Tíminn - 16.01.1932, Blaðsíða 3

TlMíNN
7
Framsóknarfél. Keykjavikur
heldur fund í Sambandshúsinu þriðjudaginn 19. þ. m. kl. 8V2 síðd.
Eysteinn Jónsson skattstjóri hefur umræður um skattamál.
Félagar eru beðnir að hafa með sér skírteini og sýna þau
við innganginn. Þeir félagar, sem enn hafa ekki fengið skírteini
starfsársins 1931—32, geta fengið þau afhent á afgreiðslu Tím-
ans eða á fundinum.
Nýir félagar verða teknir inn í fundarbyrjun.
—, -- Félagsstjórnin.
deilan, frumhlaup I-Ielga Tómassonar
og Jóns porlákssonar á hingvöllum
á 1000 ára hátíðinni. Geta nú pús-
undir manna lesið i bláu bókinni
írumskjal þessarar miklu deilu. N.
Trúin á samkeppnina.
Vísir hneykslast á þvi, að Timinn
skuli hafa lialdið því fram, að „trúin
á samkeppnina sé trú þeirra manna,
sem hafa sigrað eða hafa von um að
sigra í líísbaráttunni". Af þessum
ummælum dregur blaðið þá ályktun,
að vantrúin á samkeppnina fyrirfinn-
ist aðeins hjá þeim, sem orðið hai'i
undir í lifsbaráttunni. Sem betur fer
eru til menn, sém hafa þolað að
sigra í barátunni án þess að glata
sál sinni i tilbeiðslu íyrir þeirri dýrs-
legu siðmenningu, sem býður liinum
sterkustu að troða lítilmagnana und-
ir fótum. Hitt er sorglegur sannleikur
eigi síður, að fjöldi manna, sem glat-
að hafa framtíð sinni og lífsgæfu
samkeppnishetjunum til dýrðar, er
haldinn af barnslegri dýrkun á
„hinni frjálsu samkeppni" á sama
hátt og óbreyttir hermenn í ófriði
láta innræta sér hrifningu yfir því
að ganga út í opinn dauðann til að
fullnægja hégómagirnd metnaðar-
sjúkra liershöfðingja. Ef meirililuti
þeirra manna, sem hart verða úti i :
lífsbaráttunni, gjörði sér grein fyrir 1
bölvun samkeppninnar fyrir þá
sjálfa, væru dagar hennar löngu tald-
ir. þetta er höfundi Vísisgreinarinn-
ar sjálfsagt vel ljóst. En í heilabúi
hans er sýnilega alltaí þröngt fyrir
hugsjónir þeirra manna, sem ekki
liafa ánægju aí því að njóta góös aí
veikleika þeirra, sem minna máttar
eru.
-----0----
íslenzka vikan. það, sem á að ein-
kenna þá viku er, að íslenzk fram-
leiðsla verði á boðstólum í öllum
verzlunum á landinu, og yfirleitt á
þá að hvetja þjóðina til að kaupa
íslenzkar vörur. þetta er nýmæli hér,
en aðrai' þjóðir nota slíka aðferð til
að vinna að útbreiðslu innlendra
vara. í Reykjavík eru nú hafin sam-
lök um undirbúning „íslenzku vik-
unnar“. Var haldinn fundur um mál-
ið í fyrradag. Mættir voru þar full-
trúar frá Sambandi ísl. samvinnu-
félaga, Félagi ísl. stórkaupmanna,
Iðnaðarmannafélaginu, Sláturfélagi
Suðurlands, kaupmanna- og verzlun-
aimannafélögunum í Reykjavík og
ýmsum iðnaðarfyrirtækjum, en fram-
leiða ísl. vörur. Akveðið var að
hrinda málinu í framkvæmd nú í
vor, og var kosið til þess 9 manna
fulltrúaráð. í stjórn þess voru kosn-
ir Helgi Bergs forstjóri, Brynjólfur
þorsteinsson bankafulltrúi og Gísli
Sigurbjömsson verzlunarmaður.
litið var gert, þá hefðum við stórlega
brotið siðferðislega ef ekki lagalega
skyldu okkar gagnvart öllum skuld-
heimtumönnum Einkasölunnar. því
að þótt lög fyrirskipi þeim, sem sér
fram á yfirvofanda gjaldþrot, að af-
henda bú sitt þegar til skipta, má
hverjum manni vera hitt jjóst, að
sá maður, sem ekki telur fyrirtæki
það, sem hann veitir forstöðu, svo
illa komið að neinar sérstakar líkur
séu fyrir gjaldþroti, gerist mjög sek-
ur gagnvai't skuldheimtumör.num
sínum með þvi að stofna til þess
stórtaps, sem ávalt má gera ráð fyrir
að hljóti að leiða af gjaldþrotameð-
ferð bús, þótt það hefði annars getað
komizt af og haft líkur til að geta
greitt öllum kröfur þeirra að fullu.
