Tíminn - 22.12.1938, Page 1

RITSTJÓRAR:
GÍSLI GUÐMUNDSSON (ábm.)
ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON.
RITSTJÓRNARSKRIFSTOFUR:
Edduhúsi, Lindargötu 1 D.
SÍMAR: 4373 Og 2353.
ÚTGEFANDI:
FRAMSÓKNARFLOKKURINN
22. árg.
Reykjavík, fimmtndagmn 22. des. 1938
81. blað
Ep þctta ,st efn n b i'C.vti n j*i n* ?
Eíga heildsalarnir ad ráða?
Lýsíng Ol.Thors á hag átgerðarínnar!927
Blöð Sjálfstæðisflokksins
hafa undanfarið verið að
tala um „róttæka stefnu-
breytingu" og „ný úrræði“,
sem þyrfti að gera til hjálp-
ar útgerðinni, ef hún ætti
ekki að fara í kalda kol.
Hinsvegar hafa þau lítið á það
minnst, hver þessi „stefnu-
breyting" eða „nýju úrræði“
ættu að vera.
Ýmsir munu hafa búizt við,
að þau atriði myndi skýrast
nokkuð á Varðarfélagsfundi,
sem haldinn var í fyrrakvöld,
en Varðarfélagið er landsmála-
félag Sjálfstæðismanna í Reyk-
javík. Auglýst var, að sjávar-
útvegsmálin yrðu þar til um-
ræðu og málshefjandi yrði
annar fulltrúi flokksins í milli-
þinganefndinni, Sigurður
Kristjánsson alþm.
í Mbl. í gær er stutt frásögn
frá fundinum. Af tillögum
framsögumanns nefnir blaðið
það eitt, „að hann hafi lagt
sérstaka áherzlu á, að vissasta
ráðið til umbóta væri að af-
nema höft og bönn og auka
frelsi manna í atvinnu- og við-
skiptamálum“.
Þá segir blaðið, að talað hafi
á fundinum Gísli Jónsson vél-
stjóri og hafi „hann bent á,
hvað stjórn Sjálfstæðismanna
hefði gert í þessum efnum, er
hún kom til valda 1924 og vildi
að svipuð leið yrði farin nú“.
Um aðra ræðumenn getur
blaðið ekki. Þessi ummæli
virðast því frásagnaverðust frá
fundinum og-þá vafalaust sök-
um þess, að þau túlki stefnu
forráðamanna flokksins í út-
vegsmálunum.
Þar sem Sigurður talar um
„höft og bönn“ á hann vafa-
laust við innflutningshöftin.
Mun það verða torskilið flest-
um öðrum en Sigurði, hvernig
auknar verzlunarskuldir er-
lendis, vegna innflutnings ó-
þarfa varnings, ættu að geta
leyst vandamál útgerðarinnar!
Engu ómerkilegri eru þó hin
ummælin, að það myndi væn-
legast fyrir sjávarútveginn, ef
fylgt yrði stjórnarstefnu í-
haldsins á árunum 1924—27.
íhaldið kom til valda á
þinginu 1924. Kjör útgerðarinn-
Ukraína
Nokkrir ukraniskir þm. hafa
nýlega lagt fram 1 pólska þing-
inu frumvarp um sjálfstjórn
fyrir þau héruð í Póllandi, þar
sem Ukrainíumenn eru búsettir.
í þessum héruðum eru samtals
um 7 milj. íbúa.
Samkvæmt frumvarpinu eiga
þessi héruð að mynda einskon-
ar lýðveldi með sérstakri ríkis-
stjórn, þingi, lögreglu og skól-
um. Allir skattar, sem eru inn-
heimtir í þessum landshlutum,
skiptast jafnt á milli stjórnar
hins nýja ríkis og pólsku
stjórnarinnar. Utanríkismál,
hermál og mynt verða sam-
eiginleg með Pólverjum.
Stjórn Póllands hefir neitað
að verða við þessum kxöfum,
en heitið Ukrainíumönnum
meira frjálsræði í skólamálum.
Útvarpsstöðin í Vín hefir
undanfarið varpað út ræðum
ýmsra helztu forvígismanna
Ukrainíubúa í Rutheniu og hef-
ir þeim verið sérstaklega beint
gegn meðferð Pólverja á Ukra-
iníumönnum.
