Tíminn - 01.10.1932, Blaðsíða 3

Tíminn - 01.10.1932, Blaðsíða 3
TÍMINN______________________________161_ Vagnar Og vagnhjól best, transtast og ódýrast hjá Samband ísl. samvinnnfél. Ný bók Alríkisstefnan ettir Ingvar Sígurðsson fæst hjá bóksölum í Reykjavík og út um land. Stærð: 20 arkir. Verð í kápu 6.50 í bandi 8.00 Frá og með 1. okt. n k. lækka forvextir at víxlum og vextir af lánum um l°|o. Framlengingargjaldið helst óbreytt Reykjavík, 30. sept. 1932. r Landsbanki Islands, Utvegsbanki Islands H.F. Búnaðarbanki Islands Ný^arnabók. Þrjú æfintýri eftir Marta Fromme, þýdd úr þýzku af Vilborgu Auð- unsdóttur. Fást hjá bóksölum. Verð kr. 2.50 í bandi. Aðalútsala: Prentsmiðjan Acta Rauður hestur 6—10 kr. á heimsmarkaðinum. Slík liörmung varir ekki lengi. Slíkt verð- leysi er aðeins öldudalur, sem íylgir hinni miklu kreppu. Fyr en varir liefir andblær nýrra tíma hrakið kreppuskýin burtu. En á meðan er hættan mikil, ef gengið væri að jörðum og búum bænda, ef lánsstofnanir létu sér ekki nægja að taka jarðir upp í veðskuld- ir, sem ekki greiddust, heldur seldu þær síðan hæstbjóðendum, sem þá yrðu væntanlega helzt fjáraflamenn úr bæjunum, sem yrðu lítið til upp- byggingar sveitunum, enda fæstir slíkir menn sem myndu nota jarð- irnar nema til fjárbralls og eignar- hald þeirra verður framleiðslunni til niðurdreps. Bændur landsins munu ekki óneyddir gefast upp og biðja um að skuldir þeirra verði látnar falla nið- ur. En á móti þeim 30—40 miljónum, sem búið er að gefa fjárbrallsmönn- um kaupstaða og kauptúna af fé bankanna og þar með alþjóðar hljóta bændur landsins að setja fram þá kröfu, að þeim sé sýnd ítrasta sann- girni í baráttu þeirra við að borga skuldir þrátt fyrir hið fáheyrða verð- fall. Af því sem að framan er greint og áður nýverið tekið fram hér í blaðinu, þykir við eiga að benda á þrjú úrræði um erfiðleika bænda, sem ástæða væri til að ræða á fé- lags- og fulltrúafundum Framsókn- armanna nú í haust. Ilið fyrsta eru vextir bankanna, hver leið væri fær til að lækka verulega innlánsvexti, og útlánsvexti þó miklu meir, með þvi að viður- kenna í verki, að bin miklu töp bankanna á óreiðumönnum kaup- staðanna verði ekki og megi ekki ætla að vinna upp fyr en kreppumii léttir. Annað atriði er það hvort þeim lánstofnunum, bönkum og sparisjóð- um, sem eignast jarðir við nauð- ungarsölu nú á krepputímunum, væri fyrimkipað af Alþingi, að eiga þessar jarðeignir t. d. næstu 5 ár, og gefa núverandi eigenduni kost á að innleysa þessar eignir sínar, livenær sem er á þessum tíma. þriðja atiiðið er um bústofn bænda, hvaða úrræði séu tiltækilcgust meðan kreppan stendur, til þess að ekki yrði hægt að ganga að fjöl- skyldumönnum, og taka aí þeirn bú- stoín þann, sem verður að vera und- irstaða framleiðslunnar. Hverri af þessum leiðum fylgja margir annmarkai', og vel má vera að við nánari athuguu finnist önnur betri ráð til að bjarga heimilum smáframleiðendaiiua í landinu frá yfirstandandi voða kreppunnar og verðfallsins. En því er þessu máli beint til Framsóknarfélaganna, að þau eru í þessu efni eina brjóstvöm bænda. það ei' vitanlegt, að aðrir flokkar láta sig litlu skipta framfarir sveit- anna, og nú síðasta árið hafa leið- andi menn við blöð íhaldsmanna og sócialista gagnrýnt harðlega þá við- leitni þjóðfélagsins að bæta vegi, síma og hibýli manna í hinum dreifðu bygðum. Framfaramönnum landsins liggur næst að atliuga þessi tvö þýðingar- miklu mál: Varnir bænda móti að- steðjandi hættu yfirstandandi tima, og jafnhliða því fjölgun sveitaheim- ilanna og öryggi hinna starfandi manna er að ræktuiiinni vinna. J. J. -----o---- Framsóknarfélaa