Tíminn - 04.11.1936, Side 3

sanuiinginn irá 1933. Brazki verzi-
unarmálaráðherrann lýsti þvi
strax yíir á lyrsta íundinum, að
stjórnin gæti ekki gert samning
tii langs tima nú, i>ur sem ráð-
gert væi-i að taka upp sanming
við hinar NorðurlandaJjjóðirnai'
næsta voi'.
í viðbótarsamningnum staðfestir
brezka stjórnin áður gefin vifyrði
íyrir auknum innflutningi á
írosnu kjöti og ísfiski. Höfðu hlut-
aðeigandi ríki leyft að Bretar
\eittu íslendingum innflutning á
umræddu lcjötmagni, en norska
stjómin neitaði að svo stöddu að
samþykkja íyrir sitt ieyti, að ís-
íendingar íengju aukinn inn-
iiutning á ísuðum fiski, nema
Norðmenn nytu tilsvarandi hlunn-
inda.
Bin al ástæðunum fyrir því að
brezka stjórnin taldi sig ekki við-
búna, að gera frambúðarsamning
nú, var m. a. sú, að ekki væri
fuilráðið hvaða stefnu hún tæki
\ iðkomandi innflutningi á ýmsum
landbúnaðar- og sjávaraíurðum.
Ut af umræðunum um tolla á
inniluttum vörum frá íslandi tii
Bretlands, sem rætt var ali ræki-
lega um á íundunum, vii ég ekki
segja neitt að svo stöddu, en
lnezka sanminganefndin taldi ekki
liklegt aö lagður yrði tollur á
liosiö kinda- og diikakjöt, en það
lieíir verið töluvert rætt i Bret-
iandi að tolla allt innfiutt kjöt.
í umræðunum lögðu íslendingar
alierzlu á það, að i væntanlegum
i rambúðarsamningum yrði tekið,
sem fyllst tiliit til þeirrar sér-
stöðu íslánds, að það er eitt af
þeirn fáu löndum, sem kaupir
meira frá Bretlandi en það selur
þungað.
tíengu samningaumræðurnai' yf-
irleitt mest í það að ræða óskir ís-
lendinga um bætta aðstöðu til við-
skipta við Stóra-Bretland og ýms
atriði viðkomandi framkvæmd
samningsins írá 1933, sem brezka
sumninganefndin óskaði skýringa
a, m. a. minnkun innflutningsins
frá Bretlandi. Má óhætt fullyrða,
að umræðurnar hafa orðið íslend-
ingum mjög gagnlegar, bœði með
því að skýra ýmsan misskilning,
er fram hefir komið í viðskiptum
milli þjóðanna, og til aö gera Bret-
um sem ljósastar óskir okkar í
sambandi við væntanlega samn-
ingagerð.
Brezka samninganeíndin sýndi
rnikinn velviija í garð íslendinga
og má þvi gera sér hinar beztu
vonir um það, að takast megi að
ná viðunandi samningum, þegar
þeir verða teknir til íullnaðar
meðferðar.
AHt með islenskuin skipumí *jfiil
ykkur lesendur góðir um dæm-
ið, sem doktorinn tekur? Finnst
ykkur það ekki sannfærandi?
Og er það samboðið fulltrúa
hjá Verzlunarráði Islands áð
bera annað eins og þetta á borð
iyrir lesendur blaða — jafnvel
þó það sé gert í Isafold?
1936 fékk verzlunin slátur-
leyfi fyrir 2500 fjár. Var til-
skilið að 4500 kg. væru verkuð
til útflutnings vegna fyrri ára
vanrækslu í að flytja út, en af
hinu mætti selja 25% í land-
inu. Nú er verzlunin búin að
slátra 1677 kindum, sem hafa
haft 22105 kg. af kjöti. Til út-
ílutnings er nú verkað 16800
kg. Og nú telur verzlunarstjór-
inn sig hvergi geta selt nema í
Noregi. Þess vegna fer fulltrú-
inn nú af stað með skrif sín.
