Vísir - 02.11.1917, Blaðsíða 2

VisíR
Tii mimnis.
BaðhÚBÍð: Mvd. og ld. kl. 8—8.
Barnaiesstofan: Md., mvd., íöd. ki. 4—6.
BorgarstjóraBkrifstofan kl. 10—12 og
1—3
Bæjarfðgetaskrifstofan kl. 10—12 og 1—6
Bæjargjaldkeraskrifstofan kl. 10—12 og
1—5
Húsaleiguuefnd: Þriðjud., föstud. kl. 6 sd.
íslandsbanki kl. 10—4.
K. P. U. M. Alm. samk, sunnnd. 8 /,
siðd.
L. P. K. R. Útl. mfinud., mvd., fatd. ki. 6-8.
LandakotsBpít. Heimsðknartími kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbðkasafn 12—3 og 5—8. Útlán
1—3.
Landssjðður, afgr. 10—2 og 4—5.
Landssiminn, v. d. 8—10. Helga daga
10—8.
Náttörugripasafn sunnud. I1/,—21/,.
Pðstbúsið 9—7, Sun’iud. 9—1.
Samábyrgðin 1—5.
Stjðrnarráðsskrifstofumar opnar 10—4.
Vifilsstaðahælið: Heimsóknir 12—1,
Þjððmenjasafnið, sunnud. 121/,—l1/,.
Landsspítalinn
og atvinnubæturnar.
Þ»ð mun vera Isndsstjórninni
talsvert áhugamál, að gets notað
vinnukraft þann, sem til kæmi að
sjá fyrir verkefni hér í Reykja-
vik, sámkv. lögunum um almeana
dýrtíðarhjálp, til þess að undirbúa
landaspítalabygginguna. Þðtta er
í sjálfa sér gleðilegur áhugi fyrir
góðu máli, en nokkur vafi er þó
á því, hvort rétt er áð vinda að
þðssu að svo stödda.
Það er fyrst athugavert, að
enginn efi er á því, að lögin mm
almenna dýrtíðarhjálp ætlast til
þess, að bæjar og sveitarfélög ann-
ist að aem mestu leyti im at
vinnabæturnar, láti vinna verk í
aínar þarfir og á sian kostneð, en
fái til þess lán úr landssjóði. —
Þessa stefnu muu þingið hafa
tekið í þeim ákveðna tilgangi, að
koma í veg fyrir að stjórnin færi
að róðast i byggingar eða fyrir-
tæki, sem gætu baðið betri tíma,
að eins tii þess að amka atvinnm
i landinu.
Hér í Reykjavík er því vafa-
lamst til þoss ætlast, að bæriim
sjái svo mörgum fyrir atvinam
sem mnt er, og þá auðvitað við
byggingar eða fyrirtæki sembær-
inn sjálfar ætti {, en að landssjóð-
mr taki þá fyrst til sinna ráða,
þegar eítirepmrn eftir atvinnm er
orðin meiri en bærins geti full-
nægt. Þá fyrst kemur til þess,
að farið verði að vinna að undir-
búningi Iandaspitala byggingarinn-
ar.
Það má auðvitað gera ráð fyrir
þvi, að bæjarstjórnin vildi fúslega
láta Itndsítjórninni það eftir, &ð
sjá atvinnulaneuin bæjarbúum íyrir
atvinnu, ekki eíit við slíkt þjóð-
þrifa fyrirtæbi sem hnd^ipítala-
byggingu. Þó er ekki ósennilegt
að bærinn vildi nota tækifærið til
að hrinds í framkvæmd ýmsum
verkmm, sem fyrirliggur að viana
1 Það tilkynnist hérmeð, að móðir okkar og tengdamóðir, ekkjan Ólöf Bjarnadóttir frá Seli, andaðist 1. nóv, Jarðarförin ákveðin siðar. Heiga ívarsdóttir. Bjarni ívarsson. Einar Signrðsson. Ragnh. Maguúsdóttir. 1

Vacuum olíur.
Margár tegmndir af C^ylinílei' og lagerolium fyrir mótor-
báta, gmfuskip, blfreiðar og ýmsar vélar, ávalt fyrirliggjandi.
H. Benediktsson.
Sími 8.
XTXSXR
Afgreiðsla blaðsins í Aðal-
stræti 14, opin flrá kl. 8—8 á
hveq’nm degi.
ft Skrifstofa á sama stað.
*
ÍRitstjönnn tii vsðtals írá
kl. 3—4.
* Sírni 400. P. 0. Box 367.
iÚ
Jj| Prentsmiðjan á Langa-
f veg 4, Sími 133.
Anglýsingam veitt móttaka
í Landsstjörnnnni eftir kl. 8
• *F
Nýi dansskólinn.
Fyrstsi æfing skólans í þessum mánuði (aóv.) verður
í kvöld 2. þ. m. kl. 9 e. h.
Nokkrir nemendur geta enn þá komist að.
Fyrirlram greiðsla.
á næstm árum hvort sem er, en
óvfat að hentugr* tækifæri fáist
til þess á næstmnni.
Á hinn bógina er mjög vafa-
samt, mh þingið kunni stjórninni
neinar þakkir fyrir röggsemina,
ef hún iéttir þeirri skyldu af
bænum, a ð sjá stvinnulausmm
borgmrmm fyrir vicna. Og engin
aamþykfc liggmr fyrir um það frá
þingains hálfa, að ráðist verði í
epítalabyggingu á næstu árum.
