Alþýðublaðið - 14.10.1939, Blaðsíða 3

LAUGARDAGUR 14. OKT. 1939. ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Kommúnistar reyna enn að
breiða yfir nafn og númer.
■---♦--—-
Þeir vilja stofna sérstakt samband til
að klldfa verkalýOssamtOftdn og vona
að Slálfstæðisflokkurinn hjálpi pelm.
Þannig breiddu kommúnistar yfir nafn og númer á Siglufirði,
þegar ,,sameiningin“ við Héðin fór fram: Þeir létu prenta ræmur
með áletruninni „Sósíalistafélag Siglufjarðar“ og límdu þær yfir
nafn Kommúnistaflokksins á auglýsingablöðum hans!
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
RITSTJÓRI:
F. R. VALDEMARSSON.
í fjarveru hans:
STEFÁN PÉTURSSON.
AFGREIÐSLA:
A L ÞÝÐUHÚSINU
(Inngangur frá Hverfisgötu).
SÍMAR:
4900: Afgreiðsla, auglýsingar.
4901: Ritstjórn (iftnl. fréttir).
4902: Ritstjóri.
49Q3: V. S. Vilhjálms (heima).
4905: Alþýðuprentsmiðjan.
j4906: Afgreiðsla.
|5021 Stefán Pétursson (heima).
j* ---
! ALÞÝÐUPRENTSMIÐJAN
-------------------!-----«
Brezka olfan og rnss
neska einræðið.
SAMEININGARFLOKKUR-
INN“ á heldur bágt
þessa dagana, því sundrunigin
hefir haldi'ð innreið sína í hann.
Öðru megin eru Einar OLgeirs-
son og félagar hans, sem trúa á
ikommúnistana í Rússlandi, hvað
sem þeir gera. Einar er farinn að
hlakka til að fá hingað rússneskt
setiulið, til þess að vernda hlut-
leysi okkar smælingjanna, fyrst
hvorki • Hermann né Agnar Ko-
foed Hansen höfðu krafta til
þess. Otvarpið í Moskva kvað
hafa vakið sérstaka eftirtekt á
þessu ásamt Þjóðviljanum. Þax
með gat fengist ástæða til þess
að krefjast þess að setja upp
flugstöðvar og flotahafnir á Is-
landi, alveg eins og í Eistlandi,
þegar pólski kafbáturimn slapp
þaðan.
I sambandi við þetta sér E. O.
hilla undir landsstjórastöðu
handa sér, og þess vegna ver
hann nú öllu viti sínu og raunar
mieiru til þess að fegra allt, sem
Rússar aðhafast. Hann lýsir því
með hrifningu, hvernig rússneski
herinn réðist að baki Pólverjum
og hvernig þessi sami her elti
pólsku olíuburgeisana og hvern-
ig pólsku bændurnir féllu fram
Og' tilbáðu myndirnar af Stalin,
sem rauði herinn færði þeim að
gjöf, um leið og hann Irændi
landiö þeirra frelsi. Hrifning E.
O. á sér engin takmörk, þegar
hann er að lýsa þeirri blessun,
éf fallið hafi hinum sjálfstæðu
ríkjum við Eystrasalt í skaut,
með hinum nýju nauðungarsamn-
inigum við Rússa.
Rússarnir setja upp flugvelli,
viggirðingar og flotahafnir i hin-
imi hllutlausu löndum. Já, hvílíkt
háþp hlýtur þetta ekki að vera í
augum allra frelsiselskandi
manna! Að minnsta kosti er E.
O. þess viss, að því stærra er-
tent setulið, sem kemur í hlut-
laust land, því frjálsara sé land-
ið. E. O. er á dálítið ann-
ari skoðun um þetta en Einar
Þveræingur, sem ekki vildi láta
Grimsey af hendi, enda mun E.
O. telja sig meiri frelsishetju en
hann.
Með þessu er bara verið að
eyða áhrifum brezka aúövalds-
ins, segir E. O., og. það þykir
honum gott, þótt hann að vísu
álasaði rikisstjórninni fyrir það í
vetur, að hafa ekki beðið um
vemd þess, þegar þýzka her-
skipið „Emiden" kom.
