Tíminn - 29.07.1959, Blaðsíða 9

rÍMINN, miðvikudaginn 29. júlí 1959.
8«M|h
M
SIOBERTS RINEHART
^JJa^röLL
L iiíLrunarLona
39.
fár. Þar kom bréfið til sög-
jUnnar.
— Bg ætla aö skrifa það
niður og skilja það eftir handa
þér, sagði hann við hana. Ef
eitthvað gerist geturðu kom
i málum í land með því.
Hann sagði þetta kæruleysis
lega í léttum tón, en hún var
þess fullviss, að hann fram
kvæmdi það.
— Ekki af því að mér léki
svo mjög hugur á ástæðunni,
sagði hún, en ef hann skrif
aði slíkt bréf og Hugo eða ein
hver annar vissi um það,
myndi það halda honum frá
því að ónáða Herbert.
Það var í sjálfu sér ekki svo
að sjá sem Herbert þætti þaö
vitlaus hugmynd, og svo var
ekki heldur, er hann haföi
hugsað málið. Allt var með
w^esisssBw. stóð við hurðina og hélt í hún
inn .Eg býst viö að hj arta mitt
hafi slegið rúmlega hundraö
og fimmtíu slög á mínútu. En |
Hugo stanzaði ekki. Eg held að |
hann hafi hikað framan við j
dyr Júliu, en svo hélt hann j
áfram. Eg beið, þar til ég:
heyrði fótatak hans í for-
stofunni. Þá sneri ég mér
við.
Florence stóð framan við
snyrtiborðið og starði á
Paulu með sínum stingandi
aldrei áður unnið á móti lög- hvössu augum. Hún hafði
regluforingj anum, mér fannst verið að púðra á sér nefið, og
ég vera óheiðarleg og leið illa. notaði mitt púður til þess.
En lögregluforinginn vildi fá Hún hélt enn á púðurpjötl-
staðreyndir ,og þar sem stúlk unni.
an bauðst til að afla þeirra, ■ — Ungfrú Brent, er það
var þá ekki skylda mín að ekki?
nota hana? | — Það skiftir engu, sagði
jEn ég var ekki viss um, að ég fljótmælt. Þessa ungu
Paula hefði sagt mér allan stúlku langar til að tala við
sannleikann. Ef ekki hefði mig. Ef þú getur einhvers staö
verið þetta bréf, sem ekki ____________________________________
fannst, hefði sennilega hvarl
að að mér, að hún ætlaði að
koma slíku bréfi fyrir. Sér-
KeEztu breytingar
(Framhald af 8. síðu).
staklega þar sem hún var viss dæmi- víkja frá þessari
um, að einhver í húsinu hefði melinilegl“ elfy/ir kf/að flokk
TT ,, , „v . ... ur hefði boðið fram í fæm kjor-
ð Heibeit ^ durtila, dæmum ,erl þEJU uppbótarsæti eru,
væn henm truandi tiþ að sem fiokbnum ber.
reyna að koma því þannig á Eftlaust má gera ráð fyrir að
framfæri, sem hún hugði rétt einhverjar breytingatill. komi
vera. jfram við málið í þinginu.
En bréfið hafði ekki fundizt,' Hæsferéttardómaraarnir Árni
og ég var viss um, að inni í Tryggvason, Jónatan Hallvarðsson
húsinu var sú gamla að semja og Þórður Eyjolfsson hafa samið
kyrrum kjörum að því er virtvi® gúð sinn og tryggja
izt, eftir þessa einu tilraun i dauðanum yfirráð yfir Elliot.
frv.
til að skjóta hann, og þetta Mér brá, þegar Paula snerti Qunnar Leistlkow
síðasta mánudaðskvöld var kandlegg minn. — Heyrðu,
sagði hún. — Geturöu ekki
hjálpað mér inn og upp?
Núna strax?
— Eg hefð'i ef til vill gert
það, hefurðu ekki leynt mig
liann í prýðisgóðu skapi:
— Eg hef tapað öllu, ljúfan,
ísagði hann. En það er allt í
lagi. Það kemur allt með
kalda vatninu.
