Alþýðublaðið - 23.05.1927, Blaðsíða 4

4
ALISÝÐUBUAÐIÐ
fnst saman «nn alt land, og'
treysta konur nyrðra liðveizlu
verkakvenna hér til nð láta ekki
lækkn kaupið.
Togararnir.
Af veiðum komu í morgun
„Ari“ með 109 tn. lifrar, „Skúli
fógeti" með 87, „Jón forseti“ með
70 og „Gulltoppur" með 90 tn.
Skipafréttir.
I gær kom „island“ að norð-
an og „Gullfoss" að vestan. Einn-
Slg komu tvö skip fermd kolum,
„Inger H“ og „Spurv“.
r
Þenna dag
árið 1707 fæddist Carl von
Linné, grasafræðingurinn frægi, í
Smálöndum í Svíþjóð.
Landhelgisbrot.
„Þór“ kom hingað í nótt með
tvo toaara, sem hanri hafði staðið
/
að landhelgisveiðum, annan þýzk-
an, en hinn hollenzkan.
Trúlofun
sína opinberuðu í gær ungfrú
Ingibjörg Helgadóttir, Laufásvegi
27, og Björgvin Magnússon á
Kirkjubóli.
G'eugi eriendra mynta i dag:
Sterlingspund.............kr. 22,15
ÍCX} kr. danskar .... — 121.77
100 kr. ssenskar .... — 122,20
100 kr. norskar .... — 118,00
Dollar......................— 4,57
100 frankar franskir. . . — 18,08
100 gyllini hollenzk . . — 182,96
100 gullmörk pýzk. . . — 108,19
Leiktjöld Sigurðar málara.
í „Morgunblaðinu“ 20. þ. m. í
grein um leikb ústjöld stendur
meðal annars, „að vart sé hægt
að setja tjöld Sigurðar Guð-
mundssonar málara á bekk með
nútímatjÖldum.“ — Ég vil taka
ESflðJid siisa S ssi ú v & -
SEMjðrlfiloil, pfi ad
pað er efflalsfeetra en
alt aflraað
það fram ,að það er vafamál, aö
hér á landi hafi verið notuð betur
gerð ieiktjöld en sum pau, er
Sigurður málari gerði, t. d. við
„Otilegumennina" og fleira.
Á. ./. /. Sk.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstræti
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kransaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Kvenregnhlífar frá 4,35 —
35,00. Mikið úrval afvínnu-
fatnaði. Fiður og dúnn í
sængur og kodda. Ferða-
töskur frá 3,10—45,QO.
Sporthúfur frá 2,00—6,50.
Hinir heimsfrægu Christy-
hattar fást að eins í
allir nýjustu litir,
nýkomnir,
¥es*ð frá
ÆaM®
Bankastræti 14.
„Sama gutl í sama nöa.“ Oft
hefir mig tekið sárt, hve landa-
fræðipekking min er takmörkuð.
.,Morgunbl.“ nefnir „Austurhrepp“.
í hvaða sýslu er hann? Skyidi
hann vera nálægt „Sandskeiðí á
Heliislieiði“.
í dag er 27. maí í Mosfellssveitinni.
Oddur Sigurgeirsson.
rasavatn i
er nýjasti og bezti
Kaldár-drykkurinn.
Sími 444. Smiðjustig 11.
Mjólk fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðgerðinni.
Til lireisigeriisKijíí er Gold
Dust' pvottaefnið tilvalið.
Verzllð við Vikar! Það verður
notadrýgst.
Harðfiskur, riklingur, smjör,
tólg, ostur, saltkjöt; alt bezt og
ódýrast í Kaupféíaginu.
(Knáckebröd) er jafn-ódýrt
og annað brauð.
Sokkas* — Sokkai* — Sokkar
frá prjónastofúnni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Varahlutir til reiðhjóla ávalt
fyrirliggjandi í Örkinni hans Nóa
á Klapparstíg 37.
■ ?.... ....... . ......- .....—
Rítstjóri og ábyrgðar«aeönp
HalíbjðfB Halláórss®»,
ÁlpýÖuprentsmiðjan.
Siegerkranz: Æfiutýri herskipaforingjans.
var í Ijósgrænum silkikjól, lögðum dýrindis
kniplingum. Hinn liðlegi vöxtur naut sín vel.
