Alþýðublaðið - 30.05.1927, Blaðsíða 4

4
ALÍSÝÐUBLAÐIÐ
I
í
«
ms
I
í
i
Nýkomið j
Sumarkápuefni margar teg. S
frá kr. 3,60 meterinn. Ný- jjg
tízku sumark]ólaefni. Peysu- ™
fatasilki ágæt tegund.
Svuntusilki mjög ódýrt. 1
Telpukjólar allar stærðir og H
m,
Matthildur
Laugavegi 23.
. fi.
BJorusdóttir,
i i a M2ií 11 Esssa a g
að spiia, en í stað þess að vinna
meira, þá tapar hann því, sem
hann hafði unnið.
Ég legg 10 fr. á rautt og. 10 fr.
á einhverja töiu og tapa báðum;
svo spila ég ekki meira. —
Ég er á járnbrautarstöðinni að
bíða eftir lestinni, sem ég ætla
að fara með til baka.
Fólkið streymir frá spilabank-
anum inn á stöðina, því að kvöld
er komið. Þau eru ófrýn, sum
andlitin, sem mæta mér. Ot úr
þeim skín óánægja, hörmungin
sjálf upp máluð og gæfuleysið.
Svona líður þá mönnunum i
þessu paradísarlandi við himin-
blátt Miðjarðarhafið, þar sem sól-
in skín og rósirnar anga og
pálmaviðurinn breiðir út tígulegu
blöðin. Þarna, á þessum yndislega
stað, hafa mennirnir skapað
stærsta helvíti Evrópu. — Mikil
eru verkin mannanna!
En þeir, sem búa í þessu merki-
lega iandi, Monaco, — þeir eru
ríkir. Þeir lifa á útlendingunum,
og enginn þarf að gjalda skatt,
hversu auðugur sem hann er. Öll
útgjöld ríkisins greiðir spilabank-
inn. Enginn, sem búsettur er í
Monaco, fær að spila í Monte
Carlo. Aliir þeir, sem spila þar,
Siíkisokkar
allir nýjustu litir,
nýkomnir.
¥es*ð Svá 1,85.
Verzl. „Alfa“
Bankastræti 14.
Vegfffððnr,
yfir 200 teg. að velja
úr. — Allra nýjustu
gerðir. — Lægsta verð.
Málningarv. alls konar.
Sigurður Kjartansson,
ILamjjsívesji 2©B. » Sími 83©.
Meðal annara orða
iðka fagran sið:
Þeir, sem buffið borða,
blessa Tehúsið.
verða að fara samdægurs úr iandi,
svo að þeir drepi sig ekki innan
landamæra, ef þeir hafa slíkt í
huga, sem ekki er óalgengt. 1
Monaco eru lögregluþjónar um
alt landið til að gæta: þess, að
enginn drepi sig. Monaco-búar
vilja hafa skjöldinn hreinan(!),
enda er ekki mörg*sjálfsmorð að
finna í ríkisskýrslum þeirra, er
mér sagt. — En þó að menn
drepi sig rétt utan við landamær-
in, — það gerir engan mismun.
Það er í Frakklandi. Prýði-legur
hugsunarháttur? —
„ísland þarf að verða ferðá-
mannaland“ — eins og Monpco?
Ásgéir Bjarnpórssori.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstrætí
18, prentar smekklegast og ödýr-
ast kransaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Konur.
Biðjið um S m á r a -
smjorlíkið, því að
pað er efnlsbetra en
alt annað smjorlíki.
Ráðskona öskast út á land nú
þegar. Má hafa stálpað barn.
(Uppl. Þingholtsstræti 8 B niðri
eftir kl. 8. í kvöld.)
Tehús Reykjavikur, Laufás-
vegí 13, sími 1417. Mat og drykki
alls konar hvergi betra að kaupa
en þar.
Herbergi til leigu fyrir einhleypa
A. v. á.
Rjómi fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðgerðinn.
Til Iiræisigeminga er Gold
Dust þvottaefnið tilvalið.
Verzllð við Vikctr! Það verður.
notodrjjgst.
Varahlutir til reiðhjóla ávalt
fyrirliggjandi í Öj’kinni hans Nóa
á Klapparstíg 37.
Sokkar — Sokkar — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Veggmyndir, fallegar og ódýr-
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama stað.
