Vísir - 24.02.1918, Blaðsíða 3

VISIR
Safna
verður haldinu
1 Ððmkirkjimm suirmudaginn 3. mars n. k. kl. 4 síðd.
Verður þar tekin ákvörðun um, úr hvaða efni viðbót kirkju-
garðsins skuli vera.
Allir bæjarbúar, sem atkvæðisrétt hafa í safnaðamálum, eru
velkomnir á fundinn.
S. Á. Gísiason
p. t. oddviti sóknarnefndarinnar.
Veitið þessu athygli!
Nú um tíma verður selt
á Vestnrgötu 51B
— Skófatnaðurinn er af öllum stærðum.
Prjðnakonur vantar
sem geta prjónað karlmannapeysur.
Vöruliúsiö.
Friður saminn
milli Færeyinga og Vöruhússins og samkomulag fengið um ódýr
kaup á færeyiskum peysum. Kaupið þær hjá oss. Einnig tækifæri
»ú að fá sér Olíufö^ (rétt á förum), isl. Togaraföt, Peysur, Nærföt,
Teppi og fleira handa sjómönnum.
Vöruhúsið.

Bæjarfréttir.
Afmæli í dag.
SigríiSur Guölaugsdóttir,, húsfrú.
Jakob Bjarnason, vélstjóri.
Hólmfríður M. Bjarnad., húsfrú.
ólöf Hafliöadóttir, ungfrú.
Einar Arnórsson prófessor.
Guöm. Þorsteinsson, bakari.
Bresku samningamir.
Breski ræöismaöurinn hér hefir
nú fengið svar bresku stjórnarinn-
ar, við þeirri málaleitun isl. stjórn-
arinnar að sendir yröu menn hing-
að frá Englandi til aö semja um
verð á isl. afurðum, og sér breska
stjórnin sér ekki fært að verða við
þeim tilmælum.
Væntanlega verður þá farið að
vinda aö því úr þessu að senda
menn héðan til Engalnds til að
semjá.
í gær var vestan og suðvestan
átt um alt land og frost nokkurt.
Hér var talið 7 st. frost x gær-
morgun, 3 st. á Akureyri, 8 á
Grímsstööum og 3,1 á Seyðisfirði.
hrepti afspyrnu suöaustanrok, eií
frá ísafirði lagði hún síðast allra
vélbátanna. Tveir farþegar komu
hingað með „Freyju“ frá Dýra-
firði, þeir Nathanael Mósesson
kaupmaður og útgerðarmaður og
Jens Guðmundsson kaupmaður.
Síminu
var ekki lcominn í fult lag í gær
til Norður- og Vesturlandsins, og
auk þeirra símabilana, sem á þeirri
leið höfðu orðið, hafa orðið ein-
hver símslit á símanum til Mið-
eyjar og Vestmannaeyja í gær-
morgun eða fyrrinótt.
Samverjixm.
Önefndur maður færði Vísi 15
kr. að gjöf til Samverjans í gær
og annar 5 kr. áheit.
JarSarför
frú Önnu Claessen á að fara
fram miðvikudaginn 27. þ. m.
SíSustu ísfregnir aS norSan.
í simskeyti frá Siglufirði, sem
barst hingað í gær, er sagt að ís-
laust sé orðið þar úti fyrir og
að heita megi íslaust fyrir öllu
Norðurlandi, einnig á Húnaflóa,
og að „líklega sé enginn ís vi'S
Horn“.
ísfirsku vélhátamir,
munu nú allir vera komnir fram.
Tveir þeir fyrstu komu hingað á
íöstudagsmorgun eða nótt. Annar
þeirra var v.b. „Freyja" (skipstj.
Guðm. Jónsson). Hann lá á Dýra-
firði á þriðjudaginn ásamt fleiri
bátum, sem hleypt höfðu þar inn.
Tveir bátamir, „Eggert Ólafsson“
og „Sverrir“ höfðu laskast tals-
vert. „Eggert“ hafði hleypt þang-
að á mánudag með brotið stefni
(eftir ís) og hafði mist „davidana“
cg bát af þilfari. Frá Dýrafirði var
„Freyja“ í 33 tíma hingað og
Slys
vildi til hjer á höfninni viðeina
bryggjuna í gærkvöldi. Skip-
stjórinn á vjelbátnum „Patreki“r
sem lá við Zímsensbryggju, var
eitthvað að lagfæra vindu frammi
á skipinu en hrökk útbyrðis og
lærbrotnaði í fallinu og meiddist
auk þess talsvert á annari hlið-
inni. Hefir hann líklega lent á
bryggjubrúninni en afhenninið-
ur í sjóinn milli bryggjunnar og
skipsins. Ekki tókst að ná hon-
um upp samstundis, enhanngat
305
sagði Chaverny og leit í kringum sig. „Eða
kann ske það sé eg sjálfur?“
Þetta vakti almennan hlátur. — Kroppin-
bakur opnaði kofadyrnar hljóðlega og stóð
á þröskuldinum. Var nú allur alvöru- og á-
úvggjusvipur horfinn af honum og brosti
hann út undir eyru.
