Alþýðublaðið - 25.03.1920, Blaðsíða 2
2
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
svifta nokkur hundruð sjómenn
atkvæðisréttinum.
Svo hijóðandi tiliaga, sem Ól.
Fr. bar fram fyrir Alþfl., var sam-
þykt með 7 atkv. gegn 6:
„Kjósendur, sem ekki geta ver-
ið viðstaddir á kjördegi, geta neytt
atkvæðisréttar síns, eftir sömu
xeglum og nú gilda undir sömu
kringumstæðum við kosningar til
Alþingis".
Þeir, sem atkvæði greiddu á
móti þessari tillögu, voru hinir
sömu og áður voru taldir upp. En
þeir, sem greiddu atkv. með, voru:
Jón Baldvinsson,
Ágúst Jósefsson,
Þorv. Þorvarðsson,
Jónína Jónatansdóttir,
Ólafur Friðriksson,
Inga L. Lárusdóttir,
Gunnl. Claessen.
Ekki hefir frézt enn þá um það,
hvort stjórnarráðið samþykkir regl-
urnar, en ótrúlegt er það, að þar
séu menn, sem vilja svifta sjó-
menn atkvæðisréttinum, þó svo
sé í bæjarstjórn.
Stór 'vex'ðla.un.
I .jeiðiu Á að lig-g-ja
yfir ísland.
Tuttugu þúsund sterlingpundum,
eða fram undir '400 þús. kr., hefir
þeim manni verið heitið, sem yrði
fyrstur til að fljúga „kringum"
Atlantshaf, þá leið er hér er talin:
Frá New-York til Florida. Þaðan
til Cuba og svo þaðan til Caracas
á meginlandi Suður-Ameríku. Frá
Caracas til Cáyenne (þar sem pip-
arinn grær). Þaðan til Para (þaðan
sem gúmmíið góða kemur), en
þaðan til Pernambuco á norðaust-
urhorni Suður-Ameríku. Frá þess-
ari síðastnefndu borg er haldið yfir
Atíantshaf til norðausturs til vest-
urstrandar Afríku og svo áfram
yfir Mar.okkó til Gíbraltar og svo
liggur leiðin yfir Lissabon, París,
London og Edinborg. Er þar gerð
lykkja á leiðina og flogið yfir 1
Norðursjóinn til Noregs. Þaðan
yfir Svíþjóð til Khafnar. Þaðan til
Hamborgar, en þaðan aftur yfir
Norðursjó til Skotlands og þaðan
yfir Færeyjar til Islands. Eiga þátt-
takendur í fluginu að ráða því
sjálfir, hvort þeir halda beint frá
Reykjavík til St. Johs á New-
Foundlandi, eða hvort þeir leggja
leið sína yfir Grænland. Frá St.
Johs liggur leiðin yfir Halifax aftur
til New-Ýork.
Öll leiðin, sem á að fljúga, et
um 26,800 kílómetrar, eða 13 til
14 sinnum lengri en leiðin frá
Reykjavík til Khafnar.
Eftir því sem dönsk blöð segja,
er þegar farið að undirbúa flug
þetta.
Frá Japan.
Khöfn 23. marz.
Japanska ráðaneytið hefir sagt
af sér.
JJ'riðarrá.öistefiiaii
Khöfn 23. marz.
Enska blaðið Daily Chronicle
segir að friðarráðstefnam verði flutt
til Ítalíu 21. apríl.
„Landnám“. ■
Svar við svari Morgunblaðsins.
Eg reit greinina í Alþýðublaðið
á dögunam til að andmæla því í
Morgunblaðsgreininni, er mér þótti
ranglega mælt vera, bæði umjón
Dúason og Grænlandsmál. Gerði
eg það af engurn þjósti eða rosta,
og fór hvergi geyst að neinu. Vildi
eg feginn bera það undir alla sann-
gjarna lesendur hvort ekki er rétt,
Ekki er ritháttur minn svo, að
eg þurfi að tala varlega um hæði-
orð eða skaramir, og situr sízt á
Morgunbl. að finna að rithætti
manna.
Stóri dómurion í grein minni,
sem Mbl. talar um, á að vera það
er eg segi að grein Mbl. sé rituð
af Iítilli athugun o. s. frv. Hirði
eg aldrei hvort sá dómur er stór
eða lítill, en réttur var hann. Sýndi
eg fram á það er eg hrakti Morg-
unblaðsgreinina, enda hefir Mbl.
ekki lagt út í þá óíæru að halda
því sama fram aftur er það gerði
þá.
, Síðan biður þaðí mig að festa í
minni öll hæðiorðin og skamnnirn-
ar um Jón. Eg er búinn að því
og skal nú festa það líka á papp-
frinn.
Skammir eru það að Ifkja Jóni
við Vesturfararagenta, sem lugu
flokka af fólki til Ameríku. Lftið
hól er það um Jón að geta þess
til, „að enginn hafi tekið mark á"
greinum hans. Eigi þykir mér það
heldur hól að Jón hafi „sýnt það
með skrifum sínum" sð hann geti
ekki dæmt um rétt Íslendinga til
Grænlands. Hæðiorð eru það er
Mbl. segir: „líklega ætiast hann
þó ekki til þess að innflytjendur
búi í tjöldum á sumrin og scjó-
húsum á vetrum". Mun þá grein-
arhöf. hafa glott illmannlega er
hann ritaði þetta. Skammir eru
þetta um Jón: „En Jón hleypur
yfir þessa smámuni og er það mik-
il hlutdrægni “ Skammir eru það
að telja skoðanir og stefnu Jón&
fíflsku. „Heyr undur mikið", hróp*
ar Mbl. Ekki er það hól. Hól er
það hvorki né lofsyrði að segja
að „GrænSandssöngur" Jóns væri
hjáróma. Annars hefi eg heyrt að
menn væru hjáróma en ekki söng-
ur. Eg htfi nú fært nokkur dæffli
máli mínu til sönnunar um hæði"
orðin og skammirnár, og enn má
geta þess að andinn í greininni er
keskina og stefnir það alt að Jóni-
Finnur það hver maður er les.
Ærið ófeimið finst mér Mbl. værí
ef það neitar nú enn sökinni.
Enn segi eg það, og er það
líka mál margra er eg hefi átt tal
við, að þvf hafi verið líkast sem
Mbl. væri áður fremur hlynt Græ»"
landsmálum. Langt er síðan Jó»
tók að rita ura þau. Menn veitW
máli hans þegar mikla athygfi-
Stærsta blaðið á íslandi hefði,
samvizkusamt væri, átt að taka
málið þegar til umræðu, einkufl1
ef því hefði staöið svo mik$
stuggur af því, sem því virðist nu
standa, og athugasemdalaust hefðt
það ekki átt að birta greiaar et
fóiu í sér .sama verkaað eins
fortölur lyginna vesturfaraagenW'
Það er raál raargra manna
eftirhreytur Mbl. um Jón séu freM’
ur ódrengilegar, og kenna suifllf