Tíminn - 16.06.1917, Blaðsíða 4

56
Tí MINN
hann stóð uppi í »Slippnum«. Var
verið að þurka þilfarið. Skemdir
urðu ekki miklar og náðu ekki til
vjelarúmsins. Vjelskipið »Gissur
hvíti« annaðist áætlunarferðina síð-
ustu til Borgarness.
Sleplian 61. Stepliansson er með-
al farþega á Gullfossi. Verður komu
hans fagnað með samsæti í Iðnó
17. þ. m. — að öllu forfallaiausu.
,,Fálkinna bjargaði tveim sjó-
mönnum á leið sinni hingað síð-
ustu ferðina. Var það stuttu fyrir
norðan Færeyjar. Voru þeir einir
lifandi af skipshöfninni, en skipið
var á leið til Rússlands með her-
gögn frá Englandi. Lenti það í harðri
hríð við þýzkan kafbát, áður en
hann sökli þvi. Höfðu mennirnir
rekið á fleka nálega vikutima áð-
ur en þeim var bjargað.
Mataruppboðin. Einhver örugg-
asti gróðavegur fyrir reykvíska
kaupmenn virðist nú vera að selja
skemdar matvörur á uppboði. Hér
hafa verið haldin slik uppboð á
matvöru upp á síðkastið og er
margreynt að verðið verður langt
fyrir ofan sannvirði á óskemdum
mat. í*rent veldur: hræðsla við mat-
arskort, gjaldfrestur í bili og sú
alkunna heimska sem grípur marga
á uppboðum.
Hámarksverð hefir bæzt eitt í
liópinn, á eggjum. Það er á inn-
lendum eggjum kr. 280 en á út-
lendum kr. 2,50 fyrir kilóið.
Útsæði. Eitthvað er að greiðast
úr með kartöfluvandræðin til út-
sæðis. Borgarstjóra hepnaðist að
tryggja bænum 100 tn. er flugu út
á svipstundu.
Ragnar Ásgeirsson garðyrkju-
maður er einn í ílokki landanna
ytra, sem gerir landi sínu sóma.
Hann lauk prófi við garðyrkju-
skólann á »Vilvorde« á Sjálandi
fyrir tveim árum með ágætum
vitnisburði. En nú er hann orðinn
kennari við skólann og gengur
næstur skólastjóra.
Sambandsþing U. M. F. J. liófst
14. júni í Bárubúð. Fulltrúar alls
21, af þeim voru aðkoinnir 3 af
Vesturlandi, 4 úr Norðurlandi, 2
Skaftafellssýslum. Hinir allir úr
Reýkjavík eða nærsýslunum. —
Sambandsstjóri* var kosinn Jónas
Jónsson kennari, en meðstjórnend-
ur Guðm. Jónsson frá Brennu og
Jón Kjartansson kennari.
Stórstúkuþing Goodtemplara
hófst í Hafnarfirði 5. þ. m. Var
þar kosin ný framkvæmdarnefnd
stórstúkunnar og er Pétur bóksali
Halldórsson stórteplar, þ. e. for-
maðurreglunnar. Stjórn reglunnar
skipa auk hans: Einar Kvaran rit-
höfundur, Guðm. Guðmundsson
skáld, Þorv. Þorvarðarson prent-
smiðjusljóri, Ottó N. Þorláksson
verkamaður, Jón Arnason prentari,
Sig. Eiríksson regluboði, Jóh. Ögm.
Oddsson kaupm. og Þórður
Bjarnason kaupm. Á reglan hér
góðum kröftum á að skipa.
Prestastefnan árlega verður hald-
in hér í bænum dagana 26.—28.
júní.
Bannmálið. Ekkert mál er mönn-
um jafn tíðrætt um nú og aðflutn-
ingsmálið, að dýrtíðarmálinu einu
undanskildu. Hervæðast nú báðir
flokkar af alefli, bannmenn og and-
banningar. Er undirskriftum safn-
að um land alt af hvorumtveggju,
sem koma munu fyrir sjónir al-
þingismönnum. Bannmenn áttu
góðum sigri að fagna á ísafirði og
svo myndi víðast reynast, úr því
svo fór þar.
