Guð-
mundsson afar hratt af stað, en
hafði ekkert þol, þegar á leið, og
hætti nær því.
Þetta mót sýndi, að frjálsar í-
þróttir eru á miklu niðurlæging-
artímabili. Knattspyrnan ríkir, hún
á mikinn meirihluta æfingatímans
og æ og æfinlega eru knattspyrnu-
kappleikir til að hamla æfingum
úti-íþróttamanna. Þetta ber ekki
að skilja knattspyrnunni til lýta,
heldur á það að minna á, að fleiri
æfingavelli vantar. Það þarf að
koma upp úti-íþróttavelli sem allra
fyrst. Þá er hægt að hefja starf í
þá átt að fá unga menn til að æfa
úti-íþróttir, þá er hægt að fá hing-
að erlenda menn til að keppa, fyrr
ekki.
Nii eru til hér í bæ fjórir knatt-
spyrnuvellir, en enginn úti-íþrótta-
völlur. nema ef kalla skyldi út-
kima á Nýja íþróttavellinum, þar
sem þeir fá að æfa, sem áhuga
hafa á úti-íþróttum.
Félögin þurfa að koma sér sam-
an um að vinna í sameiningu að
vallamálinu, þá kemur hitt á eftir.
Bættar aðstæður fyrir öllu. Það á
að vera fyrsti þátturinn í viðreisn-
arbaráttu frjálsu íþróttanna.
Nýtt sænskt met í 5000 m.
Á föstudaginn 16. þessa mánaðar
setti Thore Tillman sænskt met í
5000 m. á 14:24,8. Fyrra metið átti
Kalarna Johnsson á 14:27,4. Kepn-
in fór fram í Stokkhólmi.
Thore Tillman hefir hér gert
meira en nokkur bjóst við. Hann
hefir áður aðallega hlaupið 10 km.
og er búizt við meti af honum þar
á næstunni.
Margir munu nú spyrja: Hvar er
Kalarna? Nú hafa aðalkeppinautar
hans tveir hlaupið undir hemsmet-
inu, og sænska metið hefir verið
tekið af honum. Hann hefir verið
veikur nýlega og gengið illa að
komast í æfingu. En hvað gerir
hann, þegar þar að kemur?
Þýzk knattspyrna.
Úrslit þýzka knattspyrnumeist-
aramótsins urðu þau, að Schalke
04 urðu meistarar, þegar þeir
höfðu sigrað Admira með 9—0 í
úrslitaleiknum, Schalke 04 er frá
Berlín, en Admira frá Wien.
Saga islenzku
metanna."
f ■ ð: Sigurður Sigurðsson,
Þrístökk,
11,41 Skúli Ágústsson 1914°
12,34 Sigurl. Kristjáns., Í.R. 1923*
12,40 Osvald Knudsen, Í.R. 1924
12,73 Sveinbj. Ingim,, Í.R. 1927
12,87 Sami 1928
13,08 Daníel Loftsson, K.V. 1933
13,18 Sig. Sigurðsson, K.V. 1935
13,38 Sami 1935*
13,54 Sami 1935
13,85 Sami 1936
14,00 Sami 1936
Hástökk.
1,48 Magnús Ármannsson, 1911*
1,50 Skúli Ágústsson 1914*
1,55 Osvald Knudsen, Í.R. 1920
1,60 Sami 1921‘
1,654 Sami 1922
1,67 Sami 1922*
1,70 Sami 1923
1,81 Helgi Eiríksson, Í.R. 1927*
1,755 Sami 1930
1,80 Sig. Sigurðsson, K.V. 1936
1,81 Sami 1937
1,825 Sami 1938
1,85 Sami 1938
Helgi Eiríksson stökk á móti í
Kaupmannahöfn 1927 1,81, en það
fékst aldrei staðfest. Stjörnu-
merktu afrekin voru ekki staðfest,
þótt þau séu talin rétt.
Leiðréttingar. I 400 m. stóð Sig-
urður Pétursson i stað Sigurjón
Pétursson. i 3000 m. var met Guð-
jóns 9:16,0 mín.
Maki hleypur 5
km. á 14:08.8.
