Vísir - 06.01.1918, Page 2

VÍSIR
Heildverslnn Garðars Gíslasonar
Reykjavík
hefir fyrirliggjandi birgðir af neðantöldum vörum:
Epli Eldspítur Kjöttunnur, nýjar og
Kaffi Frumbækur gamlar
Kex, margar teg. Handsápur Strigapokar
Sagogrjón| Þvottasápu Umbúðastrigi
Kartöflumjöl Kítti Manilla kaðall
Rúgmjöl, am. Zinkhvítu Fiskilínur
Maismjöl Smurningsolíur Netagarn
Rúsínur, Te, Rúðugler Taumagarn
Harðfisk Þakjárn, riflað Síldarnet
Reykt kjötlæri Matarsalt Þaksaum o. 11.
Skófatnaður Vefnaðarvörur margskonar
Fatnaður, ýmiskonar Vefjargarn
Húfur Keflatvinni
Sporthúfur o. fl. o. fl.
Talsímar: 281, 481, 681. Símnefnl: „GARÐAR“.
Skipstjórafél, Aldan
heldur skemtisamkomu
þriðjndaginn 8. janúar
í Iðnaðarmannahnsinn og hefst kl. 7 siðdegis.
Félagsmenn vitji aðgöngamið* til nndirritaðra
Til minnis.
Baðhúsið: Mvd. og ld. kl. 9—9.
Barnalesstofan: Md., mvd., föd. kl. 4—6.
Borgarstjðraskrifst.: kl. 10—12 og 1—3.
BæjarfðgetaBkrifstofan: kl. 10—12 og 1—6
Bæjargjaldkeraskrifat. kl 10—12 og 1—5
Húsaleigunefnd: þriðjud., föstud. kl6sd.
Islandsbanki kl. 10—4.
K. P. U. M. Alm. Bamk. sunnud. 8 sd.
K. F. K. R. Útl. md., mvd., fstd. Ki; 6—8.
LandakotsBpít. Heimsðknart. kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbökasafn Útl. 1—3.
Lándasjóður, 10—2 og 4—6.
Landssíminn, v. d. 8—9, helgid. 10—8.
Náttúrugripasafn sunnnd. I1/*—21/*-
Pósthúsið 10—6, helgid. 10—11.
Samábyrgðin 1—ð.
Stjðrnarráðsskrifstofurnar 10—4.
Vifilsstaðahælið: Heimsðknir 12—1.
Þjððmenjasafnið, sunnnd. 12‘/,—l1/,.
.....
Tiibúnar svuntur
Uliarsokkar
handa
fBlIorðn*m og böranm í
stóra úrvftli
Egill Jacobsen
9
Friðarsamninig-
arnir.
Það virðist nú vera bomið á
daginn, að það hafi verið rétt
ályktun, sem Vísir hefir dregið
af fregnum þeim, sem hingað
hafa borist af friðarsamningun-
um í Brest-Litovsk, að töluvert
mikið hafi vantað á, að saman
gengi með Rússum og miðveld-
unum, og að Þjóðverjar séu ekki
eins eftirgefanlegir og fúsir til
að semja frið án landvinn-
i n g a, eins og sumum hefir
virst.
í skeytinu, sem birtist í blað-
inu í dag, er sagt frá þvi, að
Rússar hafi slitið samningunum
í Brest-Litovsk, en vilji halda
þeim áfram í hlutlausu landi.
Þetta sýnir, að ágreiningur
muni vera verulegur milli samn-
ingsaðila, þó að það liggi ekki í
orðunum að vonlaust sé um að
friðarsamningar geti tekist milli
Rússa og Miðveldanna.
Ekki getur neinn vafi leikið
á því, um hvað ágreiningurinn
sé. Þjóðverjar vilja sýnilega
engar öruggar tryggingar gefa
fyrir því, að þeir láti hin her-
teknu lönd Rússa laus.
Það, að Rússar vilja flytja
friðarráðstefnuna til hlutlausra
landa, áður en lengra er haldið,
getur átt við ýms rök að styðj-
ast.
Brest-Litovsk er í þeim lönd-
um Rússa, sem Þjóðverjar hafa
lagt undir sig. Umboðsmenn
Rússa eru þar því algerlega á
Þorsteinn Þorsteinsson
Þórshamri.
Þorgr. Signrðsson
Uanarstíg 3.
valdi Miðveldanna að baki vig-
stöðva þeirra, og eiga miklu örð-
ugra aðstöðu en þau um öll sam-
bönd við umheiminn, bæði við
stjórn síns eigin lands og þá
ekki síður bandamenn sína, ef
svo má enn nefna þá.
Ein fregnin hermir það, að til
sátta só að draga miili Maximal-
ista í Rússlandi og Ukrainebúa.
Er sú fregn auðvitað óábyggi-
leg, en gæti þó skilist sem vott-
ur þess, að ef á herði, muni
borgarastyrjöldinni í Rússlandi
linna og allir flokkar sameinast
aftur, ef svo fer, a? ekki verði
úr friðarsamningum og RÚ3sar
þurfa enn á óskiftum kröftum
að halda til að halda útlendum
óvini í skefjum.