í Þýzkum blöðum er nú skrif-
að mjög óvinsamlega um Pól-
land og sagt að Þjóðverjar þar
sæti mjög slæmri meðferð.
ar voru þá á ýmsan hátt erfið.
En hvorki þingið eða ríkis-
stjórnin gerðu hið minnsta til
að rétta hlut hennar. Þau mál
voru ekki einu sinni rædd.
Hinsvegar vorou samþ. tvenn
lög, um nýja tekjuöflun ríkis-
sjóðs, sem bæði uku stórkost-
lega álögur á útgerðinni. Önn-
ur um 25% gengisviðauka á
ýmsa tolla og skatta, og hin um
20% bráðabirgðatoll á lang-
flestar vörutegundir. — Auk
þess var samþykkt að fram-
lengja lögin um útflutnings-
gjald.
Þetta voru einu verk þingsins
þá, sem höfðu áhrif á útgerð-
ina!
Á þingræðu, sem Ólafur Thors
hélt 1. marz 1926, má bezt
marka, að skattar voru þá miklu
meiri á útgerðinni en þeir eru
nú. Hann segir m. a.:
„Þegar vel árar, verður þessi
útgerð að greiða allt að 30% í
tekjuskatt og frá 10—50% í út-
svar, en hvernig, sem árar,
verður hún að greiða þung út-
svör, þó að hún kannske tapi
hundruðum þúsunda. Allar
helztu nauðsynjar framleiðsl-
unnar eru þungt tollaðar og
sjálf framleiðsluvaran með
1%%“ (Alþt. 1926 C. 632—633).
Fyrir útgerðina var þó geng-
ishækkunin, sem íhaldsstjórnin
framkvæmdi á árunum 1924—
1926, enn þungbærari en skatt-
arnir. Ólafur segir í framan-
greindri ræðu, að hún hafi
lækkað afurðaverðið um 20%,
en kaupgjald og mestur annar
kostnaður sé hinn sami í
krónutali og þvi langt um hærri
en hann hafði áður ver-
ið. Gengishækkunin át líka upp
mestallan gróðann hjá þeim,
sem grætt höfðu á verðhækkun
fiskjarins árið áður, og allmörg
útgerðarfyrirtæki komust vegna
hennar á vonarvöl.
Nokkru áður en stjórn í-
haldsins fór frá völdum, eða 12.
mai 1927, gaf Ólafur Thors
stutta lýsingu á ástæðum út-
Bjarni Þorgrimsson í Veturhúsum á
Jökuidal skrifar Tímanum úr byggð-
arlagi sínu: Tíðindi héðan af Dal mega
helzt teljast, að í sumar var lagður ak-
fær vegur af þjóðveginum á Jökuldals-
heiðinni og upp að Brú. Liggur vegur-
inn um heiðina, þar sem enn standa
nokkrir bæir, sem í byggð eru, og er
þetta hin mesta samgöngubót fyrir
heiðabæina, sem ef til vill hafa verið
einangraðastir allra bæja á landinu.
Er Jökuldalsheiðin þarna hið mesta
Gósenland, og mun nú tryggt, að bæir
þeir, sem hafa haldizt í ábúð, fari ekki
í eyði og vel má vera, að ýmsar eyði-
jarðir byggist á ný. Á heiðinni er ó-
venju gott sauðland og silungsveiði I
vötnum, sem eru mörg og stór. Hefir
silungur gengizt mjög við í vötnunum,
síðan býlunum fækkaði.
t t t
Sigmundur Guðmundsson bóndi I
Árnesi, hefir skrifað Timanum ýmsar
fréttir úr byggðarlagi sínu. Segir hann
heyfeng manna á Ströndum yfirleitt
lítinn eftir sumarið, en góðan. Síðast-
liðið vor var eitt hið versta, er þar
hefir komið. Um miðjan maímánuð
gerði frost og snjókomu, en áður höfðu
verið blíðviðri og jörð tekin að gróa.