Síðastliðinn föstudag setti Finn-
inn Taisto Máki glæsilegt heims-
met á 5 km. Hljóp hann á 14:98.8
mín., sem er 8.2 sek. betra en fyrra
metið. Hlaupið fór fram í Helsing-
fors. Annar í því varð Kauko Pe-
kuri, sem hljóp einnig undir fyrra
heimsmetinu, eða á 14:16.2. Fyrra
metið átti Lauri Zetinen, 14:17.0,
sett 1932. Máki ber nú af öllum
langhlaupurum síns tíma, og hefir
jafnvel betri útkomu en sjálfur
Nurmi, ef reiknuð eru fimm beztu
afrek þeirra eftir finnsku stigatöfl-
i Danir unnu af- ;;
! mæliskeppnina. i!
]; Afmæliskeppni danska J;
!; knattspyrnusambandsms fór ;!
;; á þessa leið: J;
!; Noregur — Svíþjóð 1—0. 1;
;! Danmörk — Finnland 5—0.
!; Danmörk -— Noregur 6—3. !;
;i Norðmenn hefndu sín á ;!
I; Svíum fyrir ófarirnar síðast/ !;
!; Flestum til undrunar unnu
“ Danir Norðmenn með 6—3 !;
:; í úrslitunum. Norðmenn n
i 3—2 í hálfleik. Sýnir þetta, ;j
að Danir eru orðin ágæt !;
!; knattspyrnuþjóð. Tveir fyrstu
s leikirhir fóru fram í síðast- ’
“ liðinni viku, en úrslitin á ![
sunnndaff.
unni. Sé hlaupurum raðað eftir
því, verður röðin þessi:
1. Taisto Máki, Finnland.
1500 m.: 3:55,2 — 984 stig
3000 m.: 8:15,6 — 1093 stig
5000 m,: 14:08,8 — 1139 stig
10000 m.: 30:02.0 — 1076 stig
Alls 4221 *tig
2. Kauko Pekuri, Finnland.
1500 m.: 3:52,5 — 1020 stig.
3000 m.: 8:19,0 — 1070 —
5000 m.: 14:16.2 — 1109 —
10000 m,: 30:14,0 — 1054 —
Alls 4252 stig,
3. Volmari Isohollo, Finnland,
1500 m.: 3:54,3 — 996 stig.
3000 m.: 8:19.6 — 1066 —
5000 m.: 14:18,3 — 1101 —
10000 m.: 30:12,8 — 1057 —
Alls 4220 stig.
4. Paavo Nurmi, Finnland.
1500 m.: 3:52,6 — 1019 stig.
3000 m.: 8:20,4 — 1061 —
5000 m.: 14:27,4 — 1065 —
10000 m.: 30:06,1 — 1069 —.
Þetta sýnir að Maki og Pekuri
eru einhverjir beztu langhlaupar-
ar, sem uppi hafa verið. Fjórir
menn hafa hlaupið undir 14:20,0:
1. Tainto Máki. 14:08,8- 1939.
2. Kauko Pekuri, 14:16,2 - 1939.
3. Lauri Lektinen. 14:16,9 - 1932.
4. Valmari Ishollo, 14:18,3 - 1932.
Afrek Lektinens var viðurkennt
sem 14:17,0, því að Alþjóðasam-
bandið viðurkennir ekki tíundu-
hluta úr sekúndu.
Á sama móti og þetta heimsmets-
hlaup fór fram, setti Storskrubb
finnskt met í 400 m. grindahlaupi,
53.6.
Hástökk kvenna.
Enska stúlkan Dorothy Odan
hefir nýlega sett heimsmet í há-
stökki kvenna, 1,66 m.
CHARLES NORDHOFF og JAMES NORMAN HALL:
Uppreisnin á Bounty.
g. Karl ísfeld íslenzkaði.
endurgjald fyrr nokkrar axir, öngla, hnífa og skraut handa
konum hans, mun hann sjá yður fyrir nýjum matvörum, bjóða
yður til sín, þegar þér dveljið í landi og gera allt fyrir yður,
sem í hans valdi stendur. Ef yður henti sú skyssa, að velja
sem „taio“ einhvern almúgamann í landi, finnst yður hann
leiðinlegur og hann hefir enga þekkingu á málinu. Yfirstéttar-
menn á Tahiti eru hærri, bjarthærðari og miklu gáfaðri en
manahune-arnir, eða þrælarnir.