Reykjavikur held- ur fund í Sambandshúsinu n. k. mánudagskvöld. Eysteinn Jónsson skattstjóri hefur umræður um tog- araútgerðina í Reykjavík. þetta er fyrsti fundur félagsins á þessu hausti. (Sjá augl.). Brezka „þjóðstjómm*1 sundrast. Tveir af ráðhermm Frjálslynda flokksins í brezku „þjóðstjórninni" og Snowden lávarður, sem áður var fjármálaráðherra liafa beðizt lausnar og jafnframt nokkrir undirráðherrar, sem þeim fylgja að málum. Ráð- herramir, sem skipaðir hafa verið í þeirra stað, eru flestir íhaldsmenn. Ráðherraskiptin hafa orðið vegna osamkomulags út af Ottawasamn- ingnum og útilokunarstefnu íhalds- flokksins. Eftir þessi tíðindi má telja að „þjóðstjórnin" sem slík, sé úr sögunni, og í raun og veru hefir hún aldrei v.erið nein þjóðstjórn, með því að hún hafði þriðjung þjóð- arinnar á móti sér strax við kosn- ingamar í fyrrahaust. J Reykj avikurannðll. Eossiagin í haust Ilialdshlöðin hér í bænum sýnast vera dálítið undrandi yfir því, að Framsóknarflokkurinn skuli ekki iiafa mann í kjöri við kosningarnar í haust. 1 ulltiúaiáð Framsóknarfélagamia liór tók þá ákvörðun í vikunni áður en framboðsfrestur rann út, að beit- así ekki fyrir því að flokkurinn tæki þátt í kosningunum. þessi ákvörð- un var auðvitað nokkurnveginn sjálisögð. Engum Framsóknarmanni datt í liug að telja sjálfum sér eða öðrum trú um, að flokkurinn gæti unnið kosningu í Reykjavík, þar sem aðeins átti að kjósa einn þing- mann. Til þess þurfti hann að vera orðinn fjölmennasti flokkurinn í liöf- uðstaðnum. Og þó að fylgi flokksins fari jafnt og þétt vaxandi, má það vera nokkuð mikil bjartsýni lijá íhaldsblöðunum, á framtíð Fram- sóknarflokksins hér, eí þau geta í- myndað sér, að hann sé nú þegar orðinn stærri en íhaldið, jafnvel þó mikið hafi af því gengið við það innbyrðis ósamkomulag, sem þar hefir átt sér stað og minnst liefir verið á hér i blaðinu. Allir vita að kosningin er mark- leysa, Pétur Halldórsson er viss og Sigurður Eggerz hefði líka verið viss, eí liann liefði verið einn í kjöri frá ílialdinu. Jafnvel Valtýr Stefárísson liefði að líkindum komizt að sem frambjóðandi ílialdsins við þessar kosningar. íhaldsblöðin segja sjálf, að socialistar og kömmúnistar samanlagðir muni ekki vei’ða liálf- drættingar á við íhaldið. það er hið fámenna floklisbrot kommúnista, þó að hlálegt sé, sem ræður því, að einhver hluti af reyk- vískum kjósendum þarf að ómaka sig að kjörborðunum fyrsta vetrar- dag. Kommúnistum þykir „sport" í því að munnhöggvast við íhaldið á einum eða tveim kosningafundum og vonast eftir að geta náð á sitt hand nokkrum tugum atvinnulausra verkamamia, sem litla aðstoð þykj- ast fá lijá socialistum í bæjarstjórn- ínni, sem auðvitað þarf elcki að ætl- ast til, jafnvel þótt viljinn væri fyrir hendi, því að eins og menn vita, ráða socialistar eiigu í bæjarstjórn- inni. þonnan „stóra sigur öreig- anna“ langar kommúnistaforingjana til að geta auglýst í blaði sínu áð- ur en ]?að gefur upp öndina. Social- istar hafa hinsvegar megnasta heyg, og sjálísagt óþarflega mikinn, af sundrungarstarfsemi kommúnista i verkamannafélögunuin. þessvegna þykjast þeir þurfa að liafa mann í kjöri líka, til þess að forða blaut- geðja sálum frá því að falla í klær óvinarins. það má vel vera, að Mbi. og Al- þýöubl. gremjist, að Framsóknar- flokkurinn skuli ekki láta hafa sig t.il þess að taka þátt í þessum þýð- ingarlausa skrípaleik. En Framsókn- armenn telja sér alveg vansalaust að viðurkenna það opinberlega, að þeir hafi ekki atkvæðamagn til að vinna þingsætið af Pétii. Karlagrobb gömlu flokksforingjanna hér um kjósenda- fyjgi, er að vísu alkunnugt liér