Alþýðublaðið - 03.11.1939, Qupperneq 2

Alþýðublaðið - 03.11.1939, Qupperneq 2
FÖSTUDAGUR 3. NóV. 1939. ALÞÝÐUBLAÐIÐ 5Í5) Það var dimmt um kvöldið, og hann gat ekki einu sinni keypt st'r kerti. En hann minntist þess, að ofurlítill kertisstúfur fylgdi elifærunum, sem hann hafði tekið í hola trénu. 56) Hann náði í eldfærin, en um leið og hann kveikti 57) opnuðust dyrnar og inn kom hundurinn, sem hafði augu jafnstór og undirskálar og srgði: Hvað þóknast húsbónda mínum? 58) Hvað er þetta? sj urði hermaðurinn. — Sæktu mér peninga, sagði hann við h indinn, 59) Eins og örskot hvarf hundurinn og kom aftur að vörmu spori með poka fullan af peningum. I Rrwatryiiiisar Liftrjrsgingar Titrygiininkriístofi Slflðiar Sighvatssoear. 1 2. P istísrðir 4. nóv. 1939. Frá Reykjavik: Mosfellssveitar-, K jalarness-, Reykjaness-, Ölfuss- o f Fléapóstar, Þi'ngvellir, Laug- a vatn, Hafnarf jörður, Grímisness- o' Biskupstungnapóstar, Akra- noss-, Borgarness-, Álftaness- p istar, Fljótshliðarpóstur. — Til R lykjavíkur: Mosfellssveitar-, K alarness-, Reykjaness-, Ölfuss- o,; Flóapóstar, Þingvellir, Hafn- a fjörður, Austanpóstur, Akra- ness-, Borgarr.ess-, Álftanesspóst- ar, Snæfellsnesspóstur. Kirkjuritið, 8. hefti yfirstandandi árgangs er nýkomi'ð. Efni: Stríðstimax, eftir ritstjórann, Ásmund Guð- mundsson, Trúarbragðafræöslan í skólunum, eftir dr. Mosbeoh, Vald —þjónusta, eftir séra Árna Sig- urðsson, Sextiu ára afmæli fyrsta lúterska safnaðarins í Winnipeg, eftir dr. Richard Beck, o. m. fl. Roosevelt svarar Molotov: Birtir orðseadingn frá sovét- stiórninai síðan í vor, sem sýnir svife hennar við fyrri yfirlýsingar! S>á pakkaði sovétitlðraii tii Hitlers nm að hðímm lyrlr áskornn ekki á Finilui! Frá fréttaritara Alþýðublaðsins * KHÖFN í morgun. |3 OOSEVELT Bandaríkjafor- seti svaraði í gær árásum Molotovs á hann fyrir samúð þá, sem hann hefir látið í ljós með Finnlandi, á mjög skorin- orðan, en einkennilegan hátt. Molotov taldi það í ræðu sinni ósamrýmanlegt hlutleysi Bandaríkjanna, að þau létu samninga Rússa og Finna til sín taka og lýstu yfir samúð sinni með Finnlandi. Roosvelt svaraði þessu í gær með því að birta orðsendingu, sem hann fékk frá Kalinin for- seta Sovét-Rússlands þ. 14. apr- íl í vor, í tilefni af þeirri á- skorun, sem Roosíevelt hafði þá nýlega sent Hitler, um að skuld- binda sig til þess að ráðast ekki á neitt af tilteknum 30 ríkjum, þar á meðal Finnland. Kalinin vottaði Roosevelt í orðsendingu sinni þ. 14. apríl þakklæti sitt og virðingu fyrir áskorun hans til Hitlers og þann stuðning. sem hann hefði með henni veitt málstað friðar- ins og öryggi og sjálfstæði smá- þjóðanna. Engin skýring fylgir birtingu þessarar orðsendingar Kalinins af hálfu Roosevelts. En menn skilja hvað meint er. Á því augnabliki, sem Rússland er nú sjálft að búa sig undir að ráðast á Finnland, sýnir orðsendingin betur en allt annað svik sovét- stjórnarinnar við þá stefnu, sem hún hyllti 1 vor, að minnsta