Tíminn - 24.06.1964, Blaðsíða 9

Rene Riehm, ræíVlsmaSur.
Frú Rlehm
Sigríður Thorlacius skrifar
Ræðismaður íslands í Strasborg er mikill og góður gestgjafi, enda
rekur hann annað stærsta gistihús borgarinnar, og þar er ræðismanns
skrifstofa hans til húsa. Auk þess á hann tvö önnur gistihús, en hvert
hinna. þriggja gistihúsa er með hundrað herbergjum hvert. Okkar mað-
ur í Strasborg getur því tekið á móti íslendingum og rúmlega það. Frú
Sigríður Thorlacius lýsir hér heimsókn sinni til hinna ágætu ræðis-
mannshjóna, herra og frú Riehm í Strasborg.
Brasað í 12 tonnum af feiti
Til Strasb’>: g eiga margir
erindi. Þar iiggja um vegir til
ina: gra átta og þar hefur Evr-
ópuráðið aðsetur sitt.
Ef komið ei þangað í jám-
brautarlest, verður fyrst fynr
komuimanni aJI vítt torg. And
spænis járnbrautarstöðinni
olasir við átia hæða húsasam
stæða og má Irsa langar leiðir
að tvö nöfn á þaki hennar og
yfir dyrum. öðru megin stend-
ur „Le Grand Hotel“, en hinu
megin „Hotei Terminus-Gruh-
er“- Þetta munu vera stærstu
gútihús borgarinnar. Á dyra-
stat „Termim:s-Gruber“ er gljá
fægð málmplata, sem gefur til
l.ynna, að þar sé að finna ræð
i irann íslands á staðnum.
Ekki þurfa íslendingar lengi
að leita síns umboðstnanns inn
an dyra, því hann ræður þar
húsum af rausr. og myndarskap
og er sjálfur ekkert augna-
gróm.
Bené Riehm ræðismaður,
iiefur fleiru r.'ð sinna í sinni
heimaborg, en að gæta hags
muna fslands Hann á þrjú
gistihús, hvert með eitt hundr-
að gistiherbergjum. Er hið
þriðja í Coímar, en sú borg
er á bökkum Rfnar, nokkru
sunnar í Elsass, en Strasbo/g.
Hafa Riéhm og kona hans sjálf
yfir umsjón með öllum gisti-
húsunum, en auk þess gegnir
hann mörgum trúnaðarstöðum í
samtökum' gistihúseiganda.
Hann er m. a. framkvæmda-
síjóri félagssamtaka þeirra, 1
stjórn gistihússskólans í Stras
01 g og prófdómari við þá
siofnun. Hetur hann hlotið
margskonar viðurkenningu og
htiðursmerki fyrir störrf sín
að gistihúsaraálum. Auk þess
á hann og reliui tryggingafyrir
tæki og ætlai annar af tveimur
sonum hans pð starfa þar að
námi loknu, en hinn nemur
gii+ihúsastjó;n og lögfræði í
senn.
fi-jú Riehn. er röskleg kona
ng glaðleg og virtist mér fram
koma hennar við starfslið gi-ti
húsanna í senr myndug og
rdúðleg. Á þ°ssum þremur gisti
húsum hafa þau alls milli 200
og 220 stan'smenn. Flest eru
]iað Frakkar, en nokkuð er
þar t. d. af Spánverjum og
Þjóðverjum. Einkum sækia
Þjóðverjar eftir vinnu hjá
þeim, til að búa sig undir gisti
húsarekstur. Sumir þeirra
ganga á gidihúsaskólann, en
oann er taliiin einn af þrem-
ur beztu skóiuir sinnar tegund
ar i Frakklaadi. Vinna nem-
enuurinir á gistihúsum milli
þ°ss, sem þeir sækja tíma í
si olanum.
Hótel Terminus-Gruber lask
aðist mikið á styrjaldarárunum
og var að m’klu leyti endur-
byggt og um sarna leyti var
Giand Hótel reist. Eru bæði
m'sin mjög vei úr garði gerð
á allan hátt En það sem
gerir svipblæ þeirra sérlega
abiaðandi er það, að Rieh.n
hjónin hafa safnað að súr
miklu af verðmætum og fögr
um, gömlum húsgögnum og
myndum og dreift þeim um
stjfur og ganga gistihúsanr.a.
I snddyrunmn eru líka á veggj
unum sérkenr.ileg, nýtízk.i
veggteppi, oíin eftir frum-
myndum kunrra listamannn.
Al'ar eru vistarverur gisti-
íúsanna með ólíkum blæ, en
þar eru margir salir og seta-
stolur, fundasalir o. fl. Mat-
"aiir eru misjafnlega Iburðar-
miklir og veitingir nokkuð r.ft
ir því, en alls staðar góðar.
Einn daginn fékk ég að fara
um þær vistanerur, sem ekki
úa að gesdmum að jafnaði.