Hér skulu engar brigður á það born-
ar, að skilanefnd sú, sem fer með
gjaldþrotabú Einkasölunnar, muni
leysa starf sitt svo vel af hendi sem
vænta má af skilanefnd í slíku búi.
Nefndárnennirnir njóta fylUta
trausts. En þess má alls ekki vænta,
að þessir menn, fremur en aðrir góð
ir skiptaráðendur búa, geti gert und-
antekningu frá þeirri föstu reglu, að
bú með umfangsmiklum viðskiptum
sem tekin eru undir gj.aldþrotaskipti
á miðju starfsári, gefa alltaf stórum
verri niðurstöðu fyrir alla aðila en
ætla mætti að hefði komið fram. cf
reksturinn hefði getað haldið ótrufl-
aðru áfram undir sæmilegri stjórn.
þessu veldur að sjálfsögðu röskun sú
á venjulegum viðskiptum, sem gjald-
þrotabússkipti hafa ávallt i för með
sér. Af þessum sökum þarf það eng-
um að ltoma á óvart, þótt útkoma
þessara búskipta verði stórum verri
en gert er ráð fyrir í framanritaðri
greinargjörð um efnahag Einkasöl-
Fréttir
Ásgeir Ásgeirsson ijármálaráðherra
fór utan með Brúarfossi í gær. Fer
hann fyrir hönd íoi'sætisráðherra með
lagafi'umvörp ríkisstjóraarinnar á
konungsfund.
Bjami Ásgeirsson alþm. fór sömu-
leiðis utan með Brúarfossi, til þess,
fyrir hönd Búnaðarfélagsins, að
kynna sér kreppuráðstafanir, sem
nú er verið að gjöra i Danmörku
viðvíkjandi landbúnaðinum þar.
Kemur hann aftur úr þeirri för áð-
ur cn auka-búnaðarþingið kemur
saman um miðjan næsta mánuð.
Látinn er 28. f. m. í Viðvík við
Stykkishólm Sveinbjörn Guðmunds-
son bóndi þar, dugnaðar- og sæmd-
armaður.
Framsóknarfélag Reykjavíkur lield-
ur fund á þriðjudaginn ltemur (sjá
augl.).
Sakamálsrannsókn á' ísafirði. —
Nokkrir menn úr Raílýsingarfélagi
Isafjarðarkaupstaðar hafa fyrir
nokkru kært iélagsstjórnina fyrir að
liafa misbeitt aðstöðu sinni gagn-
vart félaginu. Ríkisstjómin hefir
skipað Ólai þorgrímsson lögfræðing
i Rvík setudómara i málinu, og
hefir hann nú með höndum yfir-
lieyrslur og rannsóknir þar vestra.
Skýrsla um þrjú fyrstu starfsár
Laugarvatnsskólans (1928—31) er ný-
komin út. Fyrsta árið voru nemend-
ur skólans 24. Var þá bygging skói-
ans skamrnt á veg komin. Skóla-
stjóri það ár var sr. Jakob Lárusson
i Holti. Annað árið voru nemendur
83. þá tók Bjarni Bjarnason, áður
skólastjóri í Hafnarfirði, við stjórn
skólans og hefir haft hana á liendi
síðan. í fyrra voru nemendur 124,
úi' svo að segja öllum héröðum
landsins. Skólaskýrslunni fylgja ræð-
ur og ritgjörðir eftir Guðm. Bjöm-
son fyrv. iandlækni, Guðm. Finn-
bogason landsbókavörð og þói'ð
Kristleifsson söngkennara skólans,
kvæði það er þorsteinn Gíslason orti
við vixlu skólans liaustið 1928 ásamt
lögum eftir Sigvalda Kaldalóns og
Pál lsólfsson, ennfremui' kvæði Jak-
obs Tliorarensens til skólans með
lagi eftir Emil Thoroddsen. pá eru í
skýrslunni nokkrar myndir úr skóla-
lífinu. Námsgreinar skóians eru:
íslenzka, stæi'ðfræði, fimleikar, teikn-
ing, lestur, skrift, enska, danska,
félagsfræði, mannkynssaga, heilsu-
fræði, grasafræði, íslandssaga, landa-
fræði, dýrafræði, söngur, handa-
vinna og steinsteypa, auk sundsins,
sem hver nemandi iðkar daglega.