„Jæja — hvar er heimanmundurinn?"
spurði Chaverny.
„Hann er hér,“ sagði Gonzagua og tók
seðlahrúgu upp úr vasanum. „Þetta er alt í
röð og reglu.“ ' ' .
Chaverny hugsaði sig um stundarkorn, en
hinir skellihlógu og óskuðu honum ham-
ingju.
Kroppinbakur gekk hægt og stillilega til
Gonzagua, bauð honum kryppuna og rétti
honum blek og penna.
„Gengurðu þá að þessu?“ spurði Gonzagua
áður en hann skrifaðf undir hjúskaparsátt-
málann.
„Já, eg geng að því,“ svaraði Chaverny.
Gonzagua ritaði nafn sitt undir. „Ertu alt
af jafn hrifinn?“ spurði hann ICroppinbak.
„Aldrei fremur en nú,“ svaraði hann.
„Gerðu svo vel,“ sagði Gonzagua og rétti
' Chaverny skjölin. Því næst vék hann sér að
Kroppinbak og mælti:
„Þú verður í veitslunni — eg býð þér.“
Þessu var tekið með miklum fögnuði. en
Paul Fevaí: Kroppinbakisr.
306
Cocordasse leit til Passepoil og hvíslaði að
honum:
„Þarna er ljónið komið í lambahópinn.
Látum þá bara hlæja.“
„Eg mun reyna að gera mig verðugan
þess heiðurs, yðar hágöfgi,“ sagði Kroppin-
bakur.
Veitsluna átti að halda í litlu húsi, sem
Gonzagua átti. Var það i afskektri götu og
einkennilega bygt. Það var afarskrautlegt að
innan og efst í því var stærðar salur með sex
hliðum, en út frá honum gengu fjögur her-
bergj smærri og skrautbúin mjög.
Klukkan var nú orðin átta um kvöldiö og
var salurinn allur Ijósum prýddur og blómum.
Allir voru gestirnir gamalkunningjar og Cha-
verny einn meðal þeirra, en liann var orðinn
talsvert svínkaður. Að sjálfsiögðu var þar
heldur enginn skortur fríðra kvenna, er flest-
ar voru frá leikhúsinu. Allar voru þær kátar
mjög og glensfullar og hlógju bæði hátt og
mikinn.
Ekki vpr Gonzagua þarna viðstaddur sjálf-
nr, því að það hafði verið sent eftir honum frá
Palais Royal. Var sæti hans því óskipað og
þrjú sæti þar að auki — sæti Donna Crúz, er
hafði staðið upp frá borðinu jafnskjótt sem
Gonzagua var kallaður burt. Vissu menn
ógjörla hvort heldur var, að Gonzagua heföi
neytt Donna Crúz til að sitja véislu bessá,
307
eða hún með ástleitni sinni hefði neytt furst-
ann til að láta sig vera einn boðsgestinn.
Þá átti Kroppinbakur eitt sætið, en Cha-
vemy var nýbúinn að drekka hann undir
borðið í kampavíni. Lá liann þar dauðadrukk-
inn úti i horni, en Chaverny hafði fleygt ofan
á hann sessum, sjölum og yfirhöfnum, svo að
hvergi sá í hann og honum hélt við köfnun.
Höfðu menn því ekki slíka skemtun af hon-
um sem við var búist.
Hvað eftir annað voru gestirnir að ympra
á því hverju það sætti, að Donna Crúz var
boðin í veislu þessa. Það eitt var víst, að
Gonzagua gerði ekkert tilgangslaust. Hafði
hann alt að þessu haldið hana á laun, en nú
setti hann hana mitt á meðal veislugest-
anna.
Chavemy hafði spurst fyrir um það, hvort
h ú n væri hin tilvonandi brúður sín, en Gon-
zagua hristi að eins höfuðið og bað hann vera
þolinmóðan. En hvers vegna lét Gonzagua
þá þessa ungu stúlku sitja þetta samkvæmi
eða þessa samdrykkju fyrst hann ætlaði að
Ieiða hana fram fyrir hirðina sem ungfru
Nevers ? Nú — þaö mátti hann best vita
sjálfur og ekki var hann að skýra öörum
frá því. — Menn tóku nú að gerast drukknir
og kvensniftirnar voru ofsakátar. Chaverny
gekk aö borðinu aftur og settist í sæti sitt
„Nú er Kroppinbakur sannarlega búinn að