Alþýðublaðið - 04.02.1944, Blaðsíða 7

Fbstudagur 4. febniar 1944.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
|Bœrinn í dag.l
Næturlæknir er í nótt í Lækna-
varðstofu Reykjavíkur, sími 5030.
Næturvörður er í Laugavegs-
apóteki.
Næturakstur annast Aðalstöðin,
sími 1383.
ÚTVARPIÐ:
12.10—13.00 Hádegisútvarp.
15.30—16.00 Miðdegisútvarp.
18.30 íslenzkukennsla 1. fl.
19.00 Þýzkukennsla, 2. fl.
20.00 Fréttir.
20.30 Útvarpssagan: ,,Bör Börs-
son“ eftir Falkberget, V
(Helgi Hjörvar).
21.00 Strokkvartett útvarpsins:
Kvartett, Op. 77, nr. 1, eftir
Ilaydn.
21.15 Frindi Fiskiþingsins: Nýir
framleiðsluhættir í sjávarút-
vegi (Sveinn Árnason fiski-
r.iatsstjóri).
21.35 í'purningar og svör um ís-
lenzkt mál (Björn Sigfús-
sor.).
21.55 Fréttir.
22.00 Symfóníutónleikar (plötur):
Symfónía nr. 3 eftir Beet-
hoven.
Slðasti dagur
til atvinnuleysisskráningar á
ráðningarstofu Reykjavíkurbæjar
er í dag.
Áheit
á Hallgrímskirkju í Reykjavík,
kr. 10.00 frá B. B.
Kvenfélag Alþýðuflokksins
efnir til skemmtifundar í kvöld
í fundarsal Alþýðubrauðgerðar-
innar. Er þar margt til skemmtun-
ar — og mega félagskonur bjóða
með sér gestum.
Stúdentafundurinn,
sem frestað var á dögunum,
heldur áfram í háskólanum í
kvöld og hefst stundvíslega kl.
8 . Margir eru á mælendaskrá.
Leiðrétting.
Misritun varð hér í blaðinu í
gær í auglýsingu frá barnakórnum
Sólskinsdeildin. Nafn annars ein-
söngvara kórsins misritaðist „Anna
Einarsson" fyrir Agnar Einarsson.
Húsaleigan í
Hofðaborg.
Frh. af 2. síðu.
innar og bæði um ályktun
hennar til að koma í veg fyrir
hækkunina.
Jón Axel kvaðst ekki ætla,
að matsmennirnir hefðu verið
jafn bundnir við reglur þær,
er Steinþór reyndi að skjóta sér
bak við eins og hann vildi vera
láta. Ég veit ekki betur, sagði
Jón. en að heimilt sé að taka
tillií til ásiskomulags húsnæð-
isins. Og þó að húsnæði það, er'
hér væri um að ræða, liti sæmi-
lega út, þá væri það þó eigi að
síður vitað, að hér væri um
bráðabirgða húsnæði að ræða.
Bæjarfulltrúar Aliþýðuflokks-
ins báru fram svohljóðandi til-
iogu:
„Bæjarstjórnin ákveður að
vísa til yfirhúsaleigunefndar til
endurmats ákvörðun húsaleigu-
nefndar um leigu á íbúðahús-
næði í svokallaðri Höfðaborg.
Lýsir bæjarstjórnin því yfir
að það er hennar vilji, að fullt
tillit sé tekið til þess, að um
bráðabirgðahúsnæði er að ræða
en ekki fullkomin íbúðarhús.“
Tillaga þessi var felld. en að
því búnu samþykkt tillaga frá
borgarstjóra þess efnis, að
bæjarstjórnin samþykkti að
vísa matinu til yfirhúsaleigu-
nefndar, en ekkert látið uppi
um vilja bæjarstjórnar að öðru
leyti í þessu «máli. — Tillögu
Steinþórs um að húsaleigan
skyldi ekki hækka iþrátt fyrir
mat hans var vísað til bséjar-
ráðs.
