Alþýðublaðið - 25.03.1920, Síða 1

Geíiö út af ASþýðuíiokkuum.
1920 Fimtudaginn 25. marz 68. tölubl.
-— ——z :—I—
Monmlag í Pízkalandi.
Ný stjórn.
Alger sigur verkamanna.
Khöfn, 22. mar?.
Prá Berlín er símað, að álitið
sé, að samkomulag sé komið á.
Noske, Heine, Basser og Múller
segja af sér, en verkamenn hafa
i»ent á 'Wisse], áður málmsmið,
*em forsetaefni.
frestnr í aftopnnn?
Kköfn, 22 marz.
Símað frá París, að Þýzkaland
tiafl farið fram á það við sendi-
^erraráðið (í París), að fá frest á
afvopnun þýzka hersins. Færa þeir
sÞartakistana sem orsök. Millerand
(forsætisráðherra Frakka) er á móti
frví að leyfa frestinn, en víll fara
Qteð her manns inn í Ruhrhéraðið,
Þar eð hann telur ríkisvarðliðið
íara í bága við friðarsamningana.
Bolsivismi í £onðon?
Khöfn 23 marz
Erá London er símað að áköf
Eolsivíka-hreyfing iáti nú á sér
^era þar.
Khöfn 23. marz.
Erá Berlín er símað að Noske
^afi nú sagt af sér.
Gefin hefir verið út skipun um
taka Ludendoiíf" hershöfðingja
fastan.
Kosnmgarréiíur sjdmanna
og tjarstaidra.
Á síðasta bæjarstjórnarfundi voru
reglur fyrir borgarstjórakosningu
tíl umræðu.
Komu þar fram nokkuð ólíkar
skoðanir á ýmsum atriðum við-
víkjandi borgarstjórakosningunni,
og ekki mátti hafa tvær umræður
um reglurnar — hefir borgarstjóra
auðsjáanlega fundist óþarfi að
bæjarstjórriin væri nokkuð frekar
að fetta fingur út í það, hvernig
núverandi borgarstjóri, K. Zimsen,
útbyggi reglurnar, sem greiða á
eftir atkvæði um tiivonandi fram-
bjóðanda við borgarstjórnakosning-
arnar, K. Zimsen.
En það voru nú ekki allir bæj-
arfulltrúar á sama máli. Tillaga
frá Alþýðuflokknum (Jóni Baldv.
og Þorv. Þorv.) um að borgar-
stjórakosningar yrðu framvegis í
janúarmánuði, var samþykt með
7 atkv. gegn 4 Má það inerkilegt
' teljast, að nokkur skyldi vera á
móti því, að kosningarnar. færu
fram í þeim mánuðinum, þar sem
tækifæri væri fyrir fleiri til þess
að taka þátt í kosningunum, en í
maímánuði. En svona var það nú
samt, fjórir Sjálfstjórnarfulltrúar
höfðu geð til þess.
En það má segja að enn þá
furðulegra hafi verið, að bæjar-
fulltrúarnir skyldu ekki allir vilja
að kosningarrétturinn væri sem
frjálslegastur við kosningarnar.
Aliir vita það, að kosningarréttur-
inn til bæjarstjórnar er 1íreltur,
eins og hann nú er, þar eð kosn-
ingarrétturinn til Alþingis, sam-
kvæmt hinni nýju stjórnarskrá, er
miklu frjálslyndari, og allir ættu
að sjá hve öfugt það er, að kosn-
ingarrétturinn til þeirrar stofnun-
arinnar, sem óæðri er, sé fleiri
skilyrðum bundinn. En nokkrir
Sjálfstjórnarfulltrúarnir í bæjar-
stjórn, með Knud Zimsen í broddi
fylkingar, virtust ekki skilja það,
eða öllu heldur vildu ekki skilja það,
því virðingu þeirra og umhyggju
fyrir almenningi er þannig varib,
að þeir vilja helzt svifta sem flesta
atkvæðisréttinum (sbr. tilraun K.
Zimsen og þeirra félaga að svifta
600 kjósendur atkvæðisréttinum
við næstsíðustu bæjarstjórnarkosn-
ingar).
Svo hljóðandi tillaga var borin
fram af Ól. Friðr. fyrir Alþfl.:
„Kosningarrétt eiga allir hinir
sömu og koningarrétt eiga til Al-
þingis samkvæmt stjórnarskrá
landsins, þeirri, er Alþingi hefir
síðast samþykt".
Þessi tillaga var feld með 6
atkv. gegn 6.
Þeir sex, sem þannig voru or-
sök til til þess, að mörg hundr-
uð alþýðumenn og konur eru
svift kosningarréttinum við í hönd
farandi kosningar, voru þessir:
Knud Zimsen,
Guðm. Ásbjörnsson,
Jón Ólafsson,
Þórður Bjarnason,
Jón Þorláksson,
Pétur Halldórsson.
A]veg í samræmi við það, að
fella þessa sjálfsögðu tillögu, var
það, að vera á móti því að sjó-
menn og aðrir, sem fjarstaddir
eru kosningardaginn, gefist kostur
á því að kjósa.
Hr. Knud Zimsen færði fram
þá ástæðu móti því, að þetta yrði
sett í reglurnar, að hætt mundi
á því að stjórnarráðið samþykti
ekki reglugerðina, ef þetta stæði
í þeim. Hann vildi því láta semja
sérstakar reglur um þetta atriði,
svo stjórnarráðið gæti eyðilagt
þær, ef "það vildi, án þess að aðal-
reglugerðinni sjálfri væri neitað
staðfestingar. Þetta var vitanlega
afar sniðugt, eins og flest það,
sem hr. Knud Zimsen finnur upp
á, til þess að koma af í hvellin-
um þeim bæjarmálum, sem hann
befir dregið þangað til þau eru
komin í eindaga. In þetta var
líka afbragðs tilraun til þess að-