Hún bar fimmfaida perlufesti úr Ijósraúðum
perlum um hálsinn, og í Ijósu hárinu glitraði
demantsstjarna. Hún var í gyltum skóm.
Paterson fanst hún enn fegurri og meir að-
laðandi. í skærri birtu krystaliskrónumíar,
og með sjálfum sér strengdi hann pess- heit,
að ekki skyldi langt 'líða áður en hann eign-
aðist hana.
í anddyrinu var fjöldi fólks niðursokkið
í samræður. Enska virtist mest töluð, en
sarnt mátti heyra rússnesku, pólsku, pýzku,
sænsku og ítölsku.
„Jæja, sagði Adéle, „það er timi til kom-
inn að fara inn; annars fáum við engin sæti,
ög ég finn á mér, að í kvöld verð ég hepp-
In. Frændi! Hefirðu ekki peninga handa niér?
í gær var ég eins og pú veizt reglulega ó-
heppin, en pú skalt nú sjá, að í kvöld verð-
ur hamingjan méð mér.“
„Hérna eru þúsund frankar. Meira færðu
ekki í kvöld. Farðu nú vel með þá.“
Dubourchand fékk henni nokkra saman-
brotna seðla, sem hann dró upp úr vestis-
vasa sínum o.g Adéle stakk í skyndi niður
í tösku sína.
Nú voru þau komin inn i fyrsta sal. Þar
fanst Adéle of heitt, og pess vegna fóru
Iþau inn I pann næsta. Þar var fáment, ekki
eins bjart og pögulla. Það eina, sem heyrðist,
var íkrjáfið í seðlunum og peningaglingrið.
Adéle rendi augum yfir salinn ög sá, að
þriðja borðið til vinstri var laust. Þar settist
ungur maður herðabreiður, en dökkur í
framan. Klukkan sló níu högg.
„Nei, parna er Delarmes," sagði Dubour-
chiand og gekk. í áttina til unga mannsins,
sem var nýseztur.,.
„Er langt, síðan pér komuð?"
„Gott kvöld, Dubourcband! Nei, ég er ný-
kominn. Nei, ungfrú Dalanziéres! Alt af eruð
pér jafnblómleg, sannköiluð blómarós. Ég
þarf ekki að spyrja, hvernig yður Iíður?“
„Mér iíður ágætlega. Ætlið þér að leita
gæfunnár í kvökl ? Þér eruð svo íbygginn."
Nú kom Paterson fram á sjónarsviðið.
Adéle kynti þá. „Delarmes, skilmingakennari
minn! Paterson lautinant frá New York!“
Þeir hneigdu sig heldur reigingslega. Nú var
byrjaö að spila. Adéle varð niðursokkin. Aug-
un skutu neistum eins og demantarnir í
hári. hennar. Paterson fylgdist og vel með.
Dubourchand var gamansamur eins og vana-
lega, en Delarmes var órólegur. Hann hafði
líka tapað öllu í gær og gat engrar hjálpar
vænst. Þetta vissi samt enginn nema hann
og Adéle.
Skyndilega tók Adéle eftir, að Delarmes
leitaðist við að koma bréfi. til hennar. Hún
tók við því án þess, að það sæist. Síðah
stóð hún upp og lét peningana niður í tösku
sína. Mennirnir litu undrandi á hana, en hún
sagði: „Haldið bara áfram! Mér er svo heitt.
£g ætla að fá mér svaladrykk og kem strax
aftur. Nei, nei, Lautinant! Haldið bara áfram,
og verið pér nú reglulega heppinn á meðan.“
Hún kinkaði kolli og hvarf í fjöldann.
Þegar hún kom- út í drykkjusalinn, leit-
aði hún að þægilegum stóli, settist og bað
um sherry. Síðan kveikti hún í vindlingi
og reif upp bréf Delarmes og las:
„Elskan mín!
Ég mátti. til að stinga að þér þessum
snepli. Fjárhagurinn er heldur bágborinn. Ég
á að eins 500 franka, sem ég ætla að reyna
að freista gæfunnar með í kvöld. Ég ef-
ast, því að upphæðin er hlægilega lítil. Þú
laumar nú til mín nokkrum frönkum, þeg-
ar þú kemur inn aftur. Ég, verð við kapp-
reiðarnar á morgun í Nizza. Komdu því
þannig fyrir, að ég geti fengið að tala við
þig í nokkrar mínútur.