Eldsvoðinn
• Frh. af 2. síðu
þúsund krónum. Innbú og t-'gn-
ir gesta hafði Hótel íslam \ á-
tryggt hjá vátry mhngars t of u
Sigfúsar Sighvatssonar fvrir
225 þúsund krónum og Gefiun
hafði vátryggt sínar vörur íjá
sama félagi fvrir ,75 búsund'
krónur. Tjón , gestanna . varð
mikið. Misstu margir allt, sem
þeir höfðu meðferðis. Einn
maður missti 75 refaskinn, en
þau voru vátryg"ð fvrir 15 þús-
und krónur.
M isisssókra pstód iífinsí j
clíipisíirí f gær. j
Rannsókn í þessu máli stóðs
hjá rannsóknarlögreglunni í all-
an gærdag og unnu að henni
þeir Valdimar Stefánsson,
Sveinn Sæmundsson og Magn-
ús Eggertsson. Var yfirheyrður
fjöldi manna, en þó var ekki
hægt að lúka rannsókninni eða
yfirheyrslunum. Að svo stöddu
getur rannsóknarlögreglan ekki
sagt með neinni vissu, hvernig
eldurinn hefir komið upp í hús-
inu. Yfirleitt er enn allt á huldu
með það. Heldur er enn ekki
vitað með vissu hvar eldurinn
hefir komið upp. Bendir allt
til þess, að hann hafi kom-
ið upp í litlu geymsluherbergi
á efsta lofti, þar sem ýmsir
munir voru geymdir: skíði, dúk-
ar, saumamaskína og fleira. Var
ekki kunnugt um, að nýlega,
hefði verið farið í herbergið. Þá
hefir það og komið fram við yf-
irheyrslurnar, að menn sáu eld-
inn einnig fyrst bak við stóran
klæðaskáp í öðru herbergi
þarna í grennd.
Eins og áður segir virðist þaé
ganga kraftaverki næst, að ekk'
skyldi hafa farizt þarna mikill
fjöldi manna. Flestir björguðust
út um dyrnar, en nokkrir urðu
að kasta sér á fallhlífar, sem
lögregla og slökkviliðsmenn
héldu strengdum á gangstéttun-
um, aðrir sigu í köðlum niður.
Svo virðist að starfsstúlka í
hótelinu: Rósa Sigfúsdóttir, sem
var í herbergi á efsta lofti, hafi
fyrst orðið eldsins vör. Hún
vaknaði við einhvers konar
snark og er hún fór að aðgæta
þetta og leit út um dyrnar á
herbergi sínu, sér hún eld í
þili á geymslukompu. Hún þaut
til þeirra, sem sváfu þarna á
loftinu og vakti þá og komst í
samri svipan allt í uppnám í
þessu stóra húsi. Ljósin loguðu
enn og þutu nú starfsstúlkurnar
og gestir og heimilisfólk jafnóð-
um og það vaknaði milli her-
bergjanna til að vekja fólkið.
Gekk þetta m.jög vel og stóð
fólkið í þeirri trú að allir hefðu
verið vaktir. Meðan á þessu
stóð komst Ester Rosenberg inn
í skrifstofu hótelsins og hringdi
hún ,á slökkviliðið, en menn
muna að kallið náði því 2.29,
svo að gera má ráð fyrir að eld-
urinn hafi komið upp 2-—3 mín-
útum áður.
Frásogn tveggja
gesta á hótelinn.
í vitnisburði Tómasar Hall-
grímssonar, sem bjó í herberg-
inu nr. 14, sem var á annarri
hæð, kemur vel fram hversu
mjóu munaði um mannbjörguu-
ina. Herbergi Tómasar var aust-
ast á ganginum. Hann var vak-
andi í rúmi sínu og var að lesa,
er hann heyrði hrópað um eld.
