Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Blaðsíða 76

76
Hann hafði ferðast um og prédikað og
stundað sjúka, alt 1 þjónustu frelsarans, en
hvort hafði nú lífstré hans borið ávexti, eða
að eins nokkur visin blöð?
Gamli maðurinn hneigði höfuð sitt, er
var silfurhvítt af hærum, knýtti saman
hendurnar og bað:
„Drottinn Jesú! alt er þinni náð að þakka.
Eg viðurkenni það, að jafnvel þó eg hafi
eitthvað unnið, þá er ávöxturinn af því
kominn undir þinni náð. I’ó eg sé alls
ómaklegur, drottinn, þá leyf mér samt að
sjá einhvern ávöxt af starfi mínu hér á
jörðinni —----------------------—“.
II.
Sólin var hnigin til viðar, og í einni stof-
unni 1 sjukrahúsi Fredrikstadsamtsins, var
þegar búið að kveikja.
I’að voru margir sjúklingar í stofunni, en
jafnvel sá sem veikastur var, hafði snúið sér
við og allir horfðu yfir í eitt hornið á her-
berginu.
Eæknirinn, ráðsmaðurinn og hjúkrunar-
konan stóðu þar yfir ungum dreng, er ný-
lega hafði verið lagður þar.
Svo mikið vissu sjúklingarnir fyrir fram,
að hann var útlendingur. Danskur háseti
hafði þeim verið sagt, en þó enginn hefði
sagt þeim, hvað mikið hann hefði meiðst,
vissu þó allir, að hann myndi að eins vera
kominn til að deyja.
Það var sunnanrok, þegar skipið „Aladin"