Kuldarnir héldust fram undir miðjan
júlímánuð. Snjóaði svo mikið, að
stundum var klofsnjór á túnum á þessu
tímabili. Varð að gefa nautpeningi inni
fram í júlí, víða dó mikið af unglömb-
um og æðarvarp stórspilltist. Varð dún-
tekjan aðeins röskur helmingur miðað
gerðarinnar eftir þriggja ára
stjórn íhaldsins. Var það í sam-
bandi við frv. um 8 klst. hvíld-
artíma á togurum. Ólafur segir
m. a.:
„En eins og nú standa sakir,
þá stendur útgerðin SVO HÖLL-
UM FÆTI, að það er varhuga-
vert, að leggja á hana þær
kvaðir, sem þetta frv. felur í
sér .... þegar um það er að
ræða, að löggjafarvaldið leggi
frekari byrðar á útgerðina, má
ekki gleyma HINNI AFARÖRÐ-
UGU AÐSTÖÐU ÞESSA AT-
VINNUVEGAR“ (Alþt. 1927 C
287 og 289).
Þegar það er athugað, að Ól-
afur Thors var einn helzti
stuðningsmaður stjórnarinnar,
er það ljóst, að hann hefir
reynt að kveða eins vægt að
orði um ástand útgerðarinnar
og unnt hefir verið.
Það er því í mesta máta ó-
trúlegt, að útgerðarmenn standi
að baki þeirri kröfu, að tekin
verði upp sama gengispólitík og
fjármálastefna og ríkti hér á
landi 1924—27.
Þeim mun það vel ljóst, að
það voru ekki hagsmunir út-
gerðarinnar eða framleiðslunn-
ar yfir höfuð, sem réðu gengis-
pólitík íhaldsins 1924—27.
Það voru hagsmunir heildsal-
anna og peningamannanna,
sem réðu þeirri stefnu.
En eiga hagsmunir þessara
manna að halda áfram að ráða
„stefnubreytingum“ og „úrræð-
um“ Sjálfstæðisflokksins á
kostnað framleiðslunnar? Því
verða útvegsmennirnir í flokkn-
um að svara, — og það fyr en
seinna.
Taminn örn
er til sýnis í Miðbæjarskólanum
(anddyri leikfimissalsins) þessa dag-
ana. Eigandi hans er Magnús Jónsson
bóndi á Ballará og hefir hann alið
hann heima hjá sér í rösk þrjú ár. Örn
þessi var tekinn sem ungi, nokkurra
vikna gamall, vorið 1935.
Leiðrétting.
í frásögn blaðsins um ungmennafé-
lagið í Miðfirði, nú fyrir skömmu, hafa
slæðzt inn nokkrar prentvillur. Félagið
átti í haust tíu ára starfs að minnast,
en ekki tuttugu ára. Samkomuhús þess
heitir Ásbyrgi, Föðurnafn Gunnars
bónda á Syðri-Reykjum, annars með-
stjórnanda félagsins, hefir misprentazt.
Hann er Jónasson.
við meðalár. Þegar á leið sumarið, gerði
ágæta tíð, þurrviðri og hlýindi, og
spratt útengi lengi fram eftir sumri.
Bætti þetta stórum um og hafa bændur
á þessum slóðum ekki þurft að fækka
skepnum að mun, vegna lítilla heyja.
t r t
Jarðræktarframkvæmdir hafa frem-
ur farið minnkandi í Árneshreppi hin
síðustu ár og stafar það af fólkseklu.
Allir, sem geta, stunda vinnu hjá
hlutafélaginu Djúpavík, sem komið
hefir upp miklum byggingum undan-
farið. íbúðarhús voru í sumar reist á
tveimur sveitabýlum, annað að Finn-
bogastöðum, en hitt að Melum.
t r r
Þótt veðrátta sé risjótt á Ströndum
og erfiðar samgöngur, eru þar margar
góðar jarðir og afkoma búrekstursins
dágóð. Mikil hlunnindi eru þar víða,
selveiði, dúntekja og viðarreki. Af 27
býlum í Árneshreppi, er selveiði á sjö
býlum, dúntekja á sjö og mikill trjá-
reki á flestum. Á þeirri jörð, sem mest
hefir hlunnindin, fást 60—70 kg. af
dúni á ári og 150—160 selir. Sumstaðar
er þó dúntekjan enn meiri. Á vetrum
er mikið skotið af refum og er nú í
haust búið að drepa sjö refi í Ófeigs-
firði. Veturinn 1935—36 var trjáreki
óvenjumikill og veitti bændum drjúgar
tekjur og tvö hin síðustu ár hefir einn
bóndi í sveitinni selt girðingastaura
fyrir nær 4000 krónur.