Hann þaut fram úr rúminu,
smeygði sér í buxur og setti á
sig morgunskó. Hann fór fram
á ganginn fyrir framan herbergi
sitt, og hitti þá Helga Rósen-
berg, sem bað hann að taka
annað af tveimur handslökkvi-
tækjum og koma méð sér upp á
næsta gang, en þar þóttust þeir
vita af eldinum. Þegar þeir
komu upp var þar tiltölulega
lítill reykur á þakhæðinni, en
i fyrrinótt.
þeir sáu eld í þilinu upp við
loftið, bak við stóran klæða-
skáp. Þeir sprautuðu öllu úr
tæk.junum, en það bar engan ár-
angur. Tómas fór þá aftur nið-
ur í herbergi sitt, klæddi sig
betur og lé tniður í töskur sín-
ar. Telur hann að hann hafi
verið að þessu í mesta lagi í 5
mínútur. En er hann kemur
aftur út úr herberginu er gang-
urinn orðinn svartur af reyk og
logarnir leika um hann. Einnig
voru ljósin þá að slokkna. Hann
brauzt ]dó niður stigann og tel-
ur hann að hann hafi verið sá
síðasti, sem komst út þessa leið.
Var hann brenndur á hendi og
fi.t hans sviðin.
Ingólfur Steindórsson frá
Norðfirði, sem bjó á herbergi
nr. 33, segir frá á þessa leið: í
herberginu með honum voru
tveir brezkir sjóliðar. Þeir vökn
uðu allir í senn og kveiktu ljós.
Fóru þeir í einhver föt, en er
jieir voru að ljúka við það að
klæða sig slokknuöu ljósin. Þeir
þutu út á ganginn, en er þeir
komu þangað var þar allt svart
af reyk, en logarnir sleiktu um
veggina. Ingólfur varð strax
viðskila við sjóliðana. Ingólfur
sneri aftur inn í herbergi sitt,
en mun sennilega ekki haia lát-
ið aftur á eftir sér hurðina, því
að ’herbergið fylltist samstundis
af reyk og eldi. Ingólfur fór nú
upp um þakglugga og komst
upp á þak hússins, en svo mjóu
munaði, að logarnir náðu öðr-
um fæti hans og brenndu hann,
en hann var berfættur. Gekk
hann þar nokkuð um og athug-
aði möguleika til þess að kasta
sér niður, og stökk hann síðan
niður.
Áfrek rámlega átt-
ræðs bónda.
En rúmlega áttræður bóndi
austan af Rangárvöllum, Guð-
mundur Þorbjarnarson frá
Stóra-Hofi, mun hafa unnið
mesta einstaklingsþrekvirkið
við björgunina. Guðmundur var
sofandi í rúmi sínu og vaknaði
við hróp og köll. Er hann ætlaði
að kveikja gat hann það ekki,
því að ljósaleiðslan hafði ein-
mitt bilað í sömu svifum. Hann
klæddi sig í skyndi nær alveg,
en fór þó ekki í skó. Hann taldi
sig ekki eiga neina undankomu
úr herbergi sínu, sem var á þak-
hæðinni, út um dyrnar, og leit-
aði því eftir kaðli, sem hann
vissi, hvar var í herberginu.
Festi hann kaðalinn í herberg-
inu og tróð sér síðan með hann
í höndunum upp um gluggann.
Lét hann sig síðan síga niður,
en kaðallinn reyndist of stuttur.
Vantaði svo sem tvo til þrjá
metra til þess að hann gæti náð
jörð og varð gamli maðurinn
því að kasta sér af kaðlinum
niður. Við það meiddist hann á
fæti og lá hann í gær hjá syni
sínum, Jóni Guðmundssyni end-
urskðanda í Nýjabæ á Seltjarn-
arnesi. (Hákon hæstaréttarrit-
ari er annar sonur hans.) Ekk-
ert kveðst Guðmundur vita,
hvernig hann komst yfir þak-
skeggið á húsinu er hann las áig
niður kaðalinn.