Hann lofaði að færa henni neinu>
bréfið næsta dag, og hún átti Hun _ breytti lit. — Eg hef
að koma því í bankahólf. Þang sag£ Þér aiii sem eS veii- Eg
að til kvaðst hann hafa kom §ei elcki sannara orð talað,
ið því í örugga geymslu, að un®irú Adams. Eg skal sýna
því hún hélt í sínu eigin her Þér allt, sem ég finn. Allt
loei'gi. saman. Svo getur þú talað
Eg sagði áðan, að þetta vié Tögregluna.
hljómaði dáhtið furðulega, . — Veiztu þá, hvar bréfið er
líkt og ungæðishjal óþroskaðs eöa bvað?
hugar, tilraun til að hafa á- — E& heid eS viti Það- Þó
hrif á rómantíska unga stúlku er eS ekk;i viss.
. með skírskotun til skelfingar — En af-hverju ekki að vísa
og hryllings. En það er al'taf mer a Þaö og láta mig leita?
eitthvað furðulegt og ævin- Hún bandaði óþolinmóðlega
týrakennt við alla óráöna frá sér hendinni: — Hví skyldi
giæpi. Ee minntist þess, sem e£ Sei’a það? Eg treysti þér
lögregluforinginn segði við aiveS> en béí er um líf og
mig fyrst, þegar ég hóf vinnu: dauða að tefla, og þegar allt
Aldrei að setjast á neitt nema kemur til alls, ertu í vinnu
að spýta á þaö fyrst. Það get- h)á Þeim. Rödd hennar róað-
uf verið heitt. ist aftur. — Fyrirgefðú; En þig
En staðreyndin. var, að mun ckId iðra þess að hjálpa
bæði hún og Elliot höfðu leit mer- Þvi iC)fa eS Þér-
a® að þessu bréfi, án árang- Að síðustu lét ég undan. Lét
urs. undan með óþægindatilfinn-
— Sem sagt, sagði ég, — ingu. Ef til vill var fylgzt með
það var þetta bréf, sem geröum og ferðum Paulu, og
Charlie var að reyna af finna lögregluforinginn gæti komið
núna? með ofsa, eins og gammur, ef
.— Já. Eg leitaði sjálf, en hann fengi fregnir af gerð-
þú komst unp stigann og trufl um mínum. Hún fylgdi mér
aðir mie. Þú mannzt, þegar þú fram fyrir húsið, og mér til
veinaðir. mikillar undrunar var enginn
Hvort ég mundi. Eg hefði þar. Florence var horfin, og
getað lúbarið hana, þótt hún ekkert sást af Hugo. Eg sneri
virtist lítil og sorgmædd. mér við og kinkaði kolli til
—Og ekkert annað? Bara Paulu. Hún kom inn fyrir, lit
■ bréf? aðist um, taugaóstyrk. Allt
Mér fannst hún óviss þeear var kyrrt þegar viö náðum
hún svaraði bessu: — Hvað stigapallinum. Dyr Júlíu
annað æt.ti bað að vera? voru enn lokaðar, og þaðan
Það hefur ekki fundizt? barst hið lága, tilbreytingar-
Hún bristi höfuðið. — Eg lausa suð raddar hennar. En
held ekki að það sé bar. — Eg um leið og við fórum fram hjá
held að bau hljóti að hafa dyrum míns herbergis, heyrð
náð i bað og eyðilagt það. um við þungt fótatak Hugos
Með „bau“ meinti hún íbúa uppi á stigapalllnum. Hann
hússins. var að koma ofan af þriðju
hæð.
18. kafli. ! Við stönzuðum báðar, lam-
Dauðinn glottir. aðar. Svo oþreif ég Paulu og
, Þar sem ég stóð og vindur- hratt henni inn í mitt her-
inn lék við föt mín, fann ég bergi. Þegar ég lokaði hurð-
sterka efasemd. Eg hafði inni var Hugo í stiganum. Eg
f.V.’.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VV.V.V.’.V.V.V.V.NV.W.VJ
NAU9SYHLEGT Nð SEM FYRR

(Framhald ar 6. síðuj
ar syngjandi dulmáli, óskiljan-
legu eyrum þrælahaldara og
ráðsmanna þeirra, undirtónn-
inn að uppreisnum þrælanna.
