Organistablaðið - 01.12.1979, Blaðsíða 32

aðstoða mig eftir þörfum. - Með þessum hætti kynntumst við Þórarinn
Guömundsson. - Hann reyndist mér hinn ákjósanlegasti samstarfsmaður,
einlægur og vinsamlegur og frábær félagi barnanna sem fluttu sönginn. Hann
jós yfir þau gamanyrðum, glensi og alls kyns orðaleikjum og fullyrða má að enn
ylja þessar löngu liðnu stundir tilfinningum okkar þegar við í minningunni lifum
þær að nýju eins og þær gerðust fyrir framan hljóðnemann í hljómleikasal
Ríkisútvarpsins drjúgum lengur en áratug frá 1935.
Að minnst sé Þórarins Guðmundssonar í málgagni organista er öðru fremur
fyrir það, að hann var tíðari samstarfsmaður þeirra en aðrir tónlistarmenn. Það
var býsna algengt að heyra Þórarin flytja sorgargöngulög með organistunum (
kirkjum Höfuðstaðarins og í hvert sinn, sem þessar sorgarstundir áttu að vera
annað og meira en einfaldleikinn, var venjan að aðstandendur leituðu til
Þórarins Guðmundssonar og fólu honum að vera meðvirkur organistanum við
minningarstundina. - Þetta þjónustustarf Þórarins viðsamtíðina mun hafa varað
óslitið að kalla í hálfa öld og gripiö inn á samstarf á annan tug organista.
Þórarinn var gott tónskáld og vann til verölauna í þeim efnum. Lögin hans eru
að jafnaði létt og lifandi og njóta mikilla vinsælda. Þórarni tilheyrði mikið
skopskyn sem hann beitti til gamans en öllum að skaðlausu. Hann sagði vel frá
því, sem honum þótti frásagnarvert en í meöferð hans gat það orðiö nokkuð
annað en það upprunalega, vitanlega kátlegt og kyndugt.
Þórarinn Guðmundsson lauk tónlistarnámi 18 ára með burtfararprófi frá
tónlistarháskólanum í Kaupmannahöfn. Og frá þeirri stundu hefst hið
raunverulega ævistarf hans hér í Reykjavík, kennsla í einkatímum og fiðluleikur
á ýmsum stöðum svo sem á kaffihúsum, leikhúsum, kvikmyndahúsum og víðar
og víðar. Þórarinn var ráðinn til tónlistarstarfa við Ríkisútvarpið 1930 og í
Sinfóníuhljómsveit íslands spilaði hann frá fyrstu tíð til þeirrar stundar er hann
hætti störfum vegna aldurs.
Síðast hittumst við Þórarinn í hljómleikasal, við ræddumst við stundarkorn um
það, sem flutt var og meðferðina á verkefnunum. Hann var ekki fyllilega
ánægður og sagði að lokum með sínum Þórarinska máta: Það er engin kúnst að
flytja tónlist nákvæmlega eftir nótunum, en að skila því, sem að baki þeim er, það
er sko önnur saga, það er jú annar handleggur. - Með þessum orðum kvaddi
Þórarinn Guðmundsson undirritaðan.
Jón ísleifsson
32 ORGANISTABLAÐIÐ