Það var að vlsu samþykt á
þinginu, að skipa nefod til ®ð
undirbúít bygginguns, en það var
ótvírætt gert ráð fyrir því, bein-
iínis talið víst og sjálfsagt, að
það mál, byggingin sjálf, þyrfti
svo mikinu undirbúning, að ekki
kæmi tii mála að byrjað yrði að
vinna að henni — liklegm næsta
10 áxin að miasta kosti. — Það
v«r ' eugu llksra en að flutnings-
menn tiliögmanar væru ekki ó-
hræddir um, nefndarskipunm
yrði ekki samþykt, ef þetta væri
ekki sem ótvíræðast tekið fram.
Eu ef máiið er ebki komið
lengra áleiðis í þinginm en svo,
er þá ekki dálítið varhmgavert
sð svo stöddu að leggja mikla
vinnm í að „viða «ð efni“ til
kyggingærinflar? Og hvert á að
flytja það, meðan btaðurinn sem
byggingin á að standa á er enn
óákveðinn ? Og það var gert ráð
fyrir því, að það eitt, að ákveða
staðinn, gæti tekið langau fcíma.
— Hætt er við þ?í að efnið ó-
drýgðist ebki íítið, ef bæði ætti
&ð geyma það tagi ára og flytja
það úr einam stað í annan.
Nsi, ef cbki á að vinda að því
að byggja lands pítalsnn á næsta
ármic, sem því miðor getur varl»
komið fcii mála, þá virðist það
ráðleysislegt í meira Isgi *ð fara
að viða að efni í hann nú, þegar
engin viaaa er einm sinni fyrir
því, að þingið samþykki bygging-
nna að svo stöddu.
Póstflutnings-
teppan.
Miklar og m»rgvíslegar eru þær
orðoar sfleiðingftrnar af þessa
stríði og ekki ailar óeðiiisgar. —
E't vart mnn nokkrnm hafa kom-
ið til hngar, að lagt yrði b»nn við
póstbréfaflutniagi á miiii hlmt-
lamsra þjóða. Fyr má nú rota en
dasðrota, og fyr má beita gjör-
ræði en að svo langt sé farið að
baun& möaflum að skiftast á orð-
am bréflega við viðskiftsmenn
síbo. erieadis.
Hveit mdbtti ætla að verði næsta
f-porið? — Eflinst það að teppa
allar sftmgöngur vorar við Norð-
mrlönd.
Ef það er ætlnnin að gera oss
alla útvegi seiu torveldasta, þá
virðiet þetta liggja beinast fyrir
og svo að lolrnm að hefta nima-
sambafldið.
Eu er nú víst að Undsstjórnin
hafi gert alt sem í hennar valdi
etendur til að mótmæla þesíari að-
íerð og fá lagfæringn á þesiu
ólagi? Satt að segja mætti ætla
að það v«ki ekki fyrst og fremst
fyrir hinnm voidngn striðsþjóðnm
að skaða oss. Það hljóta ?.ð vera
eínhver sérstök bréf sem á »ð
hefta og »ð allnr póstfltfcnlngnrinn
«é stöðvaðu? vegns þeirra.
En hvaða tryggiag er í þesau
á meðan mönnum er leyft að ferðast
sem geta flutt skilabol — já, og
jafnvel bréf líka, á meðan þeir
erm ekki færðir úr hverii spjör
og rannsakaðir, eins og eiðnr er
þar sem gæslan er starkust?
Með öðrum orðum, þetta er
avo einkennileg ráðstöiuu, þessi
póstflitningsteppa, að 1b.I1 ástæða,
er til að ætla að engar ófriðar-
þjóðir hafi gert beina kröfn nm
haaa eins og hún er fyrirskiptð,
heldnr aé sökin á þessu klaufa-
lega fyrirkom&lagi einhverskouar
hr&pslegam misikilningi að kenaa.
— Ekki heflr heyrst getið nm
að póstflutningar hafl yerið etöðv-
aðir svona gersamlega hjá öðrnm
þjóðam, en bitt vita allir, að það
er algengt að bréf séu skoðtð,
og þeim aðeins slept, sem eigi
þykjft grunsamleg. — Hvi má nú
©kki komtt hér á eama fyrirbomn-
kgi? Hví má ekki ieyfa ræðis-
manni Bréta að láta athuga þaer
póstsendingar sem héðan eiga
fara? Yeguft hvers að stöðva
alian póstinn að eins fyrir ein-
hvern óverulðgan grnn, aem aað-
velt er að gsnga úr skngga nm?
— AUir vits að Bretar skoða
hvert skeyti sem héðan fer til
útlanda og kasta úr þeim sem
grunsamleg þykja. Það virðiit
auðvelt tiö athngu bréfiu á sama
hátt hér, áður en þau fara, og
væri minna gerræfli, því að þá
gætu menn strax fengið að vito
hvort bréfiu komast leiðar sinnar,
en þftð fá menu ekki að vita uffi
skeytin. Eflaust mnnda margir,
einknm úr versknarstétt, verð»
fegnir að lát* bréf afn gang*
gegn um slíka skoðnn, jafnvel
þótt þeir yrðu að borgm fyrir
í stað þesn að verðaj að nota sím'
ann og eiga á hætfcn að skeytí®
komisfc ala ekbi tii skila.
Þefcta mál verður landístjórnin
áð taka til nýrrar og kröftngraí
meðfeiðar og láta engan bilbug ú
sér fiuna. Eiunig þarf að gjör*
athugasamd við það, hv»ð Bre***
hefta mörg skeyti héðan, og
því er virðiit alveg að á«t®^u-
lsuau. Hssft er eftir eiouffl kanp-