Þetta em nú Einars áhugamál.
Hinum megin er svo Héðinn og
stendur einn, því margir hafa
snúið við honum bakinu í sept-
ember og októbennánuði. Hans
áhyggjur snúast allar um olíuna.
Nú þarf að fara að hækka hana,
og Héðinn heimtar stórkostlega
hækkun, en verðlagsnefndin vill
fá að athuga málið- Héðni fimnst
þetta vitanlega mesta frekja úr
verðlagsnafnd inni og heimtar
‘¥7’ÖPNABURÐUR hefir legið
• niðri hér á íslandi í
nokkrar aldir. Við íslendingar
erum orðnir óvanir hernaði og
blóðsúthellingum. Þeir, sem
predika blóðuga byltingu. eru
af almenningi álitnir fávitar.
Kommúnistaflokknum hér á
ísíandi varð þess vegna ekkert
ágengt, fremur en víða annars
staðar, meðan hann sagði hrein-
skilnislega frá fyrirætlunum
sínum. Því var það boð látið
útganga frá Moskva, að komm-
únistaflokkarnir skyldu dulbú-
ast, Þeir áttu að stofna ýmis
konar hjálparfélög, ópólitísk að
nafninu til, en öll áttu þau að
vinna að sama marki, bylting-
unni. Félög þessi hafa gengið
undir ýmsum nöfnum, svo sem
líknarfélög, bókmenntafélög o.
þ. u. 1. Þá hafa verið gerðar á
þingum kommúnista hvað eftir
annað ályktanir um það, hvern-
ig kommúnistar ættu að haga
sér í verkalýðsbaráttuuni. Þeim
hefir beinlínis verið fyrirskip-
að að laumast inn í verkalýðs-
félögin undir fölsku yfirskini
og sundra heildarsamtökum
verkalýðsins til þess að gera
þau að byltingaráróðurstækjum
kommúnista,
Blekkingarnar hafa verið
öflugasta vopn kommúnist-
anna. Þeir hafa þann sið að
breiða yfir nafn og númer eins
rétt brezka olíuauðvaldsins, hvað
sem hinni fátæku útgerð og
hlutarsjómönnum liður. Þetta eru
aðeins innanlandsmálin, og ekki
ber á öðru en að kommúnistamir,
sem alltaf hafa látizt bera hag
þeirra minnimáttar fyrir brjósti,
sætti sig vel við það, að Héðinn
fari sigrandi af hólmi og fái að
hækka olíuna.
Öðru máli er að gegna um al-
þjöðamálin. Eins og stendur
samrýmist heldur illa að vinna
fyrir brezka olíuauðvaldiö og
rússneska einræðið. Bretar segj-
ast berjast tíl þess að frelsa Pól-
Iand og kunna því illa, að Héðinn
haldi út blaði, sem lofar kúgara
i e.::a lands á hvert reipi. Hann
hefir því fengið áminningu frá
húsbændunum, og nú heimtar
hann af Einari Olgeirssyni, að
hann hætti að hæla yfirgangi
Rússa. Ofbeldi Rússa er heldur
ekki vel þolað af almenningi,
svo þegar olíuhækkunin bætíst
ofan á það, er Héðinn hræddur
um að fylgismönnunum fækki.
Héðni finnst sjálfsagt líka heldur
ógeðfellt að hugsa tíl þess, þegar
E. O. er orðinn landstjóri Stalins,
ef hans kynnu að bíða sömu ör-
lög og olíuburgeisanna á Pól-
laindi, sem E. O. segir að hafi
verið eltir á flótta út í skóga.
E. O. telur hins vegar, að Héðinn
og Laufey miuini ekki vera of
góð til að hlaupa, þegar heims-
byitíngin er i aðra hönd og um
þetta stendur nú mikill styr í
„Sameiningarflokknum“.
Spá ýmsir því, að sameiiningin
endist varla árið á enda, og er
ýmsum getum að því leitt, hvort
brezka olustefnan eða rússneska
einræðisstefnan verði ofan á í
þ»ssari viðureígn.
og veiðiþjófar gera í landhelgi
til þess að villa á sér heimildir.