En i ýmsum þessum námsgreinum
er þátttakan á valdi nemendanna
sjálfra.
Eldsvoðar. 10. þ. m. brunnu á Fá-
skrúðsfirði verzlunarhús, er Júlíus
unnar. Og það skal einnig játað, að
þótt Einkasalan hefði haldið áfram
trullunarlaust, má vel vera að síðar
hefði komið fram eitthvað það, sem
gerði fjárliaginn lakari en hér hefir
verið gert ráð fyrir. Ef til slíks hefði
komið, og þá fyrst, hefði útflutnings-
nefnd og framkvæmdastjóra að sjálf-
sögðu borið skylda til að taka til
yfirvegunar á ný, hvort afhenda bæri
búið til skiptameðfei'ðar. En eins og
á stóð um það bil sem fulltrúafund-
urinn stóð yfir, gat það alls ekki
komið til mála að Einkasölustjórnin
gerði slíka ráðstöfun fyrir sitt leyti.
. Enginn getur neitað þvi, að þótt
! fjárhagur Einkasölunar hafi ekki
1 verið eins höimulegur og látið var í
veði'i vaka á fulltrúafundinum í
Reylcjavík, hefir Einkasalan i ár
mjög brugðist vonum manna. En það
er ekki einkasöluskipulaginu að
kenna, heldur hefir svona farið, þrátt
I fyrir þa3, að síldin var öll á einni
| hendi, hjá Einkasölunni, í stað þess
að hver framleiðandi keppti við ann-
an og spillti þannig fyrir allri sildai'-
sölunni, eins og áður tíðaðist, á tíma-
bili hinna stóru gjaldþrota síldar-
manna hér á landi. Ástæðan er hin,
að Einkasalan hefir að þessu sinni
ekki takmarkað veiðina nægilega.
Veiðileyfin voru aukin síðastliðið vor,
í stað þess að draga heldur úr þeim
eins og allt söluútlit var þá. þetta er
yfirsjón, sem undirritaður þarf að
visu ekki að biðjast afsökunar á, þvi
að hann var utanlands og tók engan
þátt í þeirri ráðstöfun. Ýmsar aðrar
yfirsjónir hjá stjórn Einkasölunnar
kann að mega benda á, og má vel
vera að undirritaður sé samsekurum
sumai' þeirra. En fullyi'ða má að öll
önnur mistök Einkasölustjórnai'inn-
Guðmundsson stóikaupmaður átti
úar, ásamt vörubirgðum, þ. á. m.
600 skpd. aí saltíiski. — 12. þ. m.
brann bærinn Brandshús i Flóa.
Brauðgerðarhús rikisins. Ríkis-
stjómin hefir nú um áramótin komiö |
á fót brauðgerð, þar sem búin eru til j
öil brauð, sem nota þarf í sjúkrahús-
um rikisins og skipum. Brauðgerðin
er í svoköliuðu „Bernliöftsbakarii",
á hinni nýju lóð rikisins við Banka-
stræti. Fylgdi húsið lóðinni, en stóð
autt, þegar kaupin voru gerð. í hús-
inu er gömul brauðsölubúð, og þar
hefir ríkisbrauðgerðin nú brauðsölu
til almeimings. En enn sem komið
er, framleiðir hún aðallega lianda
ríkisstofnunum. Brauð eru nú seld
við tvennskonar verði liér i bænum.
Munar 20%, og heldur ríkisbrauð-
gerðin lægra v.ei'ðinu.
Magnús Sigurðsson banlcastjóri vai
meðal íárþega með Brúai'íossi i gær.
Svafar Guömnudsson bankaráðs-
maður fór til útlanda í gær.'
Framhald aí svari Gunnlaugs
Briem simaverkfræðings biður næsta
blaðs vegna þrengsla.