Nær allir, sem björguðust,
komust út á nærklæðunum ein-
um. Var fólkið strax tekið og
farið ineð það í lögreglustöðina,
í hafnarskrifstofuna og önnur
nærliggjandi hús. Einn norskur
skipstjóri, Fjörtoft að nafni,
meiddist, er hann stökk niður
og einn lögregluþjónn meiddist
á handlegg er maður stökk í
fallhlífina, er hann hélt ásamt
fleirum. Aðstaða slökkviliðsins
var, eins og áður segir, ákaflega
erfið. Veður var hið versta
og frostið mikið. Eftir að bálið
minnkaði, en það lýsti upp mik-
inn hluta af bænum, fór frostið
að segja til sín gagnvart slökkvi
liðsmönnunum. Föt þeirra
hlupu í stokk svo að þeir áttu
Konan mín, dóttir og systir okkar,
Helga Stefánsdóttir,
andaðist á St. JósepsspítaÍa hinn 3. þ. m.
Kjartan Benjamínsson. Jóna Guðnadóttir og systkini.
amMMBaaa^—
Jarðarför föður, tengdaföður og afa,
Hunóifs Péturssonar,
fer fram frá Dómkirkjunni laugardaginn 5. febrúar og hefst meS
húskveðju á heimili hans, Þingholtsstræti 1, kl. 10Vi f. h. Jarðaö
verður í Fossvogskirkjugarði.
Pétur Runólfsson. Ricliard Runólfsson.
Guðfinna Ármannsdóttir. Hrafnhildur Guðmundsdóttir.
Isak K. Vilhjálmsson og barnabörn.
ákaflega erfitt með allar hreyf- i
ingar. En starf þeirra tókst
samt giftusamlega. Var því þó
ekki lokið fyrr en um klukkan
6 í gær. — Lögregla og óbreytt-
ir borgarar sýndu og mikinn
dugnað í þessum mikla elds-
voða.
Þetta er mesti eldsvoði, sem
orðið hefir hér í Reykjavík síð-
an Hótel Reykjavík brann. Bar
bjarmánn af eldinum yfir bæ-
inn nær allan og he.yrðist brak-
ið og brestirnir frá eldinum inn
á Laugaveg og vestur á Tún-
götu.
Hótel ísland var byggt 1882,
en bætt við það árið 1901. Eig-
andi þess var Alfred Rosenberg
veitingamaður. Keypti hann
það af Jensen Bjerg, en hann
keypti það af Góðtemplurum.
Skrá yfir fóikið sem
var í lnlsinu.
Hér fer á eftir skrá yfir þá,
sem voru í húsinu, og er skráin
samin í gær:
Gestir:
Herbergi nr. 4, bjó kapteinn
Bjerkelund og hafði búið þar
síðan um mánaðamót nóv og
des.
Herbergi nr. 6, bjo Markús
Jensen og frú, frá Eskifirði, og
komu þau með Esju í fyrradag.
Herbergi nr. 7, Sigurður Hall
bjarnarson írá Akranesi kom 1.
þ. m.
Herbergi nr. 9, Mr. Appley,
kom í byrjun jan.
Herbergi nr. 10. Mr. Prosser,
búinn að vera á annað ár.
. Herbergi nr. 12, sem er skrif-
stofa Magnúsar Andréssonar,
útgerðarmanns, þar svaf í fyrri
nótt danskur skipstjóri.
Herbergi nr. 13, Magnús Ól-
afsson, frá Vestmannaeyjum.
Hann ætlaði til Vestmannaeyja
með einhverju skipi kvöldið
áður, og mun hann hafa farið.
Herbergi nr. 14, Tómas Hall-
grímsson, frá Grímsstöðum,
kom 21. f. m.
Herbergi nr. 15, Konráð Jóns
son, starfsm. hjá S. í. S., hafði
búið á hótelinu í 14 mánuði.
Herbergi nr. 16, Capt. Mayer,
kom á hótelið 29. f. m.
Herbergi nr. 17, Friðrik Þor-
valdsson, Borgarnesi, kom- á
hótelið 30. f. m.
