Vísir - 14.12.1918, Blaðsíða 1

Gamla Bio
Fiðrildið.
Failegur og áhrifainiliill
sjónleikur í 6 þáttum.
Snildarlega yel leikinn af
Iiinum ágætu leikurum hjá
World Films Cerp,
New York.
Aðalhlutv. leikur:
Vivian Vlnrtin,
afarfalleg amerísk leikkona.
Sýning siendur yfir l1/.. klst.
, Tíminn“.
Kjötsalan og útílntnings-
nefndin.
Hvít tófuskiim kaupir Herluf Clausen Hótel ísland

Innilegar þakkir tií allra þeirra, sem sýndu mér og son- um mínum samúð og hiuttebningu við fráfali og jarðarför mannsins míns sáluga, Jónasar Þorsteinssonar verkstjóra. öuðríður Júl. Jónsdóttir.

Det bekendtgöres herved, at vor kære Sön og Broder -AJgot Beruhard Malmbergs Bisættelse vil fmde Sted Söndagen 15 Desember. Fra Hjemmet kl. 1%. Fra Domkirken kl. 2. Johanne og Otto Malmberg. Einar og Ove.

Lofesins hefir bændablað-
i ð „Tíminn“ ráðið það við sig,
að verja gerðir stjórnarinnar (for-
sætisréðherra) í kjötsölumálinu.
Lengi hefir það kveinkað sér við
þvf, en þarfir samábyrgðarklík-
unnar þríhöfðuðu, hafa mátt
sin meira en samviskusemi og
heilbrigð skynsemi ritstjórans,
í þeesn máli verður Tíminn að
villa le8endum sínum sjónir, frem-
ur öllum málum öðrum, ef stjórn-
in á ekki að falla og samábyrgð-
in að fara í mo'a.
Timinn birti skýrslu útilutn-
ingsnefndar um kjötsöluna um
næstsíðnstu mánaðamót, en ekk-
ert hefir hann um hana sagt frá
eigin brjósti fyr en i síðasta
bl&ði sínu (7. des.). Margt segir
hann ekki þá heldur, en þó nóg
til þess, að auðséð er, að hann
er ekki einn af þeim „meðal-
greindu", setn auðvelt á að vera
aö „átta sig“ á skýrshmni, eius
og hann kemst að orði.
Blaðið segir, að nefndin færi
gild rök fynr þvi, a ð hún gerði
^amninginn við Berléme um að
eelja honum kjötið á 192 krón-
nr tunuuna Það hefir nú ald-
rei verið vefeugt, að nefndin
hafi gert þann samning, og vænt-
anlega á blaðið Hka við það, að
nefndin hafi gert fulla grein fyr-
ir þvf, livers vegna samn-
ingurinn liati verið gerður. Svo
segir blaðið, og kveðst g e t a
haft það eftir útfiutnÍDgsnefnd,
að það sómeð ö 11 u ósatt,
að forsætisráðherra hafi á uokk-
urn hátt buadið hendur xUflutn-
ingenefndar um, að leita tilboða
i kjötið. En ef það er í raun
og veru satt, að nefndin hafi
leyft bl&ðinu að bera sig fyrir
Öd^rt 3SLampavin!
33% alslóttur á hverri Iiampavinsílösku til nýárs.
Part-tið því strax
þessu, þá má það furðulegt heita,
að blaðið skuli vera svo ánægt
með greinargerð nefndaiinnar
sem það lætur.
Og nú fer málið líka að vand-
ast fyrir nefmiirjni, því ef það
er „m e ð ö 11 u ó s a 11“, að
ráðherrann Infi á nokkurn hátt
bundið hendur hennar, þú er
það n e f n d i n sem hefir sagt
ósatt í skýrslu sinni.
í skýrslunni segir nefndin, að
sér hafi skilist það á forsætis-
ráðherra, að hann liafi lofað
norska ræðismanninum fyrir hönd
Norðmanna kjötinu fyrir 210 kr.
tunnuna, áður en siðustu
tilboð Berlémes komu
fram, og þess vegna
hafi þau tilboð tkki
getað komið til greina.
Hafði hún þá óbundnar hendur?
Varð hún þá ekki var við
nejnar hindranir uf hans (ráð-
herrans) hálfu í þá átt?“
Á öðrum stað í skýrslunni
segir nefndin: „Forsætisráðherra,
sem af hólfu sijórnarinnar átti
mest tal við útíiutningsnefndina
um kjötsölumólið, háfði haldið
því fram, og hélt því fram nú,
að það væri mjög óheppilegt og
gæti haft alvar'egar afleiðingar,
að selja bjötið öðrum en Norð-
Afgreiðsl* t
a tí usTR.rn t *
SIMl 400
330 tbl.
NÝJA BÍO «"“■
Óvænt gæfa
Æfintýr ungrar stúlku
Ljómandi fallegur sjónl.
í 2 þáttum.
Leikinn af liinu ágæta
Vitagraph félagi.
Máttnr ásiarinnar
Saga af ást ungs manns
og stúlku og hörku föður.
En eins og ávalt: ástin
sigrar.
mönnum“. — Hvernig skildi
nefndin þessi ummæli forsætis-
ráðherrans ? Ekkert „{ þá átt“,
að þau væru til að hindra sölú
til annara en Norðmanna? Lét
nefndin þau ummæli' ráðherrans
eins og vind um eyrun þjóta?
Hvers vegna leitaði hún þá ekki
fleiri tilboða, ef húu hafði alveg
óbundnar hendur? Hvers vegna
auglýsti Iiúu ekki eftir tilboðum
í kjötið, eins og hún auglýsti
eftir tilboðum i fiskinn? Um
það segir skýrslan ekkert.
Visir verður að efast um það,
að Tíminn ,,geti“ haft það eftir
nefndinni, að hún hati liaft
óbundnar hendur. Hann getnr
væntanlega í mesta íagi haft
það eftir einum nefndarmannin-
um, sem jafnframt er einn af
þingklíkuhöfðingjum samáyrgð-
aiinnar þrihöfðuðu. En sá hinn
sami verður nú að ráða það við
sig, hvort hann vill beidur láta
menn trúa þvi sem í skýrslunni
stendur, eða því, sem hann nú
lætur Tímann hafa eftir sér. Eu
hann verður jafnframt að gera
sór það ljóst, að það er hann
sjélfur og enginn annar, sem
sagt hefir ósatt, eða þá að Iiann
skilur ebki það sem haun er
ejáiíur að fara með.
En ef svo hefði nú veiið, að
nefndin hefði haft alveg óbundn-
ar hendur, eins og Tíminn virð-
ist ætla, hvernig er þá samning-
uiinn við Berléme réttiættur?
Finst Tímanum þá nægiíeg greiu
gerð fyrir því í skýrslunni, hvers
vegna fleiri tilboða var ekiji leit-
að þegar í upphafi, samkvæmt
því, sem nsfndin segir sjálf, að
hún hafi „ályktað að rétt væri“
eins og að orði er komi«t {
sbýrslunni? Hvers vegna ge:ði
nefndin ekki það sem hún. ólykt-
aði að rétt væri? Finst Tíman-
jim engin ástæða til að spyrjast
fyrir um það ? Nei, auðvitað
ekki, því að evarið hlaut að