Tíminn - 28.01.1922, Blaðsíða 4

f
16
T 1 M I N N
fram hjá lögfræðingunum, þá eru
eftir t. d. þeir stórmerku menn
Ólafur Briem og síra. Skúli Skúla-
son.
Með hinum fylstu rökum hefir
Tíminn haldið því fram að hér
væri um óþarfa og óhæfa fjár-
eyðslu að ræða. Og þá kemur
spurningin: Hversvegna var þetta
gert?
Ástæðan liggur alveg beint
við — þó að önnur hliðstæð dæmi
væru ekki til enn frekari söxm-
unar.
Sigurði yngra frá Vigur var
veitt þetta embætti af því að
hann er sonur eins þess þing-
manns, sem öflugast styður
landsstjórnina.
það hlýtur eitthvað að liggja
bak við þegar landsstjórnin eyðir
þannig fé algerlega að óþörfu.
það er engin skýring til önnur
en þessi.
Sannleikanum er hver sárreið-
afstur.
þessum óhrekjanlega sannleika
vei'ður Sigurður yngri svo æfar-
reiður, að á laugardaginn var
ræðst hann á mig með ógurlega
langri og ógurlega flónslega rit-
aðri skammagrein. Nálega ekkert
af greininni fjallar um efnið, dá-
lítill hluti hennar um heiðarleik
föður hans og hans sjálfs, en
langmestur hlutinn eru ærumeið-
andi persónuleg ummæli um
mig. Eru þar margir þættir
„prívat“-lífs míns dregnir fram á
þann hátt sem honum hefir þótt
við eiga.
Tilgangur hans er vitanlega sá
að fá mig til að gjöra hið sama,
til þess að kjarni málsins gleym-
ist.
Tilgangur hans er sá að koma
fyrir kattarnef þeirri viðleitni
minni að átelja óhæfilega með-
ferð landsstjórnarinnar með
landsfé, og stjórnmálaspillinguna,
svo að endi verði á það bundinn.
Honum mun ekki takast' það.
Eg hefi enga tilhneigingu til að
hefna mín á honum og svara hon-
um í sama tón. þó ekki lægi til
þess önnur ástæða, þá er sú nóg,
að eg þekki hina sálfræðilegu á-
stæðu til þess að hann hefir rit-
að slíka grein.
það er miklu alvarlegra að gera
öðrum rangt, en að verða fyrir
röngu.
þjóðina varðar ekkert um „prí-
vat“ líf Sigurðar yngra, fremur
en um mitt.
En um hitt varðar alþjóð ís-
lands: ef landsstjórnin snarar út
fé úr ríkissjóði .öldungis í þarf-
leysu, ef landsstjórnin notar að-
stöðu sína til þess að styrkja
stuðningsmenn sína fjárhagslega,
með því að veita þeim embætti
að óþörfu.
þessvegna hefi eg nú svarað
þér með rökum, Sigurður, en ekki
með skömmum. Svarað með því
að útskýra málið, þannig að þjóð-
in eigi hægt um vik að kveða upp
dóm um framkomu okkar bekkjar-
bræðranna.
Eg öfunda þig ekki af þeim
dómi. Hann mun liggja yfir ófar-
inni æfi þinni eins og skuggi. Eg
hefði gjarna kosið þér annað
hlutskifti.
Ályktarorð.
Eg ætla að ljúka þessu máli
með fáum ályktarorðum.
Landsstjórnin hefir drýgt tvö-
falda synd:
Hún hefir eytt fé landsins að
óþörfu með því að taka nýjan og
óþarfan starfsmann í opinbera
þjónustu.
Hún hefir enn aukið á stjórn-
málaspillinguna í landinu, þar eð
hún gerði þetta til þess að tryggja
sig í sessi.
þú, Sigrurður yngri, hefir ekki
farið betri för.
Vegna persónulegra hagsmuna
þinna hefir þú gripið til þess ó-
yndisúrræðis að láta vörn þína
vera eintómar persónulegar sví-
virðingar um mig.
Mér gekk aftur á móti ekkert
/
annað til en að koma í veg fyrir
stjórnmálaspillingu og óþarfa
fjáreyðslu á þeim tímum er þjóð-
in er stödd á glötunarbarmi gjald-
þrotsins.
Ólíkt höfumst við að.
Eg þakka þér það tilefni sem
þú hefir gefið mér til að rök-
styðja mál mitt.
Tryggvi þórhalUson.
----o----
Á víð og dreíS.
Skrítið námsskeið.
