Alþýðublaðið - 28.08.1945, Qupperneq 8

ALfrVÐUCLABIP .
Þriðjudagur 28. ágúst 1945
•TJARNARBSð ™»
Hefndin
(Address TJnknown)
Áhrifamikil . stórmynd frá
Þýzkalandi fyrir styrjöldina
eftir skáldsögu Kressman
Taylors
Paul Lukas
K. T. Stevens
Leikstjóri W. C. Menzies
Sýning kl. 5, 7 og 9.
Börn innan 14 ára fá
ekki aðgang.
■n BÆJARBðÖ n.
Hafnarfirði.
BMM
DAfl VARIVINARBORG
1
(In ohl Oklahoma)
Spennandi og viðburðarrík|
mynd.
John Wayne
Martha Scott
Sýning kl. 7 og 9.
Sími 9184.
Einar Benediktsson var einu
sinni sem oftar á ferð um
.Þingeyjarsýslu og bað einn
bóndinn hann að yrkja um bæ-
inn sinn. Einar kvað þá vísu
þessia:
Bærinn þessi er byggðar-
prýði,
byggðin sjállf er fjórðungs-
'■ prýði,
fjórðungurinn Fróns er
prýði,
Frónið allrar jarðar prýði.
* * *
Einar hét maður, sem annað
ist áður fyrr póstferðir um.Suð
urnes.
í ginni póstferð Einars urðu
allmargar kýr á vegi hans og
gerðu sig ekki líklegar til þess
að hlita almennum umferða-
reglum.
-— Vikið til vinstri,, kýr. Ég
er konunglegur embæl’tismað-
ur.
,,Þessi. dækja. Það var rétt á hana,“ sagði Lorm baritonsöngv-
ari og hallaði. sér upp að glugganum í skólafitofunni með uppgerð-
arlegum svip og látbragði. „Hverjum hefði dottið það í hug? Hún
virtist hafa haldið við helminginn af karlmönnunum við skólann.“
„Hvað verður nú um hana?“ spurði Gelfuis.
„Hún er búin að fá vinnu í Wiener-Neustadt. Þar ætti hún að
hafa nóg að gera. Þú veizt, setuliðið.“
Díma og Elís hlustuðu með galopnum augum og fyrirlitu ung-
frú Lukas af hjarta en innst inni voru þær gripnar af undarlega
óljósum ótta, sem gerði þær forviða.
„Hvernig getur sl'íkt sem þetta átt sér stað?“ spurði Elís út í
bláinn. „Enginn tók eftir neinu sérkennilegu við hana. Hún virt-
ist vera eins og ein af okkur.“
„Að hugsa sér að hafa tekið í höndina á svona skepnu,“ sagði
Díma. „Hvernig getur stúlka sokkið svona djúpt?“
Gelfius opnaði munninn, leit á Dímu. lokaði munninum aftur
og sló gremjulega á hljómborðið.
í þessu kom Rassiem inn og Dima komst strax i geðshrær-
ingu.
Síðan kvöldið góða hafði andrúmsloflið umhvertfis þau verið
þrungið kvíða og óvissu Augu þeirra voru fló'ttaleg, hendurnar
skulfu, en reyndu þó að snerta hver aðra i leyni. Díma hafði
ekki farið til hans offar. En ef Iþau voru alein um stund i kennslu-
stofunni eða á ganginum. greip Hannes Rassiem stúlkuna í
íáigið og kyssti hana. Allt þetta tímabil gekk hún um þreytuleg,
örmagna og áhugalaus og hún söng illa. En hann var þarna alltaf,
dag og nótt, og 'beið. —.