Þó segir hann, að verzlunin
hafi selt saltkjat um 80 ára
skeið, og líklega þá helzt í Dan-
mörku, því hann segir, að hún
fái ekki leyfi til Noregssölu, og
sé svo, hefir hún ekki selt þar
á árunum 1930 til 1932, því að
við útflutning þeirra ára eru
leyfin nú miðuð. Ég legg ekki
meira en svo trúnað á það, að
verzlun þessi geti ekki selt kjöt
sitt. Ég hélt, að forstjóri henn-
ar væri dugandi maður, og ég
held það enn, þó fulltrúi verzl-
Flatsæng
Jóas í Dal
á Egilsstöðum
Fyrir nokkru var auglýst í út-
varpinu, að haldinn yrði almennur
lundur fyrir „Bændaflokksmenn'* 1
;i Austurlandi, og skyldi fundur-
inn standa að Egilsstöðum á Völl
um. Auglýst var, að Jón í Ðal
kæmi á samkomu þessa.
Tímanúm liafa nú borizt
fréttir af fundi þessum. Eftir þeim
lréttum hafa Austfirðingar ekki
vorið sérlega áfjáðir í að hlusta á
Jón í Dal, því að af öllu Austur-
iandi (þrem kjördæmum) mættu
i-kki nema um 40 manns á fundin-
um.
pað er út af fyrir sig eftirtektar-
vert, sem blaðið hefir sannfrétt, að
á þessum fundi „Bændaflokksins"
voru nokkrir menn mætfir, sem
setið höfðu flokksfund Sjálfstæðis-
flokksins, sem haldinn var á sama
stað um mánaðamótin ágúst—
septcmber í sumar.
Bendir þettn ú, að strax sé
byrjað að búa um í flatsænginni,
sein Sveini á Egilsstöðum og Árna
frá Múla er ætluð í Norður-Múla-
sýslu um næstu kosningar. En
eftir er að vita, hvort þeir Halldór
Stefánsson, Benedikt i Hofteigi,
og Gísli í Skógargerði gera sér
itð góðu að sofa þar til fótat
Fuxtdir í Vestur-
Skafftafeilssýslu
Jónas Jónsson alþm. hefir haldið
1vo fundi í Vestur-Skaftafellssýslu,
annan í Vík 29. f. m. og hinn i
Kirkjubæjarklaustri 30. f. m.
A Víkuríundinum mættu um 70
manns. Gísli Sveinsson talaði á
fundinum og hafði jafnan ræðu-
lima við fundarboðanda. Au kþess
talaði Magnús bóndi í Reynisdal og
leiðrétti missafnir, er honum þótti
G. Sv. iiafa um Sláturfélag Suður-
lands.
í Kirkjubæjarklaustri mættu um
60 manns. Gísli Sveinsson lét ekki
sjá sig — hefir vist fengið nóg af
Víkurfundinum tveim dögum áður.
Af hálfu stjórnarandstæðinga var
engum mótmælum hreyft.
Auk fundarboðanda tók til máls
Ilelgi Jónsson bóndi í Seglbúðum,
og mælti með nýju jarðræktarlög-
unum.
Á fundinum voru samþykktar
eftirfarandi ályktanir:
unarráðs virðist halda annað.
Og mér finnst það stappa nærri
atvinnurógi að bera honum á
brýn, að hann geti ekki selt
kjöt sitt neinstaðar nema 1
Noregi. Ef það væri satt og ég
væri bóndi, er skipti við hann,
inundi ég hugsa mig tvisvar
um áður en ég léti hann hafa
fé mitt.
Loks endar doktorinn grein
sína með því að telja að gengið
sé á rétt kaupmanna, en sam-
vinnufélögunum aftur ívilnað
með kjötsöluna.