Ógnaröldin
í byrjun þessa mánaðar var sú
tilkynning birt í Moskva, að yf-
irmaður leynilögreglunnar (G.
P. U.), Jesov, hefði beðist lausnar
og nýr maður, Lawerentij Berja,
hefði verið skipaður í hans stað.
Jesov hefir gegnt þessu starfi
í rúm tvö ár. Hann hefir haft
forgöngu um hin fjölmörgu rétt.
arhöld, sem beinzt hafa gegn
ýmsum helztu leiðtogum komm-
únista og endað hafa með lífláti
þeirra. Sökum þeirra uppljóstr-
ana, sem hann telur leynilög-
regluna hafa gert undir stjórn
sinni, hafa þúsundir manna ver-
ið dæmdir til dauða og skotnir.
Enn fleiri þúsundir hafa verið
dæmdir til lengri eða skemmri
fangavistar.
Einn af þeim mönnum, sem
Jesov lét dæma til dauða, var
fyrrv. yfirmaður leynilögregl-
unnar, Jagoda. Hann var talinn
enn blóðþyrstari en Jesov. Hon-
um var m. a. gefið það að sök, að
hafa reynt að drepa Jesov með
því að láta dæla gasi inn á skrif-
stofu hans. Óttaðist Jagoda þá
orðið það mikla álit, sem Stalin
hafði á Jesov.
Það er látið heita svo, að Jesov
hafi beðist lausnar, en allt virðist
benda til að honum hafi verið
það fyrirskipað. Samhliða hon-
um hafa um 470 háttsettir
starfsmenn í leynilögreglunni,
margir þeirra nánustu sam-
starfsmenn hans, látið af störf-
um. Við athugun á skjölum hans
er talið að komið hafi í ljós, að
yfir 500 manns hafi verið dæmd-
ir til dauða án undangenginnar
réttarrannsóknar. Ennfr. er hon
um gefið að sök, að hafa haldið
í fangelsi mörgum alsaklausum
mönnum. Er búizt við opinberri
málsókn gegn honum bráðlega.
Tvennt er álitið að hafa orðið
Jesov að falli. f fyrsta lagi vann
hann sér andúð Vorosjilov yfir-
hershöfðingja, fyrir afskipti sín
innan hersins, einkum gegn Blii-
cher hershöfðingja. Ákærði hann
Blucher fyrir svik og munaði
minnstu að hann hefði misst
stöðu sína og verið opinberlega
ákærður. Nú hefir hann verið
tekinn í sátt aftur. í öðru lagi
óttaðist Stalin orðið hin miklu
völd Jesov og trúði ekki hollustu
hans nægilega. Eftirmaður Jes-
Jens Hermannsson á Bíldudal skrifar
blaðinu tiðindi úr Arnarfirði. Tíðarfar
hefir verið hið ákjósanlegasta, einkum
til landsins, en nokkuð stormasamt til
sjávarins. Hefir það þó ekki komið
mjög að baga fyrir sjómenn, sökum
þess, að fiskur hefir verið inni i firð-
inum í allt sumar og haust og er enn.
Hafa þó færri notið þess en skyldi og
ber margt til. Er það fyrst og fremst
að kenna skorti á beitu til veiðanna.
Síld er illfáanleg, og það litla, sem fæst,
er rándýrt, yfir 40 krónur tunnan. Kúf-
fiskurinn, hin gamla þrautabeita Arn-
firðinga, er mjög til þurrðar gengin og
kostnaðarsamt að afla hennar.
r t r
Mikill hugur er í þorpsbúum að koma
sér upp samkomuhúsi og verða ýmsar
fjáröflunarleiðir reyndar í þeim til-
gangi. Er líklegt, að hafizt verði handa
um framkvæmdir á komandi sumri. —
Sundlaug á unga fólkið i hreppnum
við Reykjarfjörð, lítinn fjörð, er gengur
inn úr Arnarfirði. Hefir hún bætt mjög
úr um sundkunnáttu meðal barna og
ungs fólks, þótt ófullkomin sé. Er unnið
að því að koma upp fullkominni sund-
laug á þessum stað og vænta héraðs-
búar styrks til þess frá því opinbera.
/ r r
Mæðiveíkin breiðist hægt út í Dölum.
í suðurhluta sýslunnar hefir veikin
þegar gert mikinn usla. í Hvammssveit
er hún á nokkrum bæjum, en fátt fé
hefir drepizt af völdum hennar þar,
enn sem komið er.