Mjólk fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðgerðinni. ____________
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldqrsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
ekki að þekkja mig framar og láta mig
alt af í friði?“
,,Það sver ég við verndardýrling minn."
„Jæja, ég skal reyna að ná í lykilinn. Þú
getur hvort sem er ekki brotið peningaskáp
Patersons upjj, svo að það er ekki hundrað í
feættunni. Annars myndi ég heldur ekki gera
það. Svo er alt úti okkar í milli. En ef
áform þitt mistekst — og það er ég sann-
færð um að það gerir —, þá verðurðu að
fara úr Frakklandi. Lofarðu þvi? Helzt vildi
ég, að þú kænfist hinum rnegin á hnöttinn.“
„Jæja! Ég lofa því hátíðlega, að ég fer
burtu úr Frakklandi.“
„Nú, jæja- það er ágætt.“
„Lotarðu þessu þá?"
„Já, ef ég get.“
Barmur hennar hvelfdist, og augun leiftr-
uðu, um leið og hún sagði þetta. Síðan snéri
hún sér á hæl og hvarf inn um dyrnar.
Delarmes stóð kýrr um stund. Honum varð
Sitið í spegilinn, sem hékk á veggnum beint
á móti. Hann kveikti sér í vimdlingi og
fór að ganga frai* og aftur með hendur
í vösam. Nú koin stúlka frara wndan tjald-
m«. Hann heilsaði heani kannuglega «g
spjallaði við hana um stund um kappreið-
arnar.
Þegar hann koin inn í salinn, voru Pater-
son og Adéle að danza. Á gólfinu við borð
þeirra stóð tóm kampavínsflaska, svo að
þau voru þegar komin í gott skap. Enn
fremur dönzuðu þrjú pðr milli borðanna og
hljómsveitarinnar. Firnrn menn rauðklæddir
voru í hljómsveitinni. Lögin voru æsandi.
Adéle danzaði yndislega. Kinnarnar vorst
brennheitar, og hún var með hálflokuð augu.
Paterson hélt henni fast að barmi sér og
fann ylminn af hári hennar.
Loks var danzinn úti. Það var hrópað
húrra og klappað. Þau gengu arm í arm
aftur til borðs síns.
„Hvar hafið þér lært að danza svona vel?“
spurði Dubourchand.
„í New York, í danzsal Haymarkets.
Ágætis-staður,“ sagði Paterson og tæmdi
glasið sitt.
„Skál yðar, fröken Adéle!“
„Og yðar, lautinant!“
Kvöldiö leið með danzi og margs konar
skemtunum. Adéle og Paterson gleymdu sér
í danzi og víni. Deiarmes sat þögull og
reyktí fjöida viodlinga. Dubourchand tærndi
hvert kaMpavínsgtastíí eftír annað til þess
að halda sér vakandi. Samt virtist það hafa
þveröfug áhrif.
„Nei; heyrið þið mig! Nú er klukkan tvö
og kappreiðar á morgun. Ég verð að fara
snemma á fætur í fyrra ináliö til þess að
líta eftir hestunum,“ sagði Dubourchand.
Þau komu sér sarnan um að halda af
stað. Tæplega voru þau sezt í bifreiðina
fyrr en Dubourchand datt út af. Oelarmes
horfði utan við sig út um gluggann. Paterson
fékk tækifæri til þess að taka utan um
Adéle. Þegar svo bifreiðin hossaðist, af því
að bi'ún ók yfir stein, kysti hann hana á
hál^inn.
/ Þau komu til Monte Carlo eftir hálftíma,
og bifreiðarstjórinn nam staðar fyrir framan
„Hotel de Paris".
Adéle' ýtti við Duboureband og sagði:
„Góðan daginn, frændi!“ Hann reif upp
augun dauðskelkaður.
„Hvaó er þetta? Ég held bara, að ,ég hafi
sofið. Nú skulum við fá okkur whisky, áður
en við háttum. Komið þið ekki með?“
Déiarmes sagði, að sér þætti leitt, að han*
vært svo þreyttur. Paterson þakkaði kærlega.
Hann hefði viljað vefá á fótum alla nóttina
bara tíl þess að vera með Adéle.
Ddarraes þrýstí teöná Atíéte, er l*a«4»