Þetta rökstyður hann með
því, að S. 1. S. selji allt kjöt á
enska markaðinum, og fái auk
þess líka að selja mest á norska
ínarkaðinum. Og þetta þykir
honum óréttlátt. En þetta er
eðlilegur hlutur. Það voru ekki
kaupmenn þessa lands, sém
bru'tu ísinn, og byrjuðu að selja
freðkjöt til Englands. Minnist
doktorinn undirtektanna, sem
það fékk hjá íhaldi landsins,
þegar verið var að gera tillögur
um byggingu skips til að flytja
freðkjötið á til Englands?
Minnist hann þess, sem sagt
hefir verið um styrkinn til
frystihúsbygginganna? — Það
var sjálfsagður hlutur, að
þegar samningar voru gerðir
við England, og takmarkað það
TIMINN
179
I.
„þar sem hin nýju jarðræktarlög
miða að því að bæta aðstöðu hinna
smærri bænda i landinu, en að
sarria skapi skerða vöxt stórbú-
skapar í grennd við lcaupstaðina,
sem m. a. þrengir að sölumögu-
leikum landbúnaðarvara, lýsir
fundurinn ánægju sinni vfir setn-
ingu hinna nýju laga“.
II.
„Fundurinn ályktar að afurða-
sölulögin hafi stórkostlega bætt
liag bændastéttarinnar og lýsir
ánægju sinni yfir framkvæmd
þeirra".
Væntanlega er þess eklii langt
aö bíða, að Framsóknarflokkurinn
nái aftur meirahluta í Vestur-
.'-■kaptafeiissýsiu.
_ ^ er nú búin að flytja
11701 hátt á annað huudr-
að stuttar skáldsög-
ur og margt af því eru úrvals-
sögur eftir beztu rlthöfunda heims-
ins. Sá sem kaupir Dvöl alla frá
byrjun fær hverja sögu á ca. 12
aura til jafnaðar og þá allt ann-
að fróðlegt og skemmtilegt sem
Dvöl heflr flutt ókeypifi.
Hvar fást betri bókakaup nú á
dögum ?
Hringið (sími 2864) eða skrifið
til Dvalar og gerist áskrifendur.
Adr. Dvöl, Reykjavík.
Holaverzlun
SIGURÐAR ÓLAFSSONAR
Símn.: KOL. Reykjavík. Siml 1933
BETKID
J. GRVNO’S
ágœta holienzka reyktóbak
VEBÐ:
AROMATISCRER SHAtí kofitar kr. 1,05 V30 k*.
FEENRIECHENDER SHA6 — — 1,18 — —
Fæst í Öllum verzlunum
Reykjavík Sími 1249. Símnefni Sláturfélag.
Nlðursuðuverksmlðja.
Reykhús.
Bjúgnayerð.
Frystihús.
Framleiðir og selur í heildsölu og amásöln: Niður-
soðið kjöt og fiskmeti fjölbreytt úrvai. Bjúgu og allskonar
áskurð á brauð mest og best úrval á landinu.
Hangikjöt, ávalt nýreykt, viðurkent fyrir gæði. Fros-
ið kjötíð allskonar, fryst og geymt í vélfrystihúsi, eftir
fylstu nútímakröfum.
Ostar og smjör frá Mjólkurbúi Flóamanna. Verðskrár
sendar eftir óskum, og pantanir afgreiddar um alt
land,
kjötmagn, sem selja mætti
þangað, þá væri ákveðið, að
þeir sem þangað hefðu selt
kjöt áður héldi því áfram, en
nýjum mönnum, sem ekki
höfðu aðstöðu né vilja að frysta
kjötið, væri ekki hleypt þar að.
1 Danmörku og Svíþjóð hefir
verið markaður fyrir freðkjöt.
I-Iann hefir verið öllum opinn.