Framleiðslan í slagorða- og
blekkingaverksmiðjum þeirra
hefir verið margþætt og óþrjót-
andi. Og hún hefir verið gyllt
þannig fyrir almenningi, að
menn hafa hvað eftir annað lát-
ið blekkjast til þess að trúa
kommúnistum. Eitthvert átak-
I anlegasta dæmi þessa er lýð-
ræðishjal þeirra. Milljónir
manna voru farnar að trúa því,
að kommúnistum væri alvara
með að berjast, ásamt lýðræðis-
þjóðunum, fyrir frelsi og lýð-
ræði, gegn stríði og fasisma.
Skipanir komu frá Moskva
um að leggja niður kommún-
istaflokkana og sameinast lýð-
ræðisflokkunum. Þetta var gert
hér á íslandi. Nafni og stefnu-
skrá kommúnistaflokksins var
breytt til málamynda, og ýmsir
létu blekkjast til að trúa því, að
kommúnistar hefðu tekið sinna-
skiftum. En þetta hefir ekki
reynst annað en fals og hræsni,
breiðsla 'yfir nafn og númer,
eins og nú er komið í ljós.
Stjórn kommúnista í Moskva
hefir sýnt hvað hún meinti með
lýðræðishjalinu og nú standa
hinir blekktu agndofa og ráða-
lausír. Þeir hafa sannfærst um
að kommúnistar eru kommún-
istar undir sameiningarhjúpn-
um eins og þeir hafa áður verið,
og réttlætisbarátta rússneskrar
alþýðu er komin inn á blóðugar
brautir kúgunar og ofbeldis
eins og á verstu tímum keisara-
stjórnarinnar. Blekkingavefur-
inn hefir verið tættur sundur.
Sama máli er að gegna um
hið óháða verkalýðssamband
kommúnista. Þeir eru að vísu
enn að reyna að telja mönnum
trú um. að það eigi að vera
„óháð stjórnmálaílokkum“, en
allir vita að þar er sams konar
tilraun á ferðinni og stofnun
Sameiningarflokksins. Komm-
únistar reyna alls staðar að
villa á sér heimildir. Tilraunir
þeirra til að neita þessu eru
þýðingarlausar, enda gerðar
meira af vilja en mætti og gegn
betri vitund. Má sjá þett* a£
gréin, er Benjamín H. J. Eiríks-
son ritar í Þjóðviljann 7. þ. m.
B. H. J. E. byggir skoðanir
sínar um þörf kommúnistasam-
bands á þeirri grundvallar
meinloku, að Alþýðuflokkurinn
hafi stofnað verkalýðssamtökin
sér til pólitísks framdráttar.
Þetta er söguleg fölsun. Allir
vita, nema þessi nýgræðingur,
að verkalýðssamtökin stofnuðu
Alþýðusambandið og þar með
Alþýðuflokkinn, beinlínis til
framdráttar verkalýðnum og
verkalýðssamtökunum í land-
inu. Forystumennirnir sáu, að
verkalýðssamtökin gátu ekki
orðið alþýðunni að gagni nema
öflug pólitísk barátta fylgdi.
Enda hefir orðið sú raunin á, að
allar kjarabætur alþýðunnar
við sjóinn og öll aukin mannrétt
indi hennar, sem fengizt hafa
síðan Alþýðusambandið var
stofnað, hafa náðst með baráttu
Alþýðuflokksins.
Samstarf verkalýðssamtak-
anna við Alþýðuflokkinn er
höfuðskilyrði þess, að verka-
lýðssamtökin komi að gagni. B.
H. J. E. gengur alveg fram hjá
þessu aðalatriði í grein sinni,
til þess eins að reyna að blekkja
Sjálfstæðisflokksmenn til fylg-
is við þessa klofningstilraun
kommúnista. Þrátt fyrir þetta
er loggjafarleiðin viðurkennd í
lagafrumvarpi B. H. J. E. fyrir
hinu óháða sambandi, þvi í 3.
gr.'er þar rætt um „lögákveðna
takmörkun vinnutímans" og
„endurbótalöggjöf' fyrir verka-
lýðinn“. Kommúnistar eru
þannig sjálfum sér ósamkvæm-
ir í hinum ýmsu skrifum sínum.