Með Fálkanum kom auk for-
sælisráðherrans og margra kaup-
sýslumanna Sigfús Blöndal bóka-
vörður frá Kaupmannahöfn. Ætlar
hann að dveljast hér um hríð og
fullsemja orðabók sína. Sömuleiðis
koin með skipinu cand. theol. Ás-
geir Ásgeirsson, sem stundað hefir
framhaldsnám við háskóla i Dan-
mörku og Svíþjóð síðastliðinn vet-
ur og hegið til þess utanfararstyrk
guðfræjiþsdeildarinnar hérna.
Brunnin skip. Fjögur tiinburskip
voru á leiðinni frá Svíþjóð til ís-
lands. Áttu Tvö að fara til Hafoar-
fjarðar, en tvö til Akureyrar.
Hreptu þau öll sama hlutskifti,
urðu á vegi þýzkra kafbáta sem
brendu þau. Frélt er að skipshafn-
ir hafi bjargast af tveimur.
Ilúnavatnasýstu 30 apríl. Tíðin
var mjög góð frá því viku fyrir
þorra þar til páskahríðina gerði.
í henni fórust 5 kindur á einum
bæ á Skagaslrönd og eitthvað íleiri
á öðrum bæ þar skamt frá. Frá
páskum frain um fyrstu sumar-
helgi var hér mikill snjór og hrið-
ar öðru hvoru, en fyrsta sunndag
í sumri gerði asahláku, enda leysti
þá afarmikið svo jörð er mikið til
auð nema til hálsa.
Samgönguleysið hefir verið helzta
áhyggjuefni manna hér í vetur og
vor. Á Blöndós hefir ekkert skip
komið síðan í október í liaust,
nema tveir dallar, hét annar Ágústa
kom í febr. og tók eitthvað af vör-
um til burtflutnings frá einni verzl-
un en hinn hét Expedit, er kom
með vörur frá landsstjórninni og
hafði svo lofað að taka ísl. vörur
héðan. Vóru verzlanir því búnar
að hafa mikinn undirbúning með
þær, en meðan stendur sem hæst
með uppskipun landssjóðsvaranna,
rýkur skipið í burtu í bezta veðri
með meiri hluta þeirra og leggur
þær svo upp á Hólmavík. Auðvitað
fór það ekki með neitt héðan.
3. þ. m. kom svo skipið »GIyg«
hingað til að flytja héðan nokkuð
af kjötinu til Akureyrar i veg fyrir
millilandaskipin, sem virðast alveg
hætt að koma hér. Ennþá er þó
hér alt kjöt, sem selt hefir verið
Sambandi samvinnufélaganna.
Nú er tíð liér afar-köld, bruna-
írost á hverri nóttu og suma daga
klöknar sáralítið, horfir því óvæn-
lega með sauðburðinn sem á að
byrja um fimtu helgina.
Hornaíirði 24. maí. Hér gengu
megnustu harðindi allan Einmán-
uð og þar til 3 vikur af sumri.
Yfir tók þó páskaveðrið. Á páska-
daginn ofsa-norðanbylur með hörku-
frosti og kafaldi miklu. Urðu mjög
miklir skaðar í því veðri. Jarðir í
Lóni og Mýrum skemdust ákaflega
mikið af sand- og grjótfoki, og
fénaður fórst á Mýrum á þessum
bæjum: 1 Flatey nál. 40 sauðir, í
Hólmi 13 sauðir, í Heinabergi nál.
30 fjár, í Hafnarnesi hér í Nesjum
um 30 sauðir. Mótorbátar af Aust-
fjörðum lágu þá á Hornafirði, og
hvolfdi 2 af þeim, en náðust strax
upp aftur, lítt slcemdir, eftir veðr-
ið. Menn voru engir á þeim. Mað-
ur varð úti á Hornafjarðarfljótum
á páskadaginn, Eiríkur Jónsson frá
Haukafeili á Mýrum, ungur þrek-
maður, var á leið heim til sín.
Athugascrad
þessi hefði komið í síðasta blaði
ef komin hefði verið til ritstjóra:
í 11 tölublaði »Tímans« er þess
getið, að eg telji Tjörneskolin á við
skozk kol að gæðum.
í skýrslu minni til Stjórnarráðs-
ins er það tekið fram, að kolin
jafnist á við beziu brúnkol eða
léleg steinkol.