í Rússlandi
TROTSKI,
sem verið hefir landflótta og einangr-
aður í mörg ár, en Stalin reynir þó að
kenna um allar uppreistartilraunir
gegn sér.
ovs er ættaður af sömu slóðum
og Stalin og skortir tæpast á-
huga til að sýna röggsemi í stöðu
sinni. Og þenna áhuga verður
hann að sýna í verki á sama hátt
og Jagoda og Jesov, með stöðug-
um ákærum og aftökum, því
annars er vonlítið um hylli Sta-
lins. Hann vill láta sjást í verki
að hinnar minnstu andstöðu
gegn honum sé grimmilega
hegnt.
Aðalblað danskra jafnaðar-
manna, „Social-Demokraten“,
hefir nýlega birt ritstjórnargrein
um aftökurnar í Rússlandi. Segir
þar m. a.:
„Það verður sennilega aldrei
vitað til fulls, hversu margir
menn hafa látið lífið, eða
hversu mörgum hefir verið refs-
að á annan hátt, sökum „galdra-
ofsóknanna" í Rússlandi undan-
farin ár. (Blaðið líkir þessu at-
ferli Stalins við ofsóknirnar gegn
galdramönnum á miðöldunum.)
Utan Rússlands geta menn þó
gert sér auðveldlega grein fyrir,
að meðal leiðandi manna hefir
mannfallið verið svo stórkost-
legt, að aftökurnar í frönsku
byltingunni verða eins og svipur
hjá sjón.
Hinum „gömlu bolsévikkum“,
sem framkvæmdu byltinguna
með Lenin, er svo að segja full-
komlega útrýmt. Stalin einn er
eftir. Jafnvel meðal þeirra, sem
nutu valda og virðinga 1935, hef-
ir mannfallið orðið mikið. Á
þingi Sovétríkjanna 1935 var
kosin 31 manns nefnd til að
semja hina nýju stjórnarskrá.
Fjórtán af þessum hafa nú verið
dæmdir fyrir njósnir og aðra
glæpi, og fimm þeirra eru horfn-
ir, án þess að kunnugt sé um af-
drif þeirra. Á sama þingi var
stjórn Sovétríkjanna endurskip-
uð. í henni áttu 20 manns sæti.
Aðeins 4 þeirra halda enn em-
bættum sínum, 6 hafa verið
dæmdir til dauða. Nokkrir hafa
fengið aðrar stöður, einn hefir
látizt á eðlilegan hátt, hinir eru
horfnir. Jafnvel stjórnin, er var
skipuð á þingi Sovétríkjanna í
janúar í fyrravetur, hefir orðið
fyrir verulegri „hreinsun“. Af 26
stjórnarmeðlimum hafa 11 orðið
að að láta af störfum. Nokkrir
hafa fengið einskonar pólitískt
siðferðisvottorð við brottför sina,
en aðrir hafa horfið svo ekkert
hefir til þeixra spurzt, en slíkt
spáir ekki góðu í Rússlandi.
Innan verklýðsfélaganna og
æskulýðsfélaganna hafa svipað-
ar „hreinsanir“ átt sér stað.“
Ýmsar getgátur eru jafnan
uppi um orsakir þessa blóðuga
stjórnarfars. Sumir bregða Sta-
lin um sálsýki. En sennilegasta
skýringin virðist sú, að það sé
afleiðing víðtækrar óánægju, er
reynt sé að bæla niður á þennan
hátt. En að hvaða skýringum,
sem hallast er, verður það jafn
ómögulegt fyrir þá menn, sem
reyna að afsaka blóðveldi Sta-
lins, að koma fram sem fylgj-
endur og vinir lýðræðisins. Ekk_
ert er andstæðara lýðræðinu en
sú meðferð, sem andstæðingar
Stalins sæta í Rússlandi.
Á víðavangi
Fjármálaráðherra hefir sýnt
fram á, að undirrót gjaldeyris-
vandræðanna er halli áranna
1933 og 1934, þegar ekki var
grænn eyrir afgangs vörukaup-
um til þess að mæta duldum
greiðslum. Ennfremur að lánsféð
sem inn var flutt 1935 fór í
greiðslu verzlunarskulda frá ’33
og ’34 og hrökk ekki til. í staðinn
komu nýjar verzlunarskuldir
1935, sem ekki hefðu myndazt,
ef hallinn frá fyrri árum hefði
ekki sogið til sín lánsféð. — Þá
sýndi ráðh. fram á, að 1937 hefðu
verzlunarskuldir aukizt verulega
af ástæðum, sem margsinnis eru
raktar.