kosti í orði. Bðssar kupa ðll tfzk Rússar hafa ákve&ið að kaupa öll þýzk skip, sem nú eru í rúss- neskum höfnum. BeriinarMttaritari danska blaðsins „Politiken" segir, að þessd skip muini brátt láta úr höfn undir rússnesku flaggi. Verkamenn og sjó- menn ð Akranesi krefjast breytingar genglslógnnnm. AFJÖLMENNUM fundi Verkalýðsfélags Akra- ness, sem haldinn var 31. okt. s.l., var eftirfarandi ályktun samþykkt í einu hljóði: „Verkalýðsfélag Akraness skorar á Alþingi að gera þá breytingu á lögum um gengis- skráningu, frá 4. apríl 1939, að við útreikning kaupgjalds við næstu áramót verði miðað við meðalverðlag framfærslukostn- aðar þriggja síðustu mánaða þessa árs, en ekki sex, svo sem ákveðið er í nefndum lögum. Að öðrum kosti verði verka- lýðsfélögunum gefinn sjálfsá- kvörðunarréttur til kaupgjalds- sámninga, enda tryggi Alþingi þeim rétt til að geta gengið til samninga við atvinnurekendur eigi síðar en 1. jan. 1940, án til- lits til uppsagnarákvæða eldri samninga.“ Auk þess var rætt um verð- lag og eftirlit í því sambandi. Kaus fundurinn þriggja manna nefnd til að vgra á varðbergi um það, að eigi sé okrað á lífs- nauðsynjum fólks, og ef slíkt þætti sennilegt, þá yrði það kært til réttra aðila. Fundar- menn voru sammála um það, að nauðsynlegt yrði að teljast, að í hverju þorpi væri maður, sem hefði eftirlit með verðlaginu, og yrði hann þá að hafa vald til rannsóknar í þessum efnum. Aukning í hitav’eituvinnunni. Næstu daga verður fjölgað í hitaveitunni um 150—200 verka- menn. Verða þá alls í vimnu í Mtaveitunni um eða yfir 450 verkamenn. Starfsemi Svifflngfélagsins hefir menningarlegt gíldi fyrir mUm. G HELD að það sé -*-‘d enginn vafi á því, að svifflugið er íþrótt, sem flestir hafa áhuga á, þótt hinir séu færri, sem hafa komið sér til að verða þátttakendur í íþróttinni. En einmitt þess vegna er hún dýr okkur fáu, sem stunda 'hana. Menn hafi í huga hverju áorkað hefir verið: Austur á Sand- S’keiði hefir verið reist- ur stór skáli, 2 flugur ■hafa verið smíðaðar, 1 keypt, smíðaverkstæði með áhöldum ásamt húsnæði til fundahaida hefir verið útbúið í Þjóðleikhúsinu, kenn- arar fengnir frá út- löndum og flugsýningar haldnar. Þótt félagsgjaldið sé hátt, 5 'kr. á mánuði, vantar mikið á að við séum svo efnaðir, að við getum keypt sviffluguna „Fálkann“, sem kostar um þrjú þúsund krónur. Það var sú fluga, sem flaug með póstinn austan af Sandskeiði. hingað til Reykjavíkur, en hún er regluleg sviffluga, þ. e. á henni er hægt að fljúga lengi og yfir ' langar vegalengdir, vegna þess hve litið uppstheymi þarf til þess að halda henni á lofti. — Svo er það annað, sem félagið vanhagar mjög um, en það er nýr vír- strengur til þess að vinda flug- urnar upp með, en eins og menn vita eru flugurnar ræstar á þann hátt, að bíll, sem við köllum vindubílinn, vindur fluguna upp á stálvír. Virinn, sem notaður er núna, slitnar að jafnaði 2 til 3 sinnum á hverri æfingu, en það þýðir, að við þurfum að eyða nokkrum kíukkutímum í að þætta hann saman. Við höfum því valið okk- ur þá leið til að afla tekna, eins og önnur félög, sem einskis opin- bers styrks njóta, að efna tii hlutaveltu undir lausninni: éftir- sóknarverðasta hiutavelta ársins. Ég er ekki í vafa um, að bæjar- búar munu styrkja okkur félag- ana með því að sækja hlutavelt- una. Ég minnist þeirra þúsunda, sem sóttu flugdaginn í fyrra og í sumar; — þau mun:u einnig styðja Svifflugfélagið með því að sækja hlutaveltu þess — ekki sízi þegar kostur gefst á að vinna 500 krónur í peningum, flugferðir víðs vegar um landið, ókeypis Svifflugan, sem fór með póstinn á flugdaginn. flugkennslu, auk mörg hundruð verðmætra drátta. Atli ólafsson. Hin nýja bók Kristmanns Guð- mundssonar er nu komin út í Danmörku. Biaðið „Nationialtidende“ flytur ritdóm um bókina fyrst danskra blaða, og segir þar, að engum öðrum nútíma rithöfundi á Norð- urlöndum væri ætlandi að fara með svo víðtækt efni. Kallar blaðið Kristmann hittn nörræna Zola og sejgir, að hann hafi með þessari bók skipað sér í röð hinna miklu rithöfunda. FO. Aðalfundur knattspyrnufél. „Fram“ verður næstkomandi sunnudag kl. 2 í Kaupþingssal num. Barnasofefear allar stærðir Innískór kvensia og barna. Verðlð lágt. BREKK Ásvaliagötu 1. Sími 1673. C 'J/lRLES NOBDHOFF og JAMES NORMAN HALL: I Jpprelsaaiia á itosaiíty. íl© Kai’l ísfeld ísleazkaði. XXIV. BÆMDUR. Föstudagurinn 18. september árið 1792 var ósvikinn enskur h.iustdagur, grár himinn og grátt haf. Það hafði rignt snemma, ei þegar skotið var af fallbyssunni á Duke til merkis um, að rc' tturinn væri settur, hafði hellirigningin breytzt í úðaregn. S tipin, sem lágu við akkeri umhverfis, sáust varla fyrir þok- u mi. Að lokum létti þó ofurlítið til, svo að sá til sólar. Þilj- u nar á Duke voru þéttskipaðar fólki, sem var komið til þess ao hlusta á dómana. Sir Joseph og Hamilton læknir voru v: ðstaddir. Öðrum megin á þiljunum voru vitnin frá Bounty og yi'irmennirnir á Andora. Meðan réttarhöldin stóðu yfir, höfðu engir ættingjar eða v nir fanganna fengið að vera viðstaddir. Og þó að þeir hefðu fíngið að vera viðstaddir, þá skipti mig það engu, því að rr óðir mín var dáin og aðra ættingja átti ég ekki. Þetta var mér mikil huggun. Hvernig sem allt færi, var mér það hugg- un að vita, að engir ættingjar eða vinir biðu eftir því að v ta, hvort ég yrði sýknaður eða sakfelldur. Þegar ég leit yfir hópinn, fór hjarta mitt að slá hraðar. Ég sá þar nefnilega herra Erkins, sem hafði verið mála- færsiumaður föður míns og mikill vinur foreldra minna. Hann var á áttræðis aldri. Hann hafði oft búið hjá okkur í Withy- combe. Og mestu viðburðir æsku minnar voru þeir, er ég fór til Lundúna ásamt föður mínum. Þá hafði ég oft hitt herra Erskine. Hann hafði ferðast með mér um Lundúnir og sýnt mér borgina, og við þessi tækifæri hafði hann verið mér mjög vingjarnlegur. Ég varð mjög hrærður, þegar ég sá herra Er- skine, og ég varð þess var, að hann átti mjög erfitt með að leyna tilfinningum sínum. Brátt var salshurðin opnuð og áhorfendur streymdu iinn. Fangarnir komu á eftir og við biðum, standandi þangað tffl áheyrendur höfðu fengið sér sæti. Liðþjálfinn hrópaði: — Roger Byam! Ég stóð á fætur. Réttarforsetinn spurði: — Hafið þér nokkuð fleira fram að færa yður til varnar? Sama spurning var lögð fyrir hina fangana. Því næst var áheyrendum skipað að fara út úr salnum. Fangarnir gengu líka út'og salnum var lokað. Okkur var fylgt upp á þilfar og við stóðum við framsigluna. Menn stóðu í hópum á þilfarinu eða gengu um gólf og töluðu saman. Við gátum ekkert heyrt af því, sem sagt var. Skipverjarnir sinntu sínum venjulegu störf- um, en þeir gengu svo hljóðlega um, að það var því líkasL, sem þeir væru í kirkju. Herra Graham hafði heimsótt mig kvöldið áður. Hann sagði' mér, hvernig ég gæti vitað örlög mín um leið og ég kæmi inn í herbergið. Hann sagði, að dátahnífur yrði látinn liggja á borðinu fyrir framan réttarforsetann. Lægi hnífurinn þvers- um fyrir framan mig, þýddi það, að ég væri sýknaður. Sneri oddur hans að mér, þýddi það, að ég væri sakfelldur. Ég var eins og í dái og var orðið sama um allt. Klukkan hlýtur að hafa verið orðin hálf tíu, þegar dóms- salurinn var ruddur. Þegar ég vaknaði upp af dvalanum, fannst mér óratími vera liðinn. ,Sólin var líka komin yfir há- degisstað. Ég heyrði skipsklukkuna slá eitt. Skýin voru horf in og himininn var fölblár. Að lokum voru dyrnar opuaðar á ný. Liðþjálfinn tilkynnti að aftur væri heimill aðgangur. Ég heyrði nafn mitt hrópað. Orðin hljómuðu ókunnuglega í eyrum mér, það var eins og ég hefði aldrei heyrt þetta nafn fyrr. Liðsforingi með brugðið sverð í hendi og fjórir varðmenn fylgdu mér inn. Ég áttaði mig við langa borðið fyrir framan réttarforsetann. Dátahnífurinn lá á borðinu fyrir framan r hann. Oddurinn sneri að mér. Dómararnir stóðu á fætur. Hood lávarður horfði þögull á mig andartak. — Roger Byam. Við höfum heyrt vitnisburði þá, sem fram hafa komið til stuðnings ákærunni á hendur yður um þátt ' töku í uppreisn og sjóráni. Og við höfum enn fremur hlustað , á vörn yðar. Við höfum rannsakað og yfirvegað framburð vitnanna og rétturinn er þeirrar skoðunar, að ásakanirnar á hendur yður séu sannaðar. Því dæmist rétt vera, að þér verð- ið líflátinn, hengdur um borð í einu af skipum Hans Hátignar á þeim tíma, sem aðmírállinn ákveður, Ég beið eftir því að heyra meira, enda þótt ég vissi, að ekki yrði fleira sagt. Svo heyrði ég rödd segja: — Fanginn má fara. Ég sneri mér við og gekk út úr salnum til hinna fang- anna, sem biðu. Ég var allur dofinn. En þó þótti mér vænt um, að þessari píslargöngu var nú bráðum lokið. Þegar dómurinn var les- inn varð ég hálflamaður. En svipur minn hefir víst ekki gef ið neitt til kynna, því að Morrison spurði: — Hvernig fór, Byam? — Það á að hengja mig, sagði ég. Ég mun sennilega

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.