Iíafa kaupmenn reynt að nota
sér hann? Sænski freðkjöts-
marltaðurinn gaf bezt verð í
fyrra. Hver seldi á honum? Það
var SfS? Og hvaða kaupmenn
hafa yfirleitt reynt að frysta
kjöt til útflutnings, og selja
það sjálfir? Síðan kjötlögin
komu, hefir enginn gert það
nema Sigurður Ágústsson i
Stykkishólmi. Hann er sá eini.
Tveir aðrir kaupmeim iiafa
fryst, og hefir SfS selt fyrir
þá. Þó Hafa þeir víða aðgang
að frystihúsunum, þó doktorinn
segi að þeim sé hann fyrir-
munaður og bannað að selja
freðkjöt. Ég held, að doktorinn
sé málunum ekki nægilega
kunnugur, og það er líka það
eina, sem hann hefir sér til af-
sökunar.
Það, að SfS hafi stóra hlut-
deild í sölunni til Noregs, er
ekki undarlegt, þegar litið er
á það, að það selur um 90% af
■■3S5P
öllu kjöti, sem selt er úr landi,
að það seldi langsamlega lang-
mest í Noregi áður en samning-
arnir við Noreg voru gerðir, og
að það nú í haust hefir meira
en 3/4 af því kjöti, sem verkað
er sem saltkjöt til útflutnings.
í lok greinar sinnar sér
doktorinn engin önnur ráð en
að SÍS gefi kaupmönnum eftir
nolckuð af leyfum sínum í Nor-
egi. Hann hyggur, að SÍS sé
svo duglegt að selja sitt stór-
höggna lcjöt, að það muni geta
selt á þrengri mörkuðunum, í
Danmörku og Svíþjóð, þó kaup-
menn geti það ekki. Það má vel
vera, að þessi getgáta hans sé
rétt. Hitt er aftur annað mál,
hvort það samrýmist venjulegri
samkeppnismanns kenningu, að
þeir sem beztir séu að selja ein-
hvern hlut, eigi að eftirláta
þeim, sem ver gengur, söluna,
: þar sem hún er greiðust, en
í selja sjálfir á þeim stöðum,
sem erfiðast er með sölu á. Ég
hygg, að þetta sé mjög svo ó-
i venjuleg krafa, og ég hygg, að
: það sé nokuð langt frá því, að
náunganskærleikinn, sem svo
fagurlega er prédikað um, sé
svo mikill meðal þeirra er selja
vörur yfirleitt í heiminum, að
þeir vilji sleppa þeim mörk-
uðum, sem þeir hafa og þeim
Tilkynniné.
Heiðruðum viðskiptavinum fjær og nær tilkynn-
ist liérmeð, að vér höfum flutt verzlun vora og
verkstæði frá Óðinsgötu 25 og Vesturgötu
33 á Vesturgötu 3, þar sem vér höfum eam-
einað allar greinar starfsemi vorrar í einu húsi,
viðgerðir véla og raftækja, vólsmíði, afgreiðslu
efnis og tækjasölu.
Þessi breyting ætti að vera til þæginda fyrir
viðskiptavini vora, og þar sem vór jafnan höfum
þrautreyndum mönnum á að skipa við hvert það
verk, er vór tökum að oss og getum nú betur
fylg.st sjálfir með, hvernig hvert verk er af hendi
leyst, getum vér óbyrgst viðskiptavinum vorum
fyrsta flokks vandaða vinnu.
Vanti yður eitthvað, sem að rafmagnsiðn lýtur
og óskið að fá það fljótt og vel afgreitt, þá hring-
ið í síma 1467.
Virðingariyllst
Brædurnir Ormsson
(E Ormsson)
Vesturgötu 3 áður Liverpool-
Líffcryggingardeild
Það er aðeins eitt ís*
lenzki iiftryggÍTtgatfélag
og það býður betri kjör
en nokkurt annað líf-
tryggingaféiag starfandi
hér á landi.
Liftryggingardeild
iiipoiríigiMir
Eimakip II hæð, herbergi nr. 21
Sími 1700
Ferðamemi
ættu a8 skipta við Kaupfélag
Reykjavíkur. — Þar hafa þeir
tryggingu fyrir góðum og ó-
dýrum vörum.