Lóðargjöldin.
í blöðunum hafa farið litlar sög-
ur af síðari kafla bæjargjalda-
frumvarpsins, sem nú er verið að
Kolbeinu Þorsteinsson
Hverfisgötm 53.
Gnðm. Jónsson
Óðinsgöta 10.
ræöa i bæjarstjórninni, þeim kafl-
anum, sem um lóðargjöldin ræðir.
Meb lögum frá 1877 er lóöar-
gjald x Reykjavík ákveðið 3 aurar
af hverri feralin í bygðri lób og
34 eyrir af hverri óbygbri feralin.
Gjald þetta er svo lítib, ab sarna
er og ekkert, enda eru lóðai'gjöld
áætluð ab eins 14500 kr. í áætlun
um tekjur og gjöld bæjarsjóðs árib
1918.
Þab mun nú hafa vakab fyrir
nxörgum ab lóöargjöldin gætu orb-
ib og ættu að verða einn veruleg-
asti tekjuliöur bæjarsjóös í staö
þess ab þau eru að eins rúml.
:2% af tekjunum. Og einkum nxá
gera ráð fyrir því, aö þeir bæjar-
búar, sem jafnabarmannastefnuna
aðhyllast myndu vilja leggja ríf-
legt gjald á lóðir einstakra manna
í bænum.
Svo hefir ])ó farið, að bæjar-
gjaldanefndin hefir ekki treyst sér
til þess að leggja til að lóðai’gjald-
iö yrði ákveðið hærra en 1% af
verðmæti lóðanna, og áætlar
nefndin að þau gefi bæjarsjóði í
tekjur um 60 þús. kr. á ári.
Jóel Jónsson
Bergataðastræti 9.
VISJ R.
Afgrsiðsls. blaðsina i Aéaistrætfe
14, opiu frá kl. 8—b ■ bverpiu tiegi.
Skrifgtofa á sama sUð.
Sími 400. P. O. Box 367.
Ritstji'irinn til viðtaf* frá kl. 2—3.
Prentsmiðjau á Laugaveg 4,
sími 133.
Anglýsingam veitt mðttaka í Landa-
stjörnunni eftir kl. 8 á kvöldin.
Axiglýsingaverð: 40 anr. hver cm
dálks í atærri angi. 4 aura orðið
smát ngiysingnm með ðbreyttn letri.
físlr er bezta
anglýsmgabiaðið.
Lóðargjaldið greiði|t af virð-
ingarverði lóðanna sjalfra, eins og
þær eru metnar 10. hvert ár a£
fast'úgnamatsnefnd, og þó að eins
af þeirn liluta lóðar, sem leyft er
að byggja á, ef kvöð hvílir á ein-
hverjum hluta hennar um að ekkí
megi nota hana til bygginga.
Sama gjald greiðist af erfðafestu-
löndum, en erfðafestugjaldið felt-
ur niður.
Þessar tillögur bæjargjalda-
nefndarinnar liafa rnætt nokkurri
mótstöðu of hálfu alþýðufloksfull-
trúanna í bæjarstjórninni. Vilja.
þeir undanskilja þessu lóðargjaldi,
um einhvern ákveðinni tíma, lóðir
senx notaðar eru sem fiskþurkunar-
reitir eða til garðræktar.
Þessi afstaða alþýðuflokksfull-
trúanna er vægast sagt dálítið kyn-
Ieg. Fyrst og fremst verður gjaldið
svo lítiö á ódýrum lóðum, en lítið
munar urn það, en auk þess verð-
ur erfitt að sanxrýma það viö jafn-
aðarmensku, að leggja gjaldið á
sumar lóðir en aðrar ekki. Og
hvers vegna þá ekki að undan-
skilja túnbletti líka?
Þaö er vitanlegt, að ýmsir al-
þýðuflokksmenir eiga ódýi'ar Ióð-
ir; sumir nota þær sem stakk-
stæði, kálgarða og e. t. v. tún-
bletti. En ýinsir hafa lóða sinna
sjálfsagt lítil not, og virðist þá
ekki síður ástæða til þess að und-
anskilja einnxitt þær lóðimar, sem
svo er ástatt um að þær gefa e n g-
an arð. Kartöflugarðar, stakk-
stæði og túnblettir gefa þó nokk-
urn arð.
Og ef það er rétt, að gefa nokkr-
um mönnum frest til þess að losna
við lóðimar, áður en skattur fell-
ur á þær, þá hlýtur að vera rétt,
að gefa öllum þann frest. Það, að
menn vissu ekki fyrir, þegar þeir
„tóku“ lóðirnar, að þessi skattur
myndi leggjast á þær, á ekki frem-
ur við um þá sem nota lóðir sínar
til kartöfluræktar og fiskþux-kun-
ar eix hina, sem hafa eignast lóðir
í þvi skyni að hafa arð af þeim á
einhvern annan hátt.