Ræktunarfélag 'Norðurlands hélt
námsskeið á Akureyri nýverið.
Búnaðarfélagið sendi tvo fyrirles-
ara. Ritstjóri Dags, Jónas þor-
bergsson, bauðst til að halda þar
fyrirlestur um samvinnumál. Var
því vel tekið í fyrstu, en síðan
neitað. Borið við, að alt myndi
fara í bál og brand ef hreyft væri
við verslunarmálunum. Ræktunar-
félagið er félag bænda, sem lang-
flestir eru samvinnumenn. En
stjórn félagsins er líklega meir á
bandi milliliðanna, heldur en bú-
ast mætti við. Fróðlegt hyað næst
fréttist af félaginu.
Til samanburðar.
Fyrir nokkrum árum flettu
blöð í Khöfn ofan af óþörfu
starfsmannahaldi í einni skrif-
stofu, sem átti að vinna í þágu
almennings. Sögðu að skrifararn-
ir kæmu á morgijana, hefðu ekk-
ert að gera, læsu blöðin, fengju
sér litlaskatt og færu svo heim.
Einhverjar af undirtyllunum fóru
af stað — í blöðin — til að verja
sig. En þá voru þeir kaffærðir
með aðfinslum frá tveim hliðum.
Yfirmenn undirtyllanna sögðu að
þeir ættu ekki tala, hefðu engan
rétt til að tala um slík mál. þeir
væru bara verkfæri. Ef nokkur
svaraði eða gæfi skýringar, væru
það yfirmennirnir'. Að sama skapi
gerðu andstöðublöðin gys að
þessum vesalingum. Gaman að
vita hvort íslenska stjórnin fylg-
ir nú fordæmi dönsku mömmu.
Hefir stundum verið gert þegar
síður skyldi. Eða er fé fóstra
líkt?
Baðhús Reykjavíkur.
Reykjavík á leikfimishús handa
börnum sínum, en ekki baðhús.
Aldrei hægt að reisa það fyrir fá-
tækt, þótt miljónir hafi verið
lagðar í gas og rafmagn. Borgar-
stjóri og J. þorl. alt af lagst á
móti. í fyrra vetur heimtaði hin
frjálslynda skólanefnd fé til bað-
húss. Fjárveiting, 50 þús., marð-
ist í gegn. Á móti borgarstjóri,
J. þorl. og Sigurður Jónsson, einn
af kennurum skólans, sem stend-
ur á móti umbótunum. Sást þar
umhyggja þess flokks fyrir vel-
ferð barnanna. Undir leikfiinis-
húsi barnaskólans var geysistór
ónotaður kjallari, sem sjálfsagður
var fyrir baðhús. En þeir verk-
fróðu menn litu öðruvísi á. Dar.sk-
ur verkfræðingur gerði teikn-
ingu. Vildi byggja fyrir alt
að 50 þús. kr. steinhús við enda
leikfimishússins. Skyldu þar vera
5 bunur, handa 14—1500 börn-
um. Björn Jakobsson leikfimis-
kennari og teiknikennari barna-
skólans sáu teikningu þessa og
sönnuðu, að fráleit vitleysa væri
að byggja slíkt baðhús. Veitti
ekki af 30 bunum og tveimur her-
bergjum til að klæða sig úr og í.
Næst skal sagt frá, hversu vin-
um skólans tókst að eyðileggja
það.
Vantraust Rangæinga.
Vantraustið á stjórnina sam-
þyktu Landeyjamenn á þingmála-
fundi í einu hljóði: 1. Fyrir und-
anhald gagnvart kúgun Spán-
verja. 2. Vegna ríkislántökunnar.
3. Fyrir meðferð á láninu. 4. Fyrir
að vanrækja rannsókn landráða-
málsins. 5. Fyrir að horfa að-
gerðalaus á innflutningshöftin
Jördin HKelar
í Borgarflrði, ásamt hjáleigunni Hrísás, fæst til kaups og ábúðar í
næstu fardögum. Semjið við ábúanda jarðarinnar,
Eyjólf V. Sigurðsson, Melum.
Hér með tilkynnist að öll bókbandsvinna er lækkuð í verði. Enn-
fremur að sama verðlag er hjá öllum bókbandsverkstofum bæjarins.
Reykjavík 20. janúar 1922.
Arsæll Árnason. Félagsbókbandið (Þ. Grunnarsson).
Bókband ísafoldarprentsm. h. f.
Brynjólfur Mag-nússon. Arinbj. Sveinbjarnarson.
G-uðgeir Jónsson.