— Þá eru Tahiti búar ekki líkari hver öðrum, en við?
Sir Joseph brosti. — Þeir eru ólíkari hver öðrum, að ég hygg.
Þeir virðast við lauslega kynningu líkari hver öðrum af því,
að siðir þeirra eru fábrotnari og vinna beggja stéttanna er
hin sama. Maður sér oft konunginn í fylgd með fiskimönnum,
eða drottninguna sjálfa róa sínum eigin báti. En í raun og veru
eru þeir ólíkir. Engin athöfn, hversu virðingarverð, sem hún
er, getur hafið mann frá þeirri stétt, sem hann er fæddur í.
Aðeins höfðinginn er álitinn afsprengi guðanna, og aðeins
hann er álitinn hafa sál. Hann þagnaði stundarkorn og lék með
fingrunum á stólbríkina: Þér hafið allt, sem þér þarfnist, er
ekki svo? Fæði liðsforingjaefnisins er ef til vill ekki sem bezt.
en þegar þér stigið á skipsfjöl mun einhver stýrimannanna
krefjast af yður þriggja eða fjögurra punda, sem varið er til
þess að gera fæðið fjölbreyttara. Hafið þér sextung?
— Já, herra — einn af sextungum föður míns. Ég hefi sýnt
mr. Bligh hann.
— Mér þykir vænt um, að þér eruð í forsjá Blighs. Það er
eklti til betri sjómaður en hann. Ég hefi heyrt því fleygt, að
hann sé harðjaxl um borð, en það er betra að vera of strang-
ur en of mildur. Hann mun segja yður fyrir verkum, vinnið
störf yðar fljótt og munið, að allt er undir aganum komið.
Ég kvaddi herra Joseph og síðustu orð hans ómuðu í eyr-
um mér:
— Allt er undir aganum komið! Það fór svo, að ég átti
eftir að hugsa oftar um þessa setningu, og stundum með all-
miklum biturleik, áður en við sáumst aftur.
Foringjar og undirmenn á skipi H. H. „Bounty“.
William Bligh, liðsforingi, skipstjóri.
John Fryer, stýrimaður.
Fletcher Christian, annar stýrimaður.
Charles Churchill, liðþjálfi.
William Elphinstone, annar liðþjálfi.
„Bakkus gamli“, skipslæknirinn.
Thomas Ledward, aðstoðarlæknir.
David Nelson, grasafræðingur.
V/ilIiam Peckover, fallbyssuskytta.
John Mills, önnur fallbyssuskytta.
William Cole, bátsmaður.
James Morrison, annar bátsmaður.
William Purchell, timburmeistari.
Charles Norman, annar timburmeistari.
Thomas Mclntosh, timbursveinn.
Joseph Coleman, ryðmeistari.
Roger Byam,
Thomas Hayward,
John Hallett,
Robert Tinkler,
Edward Young,
George Steward.
/
liðsforingjaefni.
John Norton,
Peter Lenkletter.
}
bátsstjórar.
George Simpson, undirbátstjóri.
Lawrence Leboue, seglgerðarmaður.
Mr. Samuel, einkaritari skipstjórans.
Robert Lamb, slátrari.
William Brown, garðyrkjumaður.
John Smith,
Thomas Hall,
matsveinar.
Thomas Burkitt,
Mathew Quintal,
John Summer,
John Millward,
William McCoy,
Henry Hillbrandt,
Alexander Smith,
John Williams,
Thomas Ellison,
Isaae Martin,
Richard Skinner,
Matthew Thompson,
William Muspratt,
Michael Byrne.
hásetar.
Hernaðarlöggj öf in.
f
' f
%
LOK nóvembermánaðar fór ég um borð í „Bounty“ í
Spithead. Enn þann dag í dag get ég brosað að ferða-
kistunni, sem ég hafði meðferðis frá London. Hún var troðin
út af fötum og einkennisfötum, sem ég hafði keypt fyrir meir
en hundrað pund. Það voru bláir stélfrakkar, fóðraðir hvítu
silki, buxur og vesti úr hvítu nankini, fallegir, þríhyrndir sjó-