B. H. J. E. lætur svo um
mælt, að fullt lýðræði eigi að
ríkja í sambandi kommúnista
og enginn pólitískur flokkur
„hafi tök á að gera sér Lands-
sambandið undirgefið“. Þetta
er blekking af versta tagi. Kom-
múnistar eiga mikinn þorra
þeirra svonefndu fulltrúa, sem
búið er að tilnefna á hið vænt-
anlega stofnþing. og eru þeir
þó í miklum minnihluta í félög-
unum. T. d. hafa kommúnistar
11 af 17 fulltrúum frá Dags-
brún, en ættu eftir atkvæða-
magni 1 félaginu, eins og það
var áður en lýðum varð ljós
svikastarfsemi þeirra, að hafa
7 fulltrúa. Þetta kallar B. H. J.
E. lýðræði.
Von sína um mikla þátttöku
í sambandi kommúnista byggir
B. H. J. E. á Sjálfstæðisflokkn-
um og stuðningi þeim, er blöð
hans muni veita. Telur hann að
Sjálfstæðisflokkurinn muni fara
sömu leið í þessu máli og hinn
nýi samherji B, H, J. E., Adolf
Hitler, fer í heimspólitíkinni,
að kjósa umfram allt samvinnu
við kommúnista. Reynslan mun
sýna, hvort þessar miklu vonir
kommúnista á stuðningi Sjátf-
stæðisflokksins eru á rökum
reistar, en hvað sem því líðúr
mun Alþýðuflokkurinn halda
sinni stefnu í þessu máli. Og
hún er sú, að það er eingÖngu
á valdi Alþýðusambandsins.
sem sjálft hefir sett sér lög sín,
að breyta þeim.
B. H. J. E. sér sjálfur dauða-
merkin á sambandi kommún-
ista, þar sem hann sagði: „Þá
getur svo farið, að nokkuð
skorti á að öll verkalýðsfélögin
taki þátt í stofnun landssam-
bandsins strax í haust“, enda
veit hann fyrir, að aðeins lítill
hluti þeirra lætur ginna sig til
þátttöku og að í mörgum fé-
lögum, sem talið er að hafi kos-
ið fulltrúa, er mikill meirihluti
meðlimanna á móti sambandi
kommúnista. Fulltrúar hafa
verið útnefndir á fámennum
klíkufundum og notuð alls kon-
ar ólögleg kommúnistabrögð í
því sambandi. Ofan á það fvlg-
isleysi, sem kommúnistasam-
bandið hefir frá verkalýðsfélög-
unum, bætist svo hin nýjasta
afhjúpun á svikum kommún-
ista.
Þeir eru uppvísir að því, að
ætla að nota sér þetta „sam-
band“ sér til pólitísks fram-
dráttar þegar önnur sund eru
lokuð. Þeir eru uppvísir að því,
að vera reiðubúnir til að kljúfa
samtök verkalýðsins, Alþýðu-
sambandið, til þess að reyna að
efla með því kommúnistaflokk-
inn og byltingarstarfsemi síná.
Þeir eru uppvísir að því, að
hafa breitt yfir nafn og númer
í því skyni, en nú þekkir verka-
lýðurinn þá og snýr með fyrir-
litningu baki við þeim og svika-
starfsemi þeirra.
Finnur Jónsson.
Geri við saumavélar, alls konar
heimilisvélar og skrár. H. Sand-
holt, Klapparstxg 11, sími 2Ö35.
Auglýsið í Alþýðublaðisiu!
ÞETTA
er beztifjársjóðurinn, sem þér getið
elgnast og bezta gjöfin, sem pér getið geflð.
Aðalskrifstofa:
Eimskip, 2. hæð.
Sími 1700.
Sjávátrqqqi|i|ipaq islandsl
Try ggingarskrifstofa:
Carl D. Tulinius & Co. hf.
Austurstr. 14. Sími 1730.