Verkbann í Sviþjóð. Verkamenn i
sænska járniðnaðinum liafa iiafnað
tiilögum sáttasemjara um að leiða
til iykta deilumál þeirra og atvinnu-
rekenda. Félag atviimurekenda hefir
lýst yfir verkbanni, sem nær tii 95
þús. manna, frá 24. jan. n. k. 1
George Lansbury, núv. íomiaður !
þingflokks vei'kamanna i Englandi,
hefir tilkynnt, að afnám ófriðar-
skulda og ófriðarskaðabóta sé fram-
vegis, „sem hingað til“, á stefnuskrá
Verkamannaflokksins.
Kennslubók í spænsku, eítir þór-
hall þorgilsson málfræðing, er ný-
komm út.
Kreppuráðstafanir Svía. Fjárlaga-
frumvarp sænsku stjórparinnar var
lagt fyrir ríkisþingið 12. þ. m. Gert
er ráð fyrir, að útgjöld nemi 822.600.
000 krónum, en á íjárlagaírumvarpi
því, sem lagt var fyrir þingið 1931,
námu útgjöldin 874.200.000 kr. Út-
gjöid til landvarna hafa verið lækk-
uð um 9 miljónir króna. Ráðgert
er að leggja viðbótarskatta á áfengi,
bjór, bifreiðir, benzín og tóbak, og er
ráðgert, að tekjur aí þeirri skatta-
aukningu nemi 37 miljónum króna.
Gert er ráð fyrir sérstökum skatti af
tekjum, sem fara fram úr 8000
krónum árlega.
Gengisviðauki tolla í Noregi. Stór-
þirigið norska hefir ákveðið að auka
um 20% tolla (miðað við gullgengi),
á öllum vörum, nema sykri, kaffi,
landbúnaðaráhöldum og verkfærum
og vöruflutningabifreiðum, en á þeim
hæltkar tollurinn um 15%.
Ný flugleið. Brezka fiugfélagið
„Imperial Airways" er i þann veg-
inn að korna á reglubundnum flug-
ar en þetta eina, sem að ofan er
nefnt, eru fremur smávægileg og
ekkert þeirra hefir komið Einkasöl-
unni á kné eða spillt verulega af-
komu hennar, að minnsta kosti ekki
á þessu ári.
í sambandi við þessa spurningu,
livað það er sem raunverulega hefir
komið Einkasölunni á kné, má geta
sér þess til með fullum rökum, að
þar komi í fyrstu röð hin misheppn-
aða tilraun siðasta Alþingis til end-
urbóta á skipulagi Einkasölunnar, til-
raun, sem hefir leitt til þess, að
framvegis hefði stjórn Einkasölunnar
i raun og veru verið öll í höndum
fulltrúa verkalýðs þess, sem vinnur
að síldarvei'kun i landi, í stað þess .-
að fulltrúar útgerðarmanna og verka- I
lýðs vora áður jafnsterkir aðiiar um
Einkasölustjórnina. þessi röskun á
jafnvægi í stjórninni, hlaut fyr eða
síðar að stofna Einkasölunni í voða,
og er ekki óliklegt að þessi hætta
hafi eflt mjög þær heiftarlegu árás-
ir, sem leiddu til hins skjóta frá-
falls Einkasölunnar.
En eins og þá stóð, þegar fulltrúa-
fundurinn í Reykjavik veittist að
Einkasölunni, var ekki kominn fram
í henni neinn banvænn sjúkdómur,
og fjárhag hennar alls ekki svo kom-
ið, að það eitt út af fyrir sig þyrfti
að leiða til hins sviplega dauðsfalls
hennar. það er kallaður eðlilegur
dauðdagi, er menn deyja kristilega
og skaplega af völdum sjúkdóma, en
hitt voveiflegt, þegar orsökin er hast-
arlegt slys eða árásir hatursmanna
og ofbeldis valda skjótum dauða
þess, sem veitzt er að. Eftir þessari
skilgreiningu mismunandi tegunda
dauðsfalla, má óhætt fullyrða að
Síldareinkasala Islands hefir dáið
voveiflegum dauða.
Böðvar Bjarkan.
Góðui' og ódýr tveggja hesta
sleði til sölu.