í bænum. Við hverjar kosningar í Rvik þykjast íhaldsflokkurinn og jafnað- armannaflokkurinn, hver um sig, [ eiga öll sætin vís! það er eins og i þessir menn álíti, að meirihlutinn af Reykvikingum séu fífl eða karar- menni, og trui á víxl þessum bjána- lega spádómsþvættingi um kjörfylgi fiokkanna ár eftir ár. í raun og veru er þetta bein móðgun við heil- brigða skynsemi almennings og ber vott um fremur lítið hugvit hjá foringjunum. Framsóknarmenn búast ekki við neinum árangri af slíkum aðferðum. Og þeir telja sig ekki þurfa á nein- um kosningaæsingum að halda til að þjappa flokknum saman hér í bæn- um. Framsóknarflokkurinn í Reykja- vík stendur saman sem einn maður um ákvoðin málefni og getur vel komizt af án hjartastyrkjandi slag- orða á kosningafundunum. þetta vita andstæðingarnir og stendur beygur af. Af því stafa áliyggjur . þeirra út af Framsóknarmönnum, sem nú eru áhorfendur í baráttunni. A víðavanýi. Klofningurinn í ihaldsfiokknum. Sterkar líkur benda nú í þá átt, að sá pólitíski bræðingur, sem Jón þorláksson lcallaði „núv.eranda sjálfstæðisflokk" sé að leysast upp í sín fyrri frumefni. í Vestmanna- eyjum hefir flokkurinn klofnað í þrennt og gefur hvert flokksbrot út sérstakt hlað, eftir því sem síð- ustu fregnir herma. 1 Reykjavík eru partarmr i rauninni jafn margir, eins og nánar var vikið að í síðasta blaði Tímans. Sigurð Eggerz, sem í tvö ár hefir verið atvinnulaus, hefir flokksstjórninni tekizt að kaupa af sér með því að lofa honum bæjar- fógetaembætti vestur á ísafirði. Af því að Heimdellingar eru litlir fyrir sér til alls annars en að hljóða á mannfúndum, halda sumir, að part- arnir muni skríða saman aftur, þeg- ar Sigurður er farinn, með því móti að unglingarnir fái að tala illa um Jón þorláksson og Magnús Guð- mundsson í sinn hóp eins og þeir hafa gjört hingað til. Aðrir halda, að ný endurskírn sé þó a. m. lc. ólijá- kvæmileg, hvað sem öðru líði. VTfiistaðahælið. Ut af slúðursögu Vísis um fjármál Vífiistaðahælisins þykir Tímanum í'étt að gefa eftirfarandi upplýsingar. Fyrverandi gjaldkeri hælisins kenndi s 1. vetur sjúkleika, sem mun hafa orðið þess valdandi, að hann gat ekki sinnt störfum sínum um hríð. Var þá í'áðinn annar gjaldkeri ~ áliðnum vetri, og gegnir nann enn störfum, enda fyrirrennari hans ver- ið sjúkiingur undir læknishendi. En með því að ekki þótti útilokað, að bókhaldi hælisins kynni að vera eitt- livað áhótavant vegna veikinda gjald- kerans, sem áður var, fól fyrv. dóms- málaráðhorra bæjarfógetanum í Hafnarfirði að athuga það mól, ef honum þætti óstæða til. Ekki hefir Timinn heyrt um, að neinar stór- felldar misfellur liafi fyrirfundist, en sé svo, er sjálfsagt liægt að fó um það upplýsingar hjá núverandi ríkis- stjórn. En ekki verður úr þessu máli neinn feitur biti fyrir íhaldsblöðin eða árásarefni ó fyrv. dómsmálaróð- herra. „Æðsti vörður laga og réttar“. Glettin eru örlögin. Ekki hefir Mhl. á undanförnum árum orðið tíðrædd- ára um annað en það, livílíkt lineyksli það væri, að liafa Jónas Jónsson fyrv. dómsmálaráðherra íyrir „æðsta vörð laga og réttar" í landinu. Orsök þessara ofuryrða var sú, að Jónas Jónsson geröist athafna- samur umhótamaður um réttarfar og embættisfærslu í landinu. Hins- vegar fékk Mbl. aldrei minnstu á- tyllu til þess að ásaka hann um rninnsta ósamræmi við opinbert vel- sæmi. — En nú verður þctta sama blað að skýra frá því, að dómsmála- róðherra íhaldsins sé kallaður fyrir rétt í sakamálsrannsókn sterklega grunaður um hlutdeild í fjórsvika- máli. Hvað myndi Mbl. hafa sagt, ef slíkt hefði hent dómsmálaráðherra Framsóknar? Örlögin eru ekki ein- ungis glettin; þau