Hóist sú feið í eldhúsinu, en
þór ræður rfkjum hinn dæmk
gprði franski kokkur, feitur og
sv. ittur yfir iisastórri gaselda
vél. en kokkshúfan háreist og
stáiin yfir hásúnukinnunum
Hann hafði verið lengi í New
Ycrk, svo ég fór að tala við
har.n ensku. llsnn fórnaði hönd
’Jm og sagði. að tungumál góðr
ar matargerfiSi' væri alltaf
fnnska, hvai sem maður væti
ttaúdur, svo bnnn hefði lít.ið
læd I annarr' tungu í útivist-
:i;ni.
Þarna er aeóvitað mikið bras
að og steikt og sagðist kokkur-
Inn að jafnað: nota sex tonn
af mataroliu á ári og viðlika
mikið af smjóri.
Srand-hótel og Hótel Terminus, Giubner.
Nú skyldi iraður halda, að
svona stóru pistihúsi fylgdu
miklir frystiV.’e far fyrir allt
það góða kjjl sem fram er
bonð í ýmsum myndum. En
frú Riehm leiddl mig þar fljót-
lega úr villu. Frökkum þýðir
ekki að bjóða irosið kjöt eða
fisk' Það verbur að kaupa dag
pga nýtt kjdt og fiskuri.in
kemur daglega með kælivögn
um utan frá hafinu. í gisti-
húfinu eru aðeins kæliklefar,
þar sem geyma má matinn eian
sólarhring eða svo, ekkert er
Frá Colmar
fiyst, nema ísinn. Og í einu
».Loti er ker með rennanr’i
‘'aini, þar sem hafðir eru lif
anói silungai Nei, frosið kjot
pr orðið bragðlaust og frosinn
fiskur eins og þerripappír, sagði
frúin. Hér borga menn ekki fjy
ir svoleiðis íæðu-
Grænmeti og ávextir eru
líka keyptir forskir daglega. í
bakaríinu inn af eldhúsinu
sýi di bakarir.r. okkur margvis-
log sykurblóm, sem voru hans
sf;grein og líktust fyrst á áð
lít a lifandi rósum. Átján manns
vimia í eldhúfinu alls.
f bakhýsi er stórt þvottahús
og kyntur feriega stór gasket-
iil í kjallaranum tll að hita
vatnið. Þegar búið er að þvo
og strauja iírið, er það flult
inn í taugeymslur í gistihúsun-
um. þar sem tvai konur annast
'lðgerðir og karlmaður gekk
uir með áhy.vjusvip og skrif
aði inn í bók íllt það, sem kom
og 'ór úr hans vörzlu. Til þ°ss
að altlaf sé rrg til af hreina
lfi.i, þarf fimir ganga á hvert
rúm, sem sagt lín á þúsund
rún. fyrir bæði hótelin, og nlið
stæður forði er af öllu öðr.i.
Já. það er ekkprt smáræði, sem
þarf til að leka fyrirmyndar
gisiihús.
Einn daginn hauð frú Riehm
i'kkur tveimur frænkum :
skemmtiferð og ók dóttir henn
ar bílnum, uj.g kona og aðiað
i ndi. Ókum við langa leið utn
frjðsöm dalverpi milli skógi-
vrxinna fjalla, þar sem haliar
rústir gnæfðu hér og hvar á
gnfpum. Síðar sveigði vegur-
ínn upp híðl Vosges-fjallanna.
Var úts'én miitil og fögur. En
vegurinn, sem sveigði þarria
svo fagurlega utan í fjalls-
biíðunum, á'ti sína sögu. 4
stvrjaldarárunum reistu Þjóð
verjar fangabúðir í fjöllunum
og sendu þargað fólk af ýmsu
þ.ióðerni, sem ekki vildi þýð-
ast kenningsr þeirra. Þeir
fistu gasklefa í skjóli laufg-
aðra trjáá, þeðan sem sá l
ftnn til Svar'askógar í Þýzka-
lardi og yfir hin blómlegu hér
uð Elsass.
A.ður en þnr voru fyrir fuilt
og allt vista'oir í moldinni á
þessum und' víagra stað, voru
fangarnir lá’i i, leggja vegim
upp fjöllin. Eítir stendur hluti
af tangabúð tuum, en yfir gnæf
ir minnismerki sem Frakkar
'íistu þeim, sem þarna lét”
lí'ið.
Úr fjöllunum ókum við tii
Coimar og snæddum hádegis-
vfrð á Termicus-Bristol, en
svo nefnist hótelið, sem þa t
hjóti eiga þar Framkvæmda-
stióri þess var upprunninn i
Colmar og hafði lengi unnið
hjá Riehm í Strasborg, áður
fn hann tók við stjórn hóte.s
im Hann tók að sér að sýna
i)l.kur bæinn sem geymir marg
ar einkar skrmmtiiegar bygg-
ingar frá miðöidum og á stór-
Jcstlegt safn af miðalda kirkjj
hft, sem varðveitt er í bygg-
ingu, er fyrn m var klaustur.
4 heimlei'C'.nni sýndu þær
mæðgur okkui vínyrkjuþorp
'!ð fjailsræufmar. Vínajtrarn
ír blasa við í allar áttir og
?nni í þorpiuu hafa vínbænd
ur sölustaði sina og vínkjai1-
ara Húsin fru margra alda
Framhald á 13. slSu.
T í M I N N, miSvikudagur 24. júní 1964.
9