Vísir - 18.07.1914, Blaðsíða 3

V I S I R
Ágætt
Saltkjöt á 50 aura kgr,
írYdesversmn
Scharsnongs
Hovedforretning:
0.Farimagsgade 42,
Köbenhavn.
111. Katalog franco.
JL
og líkklæði.
>
Eyvindur Arnason
Fallegusí og best Karlmanns-
föt fást á Laugaveg I.
Jón Hallgrímsson.
ings og það var ekki fyr en nokkru
eftir miðnætti að við lögðumst til
svefns.
Yfir fimtán klukkustundir liöfð-
um við verið á vakki og hvíldin
var okkur ljúf.
Bráðum kemur ellin yfir mig og
jeg verð ekki fær í fjallgöngur. Ef
til vill verða mjer svona ferðalög
ekkert ginnandi. En samt sem áður
öfunda jeg mín eigin börn, sem
auðnast að fá að fljúga yfir grund-
inni, þar sem jeg reikaði um villur
vegar og dröslaði fram dufti mínu
— blýþunga endanum, sem varnaði
mjer þess að geta flogið inn í sól-
ina. pjer, börn síðari tíma, skuluð
ekki ætla að hugur vor liafi ekki
leitað eins hátt og langt sem yðar,
þrátt fyrir ófullkotnnu feröatækin!
Ef til vill komust sálir vorar lengra
en yðar sáiir. Ef ti! vill hreppið
þjer þau hörmulegu sköp að gela
flutt búka yðar svimhratt frá einum
stað til annars, en aldrei komið
sálum yðar út úr hraunum jarðar-
innar. Með oss var hið gagnstæða.
Það er íil jafnþyngdarlögmál fyrir
líkama og sál, og það sem sálin
eykst að gildi, minkar líkaminn að
sama skapi, og eins á hinn bóg-
inn — hin eilífa barátta anda og
efnis.
Mr. Lawson lætur í svefninum
eins og malandi köttur. En Wulff
engist af flóa-kvölum og lieldur
langar hrókaræður á ensku upp úr
svefninum. Og jeg sný mjer upp
að vegg og öðlast mitt þráða al-
gleymi.
Ingjaldur Ijet ekki á sjer bera og
þó vissum við að liann var á bæn-
um. Með því að láiast ekki vera
heima, hefur hann líklega ætlað að
reyna að koma okkur til að ætla,
að hann reikaði um eyðimörkina,
örvingla af samviskubiti. Frh.
nýkomið í
Maíarverslun Tömasar jónssonar.
Skinke og síðuflesk
nýkomið í
N ý h ö f n.
stórt úrval af
kvenskyríum, náitkjólum, náiííreyjum, frisertreyjum,
Combination, buxum og bvftum og mistitum smekk-
svuntum.
Brauns-verslun.
Talsími 41. Aðalstræti 9.
Isl. smjör
ódýrara en annarstaðar hjá
Jóni frá Vaðr.esi.
Eallegi, hvíti
púkinn
Eftir Guy Bootliy.
---- Frh.
»Jeg veit ekki, Normanville lækn-
ir! Yður þykir víst skrítið að jeg
skuli segja þetta. En jeg er jafnviss
um að hafið verður gröfin mín og
að jeg lifi til morguns. Þjer vitið
ekki hvað særinn hefur verið mjer.
Það hefur verið minn góði og illi
andi. Mjer þykir vænt um það, —
hvernig sem það lætur, og ekki get
jeg kosið mjer annan dauðdaga
betri en að sofna að brjósti því,
Fagra, fagra haf! ó, hvað jeg elska
þig — ann þjer hugástum!«
Og er hún mælti svo breiddi
hún út faðminn móti hafi og himni,
þar sem stjörnurnar fölvuðust, er
rnáninn kom upp og brá bjarma á
loftið. Hjá hverri annari lconu hefði
mjer þótt slíkt látbragð uppgerð-
arlegt, óeðlilegt og tildurskent mjög.
En henni fór það svo vel og það
var svo eðlilegt þessari konu, að
tnjer fanst jeg hafa blátt áfrarn bú-
ist við því.
»Einhver hefur sagt«, mælti hún
enn fremur, »að hafið heyri eilífð-
inni til en ekki tímanum og um
liana syngi það einhljóma ljóð sín
um aldur og æfi.«
»Það er vei að orði komist«,
svaraði jeg. »En haldið þjer ekki
fleiri fögur ummæli um hafið mætti
til tína. Hvað segið þjer um þetta:
»Harmtölur rekur Rán að þús-
und ströndum?*
T. BRYDE.
Aldrei hafa önnur
eins kjarakaup boðist fyr nje síðar.