Ársfnndur
Búnaðarfélags islands
vei’ður haldinn í Iðnaðarmannahúsinu í Reykjavík, þriðjudaginn 21.
mars n. k. og byrjar kl. 4 síðdegis.
Þar verður skýrt frá fjárhag félagsiús, framkvæmdum þess og
fyrirætlunum, rædd búnaðarmálefni og bornar upp tillögur, er fundur-
inn óskar að .búnaðarþingið taki til greina.
Reykjavík, 18. jan. 1922.
í fjarveru forseta.
Eiwa.i’ Helgrason.
laaiassa,®8 sstödux1
Formanns-, gjaldkera- og bókarastörfin við Spailsjóð Húnavatns-
sýslu eru laus til umsóknar.
Gjaldkera verður séð fyrir húsnæði, ef með þarf.
Umsóknir sendist fyrir 5. mars næstk. til sýslumannsins í Húna-
vatnssýslu, sem gefur nánari upplýsingar.
höfð að engu. 6. Fyrir orðufarg-
anið. Loks samþykt að heimta
ströng innflutningshöft og út-
flutningsnefnd. **
----o---
Villur vega.
Jóni bónda Hannessyni á Und-
irfelli hefir orðið það á, að rita
um mál í Morgunblaðið, sem
snertir samvinnufélögin. Hann er
þó einn af elstu félagsmönnum
Kaupfélags Austur-Húnvetninga
og var fulltrúi á aðalfund Sam-
bandsins síðastliðið vor.
Eina hugsanlega afsökunin er
sú, að ókunnugleiki valdi.
Ætti það þó að vera á allra vit-
orði að Morgunblaðið er gefið út
af heiftúðugustu óvinum sam-
vinnufélaganna. það er beinlínis
rekið með þann tilgang fyrir aug-
um fyrst og fremst að vinna ó-
gagn félagsskap samvinnumanna
um alt ísland. þetta er hið háleita
markmið þess blaðs.
Bein afleiðing þessa er sú að
Morgunblaðið tekur ekki aðrar
blaðagreinar en þær sem það álít-
ur að vinni félagsskap samvinnu-
manna ógagn, beinlínis eða óbein-
línis.
Grein Jóns var ádeila á blað
sámvinnumanna nyrðra. þess-
vegna tók Morgunblaðið greinina.
það hugðist þarna að geta blás-
ið að ófriðareldi milli samvinnu-
manna innbyrðis. Mundi það ein-
hver hin kærasta fregn f þeim
herbúðum.
Tíminn vill mjög alvarlega
benda Jóni Ilannessyni á það, að
hann hefir þarna farið villur
vegar.
Innbyrðis deilumál hljóta æ að
rísa í hóp samvinnumanna. En
þeir mega aldrei sækja vopn yfir
í herbúðir hinna römmustu óvina
í þeirri deilu.
„Að tvístra og sigra“ var orð-
tak Rómverja.
Sem einn maðui’ eigum við að
standa út á við samvinnumenn-
irnir, allra helst nú, þegar úrslita-
orusta er háð um það, hvort
sjálfbjargarviðleitni okkar stand-
ist hina erfiðustu tíma, eða hvort
aftur á að ganga undir ok kaup-
mannsins.
Annars skal það tekið fram, að
af grein J. H. virðist mega draga
þá ályktun að einstökum fundar-
mönnum hafi verið bannað að at-
huga reikninga Sambandsins. Er
það með öllu tilhæfulaust. Á
fundi þessum æskti framkvæmda-
stjóri þess sérstaklega að nefnd
manna athugaði hina endurskoð-
iðu reikninga. Fulltrúar Hún
vetninga (J. J. L. og J. H.) unnu
stöðugt með þeirri nefnd, töldu
sig hafa fengið fullnægjandi upp-
lýsingar og greiddu atkvæði með
svohljóðandi ályktun sem nefnd-
in bar fram og samþykt var í
einu hljóði:
„Fundurinn lýsir ánægju sinni
yfir fjárhag Sambandsins og tel-
ur hann tryggan. Sömuleiðis lýs-
ir fundurinn fylsta trausti á fram-
kvæmdastjórn Sambandsins og
vottar henni þakkir fyrir vel unn-
ið starf“.
í þessu ljósi er grein J. H. enn
óskiljanlegri.
-----o----
1 dag eru liðin 10 ár síðan
íþróttasamband Islands var
stofnað hér í bænum.