Brottför ungfrú Lukas gerði það að verkum að eyða var i
söngskránni. fyrir næsta söngkvöld, og allir nemendurnir biðu
í æsingi eftir að vi:ta, hver yrði valin í staðinn. Hannes Rassiem
gekk um hterbergið og horfði á stúlkurnar á víxl. Litla ungfrú
Bach var búin að snúa hárið á sér i eintóma Lokka af æsingnum,
og Greta Wied með altröddina hélt nótnablöðunum sínum óreglu-
lega upp að maganum. Díma sat með samanbitnar varirnar, titr-
andi og neglur hennar skárust inn í stólinn sem hún sat á. Rassiem
leit á granna og velhirta fingur sína og tilkynnti kæruleysislega:
„Ungfrú Kerckheff syngur í staðinn.“
„Ég -—? Á ég að —?“‘ stamaði hún alveg ringluð. „Eigið þér
við mig, með mina litlu rödd?“ Hana langaði að kyssa hendur
Rassiems, en þar. sem það kom ekki til greina, þá síóð hún star-
andi og sagði: ,,Ég skal herða mig upp, ég skal láta það ganga vel.“
Nemendurnir voru mjög hneykslaðir, en Gelfius brosti ni.ður í
illa hirt skeggið og spilaði svo mjúklega undir hjá henni, að það
vi-rtisí helzt sem hann væri að spinna gull með stórum og klunna-
legum höndum sinum. Jaí'nvel frú Gibi.ch kinnkaði kolli og klóraði
sér góðlátlega í höfðinu, þegar Elís tilkynnitf 'henni þessar góðu
fréttir að kennslústundinni lokinni. En Dírna var undarlega dauf
í dálkinn og vildi ekki taka i höndina á henni, þegar þær skildu.
„Ertu reið, Díma?“ spurði Elís, dálitið óró. Dima svaraði ekki
Ehéldur nagaði á sér neglurnar og stökk í burtu. Seinna áttaði
hún sig, þar sem hún beið með hálfgert samvizkubit i • ganginum í
húsinu, sem Rassiem bjó í. Löngu seinna kom hann blístrandi,
með hattinn aftan á« höfðinu, og frá honum stafaði ilmur af Köln-
arvatni, sígaréttum og hressandi enskri sápu. Hann leit spyrjandi.
á hana og sagði: „Nú —-?“
Díma var orðlaus.
„Hversvegna —?“ bvrjaði hún ,en svo varð hún að grípa
báðum höndum fyrir munninn til þess að æpa ekki upp.
„Hvers vegna á ungfrú Kerckhoff að syngja? Af því að þú
kannt ekki nóg ennþá; við getum ekki gert okkur að fíflum. Þú
ert illa farin, Dima. Þetta getur ekki gengið svona til lengdar“.
Hún laut höfði. Ljósið ofan úr stiganum lék á mjúkum
NÝJA BfO .
í ilipaiesf
(Cbrvette K-225)
Mjög spennandi sjóhern-
aðarmynd.
Aðalhlutverk:
Noah Beery,
Ella Raines,
Randolph Scott
Bönnuð börnum yúgri en
12 ára.
Sýnd kl. 5. 7 og 9.
3
GAMLA BlÖ
dauðdagi
(Keeper of the Flame) ‘
Spencer Tracy
Katharine Hephum
Sýnd kl 9.
Böm innan 12 ára fá ekki
aðgang.
Glsfraför
(Assignement in Brittany)
Pierre Aumont
Susan Peters
Sýnd kl. 5 og 7.
Bönnuð innan 16 ára.
kaffihrúnum hálsi hennar. Hann greip hana ruddalega til sín.
„Vina mín, Ibarnið mitt —! Ég er að bíða eftir þér . .“
Hann sleppti henni. og hún fór burt með logandi augu, ör-
magna af þreytu og undarlegar hugsanir brutust um í höfði
hennar eins og björt, brennandi hjól.
En Elís fór heim eftir götum, sem virtust bjartar og áður ó-
þekktar; og jafnvel í kaldri og dirnmri forstófu hússins var dá-
lXtill gulur ljósblettur, og það virtist helzt sém hann hefði lent
þarna af tiliviljun. Elís kom inn í herbergi mömmu. Gluggarnir
voru opnir og stór og hvít gluggatjöldin bærðust fyrir golunni.