Ágæft herbergfi
til leigu á Hverfisgötu 32
yfir lengri eða skemmri
tíma. — Hentugt fyrir
ferðafólk. — Sími 3454.
sölusamböndum, til þess að
þeir, sem ver gengur, geti feng-
ið þau, en sjálfir aftur leita
annara sambanda, á stöðum þar
sem sölumöguieikar eru j
þrengri. Og gerði SÍS þetta,
myndi það bregðast bændum,
sem kjötið eiga hjá því, og |
treysta því, að það selji það nú j
eins og ætíð áður, eins vel og
íljótt og mögulegt er.
Hitt er aftur annað mál, sem
vel er þess vert að athuga,
hvort það eigi ekki að láta SlS
; selja allt kjötið, sem tilfellst
í landinu, og losa kaupmenn al-
veg við það. Garðar Gíslason
hefir sagt, að þeir hafi árið
1 1935 selt saltkjötið 5,5 aurum
j lægra en SfS. Nú kemur full-
trúi verzlunarráðs, og telur
líkur til, að þeir geti alls ekki
selt kjötið, heldur verði að
fleygja því í sjóinn. Þá vaknar
eðlilega sú spurning, hvort ekki
: sé misráðið að vera að láta
þessa menn fást við söluna. Ég
tel það tímabært athugunar-
: efni bæði fyrir bændur og aðra.
23. okt. 1936.
Páll Zóphóníasson.
i
j
j Ritatjóri: Gísli Guðmundsson.
Prentsm. Acta.
Hermann Jónasson forsætisráð-
herra kom lieim í gær. Hefir hann
ferðast um kjördæmi sitt og hald-
ið lciðarþing. Á heimleiðinni lagði
hann leið sína um Dalasýslu og
tiélt þar landsmálafundi á tveim
stöðum.
Bldsvoði. íbúðarhúsið Böðvarsnes i
Fnjóskadal brann til kaldra kola
siðastl. sunnudagskvöld. — Ekki
eru kunn upptök eldsins.
Allt brann, sem innanstokks var
uppi á lofti, og varð fjölskylda sú,
er þar bjó, fyrir mjög tilfinnan-
legu tjóni. Ur neðri hæð hússins
bjargaðist allt, en úr kjailara að-
cins ein skilvinda.
Síðar hefir Oddur Guðjóns-
son skrifað í Mbl. aðra grein
um kjötsöluna. Fer hér á eftir
svar P Z. við þeirri grein:
Kaupmönmim er bannaður
útíhitningurá 900 kjöttunn-
um.“
segir Oddur Guðjónsson
fulltrúi verslunarráðs.
í Morgunblaðinu 22. f. m.
skrifaði fulltrúinn um kjötsöl-
una. Þessu svaraði ég. Fulltrú-
inn sagði að kjötverðlagsnefnd
hefði loltað kjötmarkaðinum í
landinu. Ég sýndi fram á, að
þetta væri ósannindi. Hann
sagði, að atvinnumálaráðuneyt-
ið hefði lokaö erlendum mark-
aði á saltkjöti. Ég siumaði að
þetta vai- í'jarstæða. Hann gaf
í skyn, að kaupmenn mundu
þurfa að fleygja kjöti sínu í
sjóinn. Ég sýndi fram á, að
þetta væri vantraust á dugnaði
kaupmanna, og sæti mjög illa
á fulltrúa þeirra í verzlunar-
láði að vera með slíkar dylgjur
í garð þeirra að óreyndu.
Maður skyldi nú - ætla, að
maðurinn hefði haft dómgreind
til að sjá villu sína, en svo
virðist ekki vera. Hann skrifar
nú aftur í Morgunblaðið í gær
og telur sig vera að svara mér.
Hann birtir sláturleyfi verzl-