Herbergi nr. 18, Sveinn Stein
dórsson, frá Hveragerði, kom
1. þ. m.
Herbergi nr. 19, A. J. Godt-
fredsen, hefir búið á hótelinu
síðan 1939.
Herbergi nr. 20, Hinrik Gísla
son, frá Vestmannaeyjum, kom
á hótelið nálægt 10. janúar.
Með honum í herberginu var
þessa nótt Jón Ólafsson frá
Eyrarbakka.
Herbergi nr. 21, Mr. Berger,
vinnur á enska Y. M. C. A.,
kom á hótelið í byrjun desem-
ber.
Herbergi nr. 22, maskínu-
meistari Foyn, kom á hótelið í
nóvember.
Herbergi nr. 23, Helgi Rósen-
berg, þjónn á hótelinu.
Herbergi nr. 24—25, dr.
Scargill, vinnur með Y. M. C.
A., kom á hótelið 1940.
Herbergi nr. 26—28, Mr. og
Mrs. Andei’son, herprestur á
vegum brezka setuliðsins, kom
á hótelið árið 1941.
Herbergi nr. 27, Gísli Sig-
hvatsson, Sólbakka í Garði,
hafði verið mánaðartíma á
hótelinu en fór suður í Garð í
eftirmiðdag í gær, og mun ekki
hafa komið aftur í gærkvöldi.
Herbergi nr. 30, Capt. Ro-
bertson, er á vegum Sea Trans-
port Office og kom á hótelið í
gær.
Herbergi nr. 31, Sveinn Ás-
mundsson, byggingameistari frá
Siglufirði, kom um 20. janúar
s.l. á hótelið.
Herbergi nr. 32, Capt. Fjört
toft, norskur skipstjóri og bú-
inn að búa á hótelinu á annað
ár.
Herbergi nr. 36, Guðmundur
Þorbjarnarson, bóndi á Stóra-
Hofi, kom í kringum 20. f. m.
Herbergi 38, Ingólfur Stein-
dórsson frá Norðfirði, kom á
hótelið í fýrradag, og tveir sjó-
liðar af H. M. S. Sakara.
Starfsfólk og hemafólk:
íbúð á 1. hæð, Alfred Rósen-
berg, kona hans Sigrún Rósen-
berg, og sonardóttir þeirra, Sig-
rún Helga 4 ára gömul.
Herbergi nr. 40, Estar Rósen-'
berg.
Herbergi nr. 40, Ester Rósen-
enberg og dóttir hennar, Elsa
Jóhanna 3ja ára, og Kristín
Sigurðardóttir, vinnustúlka hjá
Rósenberg.
Herbergi nr. 33, Guðrún
Böðvarsdóttir og sonur hennar
Leó Garðar, og enn fremur
Líney Jónasdóttir. Guðrún og
Líney voru starfsstúlkur á
hóteíinu.
Herbergi nr. 34, Magnús
Jónsson, dyravörður hótelsins.
Herbergi nr. 37, Rósa Zwisler
og Antoniette Meldgaard, starfs
stúlkur á hótelinu. »
Ónúmerað herbergi, kallað
„Stóra herbergið“: Aðalbjörg
Guðmundsdóttir, Sigríður Jóns
dóttir og Kristjana Jakobsdótt-
ir, starfsstúlkur hótelsins.
Herbergi nr. 39, Oddný Ólafs
dóttir, starfsstúlka á hótelinu.
Enn fremur var á hótelinu
næturvörður Sigurður Wiium,
Vífilsgötu. Hann bjó ekki á
hótelinu.
Herbergi nr. 4—12 voru á 1.
hæð hótelsins, nr. 13—32 á 2.
hæð, og 33—40 á þakhæð.
Skrifstofa hótelsins var á 1.
hæð, beint á móti aðalinngangi,
en veitingasalir, eldhús og
verzlun Vöruhússins og Gefj-
unar á stofuhæð.
Utbreiðið Alþýðublaðið.