Samband ísl. samvinnufél.
ferðum milli Englands og Suður-
Afríku. Fyrsta flugvélin leggur af
stað frá Englandi 20. jan. Hún flytur
eingöngu póst, og á pósturinn að vera
kominn til Suður-Afríku eftir 10
daga. Síðar er gjört ráð fyrir að taka
upp farþegaflug og nota til þess
tvennskonar tegundir flugvéla. Rúma
minni vélarnar 14 farþega, en þær
stærri 40. Fimm lendingarstaðir eru
ákveðnir á leiðinni, og verður skipt
um flugvél á hverjum lendingarstað.
Ameríski hugvitsmaðurinn Edison
lézt á síðastliðnu hausti. Fyrir 54 ár-
um, þegar hann fann upp grammó-
fóninn, flaug nafn lians um viða ver-
öld, og í liálfa öid heíir hann borið
hæst meðal uppfundingamanna
hinna nýju tima í vitund almenn-
ings, en vestan hafs var hann oft
nefndur „galdramaðurinn í ' Menlo
Park“, en þar var heimili hans og
vinnustöðvar. Edison varð háaldrað-
ur maður, fæddur í Ohio-ríkinu 11.
febr. 1847. Foi'feður hans í föðurætt
voru Hollendingar, en móðir hans
var skozkrar ættar. Um fcrmingar- ,
aldur fékkst Edison við blaðasölu, en
síðar fékk hann vinnu á simastöðv-
um, og vaknaði þá áhugi hans á raf-
magnsfræði og vélum. Fyrsta upp-
götvunin, sem hann fékk einkaleyfi
á, var viðvíkjandi talsíma, en alls
fékk hann um æfina einkaleyfi á
rúmlega 1000 uppgötvunum. Frægast-
ar þeirra eru grammófónninn og
kvikmyndavélarnar (til að taka og
sýna kvikmyndir). Einkaleyfi á
grammófóninum fékk hann árið 1877,
en á kvikmyndavélunum um 1890.
Kvikmyndasýningar fyrir almenning
hófust þó ekki fyr en 15 árum seinna,
og var íyrsta kvikmyndahúsið opnað
í nóvember 1905 í Pittsburgh í Banda-
ríkjunum. Fyretu myndirnar, sem
sýndar voru í Ameríku hétu „Æfi-
saga kyndarans" (The life of a fire-
man) og „Lestarránið mikla“ (The
great train robbery), og er á þessum
heitum nokkur reyfarabragur eins og
lengst af liefir haldizt í amerískum
kvikmyndum. Um fæstar af uppgötv-
unum Edisons veit almenningur nú,
að þær séu honum að þakka, ocr v i
anlega voru verk hans eins og allra
slíkra manna að eigi litlu leyti byggð
á vinnu og reynslu eldri vísinda-
manna. Edisori var alla æfi stál-
hraustur og hinn mesti vinnuvik-
ingur. Varð hann stórauðugur af
uppgötvunum sínum, og eru nú erf-
ingjar hans í málaferlum sín á milli
út af eignunum.
----o-----
„HZestsLr44
Eftir að hafa lesið bókina „Hest-
ar“ eftir Teódór Arnbjömsson ráðu-
naut, tel ég hiklaust, að ekki hafi
verið gefin út á íslenzku jafn góð
bók til leiðbeiningar um meðferð
hesta.
Ég vil þvi fastlega ráða öllum
þeim er umgangast og meðhöndla
hesta, að ltynna sér þessa bók, því
af henni geta allir eitthvað lært.
það er sannarlega mál til komið
að menn almennt læri og skilji
iivernig bezt megi fara með „þarf-
asta þjóninn".
Ég hef síðan ég man eftir mér liaft
mjög mikia ánægju af hestum, og
lika um nolckurt skeið átt mjög
góða hesta — en verð jafnframt að |
játa, að ég hefi aldrei kunnað nógu
vel með þá að fara, þrátt fyrir góð-
an vilja, og svo tel ég víst að fleiri
verði að játa, er þeir eru búnir að
lesa áður nefnda bók.
En sem sagt, það þýðir ekki að
sakast um orðinn hlut, það er um
seinan.
Nú stendur áminnst bók öllum til
boða fyrir mjög vægt verð, og ætti
hún að sjálfsögðu að komast á
hvert heimili.
12. jan. 1932.
Tómas izá ReySarvatni.
Nokkur ori onn
um skattamálin.