eru einnig stund- um kaldhæðin. » V Frá Guðmundi Ólafssyni málaflutningsmanni liefir ritstjóra Tímans borizt (einka)bréf viðvíkj- andi fyrirspurn blaðsins um afskipti téðst málaflutningsmamis af liinu umtalaða máli Magnúsar Guðmunds- sonar dómsmálaráðherra. G. Ó. slcýr- ir svo frá, að afskipti sín „af rann- sókn þessa máls eru þau, að ég með hréfi (lags. 4. júlí 1931, heindi þeirri ósk útlends skjólstæðings mins til lögreglustjórans í Reykjavík, sem starfað hafði að rannsókn málsins*), í ca. % ár, að sérstaldega yrði rann- sakað, hvemig ó því stæði, að Behrens hefði fengið afhenta spari- sjóðsbók með 3000 kr. innstæðu, er liann hefði fengið afhent til hr. Magnúsar Guðmundssonar, til trygg- ingar nauðasamningum, er Magnús Guðmundsson hafði gjört tilraun til að koma á fyrir Behrens á miðju ári 1930“. — Ritstjóri Tímans þakk- ar málaflutningsmanninum þessar upplýsingar, sem koma heima við þær fregnir, sem blaðinu höfðu bor- izt og skýrt var frá i siðasta tbl. *) þ. e. rannsókn út af gjaldþroti C. Behrens kaupsmanns 1 Reykja- vík. Ritstj. Jafnvel Morgunblaðið viðurkennir þá óhæfu, sem nú á sér stað í sambandi við liið æðsta sæti i dómsmálastjórn landsins. Blaðið segir á sunnudaginn var 25. þ. m.: „pegar fram kemur opinber- lcga þung ákæra á hendur embættis- manni ríkisins, þá á þiöðin heimt- ing á að fá að vita hið sanna í málinu“. En hversvegna í ósköpun- um hlutast blaðið þá ekki til um það, að Magnús Guðmundsson láti koma fyrir almenningssiónir skjöl þess máls, sem hann, til óbætan- legrar skapraunar fyrir þjóðina, er riðinn við og nú er umt.alsefni um land allt? Skrifa ritstjórarnir ósjálf- rátt, eða hefir sannleikurinn slæðst inn í blaðið á móti þeirra vilja? ----o---- Vextirnir lækka Rétt- eftir að byrjað var á prentun þessa tbl., hefir blaðinu borizt fregn frá bönkunum um að ákveðið hafi verið að lækka vexti af útlánum í almennum bankaviðskiptum um 1% fró og með deginum í dag. Um hina knýjandi nauðsyn vaxtalækkunar- innar hefir verið ritað hvað eftir annað hér i blaðinu síðustu vikurn- ar. þykir blaðinu óstæða til að lýsa ánægju sinni yfir því, að bankarnir skuli nú þegar hafa sýnt nokkra viðleitni í þó átt að verða við sann- gjörnum luöfum í þessu efni. ----o---- póroddur GuSmundsson frá Sandi er ráðinn kennari við Reykjaskóla í Hrútafirði. Hann hefir verið er- lendis við nám s. 1. ár. tapaðist 12. f. m. frá Hvammsvík í Kjós. Hesturinn er úr Húnavatnssýslu og því sennilega á norðurleið. Mark: Stýft og biti framan vinstra. Þeir, sem verða hestsins varir eru vinsamlegast beðnir að gera undirrituðum að- vart gegn ómakslaunum. Albert J. Finnbogason Hverfisgötu 59 — Sími 471. Mjólkursamlag Eyfirðinga hefir á fundi nú nýlega ákveðið að lækka útsöluverð mjólkur ó Akureyri úr 35 aurum niður í 25 aura. „Bárujám“ er heiti á nýútkomnum smásögum eftir Sigurð B. Gröndal í Reykjavík. Sögurnar eru læsilegar og ritaðar af samúð. Persónurnar eru flestar „skipbrotslíf ó sorgarsænum". Sumum kann að þykja fróðlegt að vita, að höfundurinn er framreiðslu- maður á veitingahúsi hér í bænum, fyrsti ritliöfundurinn úr þeirri stétt hér á landi. Nýja stjómin í Svíþjóð. Jafnaðar- menn, sem nú, eftir kosningarnar síðustu, eru stærsti flokkurinn í sænska þinginu og luifa nærri helm- ing þingsætanna, hafa nú myndað nýja ríkisstjórn. Hinn nýi forsætis- ráðherra Svía er Per Albin Hansson foringi jafnaðafmannaflokksins. I Svíþjóð var, ó sínum tíma, myndað fyrsta jafnaðarmannaráðuneyti ólf- unnar, undir foi-ustu liins kunna stjórnmálamanns Brantings, sem lát- inn er fyrir nokkrum órum.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.