* * *
Valtýr og Árni frá Múla þykj-
ast ekkert skilja og hrópa: Frá
hvaða tíma eru þær skuldir
flestar, sem nú eru ógreiddar?
Kannske skilja þeir betur ef
dæmið væri sett upp þannig að
Valtýr og Árni hefðu eytt of
miklu 1933 og 34 og safnað
skuldum. Árin 1935 og 36 hefðu
þeir síðan greitt þær, en orðið
að taka til þess víxil, þótt þeir að
öðru leyti stæðust útgjöld þess-
ara ára. Hvort stafar þá víxil-
skuldin af eyðslu áranna 1933
og 34 eða 1935 og 36? Geta þeir
svarað því? Allir aðrir geta svar-
að þvi rétt. Þess vegna eru
blekkingar þeirra um gjaldeyr-
ismálin minna virði en þeir
halda.
* * *
Sjálfstæðisflokkurinn hefir
lengi látið á sér skilja að hann
hefði úrræði á hverjum fingri
útgerðinni til viðreisnar, og að
það væri eingöngu að kenna
fjandskap stjórnarflokkanna við
sjávarútveginn, að þessi úrræði
væru ekki notuð. Það er því eng_
in furða, þó að menn leggi við
hlustirnar, þegar eitthvað nánar
er frá þessum „úrræðum" sagt.
* * *
Mbl. í gær skýrir frá því, að
fundur hafi verið haldinn um
þessi mál í íhaldsfélaginu Verði
sl. þriðjudag. Sigurður Krist-
jánsson flutti þar framsöguræðu,
en hann er nú fulltrúi flokksins
i nefnd þeirri, sem vinnur að
rannsókn togaraútgerðarinnar.
Um „úrræði" Sigurðar segir Mbl.
þetta: „Sérstaka áherzlu lagði
hann á, að vissasta ráðið til um_
bóta væri að afnema höft og
bönn og auka frelsi manna í at-
vinnu. og viðskiptamálum.“ —
Sigurður þessi álítur með öðrum
orðum, að sjávarútveginum verði
bezt hjálpað með því að afnema
innflutningshöftin! En hver
yrði afleiðingin af því? Vitanlega
sú, að keypt yrði inn meira eða
minna af miður nauðsynlegum
vörum og að eftir skamman tíma
myndi vanta gjaldeyri fyrir vör-
ur eins og t. d. kol, salt, veiðar-
færi og oliu. Svona eru heilræðin
frá „vinum útgerðarinnar"!
* * *
Appelsínuvísindin halda á-
fram sína sigurför. Mbl. hefir
uppgötvað, að mjólk sunn-
lenzkra bænda sé bætiefnalaus
að vetrinum. Söm eru túnin og
í fornöld. Vart mun Mbl. finna
í hópi þeirra, sem appelsínu-
læknarnir ala upp við kvöld-
dans á Hótel ísland og Hótel
Borg vaskari menn eða snjall-
ari en Gunnar Hámundarson,
Skarphéðinn Njálsson og Snorra
Sturluson, og þó fæddust þess-
ir menn upp við hina bætiefna-
lausu mjólk á Hlíðarenda, Berg-
þórshvoli og Odda. Gaman hefði
verið að sjá svipinn á Sighvati
á Grund, ef Bjarni frá Geita-
bergi og Jónas Sveinsson hefðu
komið norður og fullyrt að
Sturla sonur hans og Þórður
kakali þyrftu að sofna með sit-
rónudúsu á hverju kvöldi, til að
fá nægileg lífefni í líkamann.
Sennilega hefði Sighvatur
stungið upp á að gefa vitring-
unum úr Reykjavík væna inn-
gjöf af fjörefni um heilbrigða
skynsemi.
A KROSSGÖTUM
Af Jökuldalsheiði. — Sumarveðrátta á Ströndum. — Búnaðarframkvæmdir í
Árneshreppi. - Hlunnindi. - Fiskgengd 1 Arnarfirði. — Sundlaug í Reykjarfirði.
Mæðiveiki í Dölum. --