í Morgunblaðinu 15. des. s. 1. fer
Gunnar Viðar enn á stúfana og ritar
um skattamái, sem hann segir að
eigi að vera svar við svargrein
minni til lians, sem út kom i Tím-
anuin þ. 28. nóv. siðastl. Um þessa
ritsmið G. V. og ágreining okkai' í
skattamálum yfirleitt hlýt ég að fara
nokkrum orðum. Mun ég freista að
dvelja við aðalatriði málsins.
G. V. byrjar grein sina með þvi að
fagna þvi, að ég liafi lýst yfir, aö
ég teldi persónufrádi'átt eiga að vera
misháan i liinum ýmsu landshlut-
um og ennfremur að ég teldi endur-
bóta þörí á framkvæmd skattalag-
anna utan Reykjavíkur. Virðist hann
einna helzt vilja gefa i skyn, að hann
liafi með íortölum í fyrri grein simii
snúið mér á þessar skoðanir. þessi
atriði hefi ég alltaf verið lionum
sammáia um, enda þótt ég eigi sæi
ástæðu til þess að koma inn á þau
i fyrstu grein minni, sem rituð vai'
um heildarstefnu i skattamálum, en
eigi einstök atriði né framkvæmd nú-
gildandi skattalaga.
G. V. til fróðleiks get ég getið þess
liér, að hin eina verulega tilraun, til
þess að bæta íranikvæmd skattalag-
anna utan Reykjavikur, sem gerð hef-
ir verið, var framkvæmd haustið 1930
fyrir mina forgöngu og hafði ég þá
auðvitað eigi lesið grein G. V., sem
rituð var 13. nóv. 1931 eða um ári
síðar. Ennfremur er liægt að fræða
G. V. um það, að á þinginu í vetur
verður borið fram frumvarp um
Ríkisskattanefnd, en stofnun heimar
; er auðvitað undirstöðuatriði þess, að
samræmi og réttlæti komist á í þess-
um efnum. Eftir að hafa gert þess-
ur atriðum, sem G. V. vill láta líta
svo út, að séu ágreiningsatriði okk-
ar í milli, þessi skil, mun ég snúa
mér að sjálfum ágreiningsatriðunum.
G. V. tetlur að ég hafi slitið um-
mæli sín úr samhengi, þau, ,er ég
vitnaði til í svai'grein minni. þessi
fullyrðing G. V. er út í loftið, enda
finnur hann heniii engan stað í grein
sinni. í grein minni hélt ég því
fram, að G. V. hefði komist í mót-
sögn við sjálfan sig, er hann var að
ræða um mælikvarða þann, er leggja
bæri á ágæti hina ýmsu skatta. Er
svargrein G. V. svo að segja öll um
þetta atriði, og leitast hann við að
sýna fram á að svo hafi eigi verið.
Hirði ég eigi að karpa við G. V. um
þptta, þar sem slíkt leiðir eigi til
neinnar frekari meðferðar á málefni
þvi, sem fyrir liggur, en vísa til um-
mæla minna um þetta atriði í svar-
grein minni. í lok greinar sinnar
reynir G. V. með nokkrum orðum
að færa rök að þeim ummælum sín-
um, ef rök skyldi kalla, er ég tók til
meðferðar í grein miimi, „að tolla-
lterfið á neyzluvörum komi til með
að verka sem stighækkandi skattur
eftir efnalegri getu í reyndinni haf-
andi þann kost að auki, að hann
dregur úr neyzlu manna". Ég hafði
búist við að G. V. mundi flytja leið-
réttingu á þessum ummælum, en það
er öðru nær. þarf það varla fram að
taka, að það er G. V. jafnt og öðrum
mönnum ofvaxið að færa rök að því,
að þeir tollar, sem þyngra leggjast á
menn eftir því, sem þeir hafa fyrir
fleii'um að sjá, verki sem stighækk-
andi skattur eftir efnalegri getu.
þar sem eigi er ólíklegt, að orða-
viðskipti okkar G. V. um þessi mál
taki brátt enda, þykir mér hlýða að
draga hér fram aðalatriðin í skoðun-
um okkar eins og þær hafa komið
fram í skrifum okkar undanfarið.
í greinum mínum hefi ég haldið
því fram, að keppa beri að afnámi
nauðsynjavörutolla og lækkun tolla
á framleiðslu- og útflutningsvörum,
en hækka beri í þess stað eignar- og
tekjuskatt og setja á stofn einkasöl-
ur • rikissjóðs á þeim vörum, er mik-
inn vprzlunarhagnað gefæ
Aðalrökin fyrir þessari skoðun. eru