Hinn alvarlegi jazz, sem aldrei
hefur fengið keim af hljómlist
armönnum og aldrei hefur
verið táknaður á blað með nót-
um, er líklega æðsta útrás
liinnar einkennilegu menning-
ar, sem þróaðist með svertingj
um Ameríku, — menningar,
sem dæmd er til dauða í sömu
andrá og svertingjarnir innan
skamms ná því takmarki, að
verða almennt viðurkenndir
jafnir hvítum mönnum.
Margir jazzunnendur halda
því fram, að hvítir geti með
engu móti spilað þennan há-
þróaða jazz, svo viðunanlegt
sé, einfaldlega vegna þess, .að
hann er þannig svo v'erulega
útrás tilfinninga, sem hvítur
maður alls ekki -þekkir: Þján-
ingar og sorgar, haturs og
beiskju vegna hálfgleymds en
eðlisvitandi óréttlætis, ólgandi
gleði og taumlausrar ástríðu ó-
þvingaðs fólks með erfðavenj-
ur raktar til frumeðlisins í
náttúrunni, sem hinn hvíti hef-
ur ekki haft nasasjón af um
þúsundir ára.
V.V.V.’.V.V.V.V.V.’.V.W.
Bíladekk til söiu
ísoðin: 100x18“, 900x18“, 900x
20“, 825x20“, 750x20“, 900x16”,
650x16”, 600x16”, 700x15”,
650x15”.
Sími 22724 — milli 12—1.
V.VAV.V.V.V.V.’.V.V.V
sumarleyfið
KVENSÍÐBUXUR
úr bláu sívjo'ti.
Apaskinnsjakkar
Stakir drengjajakkar
Drengjabuxur
Drengjapeysur
Æðardúnssængur
ÍCA hæfir öllum bifreiÖahreyflum,
stórum og smáum.
Hættan á skacflegum útfellingum og
skammhlaupi í kertum er aíltaf
söm og jöfn.
ICA kemur í veg fyrir þetta.
SHELLí
Um
EINGÖNGU í SHELL-BENZINI.
f.V.%V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.W.V.V.’.V.’.VAVJ
VVA«.V.VW.W.V.V.V.V.’.V.V.V.V.V.V.V.V.V.%%WWi
■ V
Mig skortir orð, að lýsa þakklæti mínu fyrir allan I;
;! öllum í ríkum mæli. Sérstaklega vil ég þakka Stykkis- \\
í hólmsbúum þann mikla vinarhug, að gera mig að heið- \\
ursborgara og færa mér fagra blómakörfu. í
María AndrésdóíHr,
“á • Stykkishólmi.
.V.V.V.’.’.’.V.V.V.’.V.V.V.’.’.V.V.’.V.V.V.V.V.’.VAV.Vi
Vilhjálmur Jónsson
frá Ferstiklu,
aridaðist að Vífilsstöðum þ. 27. júlí.
Guðrún Björnsdóttir
og dætur hins fátna.
ÖLLUM þeim mörgu, sem vottuðu okkur samúð og vinarhugi víð
andlát ag jarðarför sonar okkar
Ingvars Jóhannssonar
Eskifirði,
þökkum við af alhug.
Haildóra Helgadóttir, Jóhann Þorvaldsson,
Vesturgótu 12. — Sími '357
vsvwwvywvvvvwwiftftft
Kveðjuathöfn
Kristínar Margrétar Jónsdóttur
frá Hvassafelii,
sem andaðist að heimiii sínu, Miðtúni 6, 25. þ.m., fer fram föstudag-
inn 31. júli i Laugarneskirkju, kl. 13,30.
Jarðsett verður að Hvammi í Norðurárdal, laugardaginn 1. ágúst,
kl. 14,00.
- Fyrir hönd vandamanna
Guðiaug Klemensdóttir,
Hermann Guðmundsson.