Tíminn - 07.07.1964, Blaðsíða 3

Frá vinstri: Herra forsetinn, Ásgeir Ásgeirsson, og frú Dóra Þórhallsdóttir, Bjarnveig Bjarnadóttir, Snorri
Kristján Eldjárn og frú.
Safnhús Árnessýslu opnað
Sigfússon, GuSmundur Hagalín,
LG-Selfossi, 6. júlí.
KLUKKAN tvö á sunnadaginn
var Safnhús Árnessýslu opnað al-
menningi,' en hafizt var handa um
bygginguna árið 1961. Sýslumaður
Rangæinga, Páll Hallgrímsson,
opnaði safnhúsið með ræðu, en
meðal þeirra, sem viðstaddir voru
athöfnina, var forseti íslands, —
herra Ásgeir Ásgeirsson og frú.
Safnhúsið er tveggja hæða stein
hús, 246 fermetrar að stærð og
teiknað af Sigurjóni Sveinssyni,
arkitekt. Kostnaðurinn við bygg-
! inguna er áætlaður 1,7 tnilljónir,
j en vinnu við húsið er ekki alveg
lokið. Á neðri hæðinni er bóka-
safnið til húsa og snyrtiherbergi,
Safnhús Árnessýsiu. Forsetabíllinn er fyrir utan.
en á efri hæðinni er málverkasafn
ið og byggðasafnið.
Þegar sýslumaður hafði lokið
ræðu sinni, tók frú Bjarnveig
Bjarnadóttir til máls, en hún gaf
Árnessýslu umrætt málverkasafn.
Þar næst talaði Kristján Eldjárn,
þjóðminjavörður, þá Guðmundur
Hagalín, rithöfundur, og síðan var
gestum boðið að skoða húsið. Við-
staddir opnunina voru í kringum
100 manns.
Bókasafnið var áður til húsa hjá
hreppnum, en byggðasafníð var
geymt í kjallara undir kirkjunni
og er r.á í fyrsta skipti til sýnis.
Þar er margt merkra hluta, eins
og t. d: skrifborð, sem var í eigu
Ólafs Magnússonar, prests í Arn-
arbæli, altaristafla úr Laugar-
dælakirkju, altari úr Hrunakirkju,
vínáma með mæliglösum úr Eyr-
arbakka, taurulla og ótal margt
fleira. Málverkasafnið er í einni
Framh. á bls 15
Páll Hallgrímsson sýslumaSur opnar
Safnhús Árnessýsiu.

Hér á myndinni sjást margir þekktir Árnesingar, sem voru viSstaddir opnun Safnhúss Árnessýslu. M. a. er fremst til vlnstrl Kristinn Vlgfússon,
byggingameistari, sem reisti Safnhúsið fyrir 1000 kr. rúmmetrann, en þaS mun algert einsdæmi á þessum dýrtíðartímum.
Á VÍDAVANGI
í samráði við stéttar-
samtökin
Þegar Hermann Jónasson
myndaði vinstri stjórnina árið
1956, var það eitt af aðalstefnu-
málum hennar að vinna að
lausn efnahagsmálannn í sam
ráði við stéttarsamtökin í land
inu. Hermann Jónasson gerði
hvað eftir annað um þessar
mundir grc'in fyrir þeirri skoð
un sinni, að nauðsyn bæri til
þess, að stjórnarvöld höguðu
vinnubrögðum sínum á þann
hátt. Hér var um nýmæli að
ræða, og enginn gekk þess dul
inn, að byrjunarörðugleikar
yrðu mikl'ir — jafnvel að þessi
fyrsta tilraun til slíks samstarfs
milli stéttarsamtaka og ríkis-
valds yrði farin út um þúfur
mjög fljótlega. En á þennan
hátt vann vinstri stjóirnin um
rúmlega tveggja ára skeið að
þeim ráðstöfunum, sem gera
þurfti í efnahagsmálum á þeim
tíma.
^fstaða Sjálfstaeðis-
Flokksins 1956—58
En þegar vinstri stjórnin fór
að ræða við stéttarfélögirr um
ráðstafanir þær, sem hún taldi
sig eða Alþingi þurfa að gera
til að tryggja rekstur útflutn-
ingsatvinnuveganna og koma í
veg fyrir verðbólgu, kom hljóð
úr horni. Forystumenn og blöð
Sjálfstæðisfloksins gerðu hróp
að vinstri stjóm'inni og kölluðu
það fim mikil og fjarstæðu,
að veita stéttarfélögum hlut-
deild í meðferð löggjafarmála
eins og nú væri gert. Um slík
mál ætti Alþingi eitt að fjalla,
og væri því ríkisvaldinu óvirð-
img ger með því að fara að
eins og vinstri stjórnin gerði.
Jafnframt gerði flokksfor-
ysta Sjálfstæðismanna allt, sem
í hcnnar valdi stóð, til að spilla
samstarfinu milli ríkisstjórnar
imnar og verkalýðssamtakanna.
Blöð hennar og útsendarar
hvöttu til ótímabærrar kröfu-
gerðar og verkfalla, og áttu
margir óbreyttir liðsmenn Sjálf
stæðisflokksins erfitt með að
átta sig á slíku atferli i þessa
átt. Þá gerðust m.a. þau undur,
að sjálft Morgunblaðið bar
Haimibal Valdemarssyni á brýn,
að hann héldi niðri kaupi verka
manna.
Samstarf Einars og
Bjarna
Þar kom, að oddvitum Sjálf
stæðisflokksins tókst að ná sam
starfi við Einar og áhangendur
hans. í Sósíalistaflokknum, svo
og Alþýðuflokksmenn þá innan
verkalýðshreyfingarinnair, sem
Iitu vimstri stjórnina hornauga.
Þetta samstarf bar árangur á
Alþýðusambandsþingi í árslok
1958, er vinstri stjórninni var
neitað um mánaðarfrest til að
semja um ráðstafanir gegn yfir
standandi verðbólgu. sem
stjórnarandstæðingar höfðu
komið af stað. Þeir gerðu ráð
fyrir, að ráðhenrarnir myndu
Sitja, þótt þeir kæmu ekki fram
þeirri stefnu sinni, að gera
efnahagsráðstafanir í samráði
við stéttarsamtökin.
(Dagur)
Gesfir skoða málverkagjöfina í Safnhúsinu
T í M I N N, þriðjudagur 7. júlí 19Ó4.
3