Hún lagði höfuðið í hendur mömmu ofan á silkiábreiðunni, og
sagði hljóðlega, að hún væri hamingjusöm, ákaflega hamingju-
söm og hlakkaði. mjög mikið til.
GULLIÐ
ÆVINTÝRI EFTIR CARL EWALÐ
„Gott er nú það,“ mælti járnið, „Þá getur gulldalurinn líka
byrj^ð.“
„Aðeins ef ég vissi. hverju ég ætli að segja frá“, mælti
hann. „Sumt hafa hinix þegar sagt, — en ég ætti helzt að segja
eittihvað nýtt, sem ekki kemur fyrir á hverjum degi.“
„Við heyrum nú ekki svo margt hér í dalnum“, mælti járnið.
„Hér skeður aldrei neitt siðan gúllmolinn fannst. Byrjaðu bara
að segja frá.“ '
„Það, ,sem ég ætla að segja frá, er áreiðanlega þannig, að
hvert einasta smábarn þolir að hlusta á það,“ hóf gulldalurinn
máls.
„Þá er sagan sú víst ekki mikið spennandi“, mælti járnið. „En
komdu samt með liana, þótt þú hafir ekki aðra betri.“
„Auðvitað hef ég verið í eigu margra“, sagði. gulldalurinn.
„Það ér nú einu sinni hlutskipti vort-, að ganga frá einum til
annars, eins og kollegar mínir hafa þegar sýnt vel og dyggilegá í
frásögnum sínum. Við getum engin mótmæli sýnt gegn þVí. Við
ráðum ekkert við það, sem eigendur okkar gera við okkur. Einn
daginn liggjum við í vasa heiðarlegs borgara, annan daginn erum
við í þjófshöndum. í eitt skiptið erum vi.ð noíaðir til kaupa á
brennivíni,. — Txannað skiptið erum við látnir fyrir rósir. Maður
lekur þessu eins og það- kemur fvrir og lætur kylfu ráða kasti.
OMCE AS-AlM, yAWK
éQUAPRON$ 5I-IUTTLE
BACK ANP FÖRTH, ÓN
THEIK "CALLC" TO THE
japame^e MAIMLAMP...
UNMOLE4TEP &Y THE
THREAT OF My^TERV
BOM6ER5, WHICH gORE
THE IMíJIÖ-NIA OF THE
A.A.F —
? Y&, &R, CAP'N 7 IT WA£ A 5TÍLL
JOB, YOU PIP/ IMAó-INE-.-THE
CRÚCT OF 7F.OCZ FLYlN '
(?£AL YAMK RLANE5 IMíTEAP
OF TMEIR"MAPE IN japam';:
JUNK ^(5—
J*»fl,II.S.»ot.O*r.
APN ÍWíf«rtwo»
"lÆT

WHAT I (?EALLV VVANTeP TO
YOU Fo9,5IR... 15 TFú’S 1
REMBMBER, I TOLP yOU,iAY
érlKL MAPE ME THIMK
ÓOIN' TO BU6T OUR
ENÓAÓ6MEMT?
/EAH, 5HE WA5 TEéTIN'ME OUT/
WHEN X VVÍ?CTE Í?ACK, AN'OAIP
I'P XHOCK THE TEETH OUT OF
ANy LU6 5HE LOOKEP AT....
EXŒPT MÉ--.5HE 5EMT ME
THI5.-.AIN'T5HE
" L WDNNEPFUL 2
(MYNDA-
8 A G A
STARFSMAÐUR' við flugvöll-
• :inn: Já, herra höfuðsmaður.
Þér leystuð hlutverkið dásam
lega vel af hendi. Ég get í-
myndað mér, að Japönunum
hafi brugðið við að fljúga
reglulega góðri amerískri vél
í staðinn fyrir ruslvélunum
þeirra sjálfra. En mig langaði
til að segja yður, að stúlkan
min er að hugsa um að svíkja
mig. Já, hún er eitthvað vond.
Hún segir, að ég vilji berja
alla sem líti. á hana. Svo sendi
hún mér þetta. Er hún ekki
dásamleg?