Markmið I. S. í. er það, a ð
auka félög'unum afl og samtök
með því að þau lúti öll einni yfir-
stjórn og hlíti allsherjarreglum,
a ð vera fulltrúi íslands um öll
íþróttamál gagnvart öðrum þjóð-
um og að styðja af fremsta
megni íþróttir og fimleika, er
horfa til eflingar líkamlegri og
andlegri orku hinnar íslensku
þjóðar.
I. S. í. átti allörðugt uppdrátt-
ar í fyrstu. Gekk illa að koma fé-
lögunum í skilning um að þau
þyrftu að hafa samband og sam-
vinnu. En þetta er óðum að breyt-
ast. Eru sambandsfélögin nú alls
orðin 96 að tölu.
Sambandið hefir alls látið iðka
18 íþróttagreinar. J>að hefir gef-
ið út átta bækur um íþróttir og
íþróttamál: Lög og leikreglur í.
S. I., Knattspyrnulög í. S. í.,
Glímubók í. S. I., Almennar regl-
ur í. S. í. um knattspyrnumót,
Heragabálk skáta, Olympíuförina
1912 og Ákvæði um afreksmerki
I. S. I., Handbók skátaforingja og
Sundbók I. S. I. 1. hefti en 2.
hefti er á leiðinni.
Auk þessa hefir I. S. í. séð um
sendiför íslenskra íþróttamanna á
olympisku leikina 1912 og 1920 og
tekið á móti erlendum íþrótta-
mönnum: dönsku knattspymu-
mönnunum 1918 og norsku fim-
leikamönnunum 1921.
Styrks hefir Sambandið notið
úr ríkissjóði enda verið ráðunaut-
ur stjórnarinnar um öll íþrótta-
mál.
Axel Tuliníus fyi’verandi sýslu-
maður hefir verið formaður I. S.
í. frá upphafi og unnið mikið og
gott starf í þarfir íþróttanna.
----o----
Tíðin. Eimuna blíða hefir ver-
ið undanfarna dag um land alt.
Málssókn. Stjórnarráðið hefir
ákveðið að láta höfða mál gegn
6 mönnum út af viðburðunum
sem gerðust um brottvísun rúss-
neska drengsins. Eru það þessir
menn: Ólafur Friðriksson rit-
stjóri, Hinrik Ottósson stud. jur.,
Markús Jónsson, Reimar Eyjólfs-
son, Jónas Magnússon og Ásgeir
M. Guðjónsson.
Páfinn dó úr lungnabólgu á
laugardaginn var.
Bannmenn í Svíþjóð bera fram
tillögu um það á ríkisþingi Svía
að þjóðaratkvæðagreiðsla fari
fram um vínsölubann á næsta ári.
Grein Lárusar H. Bjamason
hæstaréttardómara, sem birst hef-
ir í blaðinu undanfarið, kemur út
sérprentuð von bráðar.
Um 200 manns borðar nú dag-
lega hjá Samverjanum. Flestir
eru gestimir börn.
Forsætisráðherra kom heim
með Gullfossi um miðja viku.
Inflúensan. í símskeyti sem birt
er í þessum mánuði í Berlingske
Tidende um inflúensuna í Ham-
borg segir svo að það sé hin skæð-
asta sótt sem þar hafi gengið síð-
an kóleran var á ferðinni.
----o----
Óþörf eyðsla
á. landsfé.
Stjórnin hefir nú um langt
skeið haft Gunnar Egilson fyrir
erindreka á Suðurlöndum með 20
þús. kr. árslaunum. Starf þetta
var fyrirsjáanlega óþarft. Fisk-
salan að heita má öll í höndum
4—5 útlendinga. Ítalía, þar sem
G. E. hefir lengst af dvalið, nær
því gjaldþrota, og sárlítil versl-
un verið þar með fisk. Og í þokka-
bót lét stjórnin manninn aldrei fá
erindisbréf, af hræðslu við Dani.
Ilafði hann því ekkert á að
byggja, að hann væri í landsins
þjónustu. í þetta er nú búið að
eyða alt að 40 þúsundum. Auk
þess skuldaði Gunnar landinu
20—30 þús. þegar hann var send-
ur til Genúa, frá því hann var
sendimaður í Ameríku. þykir ó-
líklegt að sú skuld verði goldin.
pað sýnir smekk Jóns Magnús-
sonar að senda Gunnar sem erind-
reka í annað sinn, áður en hann
hafði staðið skil á fyrri skuldinni.
A. + B.
Ritstjóri:
Tryggvi þórliallsson
Laufási. Sími 91.
Prentsmiðjan Acta.