Nú má t. d. gera ráð fyrir, að
kol þau er eg rannsakaði hafi ver-
ið úrvalssýnishorn og þess vegna
er óvist hvort kolin yfirleitt reyn-
ast eins vel. Síðar verður rannsak-
að heildarsýnishorn afkolunum og
verður þá fremur sagt með vissu
um gæði þeirra yfirleitt.
Hvernig sem Tjörneskolin kunna
að reynast, þá er víst að sýnishorn
það er sent var til rannsóknar var
talsvert betra en önnur íslenzk kol
sem Ransóknaratofunni hafa borist
hingað til og gefur það góðar vonir
um að Tjörneskolin séu vel nothæf.
Þetta vildi eg taka fram til þess
að koma í veg fyrir misskilning.
Reykjavík 1. júní 1917.
Gisli Guðmundsson,
Amaryllis.
Skáldsaga.
, Eftir
Georgios Drosinis.
Eg tók við blöðunum og settist
við að lesa. Með mestu erfiðis-
munum gat eg stafað mig fram
úr þeim, við skinið af blaktandi
kertaljósinu. Skriftin hans Stef-
anosar er líka það hræðilegasta
hrafnaspark, sem eg hefi séð á
æfi minni. — Og svo er sagt, að
af rithöndinni megi þekkja hvaða
mann við höfum að geyma. —
Það er nú rétt svo sem, eða hitt
þó heldur!
IV.
Ormur í blómunum.
Sami lágvaxni, fustanella-klæddi
maðurinn, sem í fyrra skiftið kom
og opnaði fyrir mér. Hann fylgdi
mér nú ekki inn í lystihúsið,
heldur rakleiðis inn í laufskálann,
En hvað alt var snoturt þar
inni! Alt var hreint og fágað og
samræmi og sveitaleg einfeldni
hvíldi yfir öllu. Borð, skápar og
stólar voru gerðir af eskitré og
gólfábreiður og dyratjöld af marg-
litum heimaofnum dúkum. Á
veggjunum héngu fáeinar mynd-
ir af ættingjum fjölskildunnar, og
á borðinu stóðu blómglös, full af
rósum, nokkrar bækur, steinmol-
a.r, málmbrót og kufungar lá þar
hvað innanum annað. Á einu
borðinu voru forn blómker og
lampar, sem fundist höíðu niður-
grafin á akri nokkrum.
Herbergi það sem mér var fylgt
inn í var bæði dagstofa og borð-
stofa.
Herra Anastasius sem hafði
verið niðursokkinn i fræðirit
nokkurt um garðrækt lagði nú
frá sér bókina er eg kom inn,
tók af sér gleraugun og stóð á
fætur til þess, að taka á móti
mér.
Við byrjuðum samræðurnar ó-
sjálfrátt á því, að tala um hók
þá, sem hann hafði verið að lesa,
og ræddum við fyrst á víð og
dreif um garðrækt. Var það hon-
um hin mesta ánægja að miðla
mér af þekkingu sinni, þar sem
svo vel vildi til að eg var mesti
fáfræðingur í öllu því, sem að
garðrækt laut.
Eg dáðist mjög að rósum hans
og tók hann þá eitt af blóm-
glösunum og fór að segja mér
nöínin á hinum ýmsu tegundum.
»Þær eru af góðri tegund. Eg
hef flult þær allar hingað frá
Evrópu«, sagði hann. »Margar
þeirra eru mjög sjaldgæfar og eg
hefi haft mikið fyrir þvi, að ná í
þær og rækta. Þessi hérna heitir
Comta Cavaur, og þessi með
fallega litblænum og kringlótta
bikarnum heitir Auguste Miev Svo
hefi eg haft mikið fyrir því að á-
kveða til hvaða tegundar þessi
hvíta heyrir, hún er með bláum
röndum éins og þér sjáið. Hún
er alveg óþekt og lýsing á henni
finst eklci í neinum fræðibókum.
Eg veit ekki hvernig á henni
stendur hér. Dóltir mín fann
hana fyrst og skýrði hana eins
og liún hafði rétt til. Hún nefndi
hana Amaryllis. Eg ætla að senda
hana til Evrópu svo að lýsing á
lienni geti komist í fræðibækur
og hún fái að halda nafninu.«
Ritstjóri:
Guðbrandnr Mag-nússon.
Hótel ísland 27.
Sími 